Ling’er, where do you want to go an

Ling’er, where do you want to go and play?”

“Hehe… when I’m together with big brother Yun Che, my mood will turn especially good. It’ll be fine to go anywhere and play… Oh… let me think! That’s right, let’s go to the bamboo forest in the back, and play, okay?”

“Bamboo… Forest?” These two words touched upon some of Yun Che’s nerves.

“Mnn! At the foot of the mountain, there’s a big big bamboo forest. I like the wind in there the most. Only, Papa said that many dangerous profound beasts might appear there, and he never lets me go there by myself. Papa is always so busy too, so he rarely brings me there to play.”

“Bamboo forest… bamboo forest… okay, then let’s go to the bamboo forest and play.”

South of the Grandwake Clan, was a huge area covered with a bamboo forest that extended all the way to the foot of the mountain in the distance; dense emerald green color flooded that entire area. Along with the rustling of bamboo leaves, dense bamboo branches and the waves of unceasingly refreshing wind that brushed by, made people incredibly relaxed and carefree.

“Wow! So relaxing!” Standing in the middle of the bamboo forest, Su Ling’er closed her eyes and extended both her arms, and raised her little nose to sniff the refreshing air from the bamboo forest with all her might.

The bamboo forest in front of them wasn’t as dense as the one where Yun Che and Su Ling’er lived before, but after seeing that same emerald green, the same delightful refreshment, and feeling the brush of the oncoming wind, it felt like his spirit was being lightly rinsed. Looking at the bamboo forest, then looking at Su Ling’er, Yun Che became silly for a moment… At the time, that beautiful bamboo forest and that beautiful Ling’er, that beautiful world with two people, why was the only thing he saw hatred…

Su Ling’er was always that melancholic, she always told him to let go of his hatred… Perhaps, at that time, she had already let go of her past and only wanted to stay together with him. The melancholy she had later, wasn’t from her past at all, but had probably came from him instead…

“Big brother Yun Che, it’s really beautiful here right?” Su Ling’er smiled and said: “This is my favoritest place ever. Every time I come here, it feels like I’ve become a fairy, and I’ll forget all the unhappy things. I like everything here… I often think, if I grew up in the future, I’ll certainly place my family within a bamboo forest… Oh! Just thinking about it makes me so happy.”

Yun Che’s heart violently shook.

No wonder… no wonder when master died, she dragged his unconscious and heavily injured self for several days, and stopped within a patch of bamboo forest. At that time, he only believed that Su Ling’er felt it was safe and concealed… As it turns out, she was sincerely fond of bamboo forests and had a dream about bamboo forests since young.

In the bamboo forest, her heart could calm down, she could imagine herself as a fairy… and only within a bamboo forest, could she overcome her loneliness, worries, fears, depression and problems… Day after day, year after year, when forever waiting for his return.

Yun Che clenched both his fists tightly, and his heart sored like a pincushion. Shame filled his soul like a tide. He realized more and more that he wasn’t worth of Ling’er, that he wasn’t able to make it up to her even after ten lifetimes…

“Ling’er, let’s build a home here okay?” Yun Che lightly asked.

“Huh? Build a home… here?” Su Ling’er was full of astonishment.

“Mn!” Yun Che smiled and nodded: “Didn’t Ling’er always dream of living in a bamboo forest? Then let’s build a little bamboo house in the midst of these bamboos. This way, Su Ling’er can live here as long as she wants to.”

“Bamboo… house?” After Su Ling’er was startled for a while, her starry eyes immediately became incredibly bright: “Can we… really? But if the bamboo here gets hurt, isn’t that a bit too unfortunate…”

“Haha!” Yun Che began to laugh. He lightly comforted Ling’er’s cheeks and lovingly said: “There are so many bamboos here, and there are only a few that can be part of a little house. If these bamboos knew that they could be made into a house for an adorable Ling’er, then they would definitely be very happy.”

“Mn!!” Su Ling’er let her inner worries go and yelled with incomparable happiness.

Yun Che pointed his fingers out and directed his profound strength like a knife. With a sweep of his finger, over ten bamboos were neatly severed. Not long after, a huge pile of bamboo stalks that were thick enough stacked up by their sides, and a large enough open space was cleared up in this dense bamboo forest.

With Yun Che’s profound strength, this engineering feat wasn’t too difficult, but it wasn’t relaxing either. However, with Su Ling’er excitedly cheering him on by his side as he wiped his sweat from time to time, even though sweat rolled down his back, he didn’t feel the least bit exhausted.

The sky gradually dimmed and a simple little bamboo house finally took

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Ling'er คุณต้อง การไปเล่น"" Hehe...เมื่อผมกับพี่ใหญ่ยุ Che อารมณ์ของฉันจะเปิดดีโดยเฉพาะอย่างยิ่งการ มันจะดีไปไหนมาไหน และเล่น... แหม...คิด ถูกต้อง ลองไปป่าไผ่กลับ การเล่น เอาล่ะ""ไผ่... ป่า" คำเหล่านี้สองสัมผัสตามบางเส้นประสาทยุ Che"Mnn ที่เท้าของภูเขา มีป่าใหญ่ไผ่ใหญ่ ผมชอบลมมีมากที่สุด เท่านั้น ปาป้ากล่าวว่า สัตว์อย่างยิ่งอันตรายมากอาจปรากฏ และเขาไม่เคยให้ฉันไป ด้วยตัวเอง ปาป้าได้เสมอดังนั้นว่างมากเกินไป จึงไม่ค่อยนำฉันมีการเล่น""ไม้ไผ่ป่า...ป่าไผ่... ถูก ลองไปที่ป่าไผ่ แล้วเล่น"จากตระกูล Grandwake บริเวณปกคลุม ด้วยป่าไผ่ที่ขยายไปทางเท้าของเขาในระยะทาง หนาแน่นสีเขียวมรกตน้ำท่วมบริเวณนั้น กับ rustling ของใบไผ่ สาขาไม้ไผ่หนาแน่น และคลื่นของสดชื่นลมที่ทาสีโดย ทำการผ่อนคลายอย่างเหลือเชื่อ และทุกคน มี"ว้าว เพื่อ พักผ่อน" ยืนอยู่กลางป่าไผ่ Su Ling'er ปิดตาเธอขยายแขนทั้งสองของเธอ และขึ้นจมูกเล็กน้อยของเธอสูดดมอากาศสดชื่นจากป่าไผ่กับทั้งหมดของเธออาจป่าไผ่หน้าพวกเขาไม่หนาแน่นที่หนึ่งที่ยุน Che และ Su Ling'er อาศัยอยู่ก่อน แต่หลัง จากเห็นว่าเขียวเหมือนมรกต เครื่องดื่มแสนอร่อยที่เดียวกัน และรู้สึกแปรงของลมกำลังมาถึง มันรู้สึกเหมือน จิตวิญญาณของเขาได้ถูกเบา ๆ rinsed ดูที่ป่าไผ่ แล้วดู Su Ling'er, Che ยุกลายเป็นโง่ครู่... เวลา ที่ป่าไผ่ที่สวยงามและ Ling'er ที่สวยงาม โลกที่สวยงามกับคนสองคน ทำไมมีสิ่งเดียวที่เขาเห็นความเกลียดชัง...Su Ling'er ได้เสมอที่คับอกคับ เธอเสมอบอกปล่อยของความเกลียดชังของเขา... บางที ในเวลานั้น เธอมีแล้วปล่อยอดีตของเธอ และเพียง อยากอยู่กับเขา ความเศร้าโศกเธอได้ในภายหลัง ไม่จากอดีตของเธอเลย แต่ก็อาจจะมาจากเขาแทน..."พี่ใหญ่ยุ Che มันคือสวยนี่ขวา Su Ling'er ยิ้ม และกล่าวว่า: "นี่เป็นของฉัน favoritest เคย ทุกครั้งที่ผมมาที่นี่ รู้สึกเหมือนฉันได้กลายเป็นนางฟ้าเป็น และฉันจะลืมสิ่งที่ไม่มีความสุข ชอบทุกอย่างที่นี่... ผมมักจะคิดว่า ถ้าฉันเติบโตขึ้นในอนาคต ฉันแน่นอนจะให้ครอบครัวภายในป่าไผ่... โอ้ เพียงแค่คิดมันทำให้ผมมีความสุข"หัวใจยุ Che จับโหงไม่สงสัย...พบเมื่อต้นตาย เธอลากอสัญเขามากบาดเจ็บตนเองหลายวัน และหยุดภายในแพทช์ของป่าไผ่ ในเวลานั้น เขาเท่านั้นเชื่อว่า Su Ling'er รู้สึกปลอดภัย และปกปิด... เป็นดังปรากฎว่า เธอไม่จริงใจชอบป่าไผ่ และมีความฝันเกี่ยวกับป่าไผ่ตั้งแต่หนุ่มสาวในป่าไผ่ หัวใจของเธอไม่สามารถสงบสติอารมณ์ เธอสามารถจินตนาการตัวเองเป็นนางฟ้าเป็น... และเฉพาะภายในเป็นไม้ไผ่ป่า สามารถเธอเอาชนะเธอความเหงา ความกังวล ความกลัว ภาวะซึมเศร้า และปัญหา... วันหลังจากวัน ปี เมื่อตลอดรอกลับมาChe ยืนกัดทั้งหมัดของเขาแน่น และหัวใจของเขากดทับเช่น pincushion อัปยศเติมจิตใจของเขาเช่นน้ำ เขารับรู้มากขึ้นว่า ไม่คุ้มค่าของ Ling'er ว่า เขาไม่สามารถที่จะทำให้เธอถึงแม้หลังจากอายุการใช้งาน 10 ..." Ling'er ลองสร้างดีที่นี่บ้าน? " Che ยุถามเบา ๆ"ฮะ สร้างบ้าน...ที่นี่? " Su Ling'er ก็เต็มไป ด้วย astonishment"Mn" Che ยืนยิ้ม และพยักหน้า: "ไม่ Ling'er เสมอฝันของอาศัยอยู่ในป่าไผ่หรือไม่ แล้วลองสร้างบ้านไม้ไผ่เล็ก ๆ กลาง bamboos เหล่านี้ ด้วยวิธีนี้ Su Ling'er สามารถอยู่ที่นี่ตราบใดที่เธอต้องการ""ไผ่...บ้าน? " หลังจากที่ในขณะที่ startled Su Ling'er ดวงตาของเธอดาวทันทีกลายเป็นสดใสอย่างเหลือเชื่อ: "เราสามารถ...จริง ๆ หรือ แต่ถ้าไม้ไผ่ที่นี่ได้รับบาดเจ็บ ที่ไม่โชคร้ายเกินไปหน่อย... ""ฮาฮา" Che ยุเริ่มหัวเราะ เขาเบา ๆ comforted แก้มของ Ling'er และรักกล่าวว่า: "มี bamboos มากมายที่นี่ และมีเพียงไม่กี่ที่สามารถเป็นส่วนหนึ่งของบ้านน้อย ถ้า bamboos เหล่านี้รู้ว่า พวกเขาสามารถทำเป็นบ้านสำหรับ Ling'er น่ารัก แล้วพวกเขาแน่นอนจะมีความสุขมากขึ้น""Mn !!" Su Ling'er ให้ภายในของเธอกังวลไป และ yelled มีความสุขไม่Che ยืนชี้นิ้วของเขาออก และตรงความแข็งแรงของเขาอย่างลึกซึ้งเช่นมีด ด้วยการกวาดนิ้วของเขา bamboos กว่าสิบได้อย่าง severed ไม่นานหลังจาก stalks ไม้ไผ่ที่หนาพอกองใหญ่ซ้อนขึ้น โดยฝ่ายของพวกเขา และขนาดใหญ่พอเปิดพื้นที่ถูกล้างค่าในนี้ป่าไผ่หนาแน่นด้วยความแรงลึกซึ้งยุ Che ทงบังวิศวกรรมนี้ไม่ยากเกินไป แต่มันไม่ได้พักผ่อนอย่างใดอย่างหนึ่ง อย่างไรก็ตาม กับ Su Ling'er ขึ้งเชียร์เขาบนริมเขาเขาเช็ดเหงื่อของเขาเวลา แม้ว่าเหงื่อสะสมลงเขา เขาไม่ได้รู้สึกว่าบิตอย่างน้อยหมดท้องฟ้าค่อย ๆ พร่ามัว และสุดท้ายเอาน้อยไม้ไผ่บ้าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Ling'er ที่คุณต้องการที่จะไปและเล่น? "" อิอิ ... เมื่อฉันร่วมกับพี่ใหญ่ Yun เจ๊อารมณ์ของฉันจะเปลี่ยนที่ดีโดยเฉพาะอย่างยิ่ง มันจะดีไปทุกที่และเล่น ... โอ้ ... ให้ฉันคิด! ที่เหมาะสมให้ไปที่ป่าไผ่ในด้านหลังและเล่นโอเค? "" ไม้ไผ่ป่า ... ? "ทั้งสองคำสัมผัสบางส่วนของเส้นประสาท Yun เจ๊." mnn! ที่เท้าของภูเขามีป่าไผ่ใหญ่ใหญ่ ผมชอบลมในการมีมากที่สุด เพียง แต่พ่อบอกว่าสัตว์ที่ลึกซึ้งหลายอันตรายอาจปรากฏขึ้นที่นั่นและเขาไม่เคยให้ผมไปที่นั่นด้วยตัวเอง พ่อก็มักจะยุ่งมากเกินไปดังนั้นเขาจะไม่ค่อยนำฉันไปที่นั่นเพื่อเล่น. "" ป่าไผ่ ... ป่าไผ่ ... โอเคแล้วให้ไปที่ป่าไผ่และเล่น. "ทางตอนใต้ของGrandwake ตระกูลเป็นพื้นที่ขนาดใหญ่ปกคลุมด้วย ป่าไผ่ที่ยื่นออกไปตลอดทางจนถึงเท้าของภูเขาในระยะไกลนั้น สีเขียวมรกตที่มีความหนาแน่นสูงที่น้ำท่วมพื้นที่ทั้งหมด พร้อมกับการทำให้เกิดเสียงกรอบแกรบของใบไผ่กิ่งไผ่หนาแน่นและคลื่นลมสดชื่นอย่างไม่หยุดยั้งที่แปรงโดยทำให้ผู้คนอย่างไม่น่าเชื่อที่ผ่อนคลายและไม่ห่วง. "ว้าว! ดังนั้นผ่อนคลาย! "ยืนอยู่ในช่วงกลางของป่าไผ่ที่ซู Ling'er ปิดตาของเธอและขยายแขนทั้งสองข้างของเธอและยกจมูกเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเธอที่จะสูดอากาศอากาศสดชื่นจากป่าไผ่ที่มีทั้งหมดของเธออาจจะ. ป่าไผ่ในด้านหน้า พวกเขาไม่ได้มีความหนาแน่นสูงที่สุดเท่าที่หนึ่งที่เจ๊ยุนซูและ Ling'er อาศัยอยู่มาก่อน แต่หลังจากที่ได้เห็นสีเขียวมรกตที่เดียวกันสดชื่นรื่นรมย์เดียวกันและความรู้สึกที่แปรงของลมที่กำลังจะมาก็รู้สึกเหมือนวิญญาณของเขาถูก ล้างเบา ๆ มองไปที่ป่าไผ่แล้วมองไปที่ซู Ling'er, Yun Che กลายเป็นโง่สักครู่ ... ในขณะที่ป่าไผ่ที่สวยงามและที่ Ling'er สวยงามที่โลกที่สวยงามกับคนสองคนทำไมเป็นสิ่งเดียวที่เขา เห็นความเกลียดชัง ... ซู Ling'er ก็มักจะเศร้าที่เธอมักจะบอกให้เขาปล่อยให้ไปของความเกลียดชังของเขา ... บางทีอาจจะเป็นในช่วงเวลานั้นเธอได้แล้วปล่อยให้ไปของเธอที่ผ่านมาและเพียงต้องการที่จะอยู่ด้วยกันกับเขา เศร้าที่เธอมีต่อมาไม่ได้มาจากอดีตของเธอที่ทุกคน แต่ก็อาจจะมาจากเขาแทน ... "พี่ใหญ่เจ๊ยุนก็สวยงามจริงๆที่นี่ใช่มั้ย?" ซู Ling'er ยิ้มและกล่าวว่า "นี่เป็นสถานที่ favoritest ของฉัน เคย. ทุกครั้งที่ผมมาที่นี่ทุกคนก็รู้สึกเหมือนฉันได้กลายเป็นนางฟ้าและฉันจะลืมทุกสิ่งที่ไม่มีความสุข ผมชอบทุกอย่างที่นี่ ... ฉันมักจะคิดว่าถ้าผมเติบโตขึ้นมาในอนาคตแน่นอนฉันจะวางครอบครัวของผมที่อยู่ในป่าไผ่ ... Oh! เพียงแค่คิดเกี่ยวกับมันทำให้ฉันมีความสุขมาก. "หัวใจ Yun เจ๊รุนแรงส่าย. ไม่น่าแปลกใจ ... ไม่น่าแปลกใจเมื่อโทเสียชีวิตเธอลากตัวเองหมดสติและได้รับบาดเจ็บอย่างหนักของเขาเป็นเวลาหลายวันและหยุดภายในแพทช์ของป่าไผ่ ในเวลานั้นเขาเชื่อเดียวที่ซู Ling'er รู้สึกว่ามันเป็นที่ปลอดภัยและปกปิด ... มันจะเปิดออกเธอเป็นความจริงใจรักป่าไผ่และมีความฝันเกี่ยวกับป่าไผ่ตั้งแต่หนุ่มสาว. ในป่าไผ่ที่หัวใจของเธอจะสงบ ลงเธอจะคิดว่าตัวเองเป็นนางฟ้า ... และเฉพาะในป่าไผ่เธอสามารถเอาชนะความเหงาของเธอกังวลกลัวซึมเศร้าและปัญหา ... วันแล้ววันเล่าปีแล้วปีเล่าเมื่อตลอดไปรอการกลับมาของเขา. ยุนเชกำแน่นทั้งสอง หมัดของเขาแน่นและหัวใจของเขา sored เช่นปัก ที่เต็มไปด้วยจิตวิญญาณของความอัปยศของเขาเหมือนน้ำ พระองค์ทรงตระหนักมากขึ้นว่าเขาไม่ได้มูลค่าของ Ling'er ว่าเขาไม่สามารถที่จะทำให้มันถึงแม้หลังจากสิบชีวิตของเธอ ... "Ling'er ขอสร้างบ้านที่นี่โอเค?" ยุนเชถามเบา ๆ . "หือ? สร้างบ้าน ... ที่นี่ "ซู Ling'er ก็เต็มไปด้วยความประหลาดใจ." Mn "เจ๊ยุนยิ้มและพยักหน้า:" ไม่ Ling'er ฝันอยู่เสมอที่อาศัยอยู่ในป่าไผ่หรือไม่? จากนั้นเราจะมาสร้างบ้านไม้ไผ่เล็ก ๆ น้อย ๆ ในท่ามกลางของไผ่เหล่านี้ วิธีนี้ซู Ling'er สามารถอาศัยอยู่ที่นี่นานเท่าที่เธอต้องการที่จะ "." บ้านไม้ไผ่ ... ? "หลังจากซู Ling'er ก็ต้องสะดุ้งขณะที่ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยดวงดาวทันทีกลายเป็นสดใสอย่างไม่น่าเชื่อ" เราสามารถ ... จริงเหรอ? แต่ถ้าไม้ไผ่ที่นี่ได้รับบาดเจ็บที่ไม่ว่าบิตโชคร้ายเกินไป ... "" ฮ่าฮ่า! "เจ๊ยุนเริ่มที่จะหัวเราะ เขาสบายใจเบา ๆ ที่แก้มของ Ling'er และความรักกล่าวว่า: "มีไม้ไผ่จำนวนมากที่นี่และมีเพียงไม่กี่คนที่สามารถเป็นส่วนหนึ่งของบ้านเล็ก ๆ น้อย ๆ ถ้าไผ่เหล่านี้รู้ว่าพวกเขาอาจจะทำเข้าไปในบ้านสำหรับ Ling'er ที่น่ารักแล้วพวกเขาแน่นอนจะมีความสุขมาก. "" Mn !! "ซู Ling'er ให้ความกังวลภายในของเธอไปและตะโกนด้วยความสุขที่เปรียบมิได้. ยุนเช ชี้นิ้วมือของเขาออกและกำกับการแสดงความแข็งแรงที่ลึกซึ้งของเขาเหมือนมีด ด้วยการกวาดของนิ้วมือของเขามานานกว่าสิบไผ่ถูกตัดขาดอย่างเรียบร้อย หลังจากนั้นไม่นานกองใหญ่ของก้านไม้ไผ่ที่มีความหนาพอที่ซ้อนกันขึ้นโดยด้านข้างของพวกเขาและพื้นที่ขนาดใหญ่เปิดพอเคลียร์ขึ้นมาในป่าไผ่หนาแน่นนี้. กับความแรงที่ลึกซึ้ง Yun เจ๊วิศวกรรมความสำเร็จนี้ไม่ได้ยากเกินไป แต่มันก็ไม่ได้ผ่อนคลายอย่างใดอย่างหนึ่ง แต่ด้วยซู Ling'er ตื่นเต้นเชียร์เขาโดยด้านข้างของเขาในขณะที่เขาเช็ดเหงื่อของเขาเป็นครั้งคราวแม้เหงื่อกลิ้งลงหลังของเขาเขาไม่ได้รู้สึกบิตอย่างน้อยหมด. ท้องฟ้ามืดลงและค่อย ๆ เล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เรียบง่าย บ้านไม้ไผ่ในที่สุดก็คว้า