1. Gear, Motivation, and Imaginatio

1. Gear, Motivation, and Imagination

By gear, I don’t mean having the best camera and lens in the world. How many amazing photos do we see everyday with older or budget equipments? Knowing your equipment very well beats not having a hundred megapixel sensor. Ask yourself: Where are the dials? How and what do they perform? How can they be tweaked to give me the best performance? Which is the sweet spot of my lens? Knowing these sorts of things create a more comfortable and confident mood whenever I shoot. How many times have you missed a moment because the camera was off, or the lens cap was on, or the ISO was too high, or you didn’t switch over to a particular mode quickly? I’m sure this has all happened to us.

Motivation plays a big role in our work. We all lose it sometimes, but we must always find a way to grab our gear, feel confident enough to go somewhere, and write pixels on our cards. Forms of art, such as a piece of music, a person, a book, a movie, can all trigger your motivation for photography. I shared an in-depth article on motivation here.

Imagination has always been a nightmare to me. Many of my friends laugh about this or think I’m joking, but the truth is I consider myself to be an unimaginative person. Perhaps it’s because I came into photography in my late thirties, or it’s my own personality, but I always have a difficult time building my imagination. How do I find it? The secret is, there’s no exact formula. You either have imagination within you or you don’t. I still try to shoot and compose as many images as I can, finding inspiration in them, and hoping they will set off my imagination.
To tap into this more, I always sit down with a notebook and I write down my ideas that I could combine in a single image someday.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. เกียร์ จูงใจ และจินตนาการโดยเกียร์ หรือไม่มีกล้องและเลนส์ที่ดีสุดในโลก ทำรูปสวยมากมายที่เราเห็นในชีวิตประจำวันพร้อมอุปกรณ์เก่า หรืองบ รู้จักอุปกรณ์ดีเต้นไม่ได้มีร้อยล้านพิกเซลเซ็นเซอร์ ถามตัวเอง: อยู่ที่แป้นหมุน วิธี และสิ่งที่พวกเขาทำอย่างไร วิธีสามารถพวกเขาจะ tweaked เพื่อให้ประสิทธิภาพสูงสุด ซึ่งเป็นจุดหวานของเลนส์ของฉัน รู้ประเภทเหล่านี้ของสิ่งที่สร้างอารมณ์สบายขึ้น และมั่นใจทุกครั้งที่ผมถ่าย จำนวนครั้งที่คุณพลาดไปครู่เนื่องจากกล้องถูกปิด ฝาครอบเลนส์ถูก หรือ ISO ได้สูงเกินไป หรือคุณไม่สลับไปยังโหมดเฉพาะได้อย่างรวดเร็ว ฉันแน่ใจนี้ทั้งหมดที่เกิดขึ้นกับเราแรงจูงใจมีบทบาทใหญ่ในการทำงานของเรา เราสูญเสียบางครั้ง แต่เราต้องหาทางคว้าเกียร์ของเรา รู้สึกมั่นใจพอที่จะไปไหน และเขียนพิกเซลบนบัตรของเราเสมอ รูปแบบของศิลปะ เช่นชิ้นส่วนของเพลง หนังสือ บุคคล ภาพยนตร์ ทั้งหมดสามารถกระตุ้นแรงจูงใจของคุณสำหรับการถ่ายภาพ ฉันแชร์บทความเชิงลึกเกี่ยวกับแรงจูงใจที่นี่จินตนาการได้เสมอฝันร้ายกับฉัน หลายเพื่อนของฉันหัวเราะเรื่องนี้ หรือคิดว่า ฉันล้อเล่น แต่ความจริงคือ ฉันพิจารณาตัวเองจะ เป็นคนโง่ บางทีมันเป็น เพราะเรามาในการถ่ายภาพในทศวรรษช่วงปลายของฉัน หรือมันเป็นบุคลิกของตัวเอง แต่ฉันมีเวลายากการสร้างจินตนาการของฉันเสมอ อยากทำมันหรือไม่ ความลับคือ มีสูตรที่แน่นอนไม่ คุณมีจินตนาการในตัวคุณ หรือไม่ ยังคงพยายามถ่ายภาพ และจัดองค์ประกอบภาพได้มากเท่าที่ฉันสามารถ ค้นหาแรงบันดาลใจในพวกเขา และหวังว่า พวกเขาจะดังจินตนาการของฉันแตะในนี้เพิ่มเติม ฉันมักจะนั่งลงกับโน้ต และฉันเขียนลงความคิดของฉันที่สามารถใช้ร่วมกันในภาพเดียวสักวันหนึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. เกียร์แรงจูงใจและจินตนาการโดยเกียร์ผมไม่ได้หมายถึงการมีกล้องที่ดีที่สุดและเลนส์ในโลก วิธีการหลายภาพที่น่าตื่นตาตื่นใจทำเราเห็นในชีวิตประจำวันด้วยอุปกรณ์ที่มีอายุมากกว่าหรืองบประมาณ? รู้ว่าอุปกรณ์ของคุณได้เป็นอย่างดีเต้นไม่ได้มีเซ็นเซอร์ร้อยล้านพิกเซล ถามตัวเองอยู่ที่ไหนหมุน? วิธีการและสิ่งที่พวกเขาดำเนินการ? วิธีที่พวกเขาสามารถ tweaked ที่จะให้ฉันประสิทธิภาพการทำงานที่ดีที่สุด? ซึ่งเป็นจุดหวานของเลนส์ของฉันได้อย่างไร รู้ทุกประเภทของสิ่งเหล่านี้สร้างอารมณ์สะดวกสบายมากขึ้นและมีความมั่นใจทุกครั้งที่ผมยิง มีกี่ครั้งที่คุณพลาดสักครู่เนื่องจากกล้องถูกปิดหรือฝาครอบเลนส์อยู่บนหรือ ISO สูงเกินไปหรือคุณไม่ได้สลับไปยังโหมดโดยเฉพาะอย่างยิ่งได้อย่างรวดเร็ว? ฉันแน่ใจว่านี้ได้เกิดขึ้นทั้งหมดให้เรา. แรงจูงใจในการมีบทบาทสำคัญในการทำงานของเรา เราทุกคนจะสูญเสียมันบางครั้ง แต่เรามักจะต้องหาวิธีที่จะคว้าเกียร์ของเรารู้สึกมั่นใจมากพอที่จะไปที่ไหนสักแห่งและเขียนพิกเซลบนบัตรของเรา รูปแบบของศิลปะเช่นชิ้นส่วนของเพลงคน, หนังสือ, ภาพยนตร์ทั้งหมดสามารถเรียกแรงจูงใจของคุณสำหรับการถ่ายภาพ ผมใช้ร่วมกันบทความในเชิงลึกเกี่ยวกับแรงจูงใจที่นี่. จินตนาการได้เสมอฝันร้ายกับผม หลายเพื่อนของฉันหัวเราะเกี่ยวกับเรื่องนี้หรือคิดว่าฉันล้อเล่น แต่ความจริงก็คือผมคิดว่าตัวเองจะเป็นคนโง่ บางทีมันอาจจะเป็นเพราะผมเข้ามาถ่ายภาพอยู่ในวัยสามสิบปลายของฉันหรือมันเป็นบุคลิกของตัวเอง แต่ฉันมักจะมีช่วงเวลาที่ยากสร้างจินตนาการของฉัน ฉันจะหาได้อย่างไร ความลับคือไม่มีสูตรที่แน่นอน คุณอาจมีจินตนาการในตัวคุณหรือคุณไม่ได้ ฉันยังคงพยายามที่จะยิงและแต่งภาพมากที่สุดเท่าที่ฉันสามารถหาแรงบันดาลใจในพวกเขาและหวังว่าพวกเขาจะตั้งปิดจินตนาการของฉัน. ที่จะแตะลงมากกว่านี้ฉันมักจะนั่งลงกับโน๊ตบุ๊คและที่ผมเขียนลงความคิดของฉันที่ฉันสามารถทำได้ รวมในสักวันหนึ่งภาพเพียงภาพเดียว