Nineteen Minutes is Jodi Picoult’s

Nineteen Minutes is Jodi Picoult’s most recent novel, and I predict it will become her best seller to date. It focuses on the events leading up to and following a high school shooting.

Peter Houghton, picked on by school mates from the first day of kindergarten, enters Sterling High, and in nineteen minutes kills ten and wounds another nineteen students.

In typical fashion, Picoult shapes her story by providing various perspectives. We are able to put the story together from Peter’s perspective as well as that of his parents, Judge Alex Cormier, Cormier’s daughter Josie – a student in the school on that day, Patrick – a detective on the case, Jordan – Peter’s attorney. We are able to see all the characters as “human” – sympathetic but faulted.

Picoult has always been a great story-teller, and in this novel, she is able to take a ripped from the headlines topic, and create a fictional story that makes the reader think. Justice is served in the novel, but there is a surprise ending and some twists and turns to keep the reader turning pages.

With that said, my first reaction upon finishing the novel was, “that’ll make a great movie”. I then realized how sad that reaction was.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทส่วนมีนวนิยายล่าสุดโจดี้ Picoult และผมทำนายมันจะกลายเป็นของเธอขายดีที่สุดวันที่ โดยเน้นเหตุการณ์ที่นำไป และต่อไป นี้มัธยมยิงปีเตอร์ Houghton รับบน โดยโรงเรียนเพื่อน ๆ จากวันแรกของชั้นอนุบาล และป้อนสเตอร์ลิงสูง ทส่วนนาทีฆ่าสิบ และ wounds นักเรียนทส่วนอื่น แฟชั่นทั่วไป Picoult รูปร่างเรื่องราวของเธอ ด้วยการให้มุมมองต่าง ๆ เราจะสามารถปะติดปะต่อเรื่องราวจากมุมมองของปีเตอร์เป็นอย่างดีของพ่อแม่ของเขา ผู้พิพากษา Alex Cormier ลูกสาวของ Cormier แจ็บนักเรียนในโรงเรียนในวันที่ Patrick-นักสืบคดี Jordan – ทนายความของปีเตอร์ เราจะสามารถเห็นทุกตัวอักษรเป็น "มนุษย์" – เห็นอกเห็นใจ แต่เกิดความผิดพร่องPicoult เสมอได้ดีเรื่องเบิก และในนวนิยายนี้ เธอคือสามารถคัดลอกมาจากหัวข้อพาดหัว และสร้างเรื่องสมมติที่ทำให้ผู้อ่านคิดว่า ให้บริการความยุติธรรมในนิยาย แต่มีสิ้นแปลกใจ และบางบิด และเปิดให้ผู้อ่านเปิดหน้า ที่กล่าวว่า ปฏิกิริยาแรกของฉันตามนวนิยายได้ "ที่จะสร้างภาพยนตร์ยอดเยี่ยม" แล้วรับรู้ว่าเศร้าว่า ปฏิกิริยาการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เก้านาทีเป็นนวนิยายเรื่องล่าสุด Jodi Picoult และผมทำนายก็จะกลายเป็นผู้ขายที่ดีที่สุดของเธอวันที่ จะมุ่งเน้นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนำไปสู่การต่อไปและยิงที่โรงเรียนมัธยม. ปีเตอร์ฮัฟตั้นเลือกโดยเพื่อนร่วมโรงเรียนตั้งแต่วันแรกของโรงเรียนอนุบาลเข้าสเตอร์ลิงสูงและในเก้าสิบนาทีฆ่าและแผลอีกเก้านักเรียน. ในแฟชั่นทั่วไป Picoult รูปร่างเรื่องราวของเธอโดยการให้มุมมองที่หลากหลาย เรามีความสามารถที่จะนำเรื่องเข้าด้วยกันจากมุมมองของปีเตอร์เช่นเดียวกับที่พ่อแม่ของเขาผู้พิพากษาอเล็กซ์ไมเออร์, ไมเออร์ลูกสาวของโจซี่ - นักเรียนในโรงเรียนในวันนั้นแพทริค - นักสืบคดีจอร์แดน - ทนายความปีเตอร์ เราสามารถที่จะเห็นตัวละครทุกตัวเป็น "มนุษย์" -. ขี้สงสาร แต่โทษฐานPicoult ได้เสมอเล่านิทานที่ดีและในนิยายเรื่องนี้เธอสามารถที่จะฉีกจากหัวข้อพาดหัวข่าวและสร้างเรื่องสมมุติว่า ทำให้ผู้อ่านคิดว่า ความยุติธรรมให้บริการในนวนิยายเรื่องนี้ แต่มีตอนจบที่น่าแปลกใจและบิดและหันไปให้ผู้อ่านเปลี่ยนหน้า. กับที่กล่าวว่าปฏิกิริยาแรกของฉันเมื่อจบนวนิยายเรื่องนี้คือ "ที่จะทำให้เป็นหนังที่ดี" จากนั้นผมก็ตระหนักถึงวิธีการที่น่าเศร้าปฏิกิริยา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สิบเก้านาทีของ โจดี้ picoult ล่าสุดนวนิยาย และฉันเดามันจะกลายเป็นผู้ขายที่ดีที่สุดของเธอไปยังวันที่ เน้นเหตุการณ์ที่นำไปสู่และต่อไปนี้โรงเรียนมัธยมยิง

ปีเตอร์ Houghton , เลือกโดยโรงเรียนเพื่อนตั้งแต่วันแรกของโรงเรียนอนุบาล เข้าสู่สเตอร์ลิงสูงและในสิบเก้านาทีฆ่าแผล 10 และอีก 19 คน

ในแฟชั่นทั่วไปpicoult รูปร่างเรื่องราวของเธอโดยการให้มุมมองต่าง ๆ เราสามารถใส่เรื่องราวด้วยกัน จากมุมมองของปีเตอร์ เช่นเดียวกับที่พ่อแม่ของเขา ผู้พิพากษา อเล็กซ์ คอร์ ลูกสาวคอร์โจซี่–นักเรียนในโรงเรียนในวันนั้น แพททริคและสืบคดี , ทนายความของจอร์แดน –ปีเตอร์ เราจะได้เห็นตัวละครทุกตัวเป็น " มนุษย์ " และขี้สงสาร แต่ตำหนิ

picoult ได้เสมอ เทลเลอร์ เรื่องราวดี และในนวนิยายเล่มนี้ เธอจะสามารถใช้ฉีกจากหัวข้อกระทู้ และสร้างเรื่องราวสมมติที่ทำให้ผู้อ่านคิด ความยุติธรรมในนิยาย แต่ไม่มีสิ้นสุดประหลาดใจและบางบิดและเปลี่ยนเพื่อให้ผู้อ่านเปิดหน้า

กับที่กล่าวว่า ปฏิกิริยาแรกของฉันเมื่อจบนวนิยาย " ว่า จะทำหนังที่ยอดเยี่ยม "จากนั้นผมก็ตระหนักว่าเศร้า ปฏิกิริยาเป็น