Disease severity of F2 plants in th

Disease severity of F2 plants in the greenhouse
and F2:3 families in the field were skewed towards
resistance, suggesting quantitative inheritance
with mainly additive effects but with partial
dominance toward resistance. The resistant
parent had much lower disease severity than the
susceptible parent under field conditions. In maize
resistance to TLB is conditioned by quantitative
and qualitative mechanisms (Hooker, 1963;
Gevers, 1975; Hooker, 1977; Hooker, 1981; Ogliari
et al., 2005). In the E. turicum –maize
pathosystem, quantitative resistance is
characterized low lesion number, small lesion area
with typical necrotic lesion types, as well as
reduced severity and AUDPC values; whilst
qualitative resistance is characterised by small
lesions surrounded by chlorotic halo also referred
to as Ht (Helminthosporium turcicum)-lesions
type. This Ht lesions were first observed on lady
finger popcorn in the 1940s and subsequently
on other maize genotypes (Hooker, 1963, 1981;
Gevers, 1975; Adipala et al., 1993). In this study,
the resistant plant had reduced AUPDC values
and fewer lesions which were generally small in
size (data not shown), typical of quantitative
resistance to TLB. Indeed, segregating patterns
of were indicative of quantitative inheritance with
possibility of partial dominance towards
resistance. Quantitative resistance in general,
supports mild levels of epidemics, invariably
allowing the existence of a variable population of
pathogens (McDonald and Linde, 2002). In the
Uganda, and many other tropical countries were
E. Turicum has several alternative hosts which
support pathosystem robustness for both

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความรุนแรงของโรคของพืชเรือนกระจก F2และครอบครัว F2:3 ในฟิลด์อาจถูกต้านทาน แนะนำสืบทอดเชิงปริมาณมีลักษณะพิเศษสามารถส่วนใหญ่ แต่ มีบางส่วนปกครองต่อต้านทาน ทนหลักมีมากความรุนแรงของโรคต่ำกว่าหลักไวต่อสภาวะฟิลด์ ในข้าวโพดความต้านทานการ TLB มีปรับอากาศ โดยประมาณและกลไกเชิงคุณภาพ (Hooker, 1963Gevers, 1975 Hooker, 1977 Hooker, 1981 Ogliariร้อยเอ็ด al., 2005) ใน E. turicum – ข้าวโพดpathosystem ความต้านทานเชิงปริมาณคือลักษณะจำนวนรอยโรคต่ำ แผลขนาดเล็กที่ตั้งกับชนิดของแผลปกติ necrotic เป็นความรุนแรงลดลงและค่า AUDPC ในขณะที่ความต้านทานเชิงคุณภาพมีประสบการ์ขนาดเล็กได้ที่ล้อมรอบ ด้วย halo ที่ปากหรือที่เรียกว่าจะเป็นเอชที (Helminthosporium turcicum) -ได้ชนิดของ นี้ได้เอชทีได้สังเกตอาการครั้งแรกในผู้หญิงข้าวโพดคั่วนิ้ว ในทศวรรษ 1940 โดย และในเวลาต่อมาในอื่น ๆ ข้าวโพดศึกษาจีโนไทป์ (Hooker, 1963, 1981Gevers, 1975 Adipala et al., 1993) ในการศึกษานี้พืชทนได้ลดค่า AUPDCและได้น้อยกว่าซึ่งมีขนาดเล็กโดยทั่วไปใน(ข้อมูลไม่แสดง), ขนาดของเชิงปริมาณความต้านทานการ TLB เอ็กซ์ปอร์ตรูปจริงของถูกส่อสืบทอดเชิงปริมาณด้วยความเป็นไปได้ของการครอบงำบางส่วนต่อต้านทาน ความต้านทานเชิงปริมาณในทั่วไปสนับสนุนระดับอ่อนของโรคระบาด คงเส้นคงวาทำให้การดำรงอยู่ของประชากรตัวแปรโรค (แมคโดนัลด์และ Linde, 2002) ในยูกันดา และประเทศเขตร้อนอื่น ๆE. Turicum มีหลายทางเลือกโฮสต์ที่สนับสนุนเสถียรภาพ pathosystem ทั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความรุนแรงของโรคของพืช F2 ในเรือนกระจก
และ F2: 3 ครอบครัวในเขตข้อมูลที่ถูกบิดเบือนไปสู่
​​ความต้านทานบอกมรดกเชิงปริมาณ
ที่มีผลกระทบส่วนใหญ่เป็นสารเติมแต่ง แต่มีบางส่วน
ที่มีต่อการปกครองต้านทาน ทน
พ่อแม่มีความรุนแรงของโรคต่ำกว่า
แม่อ่อนไหวภายใต้สภาพสนาม ในข้าวโพด
ต้านทานต่อ TLB เป็นเงื่อนไขโดยเชิงปริมาณ
และเชิงคุณภาพกลไก (เชื่องช้า 1963;
Gevers 1975; เชื่องช้า 1977; เชื่องช้า 1981; Ogliari
et al., 2005) ในอี Turicum -maize
pathosystem ต้านทานเชิงปริมาณเป็นที่
โดดเด่นจำนวนแผลต่ำบริเวณแผลขนาดเล็ก
ที่มีชนิดแผลฉีกทั่วไปเช่นเดียวกับ
ความรุนแรงที่ลดลงและค่า AUDPC; ในขณะที่
ความต้านทานเชิงคุณภาพที่โดดเด่นด้วยขนาดเล็ก
แผลล้อมรอบด้วยรัศมีจางยังเรียก
ว่า HT (Helminthosporium turcicum) -lesions
ชนิด นี้แผล Ht พบครั้งแรกในผู้หญิง
ข้าวโพดคั่วนิ้วในปี 1940 และต่อมา
ในสายพันธุ์ข้าวโพดอื่น ๆ (แก้ว, 1963, 1981;
Gevers,. 1975; Adipala, et al, 1993) ในการศึกษานี้
พืชทนได้ลดค่า AUPDC
และแผลน้อยลงซึ่งมีขนาดเล็กโดยทั่วไปใน
ขนาด (ไม่ได้แสดงข้อมูล) แบบฉบับของปริมาณ
ความต้านทานต่อ TLB อันที่จริงรูปแบบการแบ่ง
ของเป็นตัวบ่งชี้ของมรดกเชิงปริมาณที่มี
ความเป็นไปได้ของการปกครองบางส่วนต่อการ
ต้านทาน ต้านทานเชิงปริมาณโดยทั่วไป
สนับสนุนระดับที่ไม่รุนแรงของโรคระบาดอย่างสม่ำเสมอ
ช่วยให้การดำรงอยู่ของประชากรตัวแปรของ
เชื้อโรค (โดนัลด์และ Linde, 2002) ใน
ยูกันดาและอีกหลายประเทศในเขตร้อนอื่น ๆ
อี Turicum มีเจ้าภาพหลายทางเลือกที่
สนับสนุนความทนทาน pathosystem ทั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความรุนแรงของโรคพืชในเรือนกระจกและ F2
f2:3 ครอบครัวในฟิลด์เป็นเบ้ต่อ

การต้านทานแนะนำเชิงปริมาณ ส่วนใหญ่เติมผล แต่บางส่วน
การปกครองต่อความต้านทาน แม่ทนโรคมีความรุนแรงน้อยกว่า

ต่อผู้ปกครองในภาวะภาคสนาม ในข้าวโพด
ความต้านทานการปรับอากาศโดยปริมาณ
Tlและกลไกเชิงคุณภาพ ( ตะขอ 1963 ;
gevers 1975 ; โสเภณี , 1977 ; โสเภณี , 1981 ; ogliari
et al . , 2005 ) ในอีทูริคุ่ม–ข้าวโพด

pathosystem , ต้านทานเชิงปริมาณลักษณะจำนวนแผลน้อย บริเวณรอยโรคขนาดเล็กชนิด
เปื่อยแผลทั่วไป รวมทั้งลดความรุนแรงและ audpc ค่า

; ในขณะที่คุณภาพความต้านทานลักษณะขนาดเล็ก
ล้อมรอบด้วยทรงกลดยังเรียกว่าแผล chlorotic
เป็น HT ( โรค turcicum ) - ประเภทรอย

HT นี้แผลถูกพบในคุณผู้หญิง
นิ้วข้าวโพดคั่วในทศวรรษที่ 1940 และต่อมา
ในพันธุ์ข้าวโพดอื่นๆ ( อีตัว , 1963 , 1981 ;
gevers 1975 ; adipala et al . , 1993 ) ในการศึกษานี้ได้ลดลง aupdc พืชทน

และน้อยกว่าค่าแผลซึ่งโดยทั่วไปขนาดเล็กใน
ขนาด ( ข้อมูลไม่แสดง ) , โดยทั่วไปของความต้านทานเชิง
ต้อง TLB . แน่นอน การแยกรูปแบบของแสดงให้เห็นถึงปริมาณ

มรดกกับความเป็นไปได้ของส่วนการปกครองต่อ
ต้านทาน ความต้านทานเชิงปริมาณโดยทั่วไป
สนับสนุนอ่อนระดับของโรคระบาด ทุกเมื่อเชื่อวัน
ให้มีตัวแปรประชากร
เชื้อโรค ( McDonald และลินเดอ , 2002 ) ใน
ยูกันดาและหลายประเทศในเขตร้อนอื่น ๆเช่น ทูริคุ่มมีหลายทางเลือก

สนับสนุนโฮสต์ซึ่ง pathosystem ทนทานทั้ง