ASEAN Plus ThreeThe leaders of each

ASEAN Plus Three
The leaders of each country felt the need to further integrate the region. Beginning in 1997, the bloc began creating organisations with the intention of achieving this goal. ASEAN Plus Three was the first of these and was created to improve existing ties with the People's Republic of China, Japan, and South Korea. This was followed by the even larger East Asia Summit (EAS), which included ASEAN Plus Three countries as well as India, Australia, New Zealand, United States, and Russia. This new grouping acted as a prerequisite for the planned East Asia Community, which was supposedly patterned after the now-defunct European Community. The ASEAN Eminent Persons Group was created to study the possible successes and failures of this policy as well as the possibility of drafting an ASEAN Charter. In 2006, ASEAN was given observer status at the United Nations General Assembly.[33] In response, the organisation awarded the status of "dialogue partner" to the UN.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อาเซียนบวกสามผู้นำของแต่ละประเทศรู้สึกว่าต้องเพิ่มเติม รวมภูมิภาค เริ่มในปี 1997 ค่ายเริ่มสร้างองค์กรตั้งใจบรรลุเป้าหมายนี้ อาเซียนบวกสามครั้งแรกของเหล่านี้ และสร้างการปรับปรุงที่มีอยู่ความสัมพันธ์กับสาธารณรัฐประชาชนจีน ญี่ปุ่น และเกาหลีใต้ นี้ถูกตามโดยขนาดใหญ่กว่าอาเซียนซัมมิท (EAS), ซึ่งรวมประเทศอาเซียนบวกสามเช่นเดียวกับอินเดีย ออสเตรเลีย นิวซีแลนด์ สหรัฐอเมริกา และรัสเซีย การจัดกลุ่มใหม่ได้ปฏิบัติตามข้อกำหนดเบื้องต้นสำหรับชุมชนเอเชียตะวันออกแผน ซึ่งมีลวดลายหลังสหภาพยุโรปขณะนี้ defunct คาดคะเน สร้าง กลุ่มอาเซียนอีกคนเรียนได้สำเร็จและความล้มเหลวของนโยบายนี้เป็นไปได้ของร่างกฎบัตรอาเซียนที่ ในปี 2006 อาเซียนได้รับสถานะนักการที่สหประชาชาติสมัชชา [33] ในการตอบสนอง องค์กรรางวัลสำหรับสถานะของ "คู่สนทนา" สหประชาชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อาเซียนบวกสาม
ผู้นำของแต่ละประเทศรู้สึกว่าจำเป็นต้องบูรณาการภูมิภาคต่อไป จุดเริ่มต้นในปี 1997 กลุ่มเริ่มสร้างองค์กรที่มีความตั้งใจที่จะบรรลุเป้าหมายนี้ อาเซียนบวกสามเป็นครั้งแรกของเหล่านี้และถูกสร้างขึ้นเพื่อปรับปรุงความสัมพันธ์ที่มีอยู่กับสาธารณรัฐประชาชนจีนญี่ปุ่นและเกาหลีใต้ นี้ตามด้วยการประชุมสุดยอดเอเชียตะวันออกได้ขนาดใหญ่ (EAS) ซึ่งรวมถึงอาเซียนบวกสามประเทศเช่นเดียวกับอินเดีย, ออสเตรเลีย, นิวซีแลนด์, สหรัฐอเมริกาและรัสเซีย การจัดกลุ่มใหม่นี้ทำหน้าที่เป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับการวางแผนเอเชียตะวันออกเฉียงชุมชนซึ่งเป็นลวดลายที่คาดคะเนหลังจากประชาคมยุโรปนี้หมดอายุ อาเซียนประสบความสำเร็จคนกลุ่มที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อศึกษาความเป็นไปได้ความสำเร็จและความล้มเหลวของนโยบายนี้เช่นเดียวกับความเป็นไปได้ของการจัดทำร่างกฎบัตรอาเซียน ในปี 2006 อาเซียนได้รับสถานะการณ์ที่สมัชชาใหญ่แห่งสหประชาชาติ. [33] ในการตอบสนององค์กรที่ได้รับสถานะของ "คู่เจรจา" ที่สหประชาชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อาเซียนบวกสาม
ผู้นำของแต่ละประเทศจึงอยากเพิ่มเติมรวมภาค เริ่มต้นในปี 1997 กลุ่มเริ่มสร้างองค์กรที่มีความตั้งใจในการบรรลุเป้าหมายนี้ อาเซียนบวกสาม คือ ครั้งแรกของเหล่านี้ถูกสร้างขึ้นเพื่อปรับปรุงความสัมพันธ์ที่มีอยู่กับสาธารณรัฐประชาชนจีน ญี่ปุ่น และเกาหลีใต้ นี้ตามด้วยการประชุมสุดยอดเอเชียตะวันออก ( EAS ) ใหญ่ ,ซึ่งได้แก่ อาเซียนบวกสามประเทศรวมทั้งอินเดีย ออสเตรเลีย นิวซีแลนด์ สหรัฐอเมริกา และรัสเซีย การจัดกลุ่มใหม่นี้ทำหน้าที่เป็นเบื้องต้นสำหรับแผนชุมชนเอเชียตะวันออก ซึ่งควรจะมีลวดลายหลังจากประชาคมยุโรปนเก่าบุคคลที่มีชื่อเสียงในกลุ่มอาเซียนถูกสร้างขึ้นเพื่อศึกษาความเป็นไปได้ความสำเร็จและความล้มเหลวของนโยบายนี้ รวมทั้งความเป็นไปได้ของการยกร่างกฎบัตรอาเซียน ใน 2549 , อาเซียนได้รับสถานะผู้สังเกตการณ์ในสมัชชาสหประชาชาติ [ 33 ] ในการตอบสนอง , องค์กรที่ได้รับสถานะของ " พันธมิตร " บทสนทนากับ UN .