where P1 + –P2 + and P2–P1 repres

where P1 + –P2 + and P2–P1 represent the dissipated powers of W+ and
W, respectively. Because W+ flows across L1 and L2 successively, P1 +
is larger than P2 + owing to energy dissipation during propagation.
Similarly, P2 is larger than P1. Since W is the reflection wave of
W+, P2 + is larger than P2. Thus, Ep exceeds zero, which indicates that
Eq. (3) is effective in calculating the dissipated energy when a traveling
wave and a standing wave are generated simultaneously. In
the experiments for Q-factor measurement described later, as
high-amplitude vibrations are generated on long polymer-based
bars, the active vibration power and dissipated power are measureable.
Note that it is difficult to estimate Q factors of materials with
extremely low mechanical loss, such as sapphire [14], for which P1 +
equals P1 – approximately, and P becomes too small to be detected.
In an alternating current circuit, the active power (or real
power) P is calculated from the zero-to-peak voltage u and current
i [12]:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่ P1 + – P2 + และ P2 – P1 แทนอำนาจ dissipated ของ W + และW ตามลำดับ เพราะ W + ไหลผ่าน L1 และ L2 อย่างต่อเนื่อง P1 +มีขนาดใหญ่ กว่า P2 + เนื่อง จากการกระจายพลังงานในระหว่างการเผยแพร่ในทำนองเดียวกัน P2 มีขนาดใหญ่กว่า P1 W เป็น คลื่นสะท้อนของW + P2 + มากกว่า P2 ดังนั้น Ep เกินศูนย์ ซึ่งบ่งชี้ว่าEq. (3) มีประสิทธิภาพในการคำนวณพลังงาน dissipated เมื่อการเดินทางคลื่นและคลื่นยืนสร้างขึ้นพร้อมกัน ในการทดลองการวัด Q-ปัจจัยที่อธิบายไว้ในภายหลัง ตามสูงคลื่นสั่นสะเทือนที่ถูกสร้างขึ้นบนยาวพอลิเมอร์ตามบาร์ สั่นสะเทือนใช้พลังงาน และพลังงาน dissipated ท้าทายซึ่งสามารถวัดหมายเหตุว่า เป็นการยากที่จะประเมินปัจจัย Q ของวัสดุที่มีสูญเสียทางกล เช่นไพลิน [14], ที่ต่ำมากสำหรับ P1 ซึ่ง +เท่ากับ P1 – ประมาณ และ P จะเล็กเกินไปสามารถตรวจพบในวงจรมีกระแสสลับ ใช้พลังงานที่ใช้ (หรือจริงพลังงาน) P จะคำนวณจากแรงดันไฟฟ้าเป็นศูนย์ที่จุดสูงสุดคุณและปัจจุบันผม [12]:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่ P1 + + -P2 และ P2? -P1? เป็นตัวแทนของอำนาจกระจายของ W + และ
W ?, ตามลำดับ เพราะ W + ไหลผ่าน L1 และ L2 เนื่อง + P1
มีขนาดใหญ่กว่า P2 + เนื่องจากการกระจายพลังงานในระหว่างการเผยแพร่.
ในทำนองเดียวกัน P2? มีขนาดใหญ่กว่า P1 ?. ตั้งแต่ W? เป็นภาพสะท้อนของคลื่น
W + + P2 มีขนาดใหญ่กว่า P2 ?. ดังนั้น Ep เกินกว่าศูนย์ซึ่งบ่งชี้ว่า
สมการ (3) มีประสิทธิภาพในการคำนวณพลังงานสำมะเลเทเมาเมื่อเดินทาง
คลื่นและยืนถูกสร้างขึ้นพร้อมกัน ใน
การทดลองสำหรับการวัด Q-ปัจจัยที่อธิบายต่อไปเช่น
การสั่นสะเทือนสูงความกว้างจะถูกสร้างขึ้นในพอลิเมอตามยาว
บาร์อำนาจการสั่นสะเทือนที่ใช้งานและพลังงานเหือดหายเป็นวัดได้.
โปรดทราบว่ามันเป็นเรื่องยากที่จะประเมินปัจจัย Q ของวัสดุที่มี
ระดับต่ำมากกล การสูญเสียเช่นไพลิน [14] ซึ่ง P1 +
เท่ากับ P1 - ประมาณและ P จะกลายเป็นเล็กเกินไปที่จะถูกตรวจพบ.
ในวงจรไฟฟ้ากระแสสลับพลังงานที่ใช้งาน (หรือจริง
อำนาจ) P จะคำนวณจากศูนย์-to- แรงดันยอด U และปัจจุบัน
ผม [12]:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่ P1 P2 + + และ– P1 P2 และเป็นตัวแทนกระจายพลังของ W + และW ตามลำดับ เพราะกระแสทั้ง L1 และ L2 w + P1 + อย่างต่อเนื่องมีขนาดใหญ่กว่า P2 + เนื่องจากการสลายพลังงานในการเผยแพร่ข่าวสารในทำนองเดียวกัน , P2 มีขนาดใหญ่กว่า P1 . เมื่อ W คือการสะท้อนของคลื่นW + P2 + มีขนาดใหญ่กว่า P2 . ดังนั้น EP เกินศูนย์ ซึ่งบ่งชี้ว่าอีคิว ( 3 ) มีประสิทธิภาพในการสลายพลังงานเมื่อเดินทางคลื่นและคลื่นยืนถูกสร้างขึ้นพร้อมกัน ในการทดลองการวัด q-factor อธิบายในภายหลัง เช่นการสั่นสะเทือนความถี่สูงจะถูกสร้างขึ้นจากพอลิเมอร์ยาวบาร์ ใช้อำนาจและกระจายพลังงานการสั่นสะเทือน measureable .ทราบว่ามันเป็นเรื่องยากที่จะประเมินปัจจัยของวัสดุกับคิวความสูญเสียเชิงกลต่ำมาก เช่น พลอย [ 14 ] ซึ่ง P1 + สำหรับเท่ากับ P1 –ประมาณและ P กลายเป็นขนาดเล็กเกินไปที่จะตรวจพบในวงจรไฟฟ้ากระแสสลับวงจรพลังงาน ( หรือจริงพลังงาน ) P จะถูกคำนวณจากศูนย์ถึงแรงดันสูงสุดและปัจจุบันผม [ 12 ] :