I proceed as follows. In the follow

I proceed as follows. In the following section I define public choice as
involving the application of the methods of economics to the study of
politics and, in particular, as requiring the assumption of self-interested
behaviour. I then place the development of public choice theory within the
broader context of post-war economic theory and, in particular, of the
theory of market failure used by many economists to justify state intervention
in the 1950s and early 1960s. In these first two sections the argument
is pitched at a very general level. To compensate for this I go on to introduce
some specific accounts of state failure as they relate to the behaviour
of politicians, firms and public servants. I close the chapter by rehearsing
one obvious but nevertheless still powerful criticism of public choice
theory: that people do not behave, or at least do not always behave,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปฏิบัติดัง ในส่วนต่อไปนี้ ผมกำหนดทางเลือกสาธารณะเป็นเกี่ยวข้องกับการประยุกต์ใช้วิธีการของเศรษฐศาสตร์ในการศึกษาการเมือง และ โดย เฉพาะ เป็นต้องสมมติฐานของตนเองสนใจพฤติกรรม ฉันแล้วทำการพัฒนาทฤษฎีทางเลือกสาธารณะภายในกว้างกว่า ของทฤษฎีเศรษฐกิจหลังสงคราม และ โดยเฉพาะ การทฤษฎีของความล้มเหลวของตลาดที่ใช้ โดยนักเศรษฐศาสตร์จำนวนมากการจัดรัฐแทรกแซงในปี 1950 และช่วงต้นทศวรรษ 1960 ในเหล่า แรกสองส่วนอาร์กิวเมนต์คือชัดเจนในระดับทั่วไปมาก การชดเชยนี้ฉันไปแนะนำบางบัญชีเฉพาะของความล้มเหลวของรัฐซึ่งเกี่ยวข้องกับพฤติกรรมนักการเมือง บริษัท และราชการ ฉันจะปิดบท โดยทำการทดสอบหนึ่งที่เห็นได้ชัดแต่ก็ยังคงประสิทธิภาพการวิจารณ์ทางเลือกสาธารณะทฤษฎี: คนที่ไม่ทำงาน หรืออย่างน้อย ไม่เสมอทำ งาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมดำเนินการดังนี้ ในส่วนต่อไปนี้ฉันกำหนดทางเลือกของประชาชน
ที่เกี่ยวข้องกับการประยุกต์ใช้วิธีการทางเศรษฐศาสตร์เพื่อการศึกษาของ
การเมืองและโดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นที่กำหนดข้อสันนิษฐานของตนเองสนใจ
พฤติกรรม จากนั้นผมก็วางการพัฒนาทฤษฎีทางเลือกของประชาชนใน
บริบทที่กว้างขึ้นของทฤษฎีทางเศรษฐกิจหลังสงครามและโดยเฉพาะอย่างยิ่งของ
ทฤษฎีของการล้มเหลวของตลาดที่ใช้โดยนักเศรษฐศาสตร์หลายคนที่จะปรับการแทรกแซงของรัฐ
ในปี 1950 และต้นปี 1960 ในทั้งสองส่วนแรกอาร์กิวเมนต์
แหลมในระดับทั่วไปมาก เพื่อชดเชยนี้ฉันไปแนะนำ
บัญชีเฉพาะบางส่วนของความล้มเหลวของรัฐที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรม
ของนักการเมือง บริษัท และคนรับใช้ประชาชน ฉันปิดบทโดยซ้อม
อย่างใดอย่างหนึ่งที่เห็นได้ชัด แต่อย่างไรก็ตามยังคงมีประสิทธิภาพการวิจารณ์ของทางเลือกของประชาชน
ทฤษฎีที่คนไม่ประพฤติหรืออย่างน้อยก็ไม่เคยประพฤติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมดำเนินการดังนี้ ในส่วนต่อไปนี้ฉันกำหนดทางเลือกสาธารณะที่เกี่ยวข้องกับการใช้วิธีการทางเศรษฐศาสตร์มาศึกษาการเมืองและโดยเฉพาะ เช่น มีสมมติฐานของตนเองสนใจพฤติกรรม แล้วสถานที่การพัฒนาทฤษฎีทางเลือกสาธารณะภายในบริบทที่กว้างของทฤษฎีเศรษฐกิจหลังสงคราม และ โดย เฉพาะ ของทฤษฎีของความล้มเหลวของตลาด ใช้ โดยนักเศรษฐศาสตร์หลายเรื่อง การแทรกแซงของรัฐในทศวรรษ 1950 และต้นทศวรรษที่ 1960 . ใน 2 ส่วน คือ ส่วนแรก โต้แย้งชัดเจนในระดับทั่วไปมาก ชดเชยนี้ฉันไปแนะนำบางบัญชีรัฐล้มเหลวเช่นที่พวกเขาเกี่ยวข้องกับพฤติกรรมบริษัทของนักการเมือง และ ข้าราชการ ฉันจะปิดบท โดยซ้อมหนึ่งที่ชัดเจน แต่อย่างไรก็ตาม ยังคงมีประสิทธิภาพการวิจารณ์ของทางเลือกสาธารณะทฤษฎี : คนไม่ปฏิบัติ หรืออย่างน้อยก็เสมอไม่ทำตัวดีๆ