In “The Story of an Hour,” independ

In “The Story of an Hour,” independence is a forbidden pleasure that can be imagined only privately. When Louise hears from Josephine and Richards of Brently’s death, she reacts with obvious grief, and although her reaction is perhaps more violent than other women’s, it is an appropriate one. Alone, however, Louise begins to realize that she is now an independent woman, a realization that enlivens and excites her. Even though these are her private thoughts, she at first tries to squelch the joy she feels, to “beat it back with her will.” Such resistance reveals how forbidden this pleasure really is. When she finally does acknowledge the joy, she feels possessed by it and must abandon herself to it as the word free escapes her lips. Louise’s life offers no refuge for this kind of joy, and the rest of society will never accept it or understand it. Extreme circumstances have given Louise a taste of this forbidden fruit, and her thoughts are, in turn, extreme. She sees her life as being absolutely hers and her new independence as the core of her being. Overwhelmed, Louise even turns to prayer, hoping for a long life in which to enjoy this feeling. When Brently returns, he unwittingly yanks Louise’s independence away from her, putting it once again out of her reach. The forbidden joy disappears as quickly as it came, but the taste of it is enough to kill her.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใน "เรื่องราวของอันชั่วโมง ความเป็นอิสระเป็นความสุขต้องห้ามที่สามารถจินตนาการเท่าเอกชน เมื่อหลุยส์ได้ยินจาก Josephine และริชาร์ดของ Brently ของตาย เธอทำปฏิกิริยากับความเศร้าโศกที่ชัดเจน และแม้ว่าปฏิกิริยาของเธออาจจะเป็นมากขึ้น รุนแรงกว่าสตรีอื่น ๆ จึงเป็นส่วนหนึ่งที่เหมาะสม คนเดียว อย่างไรก็ตาม หลุยส์เริ่มตระหนักว่า เธอเป็นผู้หญิงที่อิสระ รับรู้ที่มาก และตื่นเต้นของเธอ แม้ว่าเหล่านี้เป็นความคิดส่วนตัวของเธอ เธอที่ครั้งแรกพยายาม squelch ความรู้สึก การ "เสียชนะก็กลับกับเธอจะจ่าย" ความต้านทานดังกล่าวเผยว่า ต้องห้ามความสุขนี้จริง ๆ เป็น เมื่อเธอก็ยอมรับความสุข เธอรู้สึกมอบมัน และต้องละทิ้งตัวเองจะเป็นคำว่าฟรีหนีริมฝีปากของเธอ ไม่หลบในความสุขชนิดนี้มีชีวิตของหลุยส์ และส่วนเหลือของสังคมจะไม่ยอมรับ หรือเข้าใจได้ สถานการณ์มากให้หลุยส์รสชาติของผลไม้ต้องห้ามนี้ และความคิดของเธอ จะ มาก เธอเห็นชีวิตของเธอเป็นอย่าง เธอและความเป็นอิสระของเธอใหม่เป็นหลักการของเธอ จม หลุยส์แม้จะไปสวดมนต์ หวังสำหรับอายุในที่นี้ความรู้สึก เมื่อคืน Brently เขาไม่ yanks เอกราชของหลุยส์จากเธอ ย้ายครั้งพ้นจากมือของเธอ ความสุขต้องห้ามหายไปรวดเร็ว ตามมา แต่รสชาติของมันไม่เพียงพอที่จะฆ่าเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใน "เรื่องของชั่วโมง," ความเป็นอิสระเป็นความสุขที่ต้องห้ามที่สามารถคิดเพียงสองต่อสอง เมื่อหลุยส์ได้ยินจากโจเซฟินและริชาร์ดของการเสียชีวิต Brently เธอทำปฏิกิริยากับความเศร้าโศกที่เห็นได้ชัดและแม้ว่าปฏิกิริยาของเธออาจจะมีความรุนแรงมากขึ้นกว่าที่อื่น ๆ ของผู้หญิงมันเป็นหนึ่งที่เหมาะสม คนเดียว แต่หลุยส์เริ่มตระหนักว่าตอนนี้เธอเป็นผู้หญิงที่เป็นอิสระ, ตระหนักว่า enlivens และความตื่นเต้นของเธอ แม้ว่าเหล่านี้เป็นความคิดส่วนตัวของเธอเธอในตอนแรกพยายามที่จะปรับสัญญาณรบกวนความสุขเธอรู้สึกเพื่อ "ชนะมันกลับมาพร้อมกับความประสงค์ของเธอ". ต้านทานดังกล่าวแสดงให้เห็นว่าห้ามความสุขนี้คือเรื่องจริง เมื่อในที่สุดเธอก็ไม่ได้รับทราบความสุขที่เธอรู้สึกว่าถูกครอบงำโดยมันและต้องละทิ้งตัวเองให้มันเป็นคำพูดฟรีหนีริมฝีปากของเธอ ชีวิตของหลุยส์ให้บริการไม่มีที่หลบภัยสำหรับชนิดของความสุขนี้และส่วนที่เหลือของสังคมจะไม่ยอมรับมันหรือเข้าใจมัน สถานการณ์ที่รุนแรงได้ให้หลุยส์รสชาติของผลไม้ต้องห้ามนี้และความคิดของเธอในทางกลับกันมาก เธอเห็นชีวิตของเธอเป็นอย่างที่เธอและความเป็นอิสระใหม่ของเธอเป็นหลักของความเป็นอยู่ของเธอ จมหลุยส์แม้หันไปสวดมนต์หวังสำหรับชีวิตที่ยาวนานในการที่จะเพลิดเพลินไปกับความรู้สึกนี้ เมื่อ Brently ผลตอบแทนที่เขาไม่รู้ตัว yanks ความเป็นอิสระของหลุยส์ห่างจากเธอวางไว้อีกครั้งหนึ่งให้พ้นจากมือของเธอ ความสุขที่ต้องห้ามหายไปเป็นอย่างที่มันมา แต่รสชาติของมันก็เพียงพอที่จะฆ่าเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" เรื่องของชั่วโมง " เอกราชเป็นสิ่งต้องห้ามความสุขที่สามารถจินตนาการเพียงสองต่อสอง เมื่อคุณได้ยินจากโจเซฟินและริชาร์ดของเบรน ตาย เธอมีปฏิกิริยากับความเศร้าโศกอย่างเห็นได้ชัด และแม้ว่าการตอบสนองของเธอ อาจจะรุนแรงกว่าที่ผู้หญิงคนอื่น ๆ มันเป็นหนึ่งที่เหมาะสม คนเดียว แต่ หลุยส์ เริ่มตระหนักว่า เธอเป็นผู้หญิงที่เป็นอิสระนึกขึ้นได้ว่า enlivens และตื่นเต้นของเธอ แม้ว่าเหล่านี้มีความคิดส่วนตัวของเธอ เธอในตอนแรกพยายามระงับความยินดีก็รู้สึก " ชนะกลับเธอจะ " เช่นความต้านทานแสดงให้เห็นว่าวิธีการต้องห้ามได้จริงๆ สุดท้าย เมื่อเธอไม่รับรู้ความสุขที่หล่อนรู้สึกครอบครองโดยมันและต้องสละตัวเอง มันเป็นคำที่เธอหนีฟรีริมฝีปากชีวิตของหลุยส์ มีที่หลบภัยสำหรับชนิดนี้ของจอย และส่วนที่เหลือของสังคม จะไม่มีวันยอมรับมันและเข้าใจมัน สถานการณ์รุนแรงให้ หลุยส์ รสชาติของผลไม้ต้องห้าม และความคิดของเธอในการเปิดมาก เธอเห็นชีวิตของเธอเป็นอย่างหล่อนและความเป็นอิสระของเธอใหม่เป็นหลัก ถูกของเธอ จม , หลุยส์ แม้เปลี่ยนบทสวดหวังว่าชีวิตยาวในการที่จะสนุกกับความรู้สึกนี้ เมื่อเบรนกลับมา เขาไม่มีเจตนากระชากหลุยส์เป็นอิสระไปจากเธอใส่มันอีกครั้งจากการเข้าถึงเธอ ต้องห้ามของจอยจะหายไปทันทีที่มันมาถึง แต่รสชาติมันก็เพียงพอที่จะฆ่าเธอ