Identification. The place name "Sin

Identification. The place name "Singapore" is derived from Singa-pura ("City of the Lion"), a commonly used term since the fourteenth century. The main cultural traditions are Malay, Indian, Chinese, and to some extent Western (British). The different communities do not regard themselves as sharing a culture; instead, they consider themselves parts of a whole. This is illustrated by reference to a popular local dish, Rojak , a salad in which the various ingredients are covered by the same peanut sauce, forming a distinct whole with each ingredient clearly discernible. The peanut sauce is Singaporeanness; the other ingredients are the different cultural traditions.

Location and Geography. Singapore lies at the tip of the Malay peninsula. It borders Malaysia, Indonesia, and Brunei. Its area is 248 square miles (642 square kilometers), including the main island and some sixty islets. The main island is flat with a hilly region in the middle. The highest point is Bukit Timah, feet (206 meters) above sea level. The climate is tropical with high humidity and abundant rainfall, especially during the northeast monsoon in December to March. The period of the southwest monsoon (June to September) is usually the driest.

The main island is fully urbanized with a dense commercial city center to the south. Around the city center are new townships that house about 86 percent of the population. The townships are self-contained and have high-rise apartment blocks, shops, medical and social service buildings, religious buildings, and schools; they are well connected by the Mass Rapid Transport System (MRT), which circles the island.

Demography. Singapore has a population of about three million, 2.7 million of whom are citizens and permanent residents. The other three hundred thousand are mainly foreign workers. The Chinese constitute about 78 percent, the Malays 14 percent, the Indians 7 percent, and others 1 percent of the population. The ethnic composition of the population has been relatively stable.

Linguistic Affiliation. Singapore is a multilingual state. The national language is Malay, and the four official languages are Malay, English, Indian (Tamil), and Chinese (Mandarin). English is the administrative language and the medium of instruction in schools. Pupils also choose one of the "mother tongues": Malay, Tamil, and Chinese. There are various subdialects of the different languages.

Symbolism. Economic prosperity and political stability are associated with the national culture, as is the Singaporean concept kiasu . Kiasu means "afraid to lose" and refers to the wish to come in first in lines, competitions, negotiations, and so forth. Some say kiasu keeps standards high, but others claim it leads to a graceless society.

The flag is divided into equal red and white horizontal sections symbolizing unity and purity. A white crescent moon and five stars in a circle symbolize a growing nation and the ideals of democracy, peace, progress, justice, and equality. The national anthem and national motto are in Malay. Other symbols draw on the distinct ethnic traditions. Chinese, Malays, and Indians draw on symbolic materials and ritual practices from their own traditions and for their own purposes

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บัตรประจำตัว ชื่อสถานที่ "สิงคโปร์" มาจาก Singa-pura ("เมืองสิงโต") ซึ่งเป็นคำที่ใช้กันทั่วไปตั้งแต่ศตวรรษที่สิบสี่ ประเพณีวัฒนธรรมหลักคือมาเลย์อินเดียจีนและบางส่วนทางทิศตะวันตก (อังกฤษ) ชุมชนที่แตกต่างกันไม่ถือว่าตัวเองเป็นวัฒนธรรมร่วมกัน; แทนพวกเขาคิดว่าตัวเองเป็นส่วนหนึ่งของทั้งหมด นี้แสดงโดยอ้างอิงถึงจานที่นิยมในท้องถิ่น Rojak สลัดซึ่งส่วนผสมต่างๆจะถูกปกคลุมด้วยซอสถั่วลิสงเดียวกันในรูปแบบที่แตกต่างกันทั้งที่มีส่วนผสมแต่ละมองเห็นได้อย่างชัดเจน ซอสถั่วลิสงเป็น Singaporeanness; ส่วนผสมอื่น ๆ ที่มีความแตกต่างกันวัฒนธรรมประเพณี. ที่ตั้งและภูมิศาสตร์ สิงคโปร์ตั้งอยู่ที่ปลายสุดของคาบสมุทรมลายู มันเส้นเขตแดนมาเลเซียอินโดนีเซียและบรูไน พื้นที่ของมันคือ 248 ตารางไมล์ (642 ตารางกิโลเมตร) รวมทั้งเกาะหลักและเกาะเล็กเกาะน้อยหกสิบ เกาะหลักคือแบนกับภูมิภาคที่เป็นเนินเขาที่อยู่ตรงกลาง จุดที่สูงที่สุดคือ Bukit Timah, ฟุต (206 เมตร) เหนือระดับน้ำทะเล สภาพภูมิอากาศเป็นแบบเขตร้อนที่มีความชื้นสูงและปริมาณน้ำฝนที่อุดมสมบูรณ์โดยเฉพาะในช่วงมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือในเดือนธันวาคมเพื่อมีนาคม ระยะเวลาของมรสุมตะวันตกเฉียงใต้ (มิถุนายน-กันยายน) มักจะวิเศษสุด. เกาะหลักคือทำให้มีลักษณะอย่างเต็มที่กับการค้าใจกลางเมืองที่หนาแน่นไปทางทิศใต้ รอบใจกลางเมืองเป็นเมืองใหม่ที่บ้านประมาณร้อยละ 86 ของประชากร เมืองที่มีอยู่ในตัวเองและมีตึกอพาร์ตเมนต์สูง, ร้านค้า, อาคารบริการทางการแพทย์และสังคมอาคารทางศาสนาและโรงเรียน; พวกเขาจะถูกเชื่อมต่อกันโดยระบบรถไฟฟ้าขนส่ง (MRT) ซึ่งวงการเกาะ. ประชากรศาสตร์ สิงคโปร์มีประชากรประมาณสามล้านที่ 2,700,000 คนเป็นประชาชนและถิ่นที่อยู่ถาวร อีกสามแสนส่วนใหญ่จะเป็นแรงงานต่างชาติ จีนเป็นประมาณร้อยละ 78 มาเลเซียร้อยละ 14 อินเดียร้อยละ 7 และอื่น ๆ ร้อยละ 1 ของประชากร องค์ประกอบทางชาติพันธุ์ของประชากรที่ได้รับค่อนข้างมีเสถียรภาพ. ภาษาศาสตร์สังกัด สิงคโปร์เป็นรัฐที่พูดได้หลายภาษา ภาษาประจำชาติคือภาษามลายูและภาษาที่สี่อย่างเป็นทางการมาเลย์, อังกฤษ, อินเดีย (ทมิฬ) และจีน (แมนดาริน) ภาษาอังกฤษเป็นภาษาในการบริหารและสื่อการสอนในโรงเรียน นักเรียนยังเลือกหนึ่งใน "ภาษาแม่" มาเลย์ทมิฬและภาษาจีน มี subdialects ต่างๆของภาษาที่แตกต่างกัน. สัญลักษณ์ ความเจริญรุ่งเรืองทางเศรษฐกิจและเสถียรภาพทางการเมืองที่เกี่ยวข้องกับวัฒนธรรมของชาติเช่นเดียวกับแนวคิด kiasu สิงคโปร์ Kiasu หมายความว่า "กลัวที่จะสูญเสีย" และหมายถึงความปรารถนาที่จะมาในครั้งแรกในสาย, การแข่งขัน, การเจรจาต่อรองและอื่น ๆ บางคนบอกว่า kiasu ช่วยให้มีมาตรฐานที่สูง แต่คนอื่น ๆ อ้างว่าจะนำไปสู่สังคมที่ไม่สง่างาม. ธงแบ่งออกเป็นส่วนแนวนอนเท่ากับแดงและสีขาวเป็นสัญลักษณ์ของความสามัคคีและความบริสุทธิ์ ดวงจันทร์เสี้ยวสีขาวและห้าดาวในวงกลมเป็นสัญลักษณ์ของประเทศที่กำลังเติบโตและอุดมคติของประชาธิปไตยสันติภาพความก้าวหน้าความยุติธรรมและความเท่าเทียมกัน เพลงชาติและคำขวัญของชาติอยู่ในมาเลย์ สัญลักษณ์อื่น ๆ วาดบนประเพณีชาติพันธุ์ที่แตกต่างกัน จีน, มาเลเซียและอินเดียวาดบนวัสดุที่เป็นสัญลักษณ์และการปฏิบัติพิธีกรรมจากประเพณีของตัวเองและเพื่อวัตถุประสงค์ของตนเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รหัส ชื่อ " สิงคโปร์ " ได้มาจากสิงคปุระ ( เมืองแห่งสิงโต " ) , มักใช้ระยะเวลาตั้งแต่ศตวรรษที่สิบสี่ วัฒนธรรมประเพณีเป็นหลัก มาเลย์ อินเดีย จีน และมีขอบเขตตะวันตก ( อังกฤษ ) ชุมชนต่าง ๆ ไม่ถือว่าตัวเองเป็น แลกเปลี่ยนวัฒนธรรม แทน ก็ควรพิจารณาตัวเอง ส่วนของทั้งหมดนี้จะแสดงโดยการอ้างอิงถึงความนิยมท้องถิ่นจานมาเล สลัดที่มีส่วนผสมต่าง ๆ ปกคลุมด้วยซอสถั่วเดียวกัน รูปทั้งหมดที่แตกต่างกันกับแต่ละส่วนประกอบที่เห็นได้ชัดว่า . ซอสถั่วลิสงเป็น singaporeanness ; ส่วนผสมอื่น ๆ ความแตกต่างของวัฒนธรรมประเพณี

ที่ตั้งและสภาพทางภูมิศาสตร์ สิงคโปร์อยู่ที่ปลายของคาบสมุทรมลายูมันจรดประเทศมาเลเซีย อินโดนีเซีย และบรูไน พื้นที่ของ 248 ตารางไมล์ ( 578 ตารางกิโลเมตร ) รวมทั้งเกาะหลักและเกาะเล็กเกาะน้อย 60 เกาะหลักคือแบนกับพื้นที่บริเวณตรงกลาง จุดที่สูงที่สุดคือ Bukit ทิมา เท้า ( 206 เมตร ) เหนือระดับน้ำทะเล อากาศร้อนมีความชื้นสูง และมีฝนตกมากมายโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงลมมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือในเดือนธันวาคมถึงมีนาคม ช่วงลมมรสุมตะวันตกเฉียงใต้ ( มิถุนายน - กันยายน ) มักจะแห้ง

เกาะหลักเป็นอย่างเมืองกับศูนย์ เมืองการค้าหนาแน่นไปทางใต้ รอบศูนย์กลางเมืองเมืองบ้านใหม่ที่ประมาณ 86 เปอร์เซ็นต์ของประชากร การตั้งรกรากอยู่ในตัวเองและมีบล็อก อพาร์ทเม้นท์ อาคาร ร้านค้าการแพทย์และบริการสังคม อาคาร สิ่งก่อสร้าง ศาสนาและโรงเรียน พวกเขาจะเชื่อมต่อกันด้วยระบบขนส่งมวลชน ( MRT ) ซึ่งวงการเกาะ

ประชากรศาสตร์ สิงคโปร์มีประชากรประมาณ 3 ล้านคน ซึ่งเป็นประชาชน และ 2.7 ล้านของผู้อยู่อาศัยถาวร อีก 3 แสนคน ส่วนใหญ่เป็นแรงงานต่างด้าว จีนถึง 78 เปอร์เซ็นต์