MethodA total of 106 patients with

Method
A total of 106 patients with COPD admitted to the internal wards of a selected hospital in pulmonary disease subspecialty in Tehran were enrolled during a 4-month period. The sample size was calculated as 40 (20 in each group) based on a similar study in Iran by Zakerimoghadam et al (2006) and using Cochran’s formula with power of test at 0.80 and probability of type I error at 0.05. A block randomisation method was used to randomize participants into case and control groups. The control group underwent routine care consisting of drug therapy. The inclusion criteria were:Willingness to participate in the study w Confirmed diagnosis of COPD by physicians w Admission to the hospital at the start of the study
w Being in a stable enough medical condition to participate in the rehabilitation programmes Being at stage 2 or 3 of the disease based on the GOLD (2009) classification (stage 2 means that FEV1 = 30–80%, FEV1/FVC ≤70% and stage 3 means that FEV1 ≤30%, FEV1/FVC ≤50% according to spirometric assessment) Lack of any other chronic diseases, such as cardiac disorders, orthopedic and mobility disabilities, cancer, diabetes mellitus, and multiple sclerosis, which could interfere with rehabilitation programmes no use of oxygen when performing daily activities No consumption of ranquillisers or antidepressants. The home-based rehabilitation programme consisted of three one-hour sessions of face-to-face, individual training in the intervention group. Training topics included pulmonary anatomy and physiology; the nature of COPD; causes and symptoms of the disease; pulmonary rehabilitation and medical treatment; use of inhalational drugs; diet; methods of smoking cessation; and side effects of smoking and passive smoking exposure. Patients were also taught the correct methods of walking, such as warming up, cooling down and pursed lip breathing. To ensure satisfactory learning, patients were then asked to do the exercises in the presence of the researcher. They were also invited to participate actively in the training programme by developing questions and reporting their positive experiences. At the end of the last training session, a pictorial training booklet regarding the topics discussed during the sessions was given to the participants. The patients were asked to go walking three times a week (every other day), to do pursed lip breathing four times a day for 7 weeks after discharge from the hospital, and to mark the checklists they were given. Training of the patients began one week before their discharge and was done at home and followed up by telephone by the researchers.
During the follow-up period, the researcher contacted the patients by telephone every other day to ensure that
they were doing the exercises and following the instructions at home. Data were collected from both groups using demographic and SF-12 QOL questionnaires (Montazeri et al, 2009), the Fatigue Severity Scale (FSS) (Azimian et al, 2009) and the Barthel Index (BI) (Katz, 2003). This was done on two occasions by one of the researchers: once at the beginning of the study (before the intervention), and once at the referral time for medical follow-up in the hospital (7 weeks after hospital discharge). Possible scores range from 9 to 63 for FFS, 0 to 100 for BI and –53 to 10 for the QOL questionnaire. Although the findings of various studies confirm the reliability and validity of the applied instruments, the validity of our questionnaires was also assessed and confirmed by 11 authorities in the field and necessary corrections were made. To confirm the reliability and internal consistency of the questionnaires, a pilot study on 20 patients was done
and Cronbach’s alpha was calculated as 0.78, 0.76 and 0.83 for FSS, SF-12 QOL questionnaire, and ADL, respectively.
The most important ethical points observed in the authors’ study were willingness to participate, content approval by professionals for validating the intervention and booklet (considering the principles of anonymity), and permission to leave the study at any time. This study was a joint project supported by the University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences and the National Research Institute of Tuberculosis and Lung Disease, and was approved by the research ethics committees of these institutions. SPSS software version 16 was used for analysing the data. Descriptive (mean, absolute and relative frequency, mean and standard deviation) and inferential (independent and paired t-tests, chi-squared and
covariance) statistical tests were used as appropriate.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีการจำนวนผู้ป่วยในเขตการปกครองภายในของโรงพยาบาลที่เลือกในโรคระบบทางเดินหายใจ subspecialty ในเตหรานแอนเดอรส์ 106 ถูกลงทะเบียนในช่วงระยะเวลา 4 เดือน มีคำนวณขนาดตัวอย่าง 40 (20 ในแต่ละกลุ่ม) ตามการศึกษาที่คล้ายกันในอิหร่านโดย Zakerimoghadam et al (2006) และการใช้สูตรของ Cochran มีอำนาจในการทดสอบที่ 0.80 และความน่าเป็นชนิดของฉันข้อผิดพลาดที่ 0.05 วิธีการ randomisation บล็อกที่ใช้สุ่มผู้เรียนออกเป็นกลุ่มควบคุมและกรณี กลุ่มควบคุมรับดูแลประจำที่ประกอบด้วยการรักษาด้วยยา มีเกณฑ์รวม: ยินดีที่จะเข้าร่วมใน w ศึกษายืนยันการวินิจฉัยของแอนเดอรส์ โดย w แพทย์เข้าโรงพยาบาลที่เริ่มต้นของการศึกษาw Being in a stable enough medical condition to participate in the rehabilitation programmes Being at stage 2 or 3 of the disease based on the GOLD (2009) classification (stage 2 means that FEV1 = 30–80%, FEV1/FVC ≤70% and stage 3 means that FEV1 ≤30%, FEV1/FVC ≤50% according to spirometric assessment) Lack of any other chronic diseases, such as cardiac disorders, orthopedic and mobility disabilities, cancer, diabetes mellitus, and multiple sclerosis, which could interfere with rehabilitation programmes no use of oxygen when performing daily activities No consumption of ranquillisers or antidepressants. The home-based rehabilitation programme consisted of three one-hour sessions of face-to-face, individual training in the intervention group. Training topics included pulmonary anatomy and physiology; the nature of COPD; causes and symptoms of the disease; pulmonary rehabilitation and medical treatment; use of inhalational drugs; diet; methods of smoking cessation; and side effects of smoking and passive smoking exposure. Patients were also taught the correct methods of walking, such as warming up, cooling down and pursed lip breathing. To ensure satisfactory learning, patients were then asked to do the exercises in the presence of the researcher. They were also invited to participate actively in the training programme by developing questions and reporting their positive experiences. At the end of the last training session, a pictorial training booklet regarding the topics discussed during the sessions was given to the participants. The patients were asked to go walking three times a week (every other day), to do pursed lip breathing four times a day for 7 weeks after discharge from the hospital, and to mark the checklists they were given. Training of the patients began one week before their discharge and was done at home and followed up by telephone by the researchers.ช่วงการติดตามผล นักวิจัยติดต่อผู้ป่วยทางโทรศัพท์ทุกวันมั่นใจได้ว่าพวกเขาได้ออกกำลังกาย และทำตามคำแนะนำที่บ้าน ได้รวบรวมข้อมูลจากทั้งกลุ่มประชากรโดยใช้ QOL SF-12 แบบสอบถาม (Montazeri et al, 2009), การล้าความรุนแรงขนาด (FSS) (Azimian et al, 2009) และ Barthel ดัชนี (BI) (ทซ 2003) นี้เสร็จครั้งที่สอง โดยนักวิจัย: ที่จุดเริ่มต้นของการศึกษา (ก่อนที่จะแทรกแซง), และ ที่เวลาอ้างอิงสำหรับติดตามผลทางการแพทย์ในโรงพยาบาล (7 สัปดาห์หลังจากปลดประจำการโรงพยาบาล) ได้คะแนนตั้งแต่ 9 ถึง 63 ใน FFS, 0 ไป 100 สำหรับ BI และ –53 10 การ QOL แม้ว่าผลการวิจัยต่าง ๆ ศึกษายืนยันความน่าเชื่อถือและมีผลบังคับใช้ของเครื่องมือที่ใช้ ความของแบบสอบถามของเรายังประเมิน และยืนยันจากเจ้าหน้าที่ 11 ในฟิลด์ และทำการแก้ไขที่จำเป็น เพื่อยืนยันความน่าเชื่อถือและความสอดคล้องภายในของแบบสอบถาม ทำการศึกษานำร่องในผู้ป่วย 20และอัลฟาของ Cronbach คำนวณ 0.78, 0.76 และ 0.83 สำหรับ FSS, QOL SF-12 สอบถาม และ ADL ตามลำดับคะแนนจริยธรรมสำคัญที่พบในการศึกษาของผู้เขียนมีความตั้งใจเข้าร่วม การอนุมัติเนื้อหา โดยผู้เชี่ยวชาญเพื่อตรวจสอบการแทรกแซง และหนังสือ (พิจารณาหลักการไม่เปิดเผยชื่อ), และสิทธิ์ในการให้การศึกษาตลอดเวลา การศึกษานี้เป็นโครงการร่วมสนับสนุนสวัสดิการมหาวิทยาลัยสังคม และ วิทยาการฟื้นฟูสมรรถภาพ และสถาบันของชาติวิจัยวัณโรค และ โรคปอด และได้รับการอนุมัติ โดยคณะกรรมการจริยธรรมการวิจัยของสถาบันเหล่านี้ โปรแกรมซอฟต์แวร์รุ่น 16 ใช้สำหรับวิเคราะห์ข้อมูล อธิบาย (หมายถึง ความถี่สัมพัทธ์ และสัมบูรณ์ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน) และเพียงน้อยนิด (อิสระ และจัดเป็นคู่ t-ทดสอบ ไคสแควร์ และแปรปรวน) สถิติทดสอบที่ใช้ตามความเหมาะสม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธี
รวม 106 ผู้ป่วยที่มีปอดอุดกั้นเรื้อรังเข้ารับการรักษาที่หอผู้ป่วยภายในโรงพยาบาลที่เลือกไว้ในแพโรคปอดในกรุงเตหะรานได้รับการคัดเลือกในช่วงระยะเวลา 4 เดือน ขนาดของกลุ่มตัวอย่างที่คำนวณได้ถึง 40 (20 ในแต่ละกลุ่ม) ตามศึกษาที่คล้ายกันในอิหร่านโดย Zakerimoghadam, et al (2006) และการใช้สูตรของ Cochran มีอำนาจในการทดสอบที่ 0.80 และน่าจะเป็นของความผิดพลาดประเภทที่ 0.05 วิธีการบล็อกสุ่มถูกใช้ในการสุ่มผู้เข้าร่วมลงในกรณีและกลุ่มควบคุม กลุ่มควบคุมได้รับการดูแลกิจวัตรประจำวันประกอบด้วยการรักษาด้วยยา เกณฑ์การคัดเลือกคือความเต็มใจที่จะมีส่วนร่วมในการศึกษาได้รับการยืนยันการวินิจฉัยกว้างของปอดอุดกั้นเรื้อรังโดยแพทย์ w การเข้าชมไปยังโรงพยาบาลในช่วงเริ่มต้นของการศึกษา
น้ำหนักอยู่ในเงื่อนไขทางการแพทย์ที่มีเสถียรภาพพอที่จะมีส่วนร่วมในโปรแกรมการฟื้นฟูสมรรถภาพการในขั้นตอนที่ 2 หรือ 3 ของ โรคขึ้นอยู่กับทอง (2009) การจัดหมวดหมู่ (ระยะที่ 2 หมายความว่า FEV1 = 30-80% FEV1 / FVC ≤70% และระยะที่ 3 หมายความว่า FEV1 ≤30% FEV1 / FVC ≤50% ตามการประเมินสมรรถภาพ) ขาด ของโรคเรื้อรังอื่น ๆ เช่นความผิดปกติของการเต้นของหัวใจพิการกระดูกและการเคลื่อนไหว, โรคมะเร็ง, โรคเบาหวานและหลายเส้นโลหิตตีบซึ่งอาจรบกวนการทำงานของโปรแกรมการฟื้นฟูสมรรถภาพการใช้ออกซิเจนเมื่อปฏิบัติกิจกรรมในชีวิตประจำวันการบริโภคของ ranquillisers ซึมเศร้าหรือไม่ โปรแกรมการฟื้นฟูสมรรถภาพตามบ้านประกอบด้วยสามช่วงหนึ่งชั่วโมงของใบหน้าเพื่อใบหน้า, การฝึกอบรมในแต่ละกลุ่มแทรกแซง หัวข้อการฝึกอบรมรวมถึงลักษณะทางกายวิภาคและสรีรวิทยาปอด; ธรรมชาติของปอดอุดกั้นเรื้อรัง; และทำให้เกิดอาการของโรค; การฟื้นฟูสมรรถภาพปอดและการรักษาทางการแพทย์ การใช้ยาเสพติดหายใจ; อาหาร; วิธีการของการเลิกสูบบุหรี่ และผลข้างเคียงของการสูบบุหรี่และการสัมผัสบุหรี่ ผู้ป่วยที่ได้รับการสอนวิธีการที่ถูกต้องของการเดินเช่นร้อนขึ้นเย็นลงและการหายใจริมฝีปากเม้ม เพื่อให้แน่ใจว่าการเรียนรู้ที่น่าพอใจของผู้ป่วยถูกถามแล้วการทำแบบฝึกหัดในการปรากฏตัวของนักวิจัย พวกเขาได้รับเชิญให้เข้าร่วมอย่างแข็งขันในโปรแกรมการฝึกอบรมโดยการพัฒนาคำถามและรายงานประสบการณ์เชิงบวกของพวกเขา ในตอนท้ายของการฝึกซ้อมที่ผ่านมาหนังสือเล่มเล็กการฝึกอบรมเกี่ยวกับภาพหัวข้อที่กล่าวถึงในระหว่างการประชุมให้กับผู้เข้าร่วม ผู้ป่วยที่ถูกถามจะไปเดินสามครั้งต่อสัปดาห์ (ทุกวัน ๆ ) ที่จะทำริมฝีปากเม้มหายใจสี่ครั้งต่อวันเป็นเวลา 7 สัปดาห์หลังจากที่ออกจากโรงพยาบาลและการทำเครื่องหมายรายการตรวจสอบพวกเขาได้รับ การฝึกอบรมของผู้ป่วยที่เริ่มหนึ่งสัปดาห์ก่อนที่จะปล่อยของพวกเขาและได้ทำที่บ้านและตามมาด้วยการโทรศัพท์โดยนักวิจัย.
ในช่วงระยะเวลาการติดตามผู้วิจัยผู้ป่วยที่ได้รับการติดต่อทางโทรศัพท์ทุกวัน ๆ เพื่อให้แน่ใจว่า
พวกเขากำลังทำแบบฝึกหัดและ ทำตามคำแนะนำที่บ้าน เก็บรวบรวมข้อมูลจากทั้งสองกลุ่มโดยใช้ประชากรและ SF-12 แบบสอบถามคุณภาพชีวิต (Montazeri et al, 2009), ความเมื่อยล้าขนาดความรุนแรง (FSS) (Azimian et al, 2009) และดัชนี Barthel (BI) (แคทซ์ 2003) นี่เป็นครั้งที่สองโดยหนึ่งในนักวิจัย: ครั้งหนึ่งที่จุดเริ่มต้นของการศึกษา (ก่อนการแทรกแซง) และครั้งเดียวในเวลาอ้างอิงสำหรับการติดตามทางการแพทย์ในโรงพยาบาล (7 สัปดาห์หลังจากที่ออกจากโรงพยาบาล) คะแนนที่เป็นไปได้ในช่วง 9-63 สำหรับ FFS, 0-100 สำหรับ BI และ -53 ถึง 10 สำหรับแบบสอบถามคุณภาพชีวิต แม้ว่าผลการศึกษาต่างๆยืนยันความน่าเชื่อถือและความถูกต้องของการใช้เครื่องมือที่ใช้, ความถูกต้องของแบบสอบถามของเรายังได้รับการประเมินและได้รับการยืนยันจาก 11 หน่วยงานในสนามและการแก้ไขที่จำเป็นถูกสร้างขึ้นมา เพื่อยืนยันความน่าเชื่อถือและความสอดคล้องภายในของแบบสอบถาม, การศึกษานำร่องในวันที่ 20 ผู้ป่วยที่ได้กระทำ
และครอนบาคของอัลฟาที่คำนวณได้เป็น 0.78, 0.76 และ 0.83 สำหรับ FSS, SF-12 แบบสอบถามคุณภาพชีวิตและ ADL ตามลำดับ.
จุดจริยธรรมที่สำคัญที่สุดที่สังเกต ในผู้เขียนศึกษา 'มีความตั้งใจที่จะเข้าร่วมการอนุมัติเนื้อหาโดยผู้เชี่ยวชาญสำหรับการตรวจสอบการแทรกแซงและหนังสือเล่มเล็ก (พิจารณาหลักการของการไม่เปิดเผยชื่อ) และได้รับอนุญาตให้ออกจากการศึกษาในเวลาใดก็ได้ การศึกษาครั้งนี้เป็นโครงการร่วมสนับสนุนโดยมหาวิทยาลัยสวัสดิการสังคมและวิทยาศาสตร์การฟื้นฟูสมรรถภาพและสถาบันการวิจัยแห่งชาติของวัณโรคและโรคปอดและได้รับอนุมัติจากคณะกรรมการจริยธรรมการวิจัยของสถาบันเหล่านี้ ซอฟต์แวร์รุ่น SPSS 16 ถูกนำมาใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล พรรณนา (หมายถึงแน่นอนและความถี่ค่าเฉลี่ยและค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน) และอนุมาน (อิสระและจับคู่เสื้อทดสอบไคสแควร์และ
แปรปรวน) การทดสอบทางสถิติถูกนำมาใช้ตามความเหมาะสม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิธี
รวม 106 ราย ผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังเข้ารับการรักษาภายในของโรงพยาบาลโรคปอดใน subspecialty ในเตหะรานลงทะเบียนเรียนในช่วง 4 เดือน ระยะเวลา ได้ขนาดของกลุ่มตัวอย่างที่คำนวณเป็น 40 ( 20 ในแต่ละกลุ่ม ) ตามการศึกษาที่คล้ายกันในอิหร่าน โดย zakerimoghadam et al ( 2006 ) และใช้สูตรของ Cochran ที่มีอำนาจการทดสอบที่ 0.80 และความน่าจะเป็นของความคลาดเคลื่อนประเภทที่ 1 ที่ 0.05บล็อก randomisation ใช้วิธีสุ่มผู้เข้าร่วมเป็นกรณี และกลุ่มควบคุม กลุ่มควบคุมได้รับการดูแลประกอบด้วยการรักษาด้วยยา . รวมเกณฑ์คือความเต็มใจที่จะเข้าร่วมในการศึกษายืนยันการวินิจฉัยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังด้วยแพทย์ W W เข้าไปยังโรงพยาบาลที่เริ่มต้นของการศึกษา
W มีเสถียรภาพเพียงพอ อาการที่จะมีส่วนร่วมในการฟื้นฟูโครงการอยู่ในขั้นที่ 2 หรือ 3 ของโรคขึ้นอยู่กับทอง ( 2009 ) หมวดหมู่ ( ขั้นตอนที่ 2 หมายความว่า fev1 = 30 - 80% fev1 / FVC ≤ 70% และขั้นที่ 3 หมายถึง fev1 ≤ 30% fev1 / FVC ≤ 50 ตามการประเมิน spirometric ) ไม่มีโรคเรื้อรังอื่นๆ เช่น หัวใจเต้นผิดปกติศัลยกรรมกระดูกและการเคลื่อนไหวบกพร่อง มะเร็ง เบาหวาน และโรคปลอกประสาทอักเสบ ซึ่งอาจรบกวนกับโปรแกรมที่ไม่ใช้ออกซิเจน เมื่อปฏิบัติกิจกรรมทุกวัน ไม่มีการ ranquillisers หรือ antidepressants ฟื้นฟู การใช้โปรแกรมการฟื้นฟูสมรรถภาพประกอบด้วยสามชั่วโมงครั้ง ตัวต่อตัว การฝึกอบรมบุคคลในกลุ่ม .หัวข้อการฝึกอบรม ได้แก่ กายวิภาคศาสตร์และสรีรวิทยาของปอด ; ลักษณะของอาการ , สาเหตุและอาการของโรค การฟื้นฟูสมรรถภาพปอดและการรักษาทางการแพทย์ การใช้ inhalational ยา อาหาร วิธีการ ของการหยุดสูบบุหรี่ และผลข้างเคียงของการสูบบุหรี่และการสูบบุหรี่ เรื่อยๆ ผู้ป่วยยังสอนวิธีเดินให้ถูกต้อง เช่น วอร์มอัพเย็นลงและ pursed ปากหายใจ เพื่อให้แน่ใจว่าการเรียนรู้ที่น่าพอใจ ผู้ป่วยแล้วให้ทำแบบฝึกหัดในการแสดงตนของตนเอง พวกเขาได้รับเชิญให้มีส่วนร่วมในโครงการอบรมพัฒนาคำถามและรายงานประสบการณ์เชิงบวกของตนเอง ที่ส่วนท้ายของเซสชันการฝึกอบรมล่าสุดฮ่า ฮ่า คู่มือการฝึกอบรมในหัวข้ออภิปรายระหว่างการประชุมให้ผู้เข้าร่วม ผู้ป่วยที่ถูกขอให้ไปเดินสามครั้งต่อสัปดาห์ ( ทุกวัน ) , ทำ pursed ปากหายใจวันละ 4 ครั้งเป็นเวลา 7 สัปดาห์ หลังจากออกจากโรงพยาบาล และเครื่องหมายต่างๆที่พวกเขาได้รับการฝึกอบรมของผู้ป่วยเริ่มหนึ่งสัปดาห์ก่อนออกจากโรงพยาบาล และทำที่บ้าน และตามมาด้วยโทรศัพท์ โดยนักวิจัย
ระยะติดตามผล ผู้วิจัยได้ติดต่อกับผู้ป่วยทางโทรศัพท์ทุกวันเพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขากำลังทำแบบฝึกหัด
และทําตามคําแนะนําในบ้านเก็บรวบรวมข้อมูลจากกลุ่มประชากร และ sf-12 คุณภาพชีวิตโดยใช้แบบสอบถาม ( montazeri et al , 2009 ) , ความเมื่อยล้า ความรุนแรงขนาด ( FSS ) ( azimian et al , 2009 ) และโดยดัชนี ( บี ) ( Katz , 2003 ) ทำ 2 ครั้ง โดยหนึ่งในนักวิจัย : ครั้งเดียวที่จุดเริ่มต้นของการศึกษา ( Paired )และเมื่อเวลาที่แนะนำสำหรับการติดตามรักษาในโรงพยาบาล ( 7 สัปดาห์ หลังจากออกจากโรงพยาบาล ) ได้คะแนนตั้งแต่ 9 ถึง 63 สำหรับโครงการ , 0 ถึง 100 สำหรับ BI และ– 53 10 เพื่อคุณภาพชีวิต แบบสอบถาม แม้ว่าผลการศึกษาต่าง ๆ ยืนยันความน่าเชื่อถือ และความถูกต้องของการใช้เครื่องมือ