This paper seeks to examine Singapo

This paper seeks to examine Singapore’s recent attempt to search for place identity. There is a growing
tendency to take account of lay people’s opinions when making plans for conservation areas. Using the case
study of Singapore development plans, it will distil the process of participative place making that recognises
people as active participants in the making of place. As a portion of space, the richness of place is situated
in specific time–space contexts that call for consideration of not only expert opinion but also the opinion of
lay people such as residents and user groups when making plans for conservation areas

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เอกสารนี้มุ่งที่จะตรวจสอบความพยายามล่าสุดของสิงคโปร์เพื่อค้นหาตัวตน มีการเติบโตแนวโน้มการใช้บัญชีของวางความคิดเห็นของคนทำแผนการอนุรักษ์ ใช้กรณีแผนการศึกษาของสิงคโปร์ มันจะ distil สถาน participative ทำที่ตระหนักถึงกระบวนการคนเป็นผู้ร่วมในการทำสถานที่ เป็นส่วนของพื้นที่ ความร่ำรวยที่อยู่ในบริบทเวลา – พื้นที่เฉพาะที่เรียกการพิจารณาไม่เพียงความคิดเห็นผู้เชี่ยวชาญ แต่ความเห็นของวางคนอาศัยอยู่และกลุ่มผู้ใช้เมื่อทำแผนการอนุรักษ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทความนี้พยายามที่จะตรวจสอบความพยายามล่าสุดของสิงคโปร์ในการค้นหาตัวตนของสถานที่ มีการเจริญเติบโตเป็น
แนวโน้มที่จะใช้บัญชีของความคิดเห็นที่วางคนเมื่อทำแผนสำหรับพื้นที่อนุรักษ์ โดยใช้กรณี
ศึกษาแผนพัฒนาสิงคโปร์ก็จะกลั่นกระบวนการของการมีส่วนร่วมในการทำสถานที่ที่ตระหนักถึงความ
เป็นคนมีส่วนร่วมในการทำสถานที่ ในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของพื้นที่, ความมีชีวิตชีวาของสถานที่ตั้งอยู่
ในบริบทเวลาพื้นที่เฉพาะที่เรียกร้องให้มีการพิจารณาความเห็นของผู้เชี่ยวชาญเพียง แต่ยังไม่ได้ความเห็นของ
คนที่วางเช่นประชาชนและกลุ่มผู้ใช้เมื่อมีการวางแผนสำหรับพื้นที่อนุรักษ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทความนี้มุ่งที่จะศึกษาของสิงคโปร์ล่าสุดพยายามที่จะค้นหาสถานที่ของตัวตน มีการเติบโตมีแนวโน้มที่จะใช้บัญชีของ
วางความคิดเห็นของประชาชนเมื่อวางแผนสำหรับพื้นที่อนุรักษ์ ใช้กรณี
ศึกษาแผนพัฒนาสิงคโปร์ก็จะกลั่นกระบวนการของสถานที่ที่สามารถมีส่วนร่วมในการเป็นผู้เข้าร่วมงาน
คนในการสร้างสถานที่เป็นส่วนของพื้นที่ ส่วนสถานที่ตั้งอยู่
เฉพาะในเวลา–พื้นที่บริบทที่เรียกสำหรับการพิจารณาไม่เพียง แต่ความเห็นของผู้เชี่ยวชาญ แต่ยังมีความเห็นของฆราวาส เช่น
ชาวบ้านและกลุ่มผู้ใช้เมื่อวางแผนสำหรับพื้นที่อนุรักษ์