Four Types of Moral LuckThomas Nage

Four Types of Moral Luck

Thomas Nagel identified four kinds of moral luck in his essay. The kind most relevant to the above example is "resultant moral luck".
Resultant Moral Luck (Consequential)

Resultant moral luck concerns the consequences of actions and situations. In the above example, both drivers were affected by resultant moral luck in that a particular set of circumstances turned out in two different ways: in one situation, a pedestrian appeared on the road; in the other, the pedestrian did not.
Circumstantial Moral Luck

Circumstantial moral luck concerns the surroundings of the moral agent. The best-known example is provided in Nagel's essay. Consider Nazi followers and supporters in Hitler's Germany. They were and are worthy of moral blame either for committing morally reprehensible deeds or for allowing them to occur without making efforts to oppose them. But, if in 1929, those people were moved to some other country, away from the coming hostilities by their employers, it is quite possible that they would have led very different lives, and we could not assign the same amount of moral blame to them. It is down, then, to the luck of the circumstances in which they find themselves.
Constitutive Moral Luck

Constitutive moral luck concerns the personal character of a moral agent. There can be little argument that education, upbringing, genes and other largely uncontrollable influences shape personality to some extent. Furthermore, one's personality dictates one's actions to some extent. Moral blame is assigned to an individual for being extremely selfish, even though that selfishness is almost certainly due in part to external environmental effects.
Causal Moral Luck

Causal moral luck, which equates largely with the problem of free will, is the least-detailed of the varieties that Thomas Nagel describes. The general definition is that actions are determined by external events and are thus consequences of events over which the person taking the action has no control. Since people are restricted in their choice of actions by the events that precede them, they should not be held accountable or responsible for such actions.

Thomas Nagel has been criticized[who?] for including causal moral luck as a separate category, since it appears largely redundant. It does not cover any cases that are not already included in constitutive and circumstantial luck, and seems to exist only for the purpose of bringing up the problem of free will.[1]
Alternatives

Some philosophers, such as Susan Wolf, have tried to come up with "happy mediums" that strike a balance between rejecting moral luck outright and accepting it wholesale. Wolf introduced the notions of rationalist and irrationalist positions as part of such a reconciliation.

The rationalist position, stated simply, is that equal fault deserves equal blame. For example, given two drivers, both of whom failed to check their brakes before driving, one of them runs over a pedestrian as a consequence while the other does not. The rationalist would say that since both of the drivers were equally at fault in failing to check their brakes, it should make no difference that one of them was lucky in not hitting a pedestrian while the other was unlucky – moral fault is independent of consequence. Since the fault here is equal, the agents should receive equal blame.

The consequentialist position argues that equal fault need not deserve equal blame, as blame should depend on the consequences. By this logic, the lucky driver certainly does not deserve as much blame as the unlucky driver, even though their faults were identical.

Wolf combines these two approaches in trying to reconcile the tensions associated with moral luck by introducing the concept of a virtuous agent. A virtuous agent should accept that he has a special connection with the consequences of his actions, including equal-fault cases (such as the lucky/unlucky drivers above), and even in no-fault cases. This argument essentially retains the rationalist claim that equal fault is equally deserving of blame while also retaining the consequentialist claim that different outcomes should result in moral agents feeling and acting differently.

It is important to underline the distinction between internal and external moral blame or praise. Wolf believes that the outsiders should blame the lucky and unlucky drivers equally despite their intuition that the two of them should not feel equally bad (i.e., the unlucky driver that ran over a pedestrian should feel worse). However, the unlucky driver himself should voluntarily accept the notion of the special connection between his actions and the unfortunate consequences, and assign more blame to himself than the lucky driver should.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โชคแรง 4 ชนิดThomas Nagel ระบุโชคคุณธรรมสี่ชนิดในเรียงความของเขา ชนิดส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับตัวอย่างข้างต้นคือ "ผลแก่คุณธรรมโชค"ผลแก่คุณธรรมโชคดี (ต่อ)โชคผลแก่จริยธรรมเกี่ยวข้องกับผลของการกระทำและสถานการณ์ ในตัวอย่างข้างต้น ไดรเวอร์ทั้งสองได้รับผลกระทบ โดยโชคผลแก่คุณธรรมที่เปิดชุดเฉพาะสถานการณ์ในสองวิธี: ในสถานการณ์หนึ่ง เดินแบบปรากฏบนถนน ในอื่น ๆ เดินไม่คุณธรรมโชคใจกลางกรุงมะนิลาโชคใจกลางกรุงมะนิลาจริยธรรมเกี่ยวข้องกับสภาพแวดล้อมของตัวแทนทางศีลธรรม ตัวอย่างสัญลักษณ์ไว้ในเรียงความของ Nagel พิจารณาติดตามนาซีและผู้สนับสนุนฮิตเลอร์ของเยอรมนี พวกเขาถูก และน่าตำหนิทางศีลธรรม สำหรับการยอมรับการกระทำคุณธรรม reprehensible หรือ สำหรับทำให้เกิดขึ้นโดยไม่ทำให้ความพยายามที่จะต่อต้านพวกเขา แต่ ถ้าในปีพ.ศ. 2472 คนถูกย้ายไปบางประเทศ จากสู้รบมาจากนายจ้าง เป็นค่อนข้างเป็นไปได้ว่า พวกเขาจะนำชีวิตแตกต่างกันมาก และเราสามารถกำหนดจำนวนตำหนิแรงเดียวกันกับพวกเขา จะลง แล้ว โชคของสถานการณ์ที่พวกเขาพบตัวเองโชคดีที่แรงขึ้นโชคดีทางศีลธรรมขึ้นเกี่ยวข้องกับตัวบุคคลของตัวแทนทางศีลธรรม สามารถมีอาร์กิวเมนต์น้อยที่ศึกษา upbringing ยีน และบุคลิกภาพรูปร่างใหญ่ uncontrollable อิทธิพลอื่น ๆ บ้าง นอกจากนี้ บุคลิกภาพของบอกของการดำเนินการบ้าง ตำหนิแรงถูกกำหนดให้กับแต่ละบุคคลเป็นอย่างมากเห็นแก่ตัว แม้ว่าความเห็นแก่ตัวที่เป็นเกือบแน่นอนผลกระทบสิ่งแวดล้อมภายนอกในส่วนการโชคดีทางศีลธรรมเชิงสาเหตุสาเหตุแรงโชค ซึ่งเท่ากับปัญหาจะใหญ่ มีตัวน้อยรายละเอียดของพันธุ์ที่ Thomas Nagel อธิบาย คำนิยามทั่วไปคือ การดำเนินการถูกกำหนด โดยเหตุการณ์ภายนอก และเหตุการณ์ที่บุคคลนั้นกระทำการมีการควบคุมไม่ เนื่องจากคนถูกจำกัดในการเลือกการดำเนินการเหตุการณ์ที่หน้า พวกเขาจะไม่ถูกจัดขึ้นรับผิดชอบ หรือรับผิดชอบสำหรับการดำเนินการดังกล่าวThomas Nagel ได้วิพากษ์วิจารณ์ [ใคร] สำหรับการรวมโชคสาเหตุแรงเป็นประเภทแยก ตั้งแต่ปรากฏซ้ำซ้อนมากขึ้น มันไม่ครอบคลุมกรณีใด ๆ ที่ไม่รวมอยู่ในโชคขึ้น และใจกลางกรุงมะนิลา และดูเหมือนว่าจะ มีอยู่เพียงเพื่อนำค่าของจะฟรี[1]ทางเลือกนักปรัชญาบางอย่าง เช่นหมาป่าศิริรัตน์ ได้ลองมากับ "แฮปปี้ mediums" ที่สมดุลระหว่างการปฏิเสธคุณธรรมโชคทันที และยอมรับจะส่ง หมาป่านำกำลังของตำแหน่ง rationalist และ irrationalist เป็นส่วนหนึ่งของการกระทบยอดตำแหน่ง rationalist เพียง ระบุเป็นข้อบกพร่องเท่านั้นสมควรตำหนิเท่า กำหนดไดรเวอร์ทั้งสอง ทั้งสองคนล้มเหลวในการตรวจสอบการเบรคก่อนขับรถ หนึ่งในนั้นตัวอย่าง ผ่านการเดินผลในขณะที่อื่นไม่ Rationalist ที่พูดว่า เนื่องจากไดรเวอร์ทั้งสองได้อย่างเท่าเทียมกันที่บกพร่องในการตรวจสอบเบรคของพวกเขา มันควรทำความแตกต่างไม่ว่า หนึ่งในนั้นคือโชคดีในการไม่ตีเดินแบบในขณะที่อีกคนไป – บกพร่องทางศีลธรรมที่เป็นอิสระของสัจจะ เนื่องจากนี่เป็นเท่า ตัวแทนควรได้รับการกล่าวโทษเท่ากันตำแหน่ง consequentialist จนบกพร่องเท่าที่จำเป็นสมควรตำหนิเท่า เป็นตำหนิควรขึ้นอยู่กับผลการ โดยตรรกะนี้ โปรแกรมควบคุมโชคดีแน่นอนไม่สมควรตำหนิมากที่สุดเป็นไดร์เวอร์ไป แม้ว่าข้อบกพร่องของตนได้เหมือนกันหมาป่ารวมกันสองวิธีเหล่านี้พยายามง้อความตึงเครียดที่เกี่ยวข้องกับโชคคุณธรรม โดยการแนะนำแนวคิดของบริษัทตัวแทนที่ดีงาม ตัวแทนที่ดีงามควรยอมรับว่า เขามีการเชื่อมต่อพิเศษ ด้วยผลของการดำเนินการของเขา รวมถึงกรณีข้อบกพร่องเท่ากัน (เช่นลัคกี้/ไปโปรแกรมควบคุมข้างต้น), และแม้กระทั่ง ในกรณี no-fault อาร์กิวเมนต์นี้เป็นยังคงเท่ากับบกพร่องเคลม rationalist เป็นเท่า ๆ กันสมควรของตำหนิในขณะที่ยังรักษาสิทธิ์ consequentialist ว่า ผลลัพธ์ต่าง ๆ ควรทำตัวแทนของคุณธรรมความรู้สึก และทำหน้าที่แตกต่างกันจึงต้องขีดเส้นใต้ความแตกต่างระหว่างภายใน และภายนอกตำหนิทางศีลธรรมหรือสรรเสริญ หมาป่าเชื่อว่า บุคคลภายนอกที่ควรตำหนิไดรเวอร์ไป และโชคดีอย่างเท่าเทียมกันแม้ มีสัญชาตญาณของพวกเขาที่สองของพวกเขาจะไม่รู้สึกไม่ดีเท่า ๆ กัน (เช่น ไดรเวอร์ไปที่วิ่งผ่านการเดินควรรู้สึกแย่) อย่างไรก็ตาม ขับไปเองควรสมัครใจยอมรับแนวคิดของการเชื่อมต่อพิเศษระหว่างการดำเนินการของเขาและผลโชคร้าย และตำหนิเพิ่มเติมตนเองมากกว่าโชคดีโปรแกรมควบคุมควรกำหนด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สี่ประเภทของคุณธรรมโชคโทมัสแจคกี้ระบุสี่ชนิดของโชคทางศีลธรรมในการทดลองของเขา ชนิดส่วนใหญ่ที่เกี่ยวข้องกับตัวอย่างข้างต้นคือ "โชคศีลธรรมผล". Resultant คุณธรรมโชค (ผลสืบเนื่อง) โชคศีลธรรม Resultant เกี่ยวข้องกับผลของการกระทำและสถานการณ์ ในตัวอย่างข้างต้นทั้งสองขับรถรับผลกระทบจากโชคศีลธรรมผลในการที่ชุดโดยเฉพาะอย่างยิ่งในสถานการณ์ที่เปิดออกในสองวิธีที่แตกต่างกันในสถานการณ์ที่คนเดินเท้าที่ปรากฏบนถนน; ในอื่น ๆ , คนเดินเท้าไม่ได้. ตามสถานการณ์คุณธรรมโชคตามสถานการณ์โชคศีลธรรมเกี่ยวข้องกับสภาพแวดล้อมของตัวแทนศีลธรรม ตัวอย่างที่ดีที่สุดที่รู้จักกันจะมีอยู่ในเรียงความของแจคกี้ พิจารณาผู้ติดตามและผู้สนับสนุนนาซีฮิตเลอร์ของเยอรมนี พวกเขาและมีความคุ้มค่าของการตำหนิศีลธรรมทั้งการกระทำการกระทำเลวทรามศีลธรรมหรือเพื่อช่วยให้พวกเขาที่จะเกิดขึ้นโดยไม่ทำให้ความพยายามที่จะต่อต้านพวกเขา แต่ถ้าในปี 1929, คนเหล่านั้นถูกย้ายไปยังประเทศอื่น ๆ บางห่างจากสงครามมาโดยนายจ้างของพวกเขาก็ค่อนข้างเป็นไปได้ว่าพวกเขาจะได้นำชีวิตที่แตกต่างกันมากและเราไม่สามารถกำหนดจำนวนเงินเดียวกันของความผิดทางศีลธรรมให้กับพวกเขา . มันเป็นลงแล้วจะโชคดีของสถานการณ์ที่พวกเขาพบว่าตัวเอง. Constitutive โชคคุณธรรมConstitutive โชคทางศีลธรรมที่เกี่ยวข้องกับตัวบุคคลของตัวแทนศีลธรรม สามารถมีอาร์กิวเมนต์น้อยว่าการศึกษา, การศึกษายีนและอิทธิพลอื่น ๆ ที่ไม่สามารถควบคุมส่วนใหญ่รูปร่างบุคลิกภาพที่มีขอบเขต นอกจากนี้หนึ่งของบุคลิกภาพสั่งการดำเนินการอย่างใดอย่างหนึ่งที่มีขอบเขต ตำหนิคุณธรรมได้รับมอบหมายให้แต่ละบุคคลสำหรับการเห็นแก่ตัวมากถึงแม้ว่าความเห็นแก่ตัวที่เกือบจะแน่นอนเนื่องจากในส่วนของผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อมภายนอก. สาเหตุคุณธรรมโชคสาเหตุโชคศีลธรรมซึ่งเท่ากับส่วนใหญ่ที่มีปัญหาของฟรีจะเป็นของน้อยรายละเอียด พันธุ์ที่โทมัสแจคกี้อธิบาย ความหมายทั่วไปคือว่าการกระทำจะถูกกำหนดโดยเหตุการณ์ภายนอกและจึงผลกระทบของเหตุการณ์ที่บุคคลที่จะดำเนินการไม่สามารถควบคุมได้ เนื่องจากคนจะถูก จำกัด ในการเลือกของพวกเขาจากการกระทำโดยเหตุการณ์ที่นำหน้าพวกเขาพวกเขาไม่ควรจะต้องรับผิดชอบหรือรับผิดชอบต่อการกระทำดังกล่าว. โทมัสแจคกี้ได้รับการวิพากษ์วิจารณ์ [ใคร?] รวมทั้งโชคศีลธรรมสาเหตุเป็นหมวดหมู่ที่แยกจากกันเพราะมันจะปรากฏขึ้น ส่วนใหญ่ที่ซ้ำซ้อน มันไม่ครอบคลุมกรณีใด ๆ ที่ไม่ได้รวมอยู่ในโชคที่เป็นส่วนประกอบและสถานการณ์และดูเหมือนว่าจะมีอยู่เพียงเพื่อวัตถุประสงค์ในการนำขึ้นปัญหาของเจตจำนงเสรี. [1] ทางเลือกนักปรัชญาบางอย่างเช่นซูซานหมาป่าได้พยายามที่จะเข้ามา ขึ้นกับ "สื่อความสุข" ที่สมดุลระหว่างการปฏิเสธโชคศีลธรรมทันทีและยอมรับมันขายส่ง หมาป่าแนะนำความคิดของเหตุและตำแหน่ง irrationalist เป็นส่วนหนึ่งของการปรองดองดังกล่าว. ตำแหน่งเหตุระบุเพียงว่าเป็นความผิดเท่ากับสมควรได้รับโทษเท่ากัน ตัวอย่างเช่นกำหนดสองคนขับรถทั้งสองคนล้มเหลวในการตรวจสอบระบบเบรกของพวกเขาก่อนที่จะขับรถหนึ่งของพวกเขาทำงานมากกว่าคนเดินเท้าเป็นผลให้ในขณะที่คนอื่น ๆ ไม่ได้ เหตุจะบอกว่าเนื่องจากทั้งสองของผู้ขับขี่ได้อย่างเท่าเทียมกันที่ผิดในการล้มเหลวในการตรวจสอบระบบเบรกของพวกเขาก็ควรจะสร้างความแตกต่างที่ไม่มีใครในนั้นคือโชคดีในการไม่ได้กดปุ่มเดินเท้าในขณะที่อีกโชคร้าย - ความผิดทางศีลธรรมเป็นอิสระจากผลที่ตามมา เนื่องจากความผิดที่นี่เท่ากับตัวแทนควรจะได้รับโทษเท่ากัน. ตำแหน่ง consequentialist ระบุว่าความผิดเท่าเทียมกันไม่จำเป็นต้องได้รับโทษเท่ากันเป็นโทษควรขึ้นอยู่กับผลที่ตามมา โดยตรรกะนี้คนขับโชคดีแน่นอนไม่สมควรได้รับโทษมากที่สุดเท่าที่คนขับโชคร้ายแม้ว่าความผิดพลาดของพวกเขาเหมือนกัน. หมาป่ารวมทั้งสองวิธีการในการพยายามที่จะคืนดีกับความตึงเครียดที่เกี่ยวข้องกับโชคศีลธรรมโดยการแนะนำแนวคิดของการเป็นตัวแทนคุณงามความดี ตัวแทนคุณงามความดีควรจะยอมรับว่าเขามีการเชื่อมต่อพิเศษกับผลที่ตามมาจากการกระทำของเขารวมทั้งกรณีที่เท่าเทียมกันความผิดพลาด (เช่นโชคดี / ไดรเวอร์โชคร้ายดังกล่าวข้างต้น) และแม้กระทั่งในกรณีที่ไม่มีความผิดพลาด เรื่องนี้เป็นหลักยังคงเรียกร้องที่มีเหตุมีความผิดเท่ากับสมควรอย่างเท่าเทียมกันของโทษในขณะที่ยังรักษาเรียกร้อง consequentialist ว่าผลลัพธ์ที่แตกต่างกันจะส่งผลให้ตัวแทนศีลธรรมความรู้สึกและทำหน้าที่แตกต่างกัน. มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะขีดเส้นใต้ความแตกต่างระหว่างความผิดทางศีลธรรมภายในและภายนอกหรือสรรเสริญ หมาป่าเชื่อว่าบุคคลภายนอกจะโทษคนขับโชคดีและโชคร้ายพอ ๆ กันแม้จะมีสัญชาตญาณของพวกเขาที่สองของพวกเขาไม่ควรจะรู้สึกไม่ดีอย่างเท่าเทียมกัน (เช่นคนขับโชคร้ายที่วิ่งไปเดินเท้าควรจะรู้สึกแย่) แต่โชคร้ายคนขับรถตัวเองโดยสมัครใจควรจะยอมรับความคิดของการเชื่อมต่อพิเศษระหว่างการกระทำและผลกระทบที่โชคร้ายของเขาและกำหนดโทษกับตัวเองมากขึ้นกว่าคนขับโชคดีควร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สี่ประเภทของดวงธรรม

โธมัส เนเกิลระบุสี่ประเภทมีโชคในงานเขียนของเขา ชนิดที่เกี่ยวข้องมากที่สุดกับตัวอย่างข้างต้นคือ " ซึ่งเป็นคุณธรรมโชค " .
ซึ่งคุณธรรมโชค ( ผลสืบเนื่อง )

ค่าคุณธรรมโชคเกี่ยวกับการกระทำและสถานการณ์ ในตัวอย่างข้างต้นไดรเวอร์ทั้งสองได้รับผลกระทบจากต้นทุนทางศีลธรรม โชคดีที่ชุดเฉพาะของสถานการณ์ออกมาในสองวิธีที่แตกต่างกัน : ในสถานการณ์หนึ่ง คนเดินถนนที่ปรากฏบนถนน ; ในอื่น ๆ , คนเดินเท้าไม่ได้ . . .

แวดล้อมจริยธรรมคุณธรรมหนึ่งโชคโชคเกี่ยวกับสภาพแวดล้อมของจริยธรรมตัวแทน ตัวอย่างที่รู้จักกันดี คือ ให้ ใน นาเกล เป็นเรียงความพิจารณาติดตามและผู้สนับสนุนในนาซีของฮิตเลอร์เยอรมนี พวกเขา และน่าตำหนิ จริยธรรม ศีลธรรม ทั้งการกระทำเลวทรามหรือเพื่อช่วยให้พวกเขาเกิดขึ้นโดยไม่มีความพยายามที่จะต่อต้านพวกเขา แต่ถ้าใน 1929 , คนถูกย้ายไปยังบางประเทศอื่น ห่างจากมาการสู้รบโดยนายจ้างของพวกเขามันค่อนข้างเป็นไปได้ว่าพวกเขาจะนำชีวิตที่แตกต่างกันมากและเราไม่สามารถกำหนดจำนวนเงินเดียวกันของโทษทางจริยธรรมของพวกเขา มันลงแล้ว โชคดีของสถานการณ์ที่พวกเขาพบตัวเอง


และจริยธรรมและคุณธรรมโชคโชคเกี่ยวกับส่วนบุคคลลักษณะของจริยธรรมตัวแทน สามารถมีอาร์กิวเมนต์ที่การศึกษาน้อย การอบรมเลี้ยงดูยีนและอิทธิพลอื่น ๆส่วนใหญ่ที่ควบคุมรูปร่างบุคลิกภาพที่มีขอบเขต นอกจากนี้หนึ่งของบุคลิกภาพซึ่งหนึ่งเป็นการกระทำที่มีขอบเขต โทษทางจริยธรรม คือ มอบหมายให้แต่ละคนเป็นคนเห็นแก่ตัวสุดๆ แม้ว่า ความเห็นแก่ตัว คือ เกือบแน่นอน เนื่องจากในส่วนของผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อมภายนอก โชคดี


สาเหตุจริยธรรมคุณธรรมเชิงสาเหตุที่โชคดีซึ่งเป็นการไป ด้วยปัญหาของฟรีจะ , มีรายละเอียดน้อยที่สุดของนานาที่โทมัส นาเกลอธิบาย ความหมายทั่วไปคือการกระทำที่ถูกกำหนดโดยเหตุการณ์ภายนอกและดังนั้นผลกระทบของเหตุการณ์ซึ่งบุคคลจะกระทำได้ไม่ควบคุม เนื่องจากบุคคลจะถูก จำกัด ในการเลือกการกระทำ โดยเหตุการณ์ที่นำหน้ามันพวกเขาไม่ควรรับผิดชอบหรือรับผิดชอบต่อการกระทำดังกล่าว

โธมัส เนเกิลได้รับการวิพากษ์วิจารณ์ [ ใคร ? ] รวมทั้งดวงธรรมสาเหตุให้เป็นหมวดหมู่แยกตั้งแต่มันปรากฏส่วนใหญ่ ) มันไม่ครอบคลุมกรณีใด ๆที่ไม่รวมอยู่ในนิยามองค์ประกอบแวดล้อมและโชคดี และดูเหมือนว่ามีเพียงเพื่อวัตถุประสงค์ในการยกปัญหาของฟรีจะทางเลือก [ 1 ]


มีนักปรัชญา เช่น ซูซาน หมาป่า ได้พยายามที่จะเกิดขึ้นกับ " สื่อ " ความสุขความสมดุลระหว่างปฏิเสธดวงธรรมชัดเจนและยอมรับมัน ขายส่ง หมาป่าแนะนำความคิดขององศาและตำแหน่ง irrationalist เป็นส่วนหนึ่งของการปรองดอง .

องศาตำแหน่ง ระบุเพียงว่าเป็นความผิดเท่ากับสมควรเท่าตำหนิ ตัวอย่างเช่น ให้สองไดรเวอร์ทั้งของผู้ที่ล้มเหลวในการตรวจสอบของพวกเขาเบรคก่อนขับรถ หนึ่งของพวกเขาทำงานมากกว่าคนเดินเท้าเป็นผลขณะที่อื่น ๆไม่ได้ การเคารพ จะบอกว่าตั้งแต่ทั้งสองไดรเวอร์กันผิดในการตรวจสอบระบบเบรคของพวกเขามันควรจะสร้างความแตกต่างหนึ่งในนั้น โชคดีที่ไม่ชนคนเดินเท้าในขณะที่อื่น ๆคือโชคร้าย–จริยธรรมผิดเป็นอิสระ จากผล เพราะความผิดนี้เท่ากันคือตัวแทนควรได้รับโทษเท่ากัน

consequentialist ตำแหน่งแย้งว่า ความผิดเท่ากันไม่ต้องได้รับโทษเท่าเทียมกันเป็นโทษควรขึ้นอยู่กับผล ด้วยเหตุผลนี้โชคดีที่คนขับก็ไม่สมควรเป็นโทษมาก คนขับซวย แม้ว่าความผิดของพวกเขามีเหมือนกัน

หมาป่ารวมทั้งสองวิธีในการพยายามที่จะคืนดีความตึงเครียดที่เกี่ยวข้องกับจริยธรรม โชคโดยการแนะนำแนวคิดของการมีตัวแทน ตัวแทนคุณธรรมควรยอมรับว่าเขามีความสัมพันธ์พิเศษกับผลของการกระทำของเขารวมทั้งกรณีความผิดเท่ากัน ( เช่นโชคดี / โชคร้ายไดรเวอร์ด้านบน ) , และแม้กระทั่งในกรณีความผิด อาร์กิวเมนต์นี้เป็นหลักยังคงมีคนมีเหตุผล อ้างว่า ความผิดเท่ากันเท่าเทียมกันสมควรโทษในขณะที่ยัง รักษา consequentialist อ้างว่าผลลัพธ์ที่แตกต่างกันจะส่งผลให้คุณธรรมตัวแทนความรู้สึกและแสดงแตกต่างกัน .

มันเป็นสิ่งสำคัญเพื่อให้ความแตกต่างระหว่างภายในและภายนอกมีตำหนิหรือสรรเสริญ หมาป่า เชื่อว่า คนนอกควรโทษคนขับโชคดีและโชคร้ายของพวกเขาอย่างเท่าเทียมกันแม้จะมีสัญชาตญาณที่พวกเขาสองคนไม่ควรจะรู้สึกไม่ดีเท่า ๆ กัน ( เช่น คนขับรถชนคนเดินเท้าที่โชคร้ายต้องรู้สึกผิด ) อย่างไรก็ตามโชคร้ายขับเองควรสมัครใจยอมรับความคิดของการเชื่อมต่อพิเศษระหว่างการกระทำและผลโชคร้ายของเขาและกำหนดโทษมากขึ้นกับตัวเองมากกว่าคนขับโชคดีควร