she wore a lot of heavy gold jewell

she wore a lot of heavy gold jewellery. Her skirt, Colin noticed,
was very short indeed. She could not have looked less like his
own wife, but he liked the way she looked.
'I've not seen you in here before, Colin,' John Bentley said.
'Where are you from?'
'Bath,' Colin said. 'My wife and I own a small computer
software company there. I'm in Brentwood for a couple of days,
teaching a course.'
'Oh, I don't know anything about computer software,' Linda
said. 'You must be very clever.'
She smiled at him and Colin laughed. 'No,' he said, 'my
wife's the clever one.'
Colin enjoyed being with the Bentleys. He liked their
friendly way of talking. Over the next hour, he drank more
than he had planned to drink. As a result, he became very
talkative. But after some time, he noticed that John Bentley
had become silent. Bentley was probably bored with hearing
him talk, Colin thought. But Linda kept asking him questions
about his business.
When it was time to leave the pub, Colin shook hands with
the Bentleys and they wished one another goodnight.
'Will you be here in Brentwood again?' Linda asked Colin,
as they walked out into the cool night air.
'Yes, I will, actually,' Colin said. 'I've got another two-day
course to teach at Sutton Chemicals in about a month's time.'
'Oh, so perhaps we'll be seeing each other again then!' she
said. 'That would be great.' Her eyes opened wide with pleasure.
'Yes,' Colin said. 'We must meet. I'd love to see you again -
both of you.'
Colin turned into the street, and John and Linda Bentley
walked towards a white van at the far side of the pub car-park.
'Goodnight, Colin!' Linda called.
As soon as Colin Fenton was out of sight, the Bentleys

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เธอสวมเครื่องประดับทองที่หนักมาก กระโปรงของเธอ โคลินสังเกต,
ได้สั้นมากจริง ๆ เธออาจไม่ได้ดูน้อยเช่นเขา
ภรรยาเอง แต่เขาชอบวิธีเธอมองได้
'ผมเคยไม่เห็นคุณนี่ก่อน โคลิน กล่าวว่า จอห์นเบ้นท์เลย์ได้
'อยู่ที่คุณมาจากไหน'
'อ่างอาบน้ำ โคลินกล่าว ' ภรรยาและฉันมีคอมพิวเตอร์ขนาดเล็ก
มีบริษัทซอฟต์แวร์ ฉันเบรนท์วูดสำหรับสองสามวัน,
สอนหลักสูตรการ '
' โอ้ ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ซอฟต์แวร์ เธอ
กล่าวว่า 'คุณต้องฉลาดมากขึ้น'
เธอยิ้มที่เขา และโคลินหัวเราะ "ไม่ เขากล่าวว่า, ' ฉัน
ภรรยาของหนึ่งฉลาด '
โคลินชอบอยู่กับเบนท์เลย์ เขาชอบนัก
มิตรของการพูด กว่าชั่วโมงถัดไป เขาดื่มมากกว่า
กว่าเขามีแผนจะดื่ม ดังนั้น เขาเป็นมาก
ช่างพูด แต่บาง เวลา เขาสังเกตเห็นที่เบ้นท์เลย์จอห์น
ได้กลายเป็นเงียบ เบ้นท์เลย์ถูกคงเบื่อฟัง
เขาพูด โคลินคิด แต่เธอยังคงถามเขาถาม
เกี่ยวกับธุรกิจของเขา
เมื่อเวลาไปผับ โคลินจับมือกับ
เบนท์เลย์และพวกเขาปรารถนากันอวยกัน
'คุณจะที่นี่ในเบรนท์วูดอีก " เธอถามโคลิน,
เดินออกเป็นอากาศกลางคืนเย็นนี้
' ใช่ ฉันจะ จริง โคลินกล่าว ' ฉันมีอีกสองวัน
หลักสูตรสอนเกี่ยวกับเวลาของเดือนที่ซัทตันเคมีภัณฑ์ในการ '
'โอ้ ดังนั้นบางทีเราจะได้เห็นกันอีกแล้ว ' เธอ
กล่าวว่า 'ที่จะดี' ตาของเธอเปิดกว้าง มีความสุข
'ใช่ โคลินกล่าว ' เราต้องตอบสนอง ฉันชอบที่จะเห็นคุณอีก-
ทั้งสองของคุณ '
โคลินเปิด ถนน และจอห์น และลินดาเบ้นท์เลย์
เดินเข้าไปหารถตู้สีขาวที่ด้านรถผับ-พาร์ค
'อวย โคลิน ' เรียกว่าเธอ.
เป็นโคลิน Fenton ถูกตา เบนท์เลย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เธอใส่มากหนักทองอัญมณี กระโปรงของเธอ คอลลินสังเกตเห็น
คือสั้นมากจริงๆ เธอไม่อาจจะมองไม่เหมือนภรรยาของเขาเอง
, แต่เขาชอบวิธีที่เธอมอง
" ไม่เคยเห็นคุณที่นี่มาก่อน คอลิน ' จอห์นเบนท์ลีย์กล่าวว่า .
'where คุณจาก
'bath ' ' คอลลิน กล่าว ผมและภรรยาเป็นเจ้าของ บริษัท ซอฟต์แวร์คอมพิวเตอร์
ขนาดเล็กมี ฉันใน Brentwood สองสามวัน
สอนหลักสูตร '
' โอฉันไม่รู้อะไรเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ซอฟต์แวร์ ' ลินดา '
กล่าว คุณต้องฉลาดมาก เธอยิ้มให้เขาและ '
' โคลิน หัวเราะ ไม่ , ' เขากล่าวว่า ' เมีย
เป็นคนฉลาด '
คอลินมีความสุขเมื่ออยู่กับ Bentleys . เขาชอบวิธีที่เป็นมิตรของพวกเขา
พูด กว่าหนึ่งชั่วโมงถัดมาเขาดื่มมากขึ้น
กว่าเขาได้วางแผนที่จะดื่ม เป็นผลให้เขากลายเป็นคน
ช่างพูด แต่หลังจากเวลาผ่านไปเขาสังเกตเห็นว่าจอห์นเบนท์
กลายเป็นเงียบ เบนท์ลีย์ คงเบื่อกับการได้ยิน
เขาพูด เค้าคิด แต่ลินดาก็ถามเขา

เกี่ยวกับธุรกิจของเขา เมื่อถึงเวลาที่ผับ , โคลิน จับมือกับ
Bentleys และพวกเขาต้องการกันและกัน ราตรีสวัสดิ์
'will คุณอยู่ที่นี่ใน Brentwood อีกแล้วเหรอ ? ลินดาถามคอลิน
ขณะที่พวกเขาเดินออกไปในอากาศเย็นตอนกลางคืน .
" ฉันจะจริงๆ แล้ว ' ' ผมพูด ผมมีอีกหลักสูตร 2 วัน
สอนที่ซัตตัน สารเคมีในประมาณหนึ่งเดือนค่ะ '
' โอ ดังนั้นบางทีเราอาจจะได้เจอกันอีกครั้งแล้ว !
' เธอกล่าว น่าจะดี ดวงตาของหล่อนเบิกกว้างด้วยความยินดี .
" ' ' คอลลิน กล่าว เราต้องเจอกันอีก ฉันชอบที่จะเห็นคุณอีกครั้ง -
ทั้งคู่ '
คอลินกลายเป็นถนน และ จอห์น และ ลินดา เลย์
เดินไปที่รถตู้สีขาวที่ด้านไกลของผับที่จอดรถ
' 'goodnight คอลิน ลินดา โทร .
ทันทีที่โคลินเฟนตันออกจากสายตา , Bentleys