Differences from the bassoon[edit]T

Differences from the bassoon[edit]

The reed is considerably larger, at 65–75 mm in total length (and 20mm wide) as compared to 53–58 mm for most bassoon reeds. The large blades allow ample vibration that produces the low register of the instrument. The contrabassoon reed is similar to an average bassoon's in that scraping the reed affects both the intonation and response of the instrument.[1] Fingering is slightly different, particularly at the register change and in the extreme high range. The instrument is twice as long, curves around on itself twice, and, due to its weight and shape, is supported by an endpin rather than a seat strap. Additional support is sometimes given by a strap around the player's neck. A wider hand position is also required, as the primary finger keys are widely spaced. The contrabassoon has a water key to expel condensation and a tuning slide for gross pitch adjustments. The instrument comes in a few pieces (plus bocal); in some models, it cannot be disassembled without a screwdriver. Sometimes, however, the bell can be detached, and in the case of instruments with a low A extension, the instrument often comes in two parts.
Range[edit]

The contrabassoon is one of the deepest sounding instruments normally used in an orchestra or concert band, after the tuba, which, even in the E♭ form, can still descend lower than the Contrabassoon's limit of B♭. The instrument has a range beginning at B♭0 (extending down a half-step to the lowest note on the piano on instruments with the low A extension or to A♭ in one example), and extending up just over three octaves to middle C (although the top fifth is rarely used). The instrument is notated an octave above sounding pitch in bass clef, with tenor or even (rarely) treble clef called for in high passages. Tonally, it sounds much like the bassoon except for a distinctive organ pedal quality in the lowest octave of its range which provides a solid underpinning to the orchestra or concert band. Although the instrument can have a distinct 'buzz', which becomes almost a clatter in the extreme low range, this is nothing more than a variance of tone quality which can be remediated by appropriate reed design changes. While prominent in solo and small ensemble situations, the sound can be completely obscured in the volume of the full orchestra or concert band.
History[edit]

The contrabassoon was developed in the mid-18th century; the oldest surviving instrument, which came in four parts and had only three keys, was built in 1714. It was around that time that the contrabassoon began gaining acceptance in church music. However, until the late 19th century, the contrabassoon typically had a weak tone and poor intonation. For this reason the contrabass woodwind parts often were scored for, and contrabassoon parts were often played on, serpent, contrabass sarrusophone or, less frequently, reed contrabass, until improvements to the contrabassoon by Heckel in the late 19th century secured its place as the standard double reed contrabass. For more than a century, between 1880 and 2000, the contrabassoon of Heckel’s design remained relatively unchanged. A few keys were added during this time, most notably an upper vent key near the bocal socket, a tuning slide, and a few key linkages to facilitate technical passages.
Manufacturers[edit]

As of 2013, there are several firms which manufacture and sell contrabassoons. These include, Heckel,[2] Fox,[3] Wolf, Moennig-Adler[citation needed], Moosman[citation needed], Püchner[citation needed], Amati [4] and Mollenhauer [5] which also manufactures contrabassoons under the Schrieber brand.[6]

Cello suites (excerpt)
MENU0:00
This segment of J.S. Bach's cello suites, played on a contrabassoon.
Problems playing this file? See media help.
Current use[edit]

Most major orchestras use one contrabassoonist, either as a primary player or a bassoonist who doubles, as do a large number of symphonic bands.
The contrabassoon is mainly a supplementary rather than a core orchestral instrument, and is most frequently found in larger symphonic works, often doubling the bass trombone or tuba at the octave. Frequent exponents of such scoring were Brahms and Mahler, as well as Richard Strauss, and Dmitri Shostakovich. The first composer to write a separate contrabassoon part in a symphony was Beethoven, in his Fifth Symphony (1808) (it can also be heard providing the bass line in the brief "Janissary band" section of the fourth movement of his Symphony No. 9, just prior to the tenor solo), although Bach, Handel (in his Music for the Royal Fireworks), Haydn (e.g., in both of his oratorios The Creation and The Seasons, where the part for the contrabassoon and the bass trombone are mostly, but not always, identical), and Mozart had occasionally used it in other genres. Composers have often used the contrabassoon to comical or sinister effect by taking advantage of its seeming "clumsiness" and its sepulchral rattle, respectively. A clear example of its sound can be heard in Paul Dukas' The Sorcerer's Apprentice (originally scored for contrabass sarrusophone).
Some modern composers such as Gunther Schuller, Donald Erb, Michael Tilson Thomas, John Woolrich, Kalevi Aho, and Daniel Dorff have written concertos for this instrument. Graham Waterhouse set Aztec Ceremonies for contrabassoon and piano. Orchestrally, the contrabassoon is featured in several works, most notably Maurice Ravel's Mother Goose Suite, and Piano Concerto for the Left Hand.
Notable contrabassoons[edit]

Prof. Dr. Werner Schulze of Austria owns a contrabassoon with an extension to A♭0, a half step below the lowest note on the piano.
In 2001, Bavarian instrument makers Guntram Wolf and Benedikt Eppelsheim began collaborating on the reworking of the contrabassoon, resulting in a new instrument they call the Contraforte. It has a larger bore, as well as larger tone holes, resulting in a slightly different tone from a normal contrabassoon. The Contraforte contains a natural extension down to A0, and several other features such as silent key movement and an automatic water drain. Lewis Lipnick, contrabassoonist for the National Symphony Orchestra in Washington DC, played it in a performance of Beethoven's Ninth Symphony in October 2010.
Notable performers[edit]

One of the few contrabassoon soloists in the world is Susan Nigro,[7] who lives and works in and around Chicago. Besides occasional gigs with orchestras and other ensembles (including regular substitute with the Chicago Symphony), her main work is as soloist and recording artist. Many works have been written specifically for her,[citation needed] and she has recorded several CDs.[citation needed]
Henry Skolnick has performed and toured internationally on the instrument. He commissioned, premiered and recorded Aztec Ceremonies for contrabassoon by Graham Waterhouse.[8] In 2008 he played the contrabassoon part in the premiere of the composer's Bright Angel for three bassoons and contrabassoon at the annual conference of the International Double Reed Society in Provo.
Most major symphony orchestras employ a contrabassoonist, and many have programmed concerts featuring their contrabassoonist as soloist. For example Michael Tilson Thomas: Urban Legend for Contrabassoon and Orchestra featuring Steven Braunstein, San Francisco Symphony;[9] Gunther Schuller: Concerto for Contrabassoon featuring Lewis Lipnick, National Symphony Orchestra; John Woolrich: Falling Down featuring Margaret Cookhorn, City of Birmingham Symphony Orchestra, Erb: Concerto for Contrabassoon featuring Gregg Henegar, London Symphony Orchestra;[10] Kalevi Aho: Concerto for Contrabassoon featuring Lewis Lipnick Bergen Symphony Orchestra [11]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แตกต่างจากปี่ [แก้ไข]

กกเป็นอย่างมากที่มีขนาดใหญ่ที่ 65-75 มม. ยาวรวม (และ 20mm กว้าง) เมื่อเทียบกับ 53-58 มม. กกปี่มากที่สุด ใบมีดขนาดใหญ่ที่ช่วยให้การสั่นสะเทือนเพียงพอที่ก่อให้เกิดการลงทะเบียนต่ำของตราสาร contrabassoon กกจะคล้ายกับของปี่โดยเฉลี่ยในที่ขูดกกผลกระทบต่อทั้งน้ำเสียงและการตอบสนองของตราสาร[1] นิ้วที่แตกต่างกันเล็กน้อยโดยเฉพาะอย่างยิ่งการเปลี่ยนแปลงที่ลงทะเบียนและอยู่ในช่วงที่สูงมาก ตราสารเป็นสองเท่าความยาวเส้นโค้งรอบตัวเองสองครั้งและเนื่องจากน้ำหนักและรูปร่างของมันได้รับการสนับสนุนโดย endpin มากกว่าสายรัดนิรภัย การสนับสนุนเพิ่มเติมจะได้รับบางครั้งสายรัดรอบคอของผู้เล่น ตำแหน่งมือที่กว้างขึ้นจะต้องยังเป็นคีย์หลักนิ้วมีระยะห่างกันอย่างแพร่หลาย contrabassoon มีน้ำที่สำคัญที่จะขับไล่การรวมตัวและเลื่อนการปรับแต่งสำหรับการปรับระดับเสียงรวม เครื่องมือมาในไม่กี่ชิ้น (บวก Bocal); ในบางรุ่นจะไม่สามารถถอดออกได้โดยไม่ต้องไขควง บางครั้ง แต่ระฆังสามารถถอดออกและในกรณีของการใช้เครื่องมือที่มีความต่ำนามสกุล,เครื่องมือที่มักจะมาในสองส่วน.
ช่วง [แก้ไข]

contrabassoon เป็นหนึ่งในเครื่องมือที่ลึกที่สุดของเสียงที่ใช้ตามปกติในวงดนตรีหรือการแสดงคอนเสิร์ตของวงหลังจากแตรซึ่งแม้จะอยู่ในรูปแบบอี♭ยังคงสามารถลงต่ำกว่า กว่าขีด จำกัด contrabassoon ของข♭เครื่องมือที่มีช่วงเริ่มต้นที่ข♭ 0 (ขยายลงครึ่งหนึ่งขั้นตอนในการบันทึกต่ำสุดในการเล่นเปียโนในตราสารที่มีการขยายต่ำหรือ♭ในตัวอย่างหนึ่ง) และการขยายขึ้นเพียงกว่าสามเลอะเลือนกับ c กลาง (แม้ว่าในห้าด้านบนจะใช้ไม่ค่อย) ตราสารที่มีสัญญลักษณ์คู่ดังกล่าวข้างต้นทำให้เกิดเสียงระดับเสียงในโน๊ตเบส,ด้วยอายุหรือแม้กระทั่ง (ไม่ค่อย) เสียงแหลมเรียกในทางเดินสูง tonally มันเสียงเหมือนปี่ยกเว้นคุณภาพเหยียบอวัยวะที่โดดเด่นในคู่ที่ต่ำสุดของช่วงที่ให้ความมั่นคงในการหนุนวงดนตรีหรือการแสดงคอนเสิร์ตของวงดนตรี แม้ว่าเครื่องมือจะมี 'ฉวัดเฉวียน' ที่แตกต่างซึ่งเกือบจะกลายเป็นเสียงดังอยู่ในช่วงต่ำสุดนี้เป็นอะไรมากไปกว่าความแปรปรวนของคุณภาพเสียงซึ่งสามารถ remediated โดยเหมาะสมกกเปลี่ยนแปลงการออกแบบ ในขณะที่สถานการณ์ที่ประสบความสำเร็จในวงดนตรีเดี่ยวและขนาดเล็กเสียงที่สามารถบดบังอย่างสมบูรณ์ในปริมาณของวงออเคสตราเต็มหรือคอนเสิร์ตวง
ประวัติศาสตร์ [แก้ไข]

contrabassoon ได้รับการพัฒนาในช่วงกลางศตวรรษที่ 18. ใช้ในการมีชีวิตอยู่ที่เก่าแก่ที่สุดซึ่งมาในสี่ส่วนและมีเพียงสามปุ่มถูกสร้างขึ้นใน 1714 มันเป็นช่วงเวลาที่ว่า contrabassoon เริ่มได้รับการยอมรับในเพลงคริสตจักร แต่จนถึงปลายศตวรรษที่ 19, contrabassoon มักจะมีโทนสีที่อ่อนแอและน้ำเสียงที่น่าสงสาร ด้วยเหตุนี้ส่วน contrabass เป่าลมไม้ที่มักจะถูกทำแต้มสำหรับ contrabassoon และชิ้นส่วนที่มักจะถูกเล่นบน, งู,contrabass Sarrusophone หรือไม่บ่อยกก contrabass จนการปรับปรุง contrabassoon โดย heckel ในศตวรรษที่ 19 ความปลอดภัยสถานที่ที่เป็นสองมาตรฐานกก contrabass นานกว่าศตวรรษระหว่าง 1880 และ 2000, contrabassoon ของการออกแบบ heckel ที่ยังคงค่อนข้างคงที่ ปุ่มเพียงไม่กี่มีการเพิ่มในช่วงเวลานี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่สำคัญระบายบนใกล้ซ็อกเก็ต Bocal เลื่อนปรับและความเชื่อมโยงที่สำคัญไม่กี่เพื่ออำนวยความสะดวกทางเทคนิค.
ผู้ผลิต [แก้ไข]

เป็นปี 2013 มีหลาย บริษัท ที่มีการผลิตและการขาย contrabassoons เหล่านี้รวมถึง heckel [2] สุนัขจิ้งจอก [3] หมาป่า Moennig-แอดเลอร์ [อ้างจำเป็น], moosman [อ้างจำเป็น], Puchner [อ้างจำเป็น]Amati [4] และ MOLLENHAUER [5] ซึ่งยังผลิตภายใต้แบรนด์ contrabassoons Schrieber [6] สวีท

เชลโล่ (ตัดตอน)
menu0. 00
ส่วนของ js นี้ บาคสวีทเชลโล่เล่นบน contrabassoon.
ปัญหาในการเล่นไฟล์นี้ เห็นสื่อช่วย.
ใช้ในปัจจุบัน [แก้ไข]

ออเคสตร้าที่สำคัญส่วนใหญ่ใช้ contrabassoonist หนึ่งไม่ว่าจะเป็นผู้เล่นหลักหรือคนเป่าปี่ทุ้มที่คู่ที่เช่นเดียวกับจำนวนมากของวงไพเราะ.
contrabassoon เป็นหลักเสริมมากกว่าตราสารดนตรีหลักและจะพบบ่อยที่สุดในผลงานที่ไพเราะขนาดใหญ่มักจะเสแสร้งทรอมโบนเบสหรือแตรที่คู่ เลขยกกำลังบ่อยของการให้คะแนนดังกล่าวดื่มและมาห์เลอร์เช่นเดียวกับที่ริชาร์ดสเตราส์และตัวอ่อนนักแต่งเพลงแรกที่เขียนเป็นส่วนหนึ่งที่แยกจากกันใน contrabassoon ซิมโฟนีเป็นเบโธเฟนในซิมโฟนีที่ห้าของเขา (1808) (มันยังสามารถได้ยินเสียงให้สายเบสในช่วงสั้น ๆ "วง Janissary" ส่วนของการเคลื่อนไหวที่สี่ของซิมโฟนีของเขาไม่มี 9. เพียงก่อนที่จะเดี่ยวอายุ) แม้ว่า Bach, ฮัน (ในเพลงของเขาสำหรับพระราชดอกไม้ไฟ), ไฮ (เช่นในทั้งสอง oratorios ของเขาสร้างและฤดูกาลซึ่งเป็นส่วนหนึ่งในการ contrabassoon และทรอมโบนเบสเป็นส่วนใหญ่ แต่ไม่เสมอเหมือนกัน) และ mozart ได้ใช้เป็นครั้งคราวในประเภทอื่น ๆ แต่งมักจะมีการใช้ contrabassoon ผลตลกหรือน่ากลัวโดยการใช้ประโยชน์จากที่เห็น "ซุ่มซ่าม" และสั่นสุสานตามลำดับตัวอย่างที่ชัดเจนของเสียงที่สามารถได้ยินเสียงใน paul dukas 'ฝึกงานพ่อมดของ (คะแนนเดิม contrabass Sarrusophone).
คีตกวีที่ทันสมัย​​บางอย่างเช่นชูลเลอร์กุนเธอร์, โดนัลด์ ERB, ไมเคิลโทมัส Tilson, john Woolrich, Kalevi aho และ daniel Dorff มี concertos เขียนขึ้นสำหรับตราสารนี้ เกรแฮมวอเตอร์เฮาส์ตั้งพิธีแอซเท็กเพื่อ contrabassoon และเปียโน orchestrally,contrabassoon เด่นเป็นพิเศษในหลายผลงานที่โดดเด่นที่สุดชุดแม่ห่านคลี่คลาย maurice และเปียโนมือซ้าย.
เด่น contrabassoons [แก้ไข]

ศาสตราจารย์ ดร ชูลซ์แวร์เนอร์ของออสเตรียเป็นเจ้าของ contrabassoon ที่มีนามสกุลเป็น♭ 0 ขั้นตอนครึ่งด้านล่างทราบต่ำสุดบนเปียโน.
ในปี 2001ผู้ผลิตเครื่องมือบาวาเรียหมาป่า Guntram และ Benedikt eppelsheim เริ่มทำงานร่วมกันใน reworking ของ contrabassoon ผลในตราสารใหม่ที่พวกเขาเรียก contraforte มันมีขนาดใหญ่เจาะเป็นรูโทนขนาดใหญ่ส่งผลให้เสียงที่แตกต่างเล็กน้อยจาก contrabassoon ปกติ contraforte มีต่อธรรมชาติลงไป a0,และคุณสมบัติอื่น ๆ เช่นการเคลื่อนไหวที่สำคัญเงียบและระบายน้ำอัตโนมัติ lewis lipnick, contrabassoonist สำหรับวงดนตรีซิมโฟนีแห่งชาติในกรุงวอชิงตันดีซีเล่นได้ในประสิทธิภาพการทำงานของซิมโฟนีเก้าเบโธเฟนในตุลาคม 2010.
นักแสดงที่โดดเด่น [แก้ไข]

หนึ่งใน soloists contrabassoon ไม่กี่ในโลกคือ susan Nigro [7] ที่อาศัยและทำงานในและรอบ ๆ ชิคาโกนอกจากกิ๊กเป็นครั้งคราวด้วยออเคสตร้าและวงอื่น ๆ (รวมทั้งผู้แทนปกติกับซิมโฟนี chicago) งานหลักของเธอในฐานะศิลปินเดี่ยวและศ​​ิลปิน งานจำนวนมากได้รับการเขียนโดยเฉพาะสำหรับเธอ [ต้องการอ้างอิง] และเธอได้บันทึกไว้หลายซีดี. [อ้างจำเป็น]
henry Skolnick ได้ดำเนินการและการท่องเที่ยวต่างประเทศในตราสาร เขาได้รับหน้าที่,พิธีแอซเท็ก Premiered และบันทึกไว้สำหรับ contrabassoon โดยเกรแฮมวอเตอร์เฮาส์. [8] ในปี 2008 เขาเล่นเป็นส่วนหนึ่ง contrabassoon ในรอบปฐมทัศน์ของนักแต่งเพลงของทูตสวรรค์ที่สดใสสำหรับสามดอกไม้เทียนและ contrabassoon ที่ประชุมประจำปีของคู่สังคมกกระหว่างประเทศในโพรโว.
ที่สำคัญมากที่สุด ออเคสตร้าซิมโฟนีจ้าง contrabassoonist,และมีหลายคนที่มีโปรแกรมการแสดงคอนเสิร์ตของพวกเขา contrabassoonist ในฐานะศิลปินเดี่ยว เช่นไมเคิลโทมัส Tilson: ตำนานเมืองเพื่อ contrabassoon และวงออเคสตราที่มี steven Braunstein, san francisco ซิมโฟนี [9] กุนเธอร์ชูลเลอร์: ประสานเสียงเพื่อ contrabassoon มี lewis lipnick วงซิมโฟนีแห่งชาติ john Woolrich: ล้มลงมี margaret cookhorn,เมืองเบอร์มิงแฮมซิมโฟนีออเคสตร้า, ERB: ประสานเสียงเพื่อ contrabassoon มีเกร็ก Henegar วงซิมโฟนีลอนดอน [10] Kalevi aho: ประสานเสียงเพื่อ contrabassoon มี lewis lipnick bergen ซิมโฟนีออเคสตร้า [11]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความแตกต่างจากบาสซูน [แก้ไข]

ลิ้นจะใหญ่มาก ที่ 65–75 มม.ความยาวรวม (และ 20 มม.กว้าง) เมื่อเทียบกับ 53–58 มม.สำหรับ reeds บาสซูนส่วนใหญ่ ใบมีดขนาดใหญ่ช่วยให้สั่นสะเทือนเพียงพอที่สร้างการลงทะเบียนต่ำของตราสาร กกคอนทราบาสซูนเป็นคล้ายกับการเฉลี่ยบาสซูนที่ scraping ลิ้นมีผลต่อโทนเสียงและการตอบสนองของตราสาร[1] Fingering จะต่างกันเล็กน้อย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในการเปลี่ยนแปลงทะเบียน และ ในช่วงสูงมาก เครื่องมือเป็นสองโค้งยาว รอบตัวมันเองสองครั้ง และ น้ำหนักและรูปร่างของมัน เป็น endpin การแทนสายนั่งก็สนับสนุน บางครั้งได้เสริม ด้วยสายรัดรอบคอของเล่น ตำแหน่งมือกว้างก็จำเป็น เป็นนิ้วหลัก คีย์ได้อย่างกว้าง คอนทราบาสซูนมีคีย์น้ำเก๊กมีหยดน้ำเกาะและปรับแต่งภาพนิ่งสำหรับการปรับปรุงสนามรวม เครื่องมือมาไม่กี่ชิ้น (บวก bocal); แยกชิ้นสามารถในบางรุ่น มันไม่ได้ถอด โดยไขควง บางครั้ง อย่างไรก็ตาม ระฆังสามารถเดี่ยว และในกรณีที่เครื่อง มีเป็นนามสกุลเป็น เครื่องมือมักจะมาในสองส่วน
ช่วง [แก้ไข]

คอนทราบาสซูนเป็นหนึ่งในเครื่องมือหูข้าพเจ้าที่ปกติใช้ในวงการวงดนตรีหรือคอนเสิร์ต หลังทูบา ซึ่ง ในแบบ E♭ สามารถยังคงมามากกว่าจำนวนของคอนทราบาสซูน B♭ เครื่องมือมีช่วงเริ่มต้นที่ B♭0 (ขยายลงขั้นตอนครึ่งกับตั๋วราคาเปียโนบนมือกับต่ำมีส่วนขยาย หรือ A♭ ในตัวอย่างหนึ่ง), และขยายขึ้นเพียง 3 octaves ถึงกลาง C (แต่ด้านบนห้าไม่ค่อยใช้) Notated เครื่องมือมีอ็อกเทฟเหนือระดับหูในเบส clef เทเนอร์ หรือแม้แต่ (ไม่ค่อย) treble clef เรียกว่าสำหรับในทางเดินที่สูง Tonally มันเสียงมากเช่นบาสซูนยกเว้นอวัยวะเด่นลคุณภาพในอ็อกเทฟต่ำสุดของช่วงที่ underpinning แข็งกับวงออร์เคสตราหรือคอนเสิร์ต แม้ว่าเครื่องมือสามารถมีความแตกต่าง 'เสียงกระหึ่ม" ซึ่งกลายเป็นเกือบ clatter ในช่วงต่ำสุด นี้เป็นอะไรที่มากกว่าผลต่างของคุณภาพเสียงที่สามารถ remediated โดยเปลี่ยนแปลงการออกแบบลิ้นที่เหมาะสม ในขณะที่โดดเด่นในโซและสถานการณ์วงดนตรีขนาดเล็ก เสียงสามารถถูกทั้งหมดบดบังปริมาณของเต็มวงดนตรีหรือคอนเสิร์ตวงดนตรี
ประวัติ [แก้ไข]

คอนทราบาสซูนถูกพัฒนาขึ้นในศตวรรษ 18 กลาง เครื่องมือเก่ารอดตาย ซึ่งมาในสี่ส่วน และมีเพียงสามปุ่ม ถูกสร้างขึ้นใน 1714 มันเป็นรอบเวลาที่ว่า คอนทราบาสซูนที่เริ่มได้รับการยอมรับในเพลงโบสถ์ อย่างไรก็ตาม จนถึงปลายคริสต์ศตวรรษที่ 19 คอนทราบาสซูนมักจะได้โทนอ่อนและโทนเสียงต่ำ เหตุนี้เป่าลมไม้ contrabass ส่วนมักจะได้คะแนนสำหรับ และชิ้นส่วนคอนทราบาสซูนมักจะถูกเล่นบน พญานาค contrabass sarrusophone ขึ้น ไม่บ่อย ลิ้น contrabass จนกระทั่งปรับปรุงคอนทราบาสซูนโดย Heckel ในปลายศตวรรษความปลอดภัยแทนเป็น contrabass ลิ้นคู่มาตรฐาน ในกว่าศตวรรษ 1880 และ 2000 คอนทราบาสซูน Heckel ของการออกแบบยังคงไม่เปลี่ยนแปลงค่อนข้าง มีเพิ่มแป้นกี่ช่วงเวลานี้ ส่วนใหญ่การระบายบนคีย์ใกล้ซ็อกเก็ต bocal ปรับแต่งภาพนิ่ง และลิงค์กี่คีย์เพื่ออำนวยความสะดวกทางเทคนิคทางเดินการการ
ผู้ผลิต [แก้ไข]

ณ 2013 มีหลายบริษัทที่ผลิต และขาย contrabassoons ได้แก่ Heckel, [2] จิ้งจอก หมา ป่า [3] [อ้างจำเป็น], Püchner, Moennig-Adler [ต้องการอ้างอิง], Moosman [ต้องการอ้างอิง] รียอามาติ [4] และ Mollenhauer [5] ซึ่งยัง ผลิตภายใต้แบรนด์ Schrieber contrabassoons[6]

เชลโลสวีท (ตัด)
MENU0:00
เซ็กเมนต์นี้ของเจเอส Bach สวี cello เล่นบนเป็นคอนทราบาสซูน
ปัญหาในการเล่นแฟ้มนี้หรือไม่ ดูที่วิธีใช้สื่อการ
ปัจจุบันใช้ [แก้ไข]

orchestras สำคัญส่วนใหญ่ใช้ contrabassoonist หนึ่ง เป็นผู้เล่นหลักหรือ bassoonist ที่คู่ ทำจำนวนมากของแข่งวงดนตรี
คอนทราบาสซูนส่วนใหญ่เป็นตัวเสริมมากกว่าเครื่องมือ orchestral หลัก และพบบ่อยในงานแข่งใหญ่ มักจะเบสทรอมโบนหรือทูบาที่อ็อกเทฟจะ เลขชี้กำลังบ่อยของคะแนนดังกล่าวถูกบราห์มส์ และ Mahler ตลอดจนสโท รสริชาร์ด และดิมิ Shostakovich ผู้ประพันธ์แรกเพื่อเขียนคอนทราบาสซูนแยกส่วนกับบีโธเฟน ในเขาซิมโฟนีห้า (1808) (มันจะยังได้ยินให้บรรทัดเบสในส่วน "Janissary วง" โดยย่อของการเคลื่อนไหวสี่เขาซิมโฟนีหมายเลข 9 ก่อนโซเทเนอร์), แม้ว่า Bach ด้วยเขาเสียงสำหรับไฟหลวง), ไฮเดิน (เช่น, ทั้งของ oratorios ของเขาที่สร้างและฤดูกาล ส่วนการคอนทราบาสซูนทรอมโบนเบสส่วนใหญ่ แต่ไม่ เสมอเหมือนกัน), และโรงแรมโมสาร์ทได้บางครั้งใช้ในประเภทอื่น ๆ คีตกวีมักใช้คอนทราบาสซูนลักษณะพิเศษตลก หรืออนาจาร โดยใช้ประโยชน์ของการวิงของ seeming "เวียน" rattle ของ sepulchral ตามลำดับ ตัวอย่างที่ชัดเจนของเสียงจะได้ยินในของ Paul Dukas อภินิหารพ่อ (เดิมคะแนนสำหรับ contrabass sarrusophone) .
คีตกวีบางสมัยเช่น Gunther Schuller โดนัลด์ Erb ไมเคิลโท มัส Tilson จอห์น Woolrich, Kalevi Aho และแดเนียลดอร์ฟได้เขียน concertos สำหรับเครื่องมือนี้ได้ แกรแฮม Waterhouse ตั้งพิธี Aztec คอนทราบาสซูนและเปียโน Orchestrally คอนทราบาสซูนเป็นห้องทำงานหลาย ส่วนใหญ่ของราเวลมอริทแม่ห่าน และเปียโนคอนแชร์โตสำหรับมือซ้าย
โดด contrabassoons [แก้ไข]

ชูลซ์ Werner.ดร.ออสเตรียเป็นเจ้าของคอนทราบาสซูนที่ต่อไปยัง A♭0 ครึ่งขั้นตอนด้านล่างหมายเหตุห้องพักบนเปียโน
ในปีค.ศ. 2001 เครื่องมือบาวาเรียผู้หมาป่า Guntram และ Benedikt Eppelsheim เริ่มร่วมมือกันในการ reworking ของคอนทราบาสซูน เกิดเครื่องมือใหม่จะโทร Contraforte มีกระบอกสูบใหญ่ เป็นหลุมเสียงใหญ่ เกิดเสียงต่างกันเล็กน้อยจากคอนทราบาสซูนปกติ Contraforte ประกอบด้วยส่วนขยายเป็นธรรมชาติลงไป A0 และคุณลักษณะอื่น ๆ หลายประการเช่นการเคลื่อนไหวที่สำคัญเงียบและมีท่อระบายน้ำอัตโนมัติ Lewis Lipnick, contrabassoonist วงสำหรับชาติซิมโฟนีออร์เคสตร้าในวอชิงตันดีซี เล่นในประสิทธิภาพของซิมโฟนีของเบโธเฟนไนน์ในเดือนตุลาคม 2553 พ.ศ..
นักแสดงโดดเด่น [แก้ไข]

soloists คอนทราบาสซูนน้อยในโลกคือซูซาน Nigro, [7] ที่อยู่ และทำงานใน และ รอบเมืองชิคาโก เม็กกะเป็นครั้งคราว orchestras และวงอื่น ๆ (รวมทั้งทดแทนปกติกับซิมโฟนีชิคาโก), นอกเหนือจากงานหลักของเธอคือเป็น soloist และศิลปิน ผลงานหลายชิ้นถูกเขียนขึ้นโดยเฉพาะสำหรับเธอ, [ต้องการอ้างอิง] และเธอมีบันทึกหลายซี. [อ้างจำเป็น]
Skolnick สมเด็จพระเจ้าเฮนรีได้ดำเนินการ และออกบนตราสารต่างประเทศ มอบหมายอำนาจเขาหน้าที่ premiered และบันทึก Aztec พิธีสำหรับคอนทราบาสซูนโดย Waterhouse แกรแฮม[8] ในปี 2008 เขาเล่นส่วนคอนทราบาสซูนในโรงของเทวดาสดใสของผู้ประพันธ์สาม bassoons และคอนทราบาสซูนในการประชุมประจำปีของสมาคมลิ้นคู่อินเตอร์เนชั่นแนลใน Provo
ออร์เคหลักส่วนใหญ่จ้าง contrabassoonist และหลายคนมีโปรแกรมคอนเสิร์ตแห่งความ contrabassoonist เป็น soloist ตัวอย่างไมเคิล Tilson Thomas: ตำนานเมืองคอนทราบาสซูนและวงออเคสตร้าแห่งสตีเวน Braunstein ซานฟรานซิสโกซิมโฟนี่[9] Gunther Schuller: คอนแชร์โตสำหรับคอนทราบาสซูนแห่ง Lewis Lipnick วงดนตรีซิมโฟนี่แห่งชาติ จอห์น Woolrich: ล้มลงมีมาร์กาเร็ต Cookhorn เมืองเบอร์มิงแฮมซิมโฟนีวง Erb: คอนแชร์โตสำหรับคอนทราบาสซูนมีเกร็ก Henegar วงดนตรีซิมโฟนี่ลอนดอน[10] Kalevi Aho: คอนแชร์โตสำหรับคอนทราบาสซูนแห่งวงซิมโฟนีเบอร์เกน Lipnick Lewis [11]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความแตกต่างจากแตร[แก้ไข]

รีดที่เป็นอย่างมากมีขนาดใหญ่กว่าที่ 65-75 มม.ที่อยู่ในความยาวรวม(และ 20 มม.กว้าง)เมื่อเทียบกับ 53-58 มม.สำหรับกกแตรมากที่สุด ใบมีดขนาดใหญ่ที่ช่วยให้การสั่นสะเทือนขนาดกว้างขวางที่จะให้ลงทะเบียนต่ำของหน้าปัด หน้าสัมผัสรีด contrabassoon ที่มีลักษณะคล้ายกับของเฉลี่ยแตรในขูดขีดที่รีดที่มีผลต่อเสียงและการตอบสนองของหน้าปัดทั้งสอง[ 1 ]ตกไปอยู่มีความแตกต่างกันเพียงเล็กน้อยโดยเฉพาะที่เปลี่ยนลงทะเบียนและอยู่ในกลุ่มสูงที่สุด อุปกรณ์นี้จะเป็นสองเท่าเป็นระยะยาวโค้งตัวอยู่โดยรอบในตัวของมันเองสองครั้งและเนื่องจากมีรูปร่างและน้ำหนักของมันได้รับการสนับสนุนโดย endpin ที่มากกว่าสายรัดที่นั่ง การสนับสนุนเพิ่มเติมได้ให้ไว้โดยสายรัดที่คอของเครื่องเล่นได้ในบางครั้ง ตำแหน่งมือที่กว้างขึ้นนอกจากนั้นยังจำเป็นต้องมีเป็นนิ้วหลักปุ่มที่มีระยะห่างกันอย่างกว้างขวาง contrabassoon ที่มีน้ำที่จะเฉดหัวกลั่นตัวเป็นหยดน้ำและเลื่อนการปรับแต่งสำหรับการปรับเปลี่ยนสนามแข่งขันอย่างรุนแรง อุปกรณ์นี้มาพร้อมกับในไม่กี่ชิ้น(รวมถึง bocal )ในบางรุ่นไม่สามารถจะถอดแยกชิ้นส่วนโดยไม่ต้องใช้ไขควง อย่างไรก็ตามบางครั้งเสียงระฆังที่คุณสามารถถอดและในกรณีที่มีเครื่องมือพร้อมด้วยระดับต่ำที่ขยายเวลาเครื่องมือที่มักอยู่ในสองส่วน.
ช่วง[แก้ไข]

contrabassoon ที่เป็นเครื่องมือหนึ่งในการหยั่งความลึกที่ลึกที่สุดโดยปกติใช้ในย่านความถี่หรือคอนเสิร์ตวงดุริยางค์หลังจากท่อหายใจและบริการส่งที่ซึ่งแม้ในรูปแบบ e♭ ที่สามารถลงมาต่ำกว่าขีดจำกัดของ contrabassoon ของ b♭ ยังคงอยู่เครื่องมือที่มีความหลากหลายโดยเริ่มตั้งแต่ b♭ 0 (การขยายลงไปที่ครึ่งก้าวที่ต่ำสุดในการบันทึกไว้ด้วยว่า:ในวันที่เสียงเปียโนเครื่องดนตรีพร้อมด้วยที่ต่ำที่ต่อหรือเพื่อ a♭ ในหนึ่งตัวอย่างเช่น)และการขยายเพิ่มขึ้นมากกว่าสามออกเทฟในส่วนกลาง C (แม้ว่าจะให้ด้านบนที่ห้าคือแทบจะไม่เกิดขึ้น) อุปกรณ์นี้มี notated สนามส่งเสียงเหนือชั้นความถี่ในเครื่องหมายแสดงระดับเสียงต่ำโดยมีระยะเวลาหรือแม้แต่()เครื่องหมายแสดงระดับเสียงสูงเรียกว่าในทางเดินสูง tonally เสียงแตรให้เหมือนกับยกเว้นสำหรับองค์กรที่มีลักษณะพิเศษที่แป้นเหยียบมี คุณภาพ ในระดับต่ำสุดที่ชั้นความถี่ของความหลากหลายของโรงแรมซึ่งให้บริการที่หนักหน่วงยิ่งขึ้นไปยังช่วงความถี่หรือคอนเสิร์ต Orchestra แม้ว่าเครื่องมือนี้สามารถมีชัดเจน'จ้อกแจ้ก'ซึ่งจะกลายเป็นเกือบจะเป็นคำทำนายในระดับต่ำที่สุดโรงแรมแห่งนี้คือไม่มีอะไรมากไปกว่าความแตกต่างที่มี คุณภาพ เสียงที่สามารถทำการเปลี่ยนแปลงการออกแบบ remediated รีดที่เหมาะสม ในขณะที่สถานการณ์ความโดดเด่นในการเล่นดนตรีทั้งวงขนาดเล็กและ Solo คุณภาพ เสียงสามารถทำได้อย่างสมบรูณ์แบบคึกคักมากเท่าในระดับเสียงของเสียงดนตรีอย่างเต็มที่หรือคลื่นความถี่การแสดงคอนเสิร์ต.
ประวัติ[แก้ไข]

contrabassoon ที่ได้รับการพัฒนาขึ้นในช่วงกลางศตวรรษที่ 18 - วันที่เก่าแก่ที่สุดที่ยังคงหลงเหลืออยู่ซึ่งอยู่ในสี่ส่วนและมีเพียงสามปุ่มได้ถูกสร้างขึ้นใน 1714 มันเป็นช่วงเวลาที่ contrabassoon เริ่มรับการยอมรับในเพลงโบสถ์ แต่ถึงอย่างไรก็ตามจนถึงช่วงปลายศตวรรษที่ 19 ที่ contrabassoon โดยปกติแล้วมีเสียงอ่อนเสียงและผู้น่าสงสาร สำหรับเหตุผลนี้ชิ้นส่วนที่ไวโอลินคอน - ทระเบซซึ่งมักจะมีและทำคะแนนได้สำหรับชิ้นส่วน contrabassoon ก็เล่นบนงูบ่อยครั้งsarrusophone ไวโอลินคอน - ทระเบซหรือน้อยกว่าที่ถูกรีดไวโอลินคอน - ทระเบซจนกว่าการปรับปรุง contrabassoon โดย heckel ในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 ที่มีระบบรักษาความ ปลอดภัย เป็นไวโอลินคอน - ทระเบซรีดคู่ที่ได้มาตรฐานที่ สำหรับช่วงระยะเวลามากกว่าหนึ่งศตวรรษระหว่าง 1880 และ 2000 contrabassoon ของการออกแบบของ heckel ค่อนข้างทรงตัวอยู่ เพียงไม่กี่ปุ่มที่ถูกเพิ่มลงในระหว่างช่วงเวลานี้ที่สำคัญที่สุดคือช่องระบายอากาศด้านบนปุ่มอยู่ใกล้กับซ็อกเก็ต bocal ให้เลื่อนการปรับแต่งและความเชื่อมโยงสำคัญสองสามทางเดินเพื่ออำนวยความสะดวกทางด้านเทคนิค.
ผู้ผลิต[แก้ไข]

เป็นของปี 2013 มีบริษัทหลายแห่งซึ่งเป็นผู้ผลิตและจำหน่าย contrabassoons เหล่านี้รวมถึง heckel [ 2 ][ 3 ]สุนัขจิ้งจอกหมาป่า moennig-adler [คุณงามความดีต่อสาธารณชน moosman คุณงามความดีต่อสาธารณชน püchner คุณงามความดีต่อสาธารณชน]amati [ 4 ]และ[ 5 ] mollenhauer ซึ่งนอกจากนั้นยังผลิต contrabassoons schrieber ภายใต้ แบรนด์.[ 6 ]

วิโอล่า,เชลโล,ห้องสวีท(บางส่วน)
menu0 : 00
ส่วนนี้ของห้องสวีทของวิโอล่า,เชลโล, j.s. Bach Dang เล่นบน contrabassoon .
ปัญหาการเล่นไฟล์นี้ โปรดดูวิธีใช้มีเดีย.
ปัจจุบันใช้[แก้ไข]

วงออร์เคสตร้าที่ยิ่งใหญ่,หลักส่วนใหญ่จะใช้หนึ่ง contrabassoonist ทั้งที่เป็นผู้เล่นหลักหรือคนเป่าปี่ทุ้มซึ่งเป็นสองเท่าเป็นจำนวนมากทำให้ของคลื่นความถี่ซิมโฟนิกร็อค.
contrabassoon ที่ส่วนใหญ่เป็นอุปกรณ์เสริมมากกว่า Core ที่เกี่ยวกับวงดนตรีและพบได้ในงานไพเราะขนาดใหญ่มักเป็นสองเท่าหรือทรอมโบนท่อหายใจและส่งเสียงเบสที่ชั้นความถี่ที่พบ ( Weimar syndrome )เป็นประจำเช่นการให้คะแนนเป็นบรามสและ mahler และริชาร์ดริช - เอิดฌทเราซและ dmitri shostakovichเป็นครั้งแรกที่เขียนข้อความเพื่อเขียนแบบแยกพื้นที่ contrabassoon เป็นส่วนหนึ่งในโชว์ A Symphony of เป็นบีโทเฟ่น,ในของเขาที่ห้า A Symphony of Lights ( 1808 )(ซึ่งสามารถได้ยินเสียงทำให้เสียงเบสสายในบทสรุป" janissary คลื่นความถี่"ส่วนที่สี่การเคลื่อนไหวของของเขา A Symphony of Lights ฉบับที่ 9 ,เพียงก่อนถึงที่ ประเภท เดี่ยว),แม้ว่า Bach Dang , Handel '(ในเพลงของเขาสำหรับที่ราชพลุ),เฮ - ด'น(เช่นoratorios ทั้งสองของเขาในการสร้างและมีฤดูกาลที่เป็นส่วนหนึ่งของ contrabassoon ที่ทรอมโบนและเสียงเบสที่ส่วนใหญ่มีแต่ไม่เสมอไปเหมือนกัน)และ Mozart เคยอยู่ในแนวเพลงอื่นๆในบางครั้ง นักแต่งเพลงได้ใช้ contrabassoon เพื่อให้ได้ผลที่ตลกขบขันหรือมีเลศนัยโดยการใช้ประโยชน์จากของคนไข้ซึ่ง"งุ่มง่าม"และเป็นสุสานเขย่าของมักตามลำดับตัวอย่างเช่นที่ชัดเจนของเสียงจะถูกได้ยินเสียงใน Paul ' s dukas 'พ่อมดของเรา(เดิมทำคะแนนได้สำหรับไวโอลินคอน - ทระเบซ sarrusophone ). N บางอย่างที่ทันสมัยนักแต่งเพลงเช่น gunther schuller ,โดนัลด์ erb ,ไมเคิล tilson โทมัส, John woolrich , kalevi aho ,และสมคิด dorff ได้เขียนไว้ concertos สำหรับโรงแรมแห่งนี้มอบ. เกรแฮม waterhouse ตั้งค่าพิธี Aztec สำหรับและเล่นเปียโน contrabassoon orchestrallycontrabassoon ที่มีความโดดเด่นในการทำงานหลายอย่างเด่นชัดมากที่สุดคุณแม่ห่านแบบครบวงจรของ Maurice ทำให้ยุ่งและเปียโนประชันออร์เคสตราในมือซ้าย.
มีชื่อเสียง contrabassoons [แก้ไข]

ศ.ศักดาศิริพันธุ์ ดร.แวร์เนอร์ schulze ของออสเตรียเป็นเจ้าของ contrabassoon พร้อมด้วยการขยายพื้นที่เพื่อ a♭ 0 อีกครึ่งก้าวที่ด้านล่างโปรดบันทึกไว้ด้วยว่า:ต่ำสุดในเปียโนที่.
ในปี 2001ตามแบบ Bavarian guntram หมาป่าเครื่องชงและติดตั้งอุปกรณ์ benedikt eppelsheim เริ่มการทำงานในการปรับปรุง contrabassoon ส่งผลให้ได้ในเครื่องมือใหม่ที่พวกเขาเรียก contraforte ได้ โรงแรมมีขนาดใหญ่ที่มีความสัมพันธ์ที่ดีเป็นรูขนาดใหญ่ทำให้เสียงในโทนสีที่แตกต่างกันเล็กน้อยจาก contrabassoon ปกติ contraforte ที่มีธรรมชาติที่ลงไปที่ 0และความโดดเด่นอื่นๆหลายประการเช่นการเคลื่อนไหวปุ่มไม่มีเสียงและระบายน้ำอัตโนมัติ. พันธุ์ไม้ Lewis lipnick contrabassoonist สำหรับ National Symphony Orchestra ที่อยู่ในวอชิงตัน, DC เล่นได้ใน ประสิทธิภาพ ของที่เก้า A Symphony of Lights ของบีโทเฟ่นในเดือนตุลาคม 2010 .
มีชื่อเสียงนักแสดง[แก้ไข]

หนึ่งในและ Soloists แห่ง Arena Foundation contrabassoon เพียงไม่กี่แห่งในโลกที่มีซูซาน nigro [ 7 ]ที่มีชีวิตอยู่และทำงานได้ดีในและโดยรอบเมืองชิคาโก.นอกจากนี้ตามสถานที่เป็นบางครั้งบางคราวด้วยวงออร์เคสตร้าที่ยิ่งใหญ่,และคณะอื่นๆ(รวมถึงทดแทนตามปกติพร้อมด้วยเมืองชิคาโก A Symphony of Lights )งานหลักของเธอคือการบันทึกเป็นศิลปินและคนเล่นเดี่ยว ทำงานจำนวนมากได้รับการบันทึกไว้เฉพาะสำหรับเธอ[คุณงามความดีต่อสาธารณชน]และเธอมีหลายแผ่นซีดีบันทึก[คุณงามความดีต่อสาธารณชน
เฮนรี skolnick ได้ดำเนินการไปแล้วและเดินสายหาเสียงในระดับสากลบนหน้าปัด เขาได้รับมอบหมายได้จัดแสดงรอบปฐมทัศน์และบันทึก Aztec พิธีสำหรับ contrabassoon โดยเกรแฮม waterhouse .[ 8 ]ในปี 2008 เขาเล่นที่ contrabassoon เป็นส่วนหนึ่งในระดับพรีเมียซึ่งของที่เขียนจดหมายของสว่างสดใสเทพสาม bassoons และ contrabassoon ที่การประชุมประจำปีของประเทศคู่รีดสังคมใน provo .
มากที่สุดที่สำคัญ A Symphony of Lights วงออร์เคสตร้าที่ยิ่งใหญ่,ใช้ที่ contrabassoonist ,และมีจำนวนมากโดดเด่นไปด้วย contrabassoonist ตั้งโปรแกรมคอนเสิร์ตของพวกเขาเป็นคนเล่นเดี่ยว ตัวอย่างเช่นไมเคิล tilson ในเมืองโทมัสคำอธิบายสำหรับ contrabassoon Orchestra และโดดเด่นไปด้วยสตีเว่น braunstein San Francisco Symphony of Lights [ 9 ] gunther schuller ประชันออร์เคสตราสำหรับ contrabassoon โดดเด่นไปด้วยพันธุ์ไม้ Lewis lipnick National Symphony Orchestra จอห์น woolrich ล้มลงโดดเด่นไปด้วยมาร์กาเร็ต cookhornเมืองของ Birmingham Symphony Orchestra erb ประชันออร์เคสตราสำหรับ contrabassoon โดดเด่นไปด้วยกเร็ก henegar London Symphony Orchestra [ 10 ] kalevi aho ประชันออร์เคสตราสำหรับ contrabassoon โดดเด่นไปด้วยพันธุ์ไม้ Lewis lipnick Bergen Symphony Orchestra [ 11 ]