Clan souls,” said Xu Qing, her voic

Clan souls,” said Xu Qing, her voice cool.

The girl immediately nodded, and was about to leave, when she suddenly hesitated.

“Yes?” said Xu Qing, the coldness in her eyes glistening as she looked at the girl.

The girl’s body trembled, and she quickly said, “Grand Matriarch Phoenix, a few days ago Alchemist Fang Mu delivered this pill bottle. He said you had requested a pill to be concocted.” For some reason, the girl felt as if Grand Matriarch Phoenix was now even colder than she had been before.

She retrieved the pill bottle from her bag of holding and held it out.

Xu Qing’s expression was calm as she looked at the pill. Inwardly, though, her heart trembled, and her breathing grew rapid. She made a snatching motion, and the pill bottle flew into her hand. She unsealed the wax and poured the pill out of the bottle.

It was an ordinary medicinal pill, worth very little. However, despite its relative lack of worth, it caused an enormous storm of emotions to rise in her heart.

This was none other than… a Cosmetic Cultivation Pill.

She stared in shock at the medicinal pill.

“Which mountain is he located in?” said Xu Qing, closing her eyes to recover her grim coldness. The soul fusing wasn’t complete at the moment, and her mind was still a bit conflicted, and filled with confusion.

“Black Welcoming Peak….” replied the girl. Even before she could finish speaking, Xu Qing took a step forward and then disappeared.

Meng Hao and Zhou Dekun stood smiling outside the main gate of the Black Sieve Sect. Patriarch Violet Sieve and the others clasped hands and bowed. Meng Hao and Zhou Dekun politely declined the offers to escort them further. After exchanging the proper formalities, they prepared to leave.

It was at this very instant that a bright beam of light shot through the air with indescribable speed. It emerged from the Hundred Mountains of the Black Sieve Sect, whistling through the air at such speed that ripples emanated out. A roaring sound filled the air which caused Patriarch Violet Sieve’s face to twist. He spun and looked up at the approaching prismatic beam, and his face flickered again.

It all happened in the blink of an eye. Within the space of a breath, Xu Qing appeared in mid-air, wearing her long greenish-blue robe, her demeanor icy. Her grim, cold gaze swept over the crowd, coming to rest upon Meng Hao. Inside her heart was pounding.

The world seemed to disappear around her, forming a haze… except for one space.

This look… is because I want to catch another fleeting glimpse of your figure within the crowd.

This look… is because I want to always be able to see you.

This look… is because I want you to know… I’ve watched over you this whole time.

Meng Hao smiled as he looked at Xu Qing. She was immeasurably cold, but he was used to that. His smile contained happiness, within his eyes was warmth.

Their gazes met; Meng Hao’s smile and Xu Qing’s coldness. Only the two of them knew how their gazes reached into each other’s hearts. He knew that she understood. She knew that the person standing there in front of her was none other than Meng Hao.

It was the same as that look they had shared outside the Black Sieve Sect’s Blessed Land. It was just like the smile underneath the moonlight in the Reliance Sect. It was like the time Meng Hao had turned his head to look at her back on Mount Daqing.

Obviously, this was not the proper place for words. In truth, though, there was no need for words; the emotions of their period of separation were contained deep within their eyes. A look was all they needed to express the joy which existed in their hearts.

“I’ll escort you,” said Xu Qing coolly.

“Many thanks, Fellow Daoist Xu,” said Meng Hao with a smile, clasping hands and lowering his head.

Zhou Dekun stared in shock for a moment. Patriarch Violet Sieve and the others also gaped; they knew who Xu Qing really was, and they also knew that her presence here far, far exceeded that of their own.

Xu Qing ignored them, having eyes only for Meng Hao.

The three of them left.

Far outside the Black Sieve Sect, Meng Hao and Xu Qing stood atop a tall mountain peak, looking at each other. Zhou Dekun tactfully waited some distance away.

“Thank you….” said Xu Qing, her voice soft.

Meng Hao shook his head and looked back in the direction of the Black Sieve Sect. Xu Qing waved her right hand, and the ghastly coldness once again appeared in her eyes. She turned, and her voice echoed out into the emptiness.

“Any soul within thirty thousand meters of this place will be instantly exterminated!” As she spoke, a ghastly aura accompanied the sound to echo out. Meng Hao immediately sensed the countless discarnate souls in the area fleeing at top speed. An instant later, there was no sign of any discarnate soul.

Time passed, and the two of them stood there in the early morning air on top of the mountain. They spoke simple words, smiling, listening. Time passed, but neither of them seemed willing to part.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิญญาณของ " ซู ชิง เสียงเย็นของเธอหญิงสาวพยักหน้ารับทันที และกำลังจะออกไป เมื่อจู่ๆ เธอลังเล" ครับ ? ? ? ? ? ? " ซู ชิง ความหนาวเย็นในสายตาของเธอที่เธอมองสาวร่างของหญิงสาวสั่นสะท้าน เธอรีบกล่าวว่า " แกรนด์ ปูชนียบุคคลฟีนิกซ์ เมื่อไม่กี่วันก่อน นักเล่นแร่แปรธาตุ ฟาง มู ส่งยานี้ขวด เขากล่าวว่าคุณได้ร้องขอให้ยาเป็น concocted " ด้วยเหตุผลบางอย่าง หญิงสาวรู้สึกว่าแกรนด์เป็นปูชนียบุคคล Phoenix ตอนนี้หนาวกว่าเธอได้ก่อนเธอดึงขวดยาจากกระเป๋าถือของเธอและจับมันออกมาการแสดงออกของ ซู ชิง สงบ เมื่อเธอมองไปที่ยา ภายใน แม้ว่าเธอ หัวใจสั่น หายใจที่เติบโตอย่างรวดเร็ว เธอได้ฉวยโอกาสเคลื่อนไหว และขวดยาบินเข้าไปในมือของเธอ เธอเปิดขี้ผึ้งและเทยาออกจากขวดมันเป็นยาสมุนไพรธรรมดา มีค่าน้อยมาก อย่างไรก็ตาม แม้จะมีการขาดญาติของคุ้มค่า เพราะเกิดพายุใหญ่ของอารมณ์ขึ้นในใจของเธอนี้จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก . . . . . . . ยาและเครื่องสำอางเธอจ้องในช็อตที่เม็ดยา" ภูเขาซึ่งเขาอยู่ใน ? " ซู ชิง หลับตาลงเพื่อกู้ความเย็นชาร้ายกาจของเธอ วิญญาณฟิวส์ไม่เสร็จสมบูรณ์ในขณะนี้และจิตใจของเธอก็ยังคงเป็นบิตสับสนและเต็มไปด้วยความสับสน" น่า . . . . . . . ดำสูงสุด " สาวน้อยตอบหน้าตาเฉย ก่อนที่เธอจะพูดจบ ซู ชิง ก้าวต่อไปข้างหน้า แล้วเขาก็หายไปเมิ่งฮ่าวและโจว dekun ยืนยิ้มอยู่ข้างนอกประตูหลักของนิกายตะแกรงสีดำ ประมุข ม่วง ตะแกรง และคนอื่น ๆและประสานมือคำนับ . เมิ่งฮ่าวและโจว dekun ปฏิเสธข้อเสนอที่จะให้พวกเขาต่อไป หลังจากการแลกเปลี่ยนพิธีการที่เหมาะสม พวกเขาเตรียมที่จะไปมันอยู่ในนี้แหล่ะ ที่สว่างแสงยิงแสงผ่านอากาศด้วยความเร็วสุดที่จะบรรยาย มันโผล่ออกมาจากร้อยภูเขาของนิกายตะแกรงสีดำผิวปากผ่านอากาศเช่นความเร็วที่กระเพื่อม ต่องไป เป็นเสียงคำรามที่เต็มไปอากาศซึ่งเกิดจากประมุขม่วงตะแกรงหน้า ให้บิด เขาปั่นและมองใกล้แท่งปริซึมลำแสง และใบหน้าของเขาริบหรี่ลงอีกครั้งทุกอย่างเกิดขึ้นในชั่วพริบตา ภายในพื้นที่ของลมหายใจ , Xu ชิงที่ปรากฏอยู่ในกลางอากาศ ใส่เสื้อคลุมของเธอยาวสีฟ้าอมเขียว , พฤติการณ์ที่เย็นฉ่ำ เธอน่ากลัว เย็นชา สายตากวาดผ่านฝูงชนมาพักผ่อนเมื่อเมิ่งเฮ่า ข้างในหัวใจเธอเต้นแรงโลกดูเหมือนจะหายไป รอบๆตัวเธอ เป็นหมอก . . . . . . . ยกเว้นพื้นที่หนึ่งดู . . . . . . . นี้เป็นเพราะฉันต้องการที่จะจับเหลือบของรูปอื่นไปในฝูงชนดู . . . . . . . นี้เป็นเพราะฉันต้องการจะเห็นเธอเสมอดู . . . . . . . นี้เป็นเพราะฉันต้องการให้คุณรู้ว่า . . . . . . . ฉันเฝ้ามองเธอตลอดเวลาเมิ่งเฮ่ายิ้มขณะที่เขามองดูเสี่ยวชิง เธอถูกสุดประมาณเย็น แต่เขาก็ใช้มัน รอยยิ้มที่มีความสุขในสายตาของเขาคือความอบอุ่นชื่นชอบของพวกเขาพบ ; เหม็ง เฮายิ้มและความเย็นของ ซู ชิง เพียงสองของพวกเขารู้วิธีที่ชื่นชอบของพวกเขาเข้าไปถึงหัวใจของกันและกัน . เขารู้ว่าเธอเข้าใจ เธอจะรู้ว่าคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก เมิ่งฮ่าวมันเหมือนกับว่าพวกเขาได้ร่วมดูภายนอกสีดำตะแกรงนิกายของแผ่นดินที่ได้รับพระพร มันเหมือนยิ้มอยู่ภายใต้แสงจันทร์ในการอ้างอิง นิกาย มันเหมือนเวลาเมิงเฮาหันหัวไปมองด้านหลังของเธอบนภูเขา Daqing .เห็นได้ชัดว่า นี่เป็นสถานที่ที่เหมาะสมสำหรับคำ ในความจริง แต่ไม่มีความจำเป็นต้องพูด ; อารมณ์ของพวกเขาในช่วงเวลาของการแยกมีอยู่ลึกๆในดวงตาของพวกเขา ดูทั้งหมดที่พวกเขาต้องการที่จะแสดงความสุขที่มีอยู่ในจิตใจของพวกเขา" ผมจะพาคุณไป " กล่าว Xu ชิงอย่างใจเย็น" ขอบคุณมากนะ เพื่อน daoist Xu , " กล่าวว่า เมิ่งฮ่าวด้วยรอยยิ้มกระชากมือและลดศีรษะของเขาโจว dekun จ้องช็อกไปชั่วขณะ ตะแกรงม่วงประมุขและคนอื่นยัง gaped พวกเขารู้ว่า Xu ชิงจริงๆ และเขาก็รู้ว่าเธอมาที่นี่ไกลเกินที่ของตนเองXu ชิงไม่สนใจนั้น ก็มีสายตาแต่เมิ่งเฮ่าพวกเขาทั้งสามคนแล้วไกลนอกนิกายตะแกรงสีดำ เมิ่งฮ่าว และ Xu ชิงยืนอยู่บนยอดเขาสูง , มองที่แต่ละอื่น ๆ โจว dekun แนบเนียนรอคอยระยะห่างออกไป" ขอบคุณ . . . . . . . " Xu ชิงกล่าวเสียงนุ่มของเธอเมิ่งเฮ่าส่ายหัวและมองไปในทิศทางของนิกายตะแกรงสีดำ Xu ชิงโบกมือขวาของเธอ และความเย็นชาน่ากลัวอีกครั้งปรากฏในสายตาของเธอ เธอหันกลับและเสียงของเธอดังก้องออกมาสู่ความว่างเปล่า" วิญญาณใด ๆภายในสามสิบพันเมตรของที่นี่จะถูกกำจัดทันที ! " อย่างที่เธอพูด ออร่าน่ากลัวพร้อมกับเสียงก้องออกมา เมิ่งเฮ่าทันทีรู้สึก discarnate วิญญาณนับไม่ถ้วนในพื้นที่หลบหนีที่ความเร็วสูงสุด ทันทีหลังจากนั้น ไม่มีวี่แววของ discarnate วิญญาณเวลาผ่านไป และสองของพวกเขายืนอยู่ที่นั่นในตอนเช้าตรู่ อากาศบนยอดเขา พวกเขาพูดง่าย ยิ้มอยู่