DI is an umbrella concept for many

DI is an umbrella concept for many different approaches that see
ideas as constituting the policy narratives, discourses and frames of reference
which serve to (re)construct the actors' understanding of interests
and redirect their actions within institutions (Schmidt and Radaelli,
2004: 195). It focuses both on the meaning content of ideas and the interactive
processes by which ‘homo interpreter' conveys and searches
ideas and meaning, following a ‘logic of communication’ (Arts and
Buizer, 2009:341; Schmidt, 2008: 304). The main difference between
the three ‘old new institutionalisms’ and DI is its focus on institutional
change (or stability) and the way it is explained through agents' ideas
and discourses and through learning from experience (Hay, 2002:
210; Schmidt, 2008: 322). While sociological institutionalism is closest
to DI in that it also focuses on cultural norms and the way they affect the
actors' perceptions of their interests, the difference is that in DI, norms
and ideas are two separate concepts and they are perceived as dynamic
constructs rather than as static structures.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

DI เป็นแนวคิดสำหรับวิธีต่าง ๆ มากมายที่เห็นร่มคิดเป็นค่านโยบาย narratives ประการ และกรอบของการอ้างอิงที่ให้บริการ (re) สร้างความเข้าใจของนักแสดงน่าสนใจและเปลี่ยนเส้นทางของการดำเนินการภายในสถาบัน (Schmidt และ Radaelli2004:195) โดยเน้นทั้งเนื้อหาความหมายของความคิดและการโต้ตอบประมวลผล โดยต้องสื่อว่า "โฮโมแปล' และค้นหาความคิดและความหมาย ต่อไปนี้เป็น 'ตรรกะของการสื่อสาร' (ศิลปะ และBuizer, 2009:341 Schmidt, 2008:304) ความแตกต่างหลักระหว่าง'เก่าใหม่ institutionalisms' และ DI สามคือ ความเป็นสถาบันเปลี่ยนแปลง (หรือความมั่นคง) และวิธีจะมีอธิบายผ่านความคิดของตัวแทนประการ และผ่านการเรียนรู้จากประสบการณ์ (เฮย์ 2002:210 Schmidt, 2008:322) ขณะ institutionalism สังคมวิทยาใกล้เคียงที่สุดการ DI ที่ยังเน้นวัฒนธรรมบรรทัดฐานและวิธีพวกเขามีผลต่อการภาพลักษณ์ของนักแสดงของความสนใจ ความแตกต่างคือในดี บรรทัดฐานความคิดสองแนวคิดที่แยกต่างหาก และพวกเขาจะมองเห็นเป็นแบบไดนามิกสร้างแทนที่จะ เป็นโครงสร้างแบบสแตติก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

DI
เป็นแนวคิดที่ร่มสำหรับวิธีการที่แตกต่างกันหลายอย่างที่เห็นคิดว่าเป็นการบรรยายนโยบายวาทกรรมและกรอบของการอ้างอิงที่ให้บริการไป
(อีกครั้ง)
สร้างความเข้าใจของนักแสดงที่น่าสนใจและการเปลี่ยนเส้นทางการกระทำของพวกเขาภายในสถาบัน(Schmidt และ Radaelli,
2004: 195 ) จะมุ่งเน้นทั้งในเนื้อหาความหมายของความคิดและโต้ตอบกระบวนการโดยที่ 'ล่ามตุ๊ด' บ่งบอกและการค้นหาความคิดและความหมายดังต่อไปนี้'ตรรกะของการสื่อสาร (ศิลปะและBuizer, 2009: 341; Schmidt, 2008: 304) ความแตกต่างที่สำคัญระหว่างสาม 'institutionalisms ใหม่เก่าและ DI เป็นความสำคัญกับสถาบันการเปลี่ยนแปลง(หรือความมั่นคง) และวิธีที่จะอธิบายผ่านความคิดของตัวแทนและวาทกรรมและผ่านการเรียนรู้จากประสบการณ์ (เฮย์ 2002: 210; Schmidt 2008 : 322) ในขณะที่ institutionalism สังคมวิทยาใกล้เคียงที่สุดที่จะDI ในการที่จะยังมุ่งเน้นบรรทัดฐานทางวัฒนธรรมและวิธีที่พวกเขาส่งผลกระทบต่อการรับรู้ของนักแสดงของผลประโยชน์ของพวกเขาแตกต่างกันคือในDI บรรทัดฐานและความคิดเป็นสองแนวคิดที่แยกต่างหากและพวกเขาจะถูกมองว่าเป็นแบบไดนามิกโครงสร้างค่อนข้างกว่าโครงสร้างที่คงที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในร่มหลายวิธีที่แตกต่างกัน แนวคิดที่เห็น
ความคิดประกอบนโยบาย ) วาทกรรมและกรอบอ้างอิง
ซึ่งให้ ( อีกครั้ง ) สร้างความเข้าใจของนักแสดงและการเปลี่ยนเส้นทางการกระทำของพวกเขาในความสนใจ
สถาบัน ( ชมิดท์ radaelli
และ , 2547 : 195 ) จะเน้นเนื้อหาทั้งในความหมายของความคิดและการโต้ตอบ
กระบวนการที่ ' ล่าม ' โฮโมสื่อและการค้นหา
ความคิดและความหมายตามตรรกะของการสื่อสาร ' ' ( ศิลปะและ
buizer 2009:341 ; ชมิดท์ , 2551 : 304 ) ความแตกต่างหลักระหว่าง
3 ' ' และ institutionalisms เก่าใหม่ดิ คือการมุ่งเน้นที่การเปลี่ยนแปลงสถาบัน
( หรือความมั่นคง ) และวิธีจะอธิบายผ่านตัวแทนความคิดของ
กับวาทกรรมและผ่านการเรียนรู้จากประสบการณ์ ( เฮย์ , 2545 :
210 ; ชมิดท์ , 2008 : 322 ) ในขณะที่ institutionalism ทางสังคมวิทยาใกล้เคียง
ดิ ในการที่จะยังเน้นบรรทัดฐานทางวัฒนธรรมและวิธีที่พวกเขาส่งผลกระทบต่อ
นักแสดง ' การรับรู้ความสนใจ ความแตกต่างอยู่ในตี้ บรรทัดฐาน
และความคิดเป็นคนละแนวคิด และพวกเขามีการรับรู้แบบไดนามิก
โครงสร้างมากกว่าโครงสร้างคงที่