Molecular drive is an evolutionary

Molecular drive is an evolutionary process, like natural selection and driftปกติ, that changes the genetic composition of a population, through the generations. It is distinct from natural selection and neutral drift in that it emerges from the activities of a number of ubiquitous mechanisms of DNA turnover (MOT), such as gene conversion, unequal crossing over, slippage, transposition, retrotransposition and so on.

So, how does it work?
Consider a single mutation arising at a single location, on a single chromosome, in a single individual. The theories of natural selection and neutral drift assume that this mutation cannot increase in frequency in a population under its own steam because the chromosome on which it resides obeys Mendel's rules of inheritance, which in turn depend on the random assortment of chromosomes at meiosis. By contrast, all MOT are essentially non-mendelian, in that the initial mutant sequence can increase or decrease in copy number within the lifetime of an individual. Take, for example, gene conversion, whereby one allelic version of a gene is converted to the sequence of another version on the homologous chromosome, such that Aabecomes AA or aa.

How does this translate into molecular drive?
The two homologous chromosomes, now carrying alleles AA or aa (rather than Aa), will inhabit two different individuals at the next generation, in both of which gene conversion could re-occur. In this way A or a may spread. If gene conversion is biased in favour of say A, then A will spread that much faster. The other MOT, although different in kind, have essentially the same consequence. Unstable DNA has a lot to answer for.
But isn't all gene segregation mendelian?
Yes and no. The rates of MOT (∼10−2 to 10−4 per generation per gene) are too slow to affect mendelian ratios when small numbers of progeny are examined, often between a few generations only. However, among thousands of progeny, or over thousands of generations, deviations from mendelian expectations can become significant. Chromosomes are mendelian; DNA is not, on an evolutionary timescale. This crucial separation between DNA behaviour (due to MOT) and chromosome behaviour (due to meiosis) is at the heart of molecular drive.
What is the evidence for molecular drive?
There are three lines of evidence. First, the ubiquitous existence of MOT. Few stretches of plant, animal, microbial or viral DNA, whether a gene, a regulatory region or ‘junk’ DNA are refractory to one or other MOT, which often operate one on top of another, with different rates, units and biases. Second, the widespread observation of ‘concerted evolution’. This is where multiple copies of a given DNA sequence (which could be a gene or non-genic DNA) share an identical mutation that is specific for a given species, implying the mutation occurred once in the species and spread through most copies in most individuals. When concerted evolution embraces families of DNA repeats consisting of thousands of genic or non-genic members, scattered over several pairs of chromosomes, it is difficult to offer a convincing explanation based on natural selection and/or neutral drift acting in the absence of other processes. However, with the discovery of the spreading consequences of MOT, concerted evolution can be easily accommodated.
Molecular drive is the population genetics process that explains how such species-specific patterns of multiple-copy homogeneity arose during evolution. Essentially, molecular drive can be considered a two-step process: the gradual spread of a sequence variant (1) through a genome (homogenization), and (2) through a population (fixation) (Fig. 1). Because MOT are roughly two orders of magnitude faster than the basic mutation rate (10−6 per gene per generation), yet very much slower than the rate at which the sexual process scrambles chromosomes among individuals at every generation, homogenization and fixation go hand in hand. If, for example, a new mutation is half-way to being homogenized in a bunch of repetitive elements, then in a sexual population no individual remains unhomogenized and no individual races ahead to becoming fully homogenized. The cohesive manner in which a population changes genetically under molecular drive (like ripples in a pool) has important consequences for the interaction with natural selection, and for any new relationship between the population and its environment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไดรฟ์โมเลกุลเป็นกระบวนการวิวัฒนาการ เช่นการคัดเลือกโดยธรรมชาติและ driftปกติ ที่เปลี่ยนแปลงองค์ประกอบทางพันธุกรรมของประชากร ผ่านรุ่นที่ มันจะแตกต่างจากการคัดเลือกโดยธรรมชาติและดริฟท์กลางที่มันขึ้นจากกิจกรรมของกลไกการแพร่หลายของการหมุนเวียนดีเอ็นเอ (มด), แปลงยีน ไขว้ไม่เท่ากัน ภาวะ transposition, retrotransposition และดังนั้น การทำงานหรือไม่พิจารณาการกลายพันธุ์เดียวที่เกิดในตำแหน่งเดียว บนโครโมโซมที่เดียว ในคนหนึ่งคน ทฤษฎีของการคัดเลือกโดยธรรมชาติและดริฟท์กลางสันนิษฐานว่า กลายพันธุ์นี้ไม่สามารถเพิ่มความถี่ในประชากรภายใต้ไอน้ำของตนเองเนื่องจากโครโมโซมที่จะอยู่ปฏิบัติตามกฎของรเกอร์ของมรดก ซึ่งจะขึ้นอยู่กับการจัดประเภทสุ่มของ chromosomes ที่ไมโอซิส โดยคมชัด มดทั้งหมดเป็นหลักไม่ใช่-mendelian ที่ลำดับกลายพันธุ์เริ่มต้นสามารถเพิ่ม หรือลดจำนวนสำเนาภายในอายุการใช้งานของแต่ละบุคคล ใช้ ตัวอย่าง แปลงยีน โดยรุ่น allelic หนึ่งยีนถูกแปลงไปเป็นลำดับของรุ่นอื่นบนโครโมโซม homologous ที่ Aabecomes AA หรือ aaนี้แปลเป็นไดรฟ์โมเลกุลอย่างไรไม่สอง homologous chromosomes ตอนนี้ กำลัง alleles AA หรือ aa (แทน Aa), จะอาศัยอยู่แต่ละบุคคลแตกต่างกันสองในรุ่นต่อไป ทั้งยีนใดใน แปลงอาจใหม่เกิดขึ้น ในวิธีนี้ A หรือพฤษภาคมแพร่กระจาย ถ้าแปลงยีนจะลำเอียงลงพูด A แล้วจะกระจายที่ได้เร็วมากขึ้น มดอื่น ๆ แต่แตกต่างกันในชนิด มีหลักสัจจะเหมือนกัน ดีเอ็นเอที่ไม่เสถียรมีมากตอบสำหรับแต่ไม่ได้แบ่งแยกยีนทั้งหมด mendelianใช่และไม่ ราคาของมด (∼10−2 เพื่อ 10−4 ต่อรุ่นต่อยีน) จะช้าเกินไปมีผลต่ออัตราส่วน mendelian เมื่อหมายเลขขนาดเล็กของลูกหลานที่จะตรวจสอบ บ่อยครั้งระหว่างไม่กี่รุ่นเท่านั้น อย่างไรก็ตาม ผู้พัน ของลูกหลาน หรือพันรุ่น ความแตกต่างจากความคาดหวังของ mendelian สามารถกลายเป็นสำคัญ Chromosomes เป็น mendelian ดีเอ็นเอไม่ได้ บนสเกลวิวัฒนาการ แยกนี้สำคัญระหว่างพฤติกรรมดีเอ็นเอ (เนื่องจากมด) และพฤติกรรมของโครโมโซม (เนื่องจากไมโอซิส) เป็นหัวใจของไดรฟ์ระดับโมเลกุลหลักฐานสำหรับไดรฟ์โมเลกุลคืออะไรมีสามบรรทัดหลักฐาน ครั้งแรก การดำรงอยู่ที่สมบูรณ์ของมด น้อยยืดของพืช สัตว์ จุลินทรีย์ หรือไวรัสดีเอ็นเอ ว่ามียีน ภาคบังคับ หรือเป็นดีเอ็นเอ 'ขยะ' refractory เพื่อมดหนึ่ง หรืออื่น ๆ ซึ่งมักจะมีหนึ่งบนอีก ด้วยราคาที่แตกต่างกัน หน่วย และยอม ที่สอง สังเกตอย่างกว้างขวางของ 'วิวัฒนาการกัน' ที่สำเนาหลายชุดของลำดับดีเอ็นเอให้ (ซึ่งอาจเป็นยีนหรือดีเอ็นเอไม่ใช่ genic) ร่วมการกลายพันธุ์เหมือนกันที่เฉพาะเจาะจงสำหรับชนิดกำหนด นัยว่า การกลายพันธุ์ที่เกิดขึ้นครั้งเดียวในสายพันธุ์ และแพร่กระจายผ่านส่วนใหญ่สำเนาในบุคคลส่วนใหญ่ ได้ เมื่อครอบครัวผนวกเอาวิวัฒนาการกันของดีเอ็นเอซ้ำ ประกอบด้วยสมาชิก genic หรือไม่-genic กระจายหลายคู่ของ chromosomes พันได้ยากที่จะมีคำอธิบายที่น่าเชื่อถือขึ้นอยู่กับการคัดเลือกโดยธรรมชาติหรือดริฟท์กลางที่ทำหน้าที่ของกระบวนการอื่น ๆ อย่างไรก็ตาม ด้วยการค้นพบผลกระทบประมาณของมด วิวัฒนาการกันสามารถง่าย ๆ อาศัยการไดรฟ์โมเลกุลเป็นกระบวนการพันธุศาสตร์เชิงประชากรที่อธิบายว่า รูปแบบดังกล่าว species-specific ของ homogeneity หลายสำเนาเกิดระหว่างวิวัฒนาการ หลัก ไดรฟ์โมเลกุลสามารถพิจารณาสองขั้นตอน: การแพร่กระจายที่สมดุลของตัวแปรลำดับ (1) ผ่านจีโนม (homogenization), และ (2) ประชากร (เบี) (Fig. 1) เนื่องจากมดมีประมาณสองอันดับของขนาดได้เร็วกว่าการกลายพันธุ์พื้นฐานอัตรา (10−6 ต่อยีนต่อรุ่น), แต่มากช้ากว่าอัตราที่กระบวนการทางเพศ scrambles chromosomes ในหมู่บุคคลที่ทุกรุ่น homogenization และเบีไปมือ ตัวอย่าง ที่กลายพันธุ์ใหม่ว่าครึ่งทางการกำลัง homogenized เป็นกลุ่มในกลุ่มขององค์ประกอบซ้ำ แล้วในประชากรเพศ บุคคลไม่เหลือ unhomogenized และไม่ละการแข่งขันล่วงหน้าให้กลายเป็นเต็ม homogenized เป็นกลุ่ม ลักษณะเหนียวซึ่งประชากรเปลี่ยนแปลงพันธุกรรมภายใต้ไดรฟ์โมเลกุล (เช่น ripples สระ) มีผลกระทบสำคัญ สำหรับการโต้ตอบกับการคัดเลือกโดยธรรมชาติ และมีความสัมพันธ์ใหม่ระหว่างประชากรและสภาพแวดล้อม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไดรฟ์โมเลกุลเป็นกระบวนการวิวัฒนาการเช่นเดียวกับตัวเลือกที่เป็นธรรมชาติและดริฟท์ปกติที่มีการเปลี่ยนแปลงองค์ประกอบทางพันธุกรรมของประชากรผ่านรุ่น มันแตกต่างจากการคัดเลือกโดยธรรมชาติและดริฟท์ที่เป็นกลางในการที่จะโผล่ออกมาจากกิจกรรมของจำนวนของกลไกที่แพร่หลายของการหมุนเวียนของดีเอ็นเอ (MOT) เช่นการแปลงยีนข้ามไม่เท่ากันไปลื่นไถล, ขนย้าย retrotransposition และอื่น ๆดังนั้นวิธีการ การทำงานหรือไม่พิจารณาการกลายพันธุ์เดียวที่เกิดขึ้นในสถานที่เดียวในโครโมโซมเดียวในบุคคลเพียงคนเดียว ทฤษฎีการคัดเลือกโดยธรรมชาติและดริฟท์ที่เป็นกลางคิดว่าการกลายพันธุ์นี้จะไม่สามารถเพิ่มความถี่ในประชากรภายใต้การอบไอน้ำของตัวเองเพราะโครโมโซมที่มันอาศัยอยู่เชื่อฟังกฎของเมนเดลของมรดกซึ่งจะขึ้นอยู่กับการแบ่งประเภทแบบสุ่มของโครโมโซมในเซลล์ชนิดหนึ่ง ตรงกันข้าม MOT ทั้งหมดเป็นหลักไม่เด็ลในการที่กลายพันธุ์ลำดับแรกสามารถเพิ่มหรือลดจำนวนสำเนาในชีวิตของบุคคล จะยกตัวอย่างเช่นการแปลงยีนโดยรุ่น allelic หนึ่งในยีนจะถูกแปลงเป็นลำดับของรุ่นอื่นบนโครโมโซมคล้ายคลึงกันเช่นว่า Aabecomes AA หรือ AA นี้จะแปลเป็นไดรฟ์โมเลกุล? สองโครโมโซมคล้ายคลึงกันตอนนี้การดำเนินการ อัลลีล AA หรือ AA (แทนที่จะ Aa) จะอาศัยอยู่สองคนที่แตกต่างกันที่รุ่นต่อไปในทั้งสองที่แปลงยีนอาจจะเกิดขึ้นอีกครั้ง ด้วยวิธีนี้หรืออาจแพร่กระจาย ถ้าแปลงยีนจะลำเอียงในความโปรดปรานของการพูดนั้นจะแพร่กระจายที่รวดเร็วยิ่งขึ้น MOT อื่น ๆ ถึงแม้จะแตกต่างกันในชนิดมีผลเป็นหลักเดียวกัน ดีเอ็นเอที่ไม่แน่นอนมีจำนวนมากที่จะตอบสำหรับแต่ไม่ได้ทั้งหมดของเมนเดลยีนแยก? ใช่และไม่ อัตราการ MOT (~10-2 เพื่อ 10-4 ต่อรุ่นต่อยีน) จะช้าเกินไปที่จะส่งผลกระทบต่ออัตราส่วนของเมนเดลเมื่อตัวเลขเล็ก ๆ ของลูกหลานมีการตรวจสอบมักจะระหว่างรุ่นเพียงไม่กี่ อย่างไรก็ตามในพันของลูกหลานหรือกว่าพันรุ่นเบี่ยงเบนไปจากความคาดหวังของเมนเดลจะเป็นอย่างมีนัยสำคัญ โครโมโซมเป็นของเมนเดล ดีเอ็นเอไม่ได้เกี่ยวกับ timescale วิวัฒนาการ นี้แยกสำคัญระหว่างพฤติกรรมดีเอ็นเอ (เนื่องจาก MOT) และพฤติกรรมของโครโมโซม (เนื่องจากเซลล์ชนิดหนึ่ง) เป็นหัวใจสำคัญของไดรฟ์โมเลกุลหลักฐานสำหรับไดรฟ์โมเลกุลคืออะไร? มีสามสายของหลักฐานที่มี ก่อนที่การดำรงอยู่ที่แพร่หลายของ MOT เหยียดบางส่วนของพืชสัตว์จุลินทรีย์หรือดีเอ็นเอของเชื้อไวรัสไม่ว่าจะเป็นยีน, ภูมิภาคกฎระเบียบหรือ 'ขยะ' ดีเอ็นเอมีความทนไฟหนึ่งหรือ MOT อื่น ๆ ซึ่งมักจะดำเนินการอย่างหนึ่งอยู่ด้านบนของอีกคนหนึ่งที่มีอัตราที่แตกต่างกันหน่วยและอคติ ประการที่สองการสังเกตอย่างกว้างขวางของ 'วิวัฒนาการร่วมกัน' ซึ่งเป็นที่ที่หลายสำเนาของลำดับดีเอ็นเอที่กำหนด (ซึ่งอาจจะเป็นยีนหรือไม่-Genic DNA) แบ่งปันการกลายพันธุ์เหมือนกันที่เป็นที่เฉพาะเจาะจงสำหรับสายพันธุ์ที่ได้รับหมายความกลายพันธุ์ที่เกิดขึ้นครั้งเดียวในสายพันธุ์และแพร่กระจายผ่านสำเนามากที่สุดในประชาชนส่วนใหญ่ . เมื่อวิวัฒนาการร่วมกันโอบกอดครอบครัวของดีเอ็นเอซ้ำประกอบด้วยหลายพันสมาชิก Genic หรือไม่-Genic กระจัดกระจายไปหลายคู่ของโครโมโซมมันเป็นเรื่องยากที่จะให้คำอธิบายที่น่าเชื่อถือขึ้นอยู่กับการคัดเลือกโดยธรรมชาติและ / หรือดริฟท์ที่เป็นกลางทำหน้าที่ในกรณีที่ไม่มีกระบวนการอื่น ๆ . แต่ด้วยการค้นพบผลกระทบการแพร่กระจายของ MOT วิวัฒนาการร่วมกันสามารถเข้าพักได้อย่างง่ายดายไดรฟ์โมเลกุลเป็นกระบวนการพันธุศาสตร์ประชากรที่อธิบายถึงวิธีการดังกล่าวสายพันธุ์เฉพาะรูปแบบของการรวมตัวกันคัดลอกหลาย ๆ ที่เกิดขึ้นระหว่างการวิวัฒนาการ เป็นหลักไดรฟ์โมเลกุลได้รับการพิจารณากระบวนการสองขั้นตอน: (. รูปที่ 1) การแพร่กระจายของตัวแปรค่อยๆลำดับ (1) ผ่านจีโนม (ทำให้เป็นเนื้อเดียวกัน) และ (2) ผ่านทางประชากร (ตรึง) เพราะ MOT ประมาณสองคำสั่งของขนาดเร็วกว่าอัตราการกลายพันธุ์ขั้นพื้นฐาน (10-6 ต่อยีนต่อรุ่น) แต่มากช้ากว่าอัตราที่ขั้นตอนการปีนป่ายโครโมโซมเพศในหมู่ประชาชนในทุกรุ่นเป็นเนื้อเดียวกันและการตรึงไปจับ มือ ตัวอย่างเช่นหากมีการกลายพันธุ์ใหม่เป็นครึ่งทางที่จะถูกหดหายในเครือขององค์ประกอบซ้ำจากนั้นในประชากรเพศของแต่ละคนยังคงไม่มี unhomogenized และไม่มีการแข่งขันแต่ละข้างหน้าจะกลายเป็นหดหายอย่างเต็มที่ ลักษณะเหนียวในการที่ประชากรมีการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมภายใต้ไดรฟ์โมเลกุล (เช่นคลื่นในสระว่ายน้ำ) มีผลกระทบที่สำคัญสำหรับการมีปฏิสัมพันธ์กับการคัดเลือกโดยธรรมชาติและสำหรับความสัมพันธ์ใหม่ระหว่างประชากรและสภาพแวดล้อม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขับเป็นกระบวนการวิวัฒนาการโมเลกุล เช่น การคัดเลือกโดยธรรมชาติและลอยปกติที่เปลี่ยนแปลงองค์ประกอบทางพันธุกรรมของประชากร จากรุ่นสู่รุ่น มันแตกต่างจากธรรมชาติและเป็นกลางในการ Drift ที่โผล่ออกมาจากกิจกรรมของกลไกการหมุนเวียนที่แพร่หลายของดีเอ็นเอ ( มด ) เช่น การแปลงยีน ไม่เท่ากันข้าม slippage การขนย้าย ,retrotransposition และอื่น ๆ .

ดังนั้นมันทำงานอย่างไร
พิจารณาเดียวการกลายพันธุ์ที่เกิดในสถานที่เดียวบนโครโมโซมเดี่ยว ในบุคคลเดียว ทฤษฎีการคัดเลือกตามธรรมชาติ และล่องลอยกลางถือว่านี้กลายพันธุ์ไม่สามารถเพิ่มความถี่ในประชากรไอของตัวเองเพราะโครโมโซมซึ่งมันอยู่เชื่อฟังเมนเดลกฎของมรดกซึ่งจะขึ้นอยู่กับการสุ่มการแบ่งประเภทของโครโมโซมที่เหม่ง . ในทางตรงกันข้าม ทั้งหมดจัดเป็นหลักชนิดที่ไม่กลายพันธุ์ ในลำดับแรก สามารถเพิ่มหรือลดจำนวนสำเนาภายในชีวิตของแต่ละบุคคล ใช้ , ตัวอย่างเช่น , การแปลงยีน โดยรุ่นหนึ่ง allelic ของยีนจะถูกแปลงเป็นลำดับของรุ่นอื่นในโฮโมโลกัสโครโมโซมเช่นที่ aabecomes AA หรือ AA

แล้วมันแปลเป็นโมเลกุลขับ
สองโฮโมโลกัสโครโมโซม ตอนนี้แบกอัลลีล AA หรือ AA ( มากกว่า AA ) จะอยู่ในบุคคลสองคนที่แตกต่างกันในรุ่นต่อไป ซึ่งทั้งสองแปลงยีนอาจจะเกิดขึ้น ในวิธีนี้หรืออาจแพร่กระจาย ถ้าการแปลงยีนลำเอียงในความโปรดปรานของ พูด แล้วจะกระจายได้เร็วขึ้นมากและงานอื่น ๆ แม้ว่าที่แตกต่างกันในประเภท มีหลักสำคัญเดียวกัน เสถียรดีเอ็นเอต้องตอบคำถามหลายข้อ แต่ไม่ใช่ทั้งหมดของยีน
แยกชนิด ?
ใช่ และ ไม่ใช่ ราคาของมด ( ∼ 10 − 2 10 − 4 ต่อรุ่นต่อยีน ) จะช้าเกินไปที่จะส่งผลกระทบต่อชนิดเมื่อตัวเลขขนาดเล็กของลูกหลาน จะ ตรวจ สอบ มักจะระหว่างไม่กี่รุ่นเท่านั้น อย่างไรก็ตาม ในหมู่ลูกหลานพัน ,หรือกว่าพันรุ่น เบี่ยงเบนไปจากความคาดหวังของเมนเดลสามารถเป็นสำคัญ โครโมโซมคือดีเอ็นเอชนิด ; ไม่บนเวลาวิวัฒนาการ แบบนี้แยกระหว่างพฤติกรรม DNA ( เนื่องจากมด ) และพฤติกรรมของโครโมโซม ( เนื่องจากเหม่ง ) เป็นหัวใจของโมเลกุลขับ
อะไรคือหลักฐานโมเลกุลขับ
มี 3 บรรทัดของหลักฐาน ครั้งแรกการมีอยู่ทั่วไปของมด . stretches ของพืช สัตว์ จุลินทรีย์ หรือไวรัสดีเอ็นเอ ไม่ว่าจะเป็นจีน ขอบเขตของกฎระเบียบหรือ ' ขยะ ' ดีเอ็นเอเป็นวัสดุทนไฟ หนึ่ง หรือ โหมดอื่น ๆซึ่งมักใช้หนึ่งอยู่ด้านบนของอื่น ด้วยอัตราที่แตกต่างกัน , หน่วยและ biases ประการที่สองแพร่หลายแบบ ' วิวัฒนาการ ' ร่วมกัน .นี่คือที่ที่หลายฉบับระบุดีเอ็นเอลำดับ ( ซึ่งอาจเป็นยีนหรือดีเอ็นเอเหมือนกัน ไม่ทำให้เป็น ) การกลายพันธุ์ที่เฉพาะเจาะจงสำหรับระบุชนิดหมายความว่าการกลายพันธุ์ที่เกิดขึ้นครั้งเดียวในสปีชีส์ และแพร่กระจายผ่านชุดมากที่สุดในแต่ละบุคคลมากที่สุด เมื่อวิวัฒนาการร่วมกันทั้งครอบครัวของดีเอ็นเอซ้ำประกอบด้วยพันทำให้เป็นหรือทำให้เป็นองค์กรสมาชิก ,กระจายไปทั่วหลายคู่ของโครโมโซม ซึ่งเป็นเรื่องยากที่จะให้คำอธิบายที่น่าเชื่อตาม ธรรมชาติ การเลือก และ / หรือเป็นกลางลอยทำในกรณีที่ไม่มีกระบวนการอื่น ๆ อย่างไรก็ตาม กับการค้นพบของการแพร่กระจายผลของมด วิวัฒนาการร่วมกันสามารถอาศัย .
ประชากรพันธุศาสตร์โมเลกุลไดรฟ์คือกระบวนการที่อธิบายวิธีการ เช่นรูปแบบของเผ่าพันธุ์ - เฉพาะกระดาษหลายค่าได้ในช่วงวิวัฒนาการ เป็นหลัก , โมเลกุลไดรฟ์สามารถพิจารณากระบวนการสองขั้นตอน : การกระจายค่อยๆลำดับตัวแปร ( 1 ) ผ่านจีโนม ( การ ) และ ( 2 ) โดยประชากร ( การดอง ) ( รูปที่ 1 )เพราะมดมีประมาณสองอันดับของขนาดเร็วกว่าอัตราการกลายพันธุ์ขั้นพื้นฐาน ( 10 − 6 ต่อจีน ต่อรุ่น ) ยังมากช้ากว่าอัตราที่กระบวนการทางเพศ scrambles โครโมโซมระหว่างบุคคลทุกรุ่น , โฮโมจีไนเซชั่นและการตรึงไปมือในมือ ตัวอย่างเช่นถ้าการกลายพันธุ์ใหม่เป็นครึ่งทางถูกบดในพวงขององค์ประกอบหลาย ๆ ครั้งแล้วในกลุ่มประชากรทางเพศไม่แต่ละคนยังคง unhomogenized และไม่มีบุคคลแข่งล่วงหน้าเป็นอย่างโฮโม . ที่น่าสนใจในลักษณะใด การเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมในประชากรของไดรฟ์ ( เช่น ripples ในสระว่ายน้ำ ) มีผลสำคัญสำหรับปฏิสัมพันธ์กับการคัดเลือกตามธรรมชาติ และใหม่ใด ๆความสัมพันธ์ระหว่างประชากรและสิ่งแวดล้อม .