The occurrence of TDIs can be descr

The occurrence of TDIs can be described as prevalence or incidence. The difference is that prevalence refers to all cases, new or old, in a population at a given time, whereas incidence refers to the number of new patients with a TDI during a given period, generally 1 year, in a specified population. The prevalence rate is therefore higher than the incidence rate. For example, by comparing the results from Kaste et al. in the USA in 1996 (11), the prevalence was 18.4% in the age interval 6–20 years, whereas the incidence in Sweden in the age interval 6–19 years presented by Glendor et al. (12) the same year was 12.1 per 1000 individuals. A comparison of the two results in almost the same age interval is therefore 18.4% and 1.21%, respectively. Consequently, 18.4% of the individuals in the age interval 6–20 years in the USA had sustained at least one TDI to their permanent teeth during their lifetime, whereas 1.21% of the individuals in the age interval 6–19 years in Sweden had suffered from at least one TDI during the year of investigation. In other words, incidence conveys information about the risk of contracting a TDI, whereas prevalence tells us how widespread TDIs are.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สามารถอธิบายการเกิดขึ้นของ TDIs เป็นชุกหรืออุบัติการณ์ ความแตกต่างได้ว่า ชุกถึงทุกกรณี ใหม่ หรือ เก่า ในประชากร ณเวลาหนึ่ง ๆ ในขณะที่เกิดหมายถึงจำนวนผู้ป่วยใหม่ TDI ในระหว่างรอบระยะเวลาที่กำหนด โดยทั่วไป 1 ปี ประชากรระบุ จึงเป็นอัตราสูงกว่าอัตราอุบัติการณ์ เช่น โดยการเปรียบเทียบผลจาก Kaste et al. ในสหรัฐอเมริกาในปี 1996 (11), ชุกได้ 18.4% ในช่วงอายุ 6-20 ปี ในขณะที่อุบัติการณ์ในประเทศสวีเดนในช่วงอายุ 6-19 ปีที่นำเสนอโดย Glendor et al. (12) ในปีเดียวกันมีราคา 12.1 ต่อ 1000 คน การเปรียบเทียบผลที่สองในเกือบจะเหมือนกับช่วงอายุจึง 18.4% และ 1.21% ตามลำดับ ดัง 18.4% ของบุคคลในช่วงอายุ 6 – 20 ปีในสหรัฐอเมริกามียั่งยืน TDI น้อยเพื่อฟันของพวกเขาในช่วงชีวิตของพวกเขา ในขณะที่ 1.21% ของบุคคลในช่วงอายุ 6-19 ปีในสวีเดนได้ประสบจาก TDI น้อยปีสอบสวน ในคำอื่น ๆ อุบัติการณ์ต้องสื่อข้อมูลเกี่ยวกับความเสี่ยงของการทำสัญญากับ TDI ขณะที่ชุกบอกเรา TDIs อย่างแพร่หลายว่ามีการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเกิดขึ้นของ TDIs สามารถอธิบายว่าความชุกหรืออุบัติการณ์ แตกต่างก็คือค​​วามชุกหมายถึงทุกกรณีใหม่หรือเก่าในประชากรในเวลาที่กำหนดในขณะที่อัตราการเกิดหมายถึงจำนวนผู้ป่วยใหม่ที่มี TDI ในช่วงระยะเวลาที่กำหนดโดยทั่วไป 1 ปี, ในประชากรที่ระบุ อัตราความชุกจึงสูงกว่าอัตราการเกิด ตัวอย่างเช่นโดยการเปรียบเทียบผลที่ได้จาก kaste et al, ในประเทศสหรัฐอเมริกาในปี 1996 (11) ความชุกเป็น 18.4% ในช่วงอายุ 6-20 ปีในขณะที่อัตราการเกิดในสวีเดนในช่วงอายุ 6-19 ปีที่ผ่านมานำเสนอโดย Glendor et al, (12) ในปีเดียวกันคือ 12.1 ต่อ 1000 บุคคล การเปรียบเทียบทั้งสองมีผลในเกือบทุกช่วงอายุเท่ากันดังนั้นจึงเป็น 18.4% และ 1.21% ตามลำดับ ดังนั้น 18.4% ของประชาชนในช่วงอายุ 6-20 ปีในประเทศสหรัฐอเมริกาได้อย่างยั่งยืนอย่างน้อยหนึ่ง TDI ฟันถาวรของพวกเขาในช่วงชีวิตของพวกเขาในขณะที่ 1.21% ของประชาชนในช่วงอายุ 6-19 ปีในสวีเดนได้รับความเดือดร้อน จากอย่างน้อยหนึ่ง TDI ระหว่างปีของการสืบสวน ในคำอื่น ๆ อุบัติการณ์บ่งบอกข้อมูลเกี่ยวกับความเสี่ยงของสัญญา TDI ในขณะที่ความชุกบอกเราว่า TDIs แพร่หลายอยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เกิด tdis สามารถอธิบายได้ว่า ความชุกหรืออัตราการเกิด ความแตกต่างคือว่าความชุกหมายถึงทุกกรณี ใหม่ หรือ เก่า ในกลุ่มประชากรในเวลาที่กำหนด ขณะที่อุบัติการณ์หมายถึงจำนวนผู้ป่วยใหม่กับ TDI ในช่วงที่กำหนด โดยทั่วไป 1 ปี ในกลุ่มประชากรที่กำหนด อัตราชุก จึงสูงกว่าอัตราอุบัติการณ์ . ตัวอย่างเช่นโดยการเปรียบเทียบผลลัพธ์ที่ได้จากกระดาษ et al . ในสหรัฐอเมริกาในปี 1996 ( 11 ) , ความชุกเป็น 18.4 % ในช่วงอายุ 6 – 20 ปี ในขณะที่อุบัติการณ์ในสวีเดนในช่วงอายุ 6 – 19 ปีนำเสนอโดย glendor et al . ( 12 ) ปีเดียวกันคือ 0.8 ต่อ 1 , 000 คน การเปรียบเทียบสองผลในช่วงอายุพอๆกันจึงเป็น 18.4 % และ 1.21 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ ดังนั้น อายุ 18 ปี4 % ของบุคคลในช่วงอายุ 6 – 20 ปีในสหรัฐอเมริกาได้รับอย่างน้อยหนึ่ง TDI ฟันถาวรของพวกเขาในช่วงชีวิตของพวกเขา ในขณะที่ 1.21 % ของบุคคลในช่วงอายุ 6 – 19 ปีในสวีเดนได้รับความเดือดร้อนจากอย่างน้อยหนึ่ง TDI ในระหว่างปีของการสืบสวน ในคำอื่น ๆ , การถ่ายทอดข้อมูลเกี่ยวกับความเสี่ยงของสัญญา TDI ,ขณะที่ความชุกบอกเราว่า tdis แพร่หลายเป็น