segmental extension following the i

segmental extension following the intervention was defined as follows:(posttreatment end-range vertebral angle  pretreatment resting vertebral angle) (pretreatment end-range vertebral angle  pretreatment resting vertebral angle).

As calculated with this equation, a positive value indicated an increase in extension for a particular functional spinal unit, whereas a negative value indicated a decrease in extension.Total lumbar extension was quantified by summing the intervertebral motion at each of the 5 functional units of the lumbar spine. The investigator doing all image analysis was unaware of each subject’s treatment group assignment.

Measurement reliability. To establish the intratester reliability of the proposed measurements, dynamic MR images were obtained from 5 volunteers who were healthy on 2 separate occasions (1 week a part). Intraclass correlation coefficients were found to be excellent,ranging from .95 to .99 for all subjects. The standard error of measurement ranged from 0.40 to 0.66 degrees.

Determination of statistical power. Data from a previous publication indicated that the intersubject variability with respect to intersegmental motion in people who were healthy was moderate. However, it was anticipated that the variability in the tested population would be 50% greater. Therefore, all power calculations took this increased variability into consideration. Furthermore, all power calculations were based on an alpha level of .05 for a one-tailed test. Given 15 subjects per treatment group, the chances of detecting a 25% decrease in pain response and a 25% increase in lumbar segmental extension were 85% and 98%, respectively, for both interventions.

Data Analysis
Differences between the treatment groups in pain and total lumbar extension were compared over time by use of a 22 analysis of variance (ANOVA) (group time) with repeated measures. If significant interactions were observed, then the individual main effects were considered separately. Statistical analyses were performed with SPSS software, version 11.0. All significance levels were set at P

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

segmental extension following the intervention was defined as follows:(posttreatment end-range vertebral angle  pretreatment resting vertebral angle) (pretreatment end-range vertebral angle  pretreatment resting vertebral angle).As calculated with this equation, a positive value indicated an increase in extension for a particular functional spinal unit, whereas a negative value indicated a decrease in extension.Total lumbar extension was quantified by summing the intervertebral motion at each of the 5 functional units of the lumbar spine. The investigator doing all image analysis was unaware of each subject’s treatment group assignment.Measurement reliability. To establish the intratester reliability of the proposed measurements, dynamic MR images were obtained from 5 volunteers who were healthy on 2 separate occasions (1 week a part). Intraclass correlation coefficients were found to be excellent,ranging from .95 to .99 for all subjects. The standard error of measurement ranged from 0.40 to 0.66 degrees.Determination of statistical power. Data from a previous publication indicated that the intersubject variability with respect to intersegmental motion in people who were healthy was moderate. However, it was anticipated that the variability in the tested population would be 50% greater. Therefore, all power calculations took this increased variability into consideration. Furthermore, all power calculations were based on an alpha level of .05 for a one-tailed test. Given 15 subjects per treatment group, the chances of detecting a 25% decrease in pain response and a 25% increase in lumbar segmental extension were 85% and 98%, respectively, for both interventions.Data AnalysisDifferences between the treatment groups in pain and total lumbar extension were compared over time by use of a 22 analysis of variance (ANOVA) (group time) with repeated measures. If significant interactions were observed, then the individual main effects were considered separately. Statistical analyses were performed with SPSS software, version 11.0. All significance levels were set at P<
.05.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขยายปล้องต่อไปนี้การแทรกแซงถูกกำหนดดังนี้. (? posttreatment สิ้นช่วงมุมกระดูกสันหลังปรับสภาพพักผ่อนมุมกระดูกสันหลัง) (? การปรับสภาพสิ้นช่วงมุมกระดูกสันหลังปรับสภาพพักผ่อนมุมกระดูกสันหลัง) ในฐานะที่คำนวณด้วยสมการนี้เป็นค่าบวกแสดงให้เห็นถึงการเพิ่มขึ้นของ ในส่วนขยายสำหรับโดยเฉพาะอย่างยิ่งหน่วยกระดูกสันหลังทำงานในขณะที่ค่าลบแสดงให้เห็นการลดลงในส่วนขยายเอว extension.Total ถูกวัดได้จากข้อสรุปการเคลื่อนไหว intervertebral ในแต่ละ 5 หน่วยการทำงานของกระดูกสันหลังระดับเอว ตรวจสอบการทำวิเคราะห์ภาพทั้งหมดไม่ได้ตระหนักถึงการกำหนดกลุ่มการรักษาเรื่องของแต่ละ. ความน่าเชื่อถือการวัด เพื่อสร้างความน่าเชื่อถือของการวัด intratester เสนอภาพนายแบบไดนามิกที่ได้รับจาก 5 อาสาสมัครที่มีสุขภาพดีในวันที่ 2 ครั้งที่แยกต่างหาก (1 สัปดาห์ส่วนหนึ่ง) ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ intraclass พบว่ามียอดเยี่ยมตั้งแต่ 0.95-0.99 สำหรับทุกวิชา ข้อผิดพลาดมาตรฐานของการวัดอยู่ในช่วง 0.40-0.66 องศา. การกำหนดอำนาจทางสถิติ ข้อมูลจากการตีพิมพ์ก่อนหน้านี้ชี้ให้เห็นว่าความแปรปรวน intersubject ส่วนที่เกี่ยวกับการเคลื่อนไหว intersegmental ในคนที่มีสุขภาพดีอยู่ในระดับปานกลาง อย่างไรก็ตามมันก็คาดว่าความแปรปรวนของประชากรในการทดสอบจะเป็น 50% มากขึ้น ดังนั้นการคำนวณพลังงานทั้งหมดเอานี้แปรปรวนที่เพิ่มขึ้นมาพิจารณา นอกจากนี้การคำนวณพลังงานทั้งหมดจะขึ้นอยู่กับระดับของอัลฟา 05 A-tailed หนึ่งการทดสอบ ป.ร. ให้ไว้ ณ วันที่ 15 วิชาต่อกลุ่มการรักษาโอกาสของการตรวจสอบการลดลง 25% ในการตอบสนองความเจ็บปวดและเพิ่มขึ้น 25% ในส่วนขยายเอวปล้องเป็น 85% และ 98% ตามลำดับสำหรับทั้งการแทรกแซง. วิเคราะห์ข้อมูลแตกต่างระหว่างกลุ่มการรักษาด้วยความเจ็บปวดและ ขยายเอวทั้งหมดถูกนำมาเปรียบเทียบในช่วงเวลาโดยการใช้การวิเคราะห์ความแปรปรวน 22 (ANOVA) (เวลากลุ่ม) วัดซ้ำ หากมีปฏิสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญแล้วผลกระทบหลักของแต่ละบุคคลได้รับการพิจารณาแยกต่างหาก การวิเคราะห์ทางสถิติได้ดำเนินการกับซอฟต์แวร์โปรแกรม SPSS, รุ่น 11.0 ระดับนัยสำคัญทั้งหมดถูกตั้งไว้ที่ P < ?. 05

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่งเสริมกลุ่มต่อไปนี้โดยมีดังนี้ : ( จบช่วงการรักษา กระดูกสันหลัง กระดูกสันหลัง มุมพักผ่อน มุม ) ( ก่อนจบช่วงกระดูกสันหลัง มุมพักผ่อน มุมการปรับกระดูกสันหลัง )โดยการคำนวณด้วยสมการ ค่าเป็นบวก พบเพิ่มขึ้นในการส่งเสริม โดยเฉพาะการทำงานของหน่วย ส่วนค่าลบ พบว่า ลดลง ในการ รวม เอวขยายปริมาณโดยรวมเคลื่อนไหวในแต่ละของ intervertebral 5 หน่วยการทำงานของกระดูกสันหลังเอว นักสืบที่ทำทั้งหมด วิเคราะห์ภาพยังไม่รู้เรื่องของแต่ละกลุ่มที่ได้รับมอบหมายความน่าเชื่อถือของการวัด เพื่อสร้างความน่าเชื่อถือของการวัด intratester เสนอแบบไดนามิกคุณภาพได้จาก 5 อาสาสมัครที่มีสุขภาพดีใน 2 โอกาสแยก ( 1 สัปดาห์ส่วน ) แสดงด้วยค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ พบเป็นเลิศตั้งแต่ . 95 . 99 สำหรับทุกวิชา ความคลาดเคลื่อนมาตรฐานของการวัดอยู่ระหว่าง 0.40 ถึง 2 องศาการหาพลังงานทางสถิติ ข้อมูลจากประกาศก่อนหน้านี้พบว่า การ intersubject ด้วยความเคารพ intersegmental เคลื่อนไหวในคนที่สุขภาพอยู่ในระดับปานกลาง อย่างไรก็ตาม มันถูกคาดว่าจะทดสอบความแปรปรวนในประชากรจะ 50% มากกว่า ดังนั้น การเพิ่มขึ้นของพลังงานทั้งหมดมาพิจารณา นอกจากนี้ การคำนวณพลังงานทั้งหมดที่ใช้ในระดับอัลฟา . 05 สำหรับหนึ่งหางทดสอบ รับ 15 คน ต่อ กลุ่ม โอกาสของการลดลง 25% ในการตอบสนองความเจ็บปวดและเพิ่มเป็น 25% ในกลุ่มขยายเอวเป็น 85% และ 98 ตามลำดับ ทั้งการแทรกแซง .การวิเคราะห์ข้อมูลความแตกต่างระหว่างกลุ่มในความเจ็บปวดและทั้งหมดเอวขยายเปรียบเทียบตลอดเวลา โดยใช้ 22 การวิเคราะห์ความแปรปรวน ( ANOVA ) ( กลุ่ม ) ชนิดวัดซ้ำ ถ้าปฏิสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติพบว่า แล้วบุคคลหลักผลพิจารณาแยกต่างหาก สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์คือปฏิบัติด้วยโปรแกรม SPSS เวอร์ชั่น 11.0 . ทุกระดับความสำคัญถูกตั้งไว้ที่ P < . 05