Soil erosion and both its on-site a

Soil erosion and both its on-site and off-site impacts are increasingly seen as a serious environmental
problem across the world. The need for an improved evidence base on soil loss and soil redistribution
rates has directed attention to the use of fallout radionuclides, and particularly 137Cs, for documenting
soil redistribution rates. This approach possesses important advantages over more traditional means of
documenting soil erosion and soil redistribution. However, one key limitation of the approach is the
time-averaged or lumped nature of the estimated erosion rates. In nearly all cases, these will relate to the
period extending from the main period of bomb fallout to the time of sampling. Increasing concern for
the impact of global change, particularly that related to changing land use and climate change, has
frequently directed attention to the need to document changes in soil redistribution rates within this
period. Re-sampling techniques, which should be distinguished from repeat-sampling techniques, have
the potential to meet this requirement. As an example, the use of a re-sampling technique to derive
estimates of the mean annual net soil loss from a small (1.38 ha) forested catchment in southern Italy is
reported. The catchment was originally sampled in 1998 and samples were collected from points very
close to the original sampling points again in 2013. This made it possible to compare the estimate of
mean annual erosion for the period 1954e1998 with that for the period 1999e2013. The availability of
measurements of sediment yield from the catchment for parts of the overall period made it possible to
compare the results provided by the 137Cs re-sampling study with the estimates of sediment yield for the
same periods. In order to compare the estimates of soil loss and sediment yield for the two different
periods, it was necessary to establish the uncertainty associated with the individual estimates. In the
absence of a generally accepted procedure for such calculations, key factors influencing the uncertainty
of the estimates were identified and a procedure developed. The results of the study demonstrated that
there had been no significant change in mean annual soil loss in recent years and this was consistent
with the information provided by the estimates of sediment yield from the catchment for the same
periods. The study demonstrates the potential for using a re-sampling technique to document recent
changes in soil redistribution rates.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พังทลายของดินและทั้งผลกระทบของสิ่ง และไฟล์มากขึ้นเห็นเป็นความรุนแรงด้านสิ่งแวดล้อมปัญหาทั่วโลก ต้องการหลักฐานการปรับปรุงฐานการสูญเสียดินและดินซอร์สราคาพิเศษได้โดยตรงให้ความสนใจกับการใช้กัมมันตภาพรังสีออกมาเสีย และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง 137Cs สำหรับเอกสารดินราคาซอร์ส วิธีนี้มีข้อดีที่สำคัญกว่าวิธีการดั้งเดิมเอกสารกันดินพังทลายและดินซอร์ส อย่างไรก็ตาม เป็นข้อจำกัดสำคัญหนึ่งของวิธีการเวลา averaged หรือ lumped ธรรมชาติอัตรากัดเซาะประมาณ ในเกือบทุกกรณี เหล่านี้จะเกี่ยวข้องกับการระยะเวลาที่ขยายเวลาของการสุ่มตัวอย่างจากรอบระยะเวลาระเบิดออกมาเสียหลัก ความกังวลที่เพิ่มขึ้นสำหรับผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงโลก โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและการใช้ที่ดิน มีตรงความต้องการในราคาซอร์สดินภายในนี้บ่อยรอบระยะเวลา มีเทคนิคใหม่ sampling ซึ่งควรจะแตกต่างจากเทคนิคการสุ่มตัวอย่างซ้ำศักยภาพเพื่อตอบสนองความต้องการนี้ เป็นตัวอย่าง การใช้เทคนิคใหม่ sampling สามารถรับการประเมินการแพ้ดินสุทธิรายปีเฉลี่ยจากขนาดเล็ก (1.38 ฮา) คือลุ่มน้ำป่าในอิตาลีตอนใต้รายงาน ลุ่มน้ำที่มีตัวอย่างเดิมในปี 1998 และตัวอย่างรวบรวมจากคะแนนมากปิดจุดสุ่มตัวอย่างเดิมอีกครั้งในปี 2013 นั้น นี้ทำการเปรียบเทียบการประเมินของหมายถึง ปีกัดเซาะสำหรับ 1954e1998 รอบระยะเวลาที่สำหรับ 1999e2013 รอบระยะเวลา ความพร้อมของขนาดของตะกอนผลตอบแทนจากลุ่มน้ำในส่วนของระยะเวลาโดยรวมที่ทำการเปรียบเทียบโดยการ 137Cs sampling การศึกษา ด้วยการประเมินผลผลิตตะกอนในรอบระยะเวลาเดียวกัน เพื่อเปรียบเทียบการประเมินของดิน ตะกอนและสูญเสียผลผลิตสำหรับทั้งสองแตกต่างกันรอบระยะเวลา ก็จำเป็นต้องสร้างความไม่แน่นอนเกี่ยวข้องกับการประเมินแต่ละรายการ ในการขาดงานของกระบวนการยอมรับโดยทั่วไปสำหรับการคำนวณเช่น ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความไม่แน่นอนที่สำคัญของการประเมิน ที่ระบุ และกระบวนพัฒนา แสดงผลลัพธ์ของการศึกษาที่มีได้ไม่เปลี่ยนแปลงที่สำคัญสูญหายดินรายปีเฉลี่ยในปีที่ผ่านมา และนี้ไม่สอดคล้องกันข้อมูลจากการประเมินผลผลิตตะกอนจากลุ่มน้ำสำหรับเดียวกันรอบระยะเวลา การศึกษาแสดงให้เห็นถึงศักยภาพในการใช้เทคนิคใหม่ sampling เอกสารล่าสุดการเปลี่ยนแปลงในอัตราดินซอร์ส

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การพังทลายของดินและผลกระทบทั้งในสถานที่และนอกสถานที่มากขึ้นจะเห็นเป็นสิ่งแวดล้อมอย่างรุนแรงปัญหาทั่วโลก ต้องใช้หลักฐานที่ดีขึ้นเกี่ยวกับการสูญเสียดินและแจกจ่ายดินอัตราการได้กำกับให้ความสนใจกับการใช้งานของกัมมันตรังสีออกมาเสียและ 137Cs โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับการจัดเก็บเอกสารอัตราการกระจายดิน วิธีการนี้มีข้อดีที่สำคัญกว่าวิธีการแบบดั้งเดิมมากขึ้นของการจัดเก็บเอกสารพังทลายของดินและการกระจายของดิน แต่หนึ่งในข้อ จำกัด ที่สำคัญของวิธีการที่เป็นธรรมชาติเฉลี่ยตามเวลาหรือล้างโลกของอัตราการกัดเซาะประมาณ ในเกือบทุกกรณีเหล่านี้จะสัมพันธ์กับระยะเวลาที่ยื่นออกมาจากช่วงเวลาที่สำคัญของผลกระทบระเบิดเวลาของการสุ่มตัวอย่าง การเพิ่มขึ้นของความกังวลสำหรับผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงของโลกโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงการใช้ประโยชน์ที่ดินและการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศได้กำกับให้ความสนใจบ่อยครั้งเพื่อความจำเป็นในการจัดทำเอกสารการเปลี่ยนแปลงอัตราการกระจายดินนี้ภายในระยะเวลาที่ เรื่องเทคนิคการสุ่มตัวอย่างซึ่งควรจะแตกต่างจากเทคนิคการสุ่มตัวอย่างซ้ำมีศักยภาพที่จะตอบสนองความต้องการนี้ ตัวอย่างเช่นการใช้เทคนิคใหม่การสุ่มตัวอย่างที่จะได้รับการประเมินค่าเฉลี่ยประจำปีการสูญเสียดินสุทธิจากการขนาดเล็ก (1.38 ฮ่า) ​​การเก็บกักน้ำในป่าทางตอนใต้ของอิตาลีรายงาน อ่างเก็บน้ำเป็นตัวอย่างแรกในปี 1998 และเก็บตัวอย่างจากจุดมากใกล้กับจุดเก็บตัวอย่างเดิมอีกครั้งในปี2013 นี้ทำให้มันเป็นไปได้ที่จะเปรียบเทียบประมาณการของค่าเฉลี่ยการกัดเซาะประจำปีสำหรับช่วงเวลาที่มี1954e1998 ว่าสำหรับระยะเวลา 1999e2013 ความพร้อมของการวัดผลผลิตตะกอนจากการเก็บกักน้ำสำหรับชิ้นส่วนของระยะเวลาโดยรวมทำให้มันเป็นไปได้ที่จะเปรียบเทียบผลที่ได้รับจากการศึกษาเรื่องการสุ่มตัวอย่าง137Cs กับประมาณการของผลผลิตตะกอนสำหรับรอบระยะเวลาเดียวกัน เพื่อเปรียบเทียบประมาณการของการสูญเสียดินและผลผลิตตะกอนทั้งสองแตกต่างกันระยะเวลามันก็จำเป็นที่จะสร้างความไม่แน่นอนที่เกี่ยวข้องกับการประมาณการของแต่ละบุคคล ในกรณีที่ไม่มีขั้นตอนที่ได้รับการยอมรับโดยทั่วไปสำหรับการคำนวณดังกล่าวปัจจัยสำคัญที่มีอิทธิพลต่อความไม่แน่นอนของการประมาณการที่ถูกระบุและขั้นตอนการพัฒนา ผลการศึกษาแสดงให้เห็นว่าไม่มีการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในการสูญเสียดินเฉลี่ยต่อปีในปีที่ผ่านมาและมีความสอดคล้องกับข้อมูลที่ได้รับจากการประมาณการผลผลิตตะกอนจากการเก็บกักน้ำสำหรับเดียวกันระยะเวลา การศึกษาแสดงให้เห็นถึงศักยภาพในการใช้เทคนิคการสุ่มตัวอย่างอีกครั้งเพื่อจัดทำเอกสารที่ผ่านการเปลี่ยนแปลงอัตราการกระจายดิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การชะล้างพังทลายของดิน ทั้งในและนอกสถานที่ และผลกระทบของมันจะเห็นมากขึ้นเป็นร้ายแรงต่อสิ่งแวดล้อม
ปัญหาทั่วโลก ความต้องการการปรับปรุงหลักฐานฐานในการสูญเสียดินและอัตราการมุ่งความสนใจไปยัง
ดินมีการใช้สารกัมมันตรังสีออกมาเสีย และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง 137cs สำหรับเอกสาร
อัตราการกระจายของดินวิธีการนี้มีข้อดีที่สำคัญกว่าวิธีการดั้งเดิมของ
เอกสารการชะล้างพังทลายของดิน และการกระจายของดิน อย่างไรก็ตาม ข้อจำกัดที่สำคัญอย่างหนึ่งของวิธีการเป็น
เวลาเฉลี่ยหรือก้อนธรรมชาติของการประมาณการอัตราการกัดกร่อน . ในเกือบทุกกรณี เหล่านี้จะเกี่ยวข้องกับระยะเวลาที่ขยายจากช่วงหลัก
ระเบิดผลกระทบกับเวลาของคน ความกังวลที่เพิ่มขึ้นสำหรับ
ผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงของโลก , โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงการใช้ที่ดินและการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศได้
บ่อยมุ่งความสนใจไปต้องการเอกสารการเปลี่ยนแปลงอัตราการกระจายของดินภายในระยะเวลานี้

Re : เทคนิคการสุ่มตัวอย่าง ซึ่งจะแตกต่างจากย้ำเทคนิคการสุ่มตัวอย่างมี
ศักยภาพเพื่อตอบสนองความต้องการนี้ เป็นตัวอย่างการใช้เรื่องเทคนิคการสุ่มตัวอย่างเพื่อให้ได้
ประมาณค่าเฉลี่ยรายปีสุทธิการสูญเสียดินจากขนาดเล็ก ( 1.38 ฮา ) ป่าลุ่มน้ำในภาคใต้ของอิตาลีคือ
รายงาน ส่วนพื้นที่รับน้ำแต่เดิม โดยในปี 1998 และทำการเก็บตัวอย่างจากจุดมาก
ใกล้เคียงกับต้นฉบับ จำนวนจุดอีกครั้งในปี 2013 นี้ทำให้มันเป็นไปได้ที่จะเปรียบเทียบประมาณการ
หมายถึงการประจำปีสำหรับระยะเวลา 1954e1998 กับที่ช่วง 1999e2013 . ความพร้อมของ
การวัดตะกอนจากบางส่วนของระยะเวลาโดยรวมที่ทำให้มันเป็นไปได้ที่จะ
เปรียบเทียบผลลัพธ์โดย 137cs Re สุ่มตัวอย่างศึกษากับประมาณการผลผลิตตะกอนสำหรับ
ช่วงเวลาเดียวกันในการเปรียบเทียบการประเมินการสูญเสียดินและผลผลิตตะกอนที่แตกต่างกันสอง
ช่วง มันเป็นสิ่งที่จำเป็นเพื่อสร้างความไม่แน่นอนที่เกี่ยวข้องกับการประเมินบุคคล ใน
ขาดซึ่งเป็นที่ยอมรับโดยทั่วไปขั้นตอนการคำนวณ เช่น ปัจจัยสําคัญที่มีอิทธิพลต่อความไม่แน่นอน
ของการประเมิน พบว่า กระบวนการพัฒนาผลการศึกษาพบว่า
มีไม่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสําคัญในหมายถึงปีการสูญเสียดิน ในปีล่าสุดและสอดคล้อง
กับข้อมูลที่ให้ไว้โดยการประมาณการของตะกอนจากการเก็บกักน้ำสำหรับช่วงเวลาเดียวกัน

การศึกษาแสดงให้เห็นถึงศักยภาพในการใช้เป็นเทคนิคการสุ่มตัวอย่างเอกสารการเปลี่ยนแปลงล่าสุด
ในอัตราการกระจายของดิน