What duties should be fulfilled by academics?
In a conservative society, academics have a duty to reproduce existing knowledge in order to inculcate the meaning and value of the original "truth, goodness, beauty" set out by our ancestors in order to protect the proper social order and work against any desire for social transformation.
This also entails slowing down any attempts to transform social and power relations.
SOCIAL PROBLEMS WHICH MUST BE ADDRESSED
But in a society in which people must adjust themselves to new situations they face, such as present-day Thailand, the creation of new knowledge cannot be avoided.
This new knowledge causes academics to notice problems in society which should be addressed.
Out of necessity, academics offer their opinions and proposals to society, which then considers whether or not they are useful or worthwhile.
PUBLIC INTELLECTUALS OUTSIDE THE CLASSROOM
The duties of academics then are not confined to the classroom.
Academics also often perform the role of 'public intellectual' which means sharing their knowledge with everyone in society, not just their students.
There is nothing new about academics arguing with state power, capital or any other groups in the service of uncovering answers or carrying various matters to their conclusion.
These practices include raising questions such as what are the key problems that must be addressed in society? What are the primary causes of these problems? What are the solutions to these problems? What is society's main goal, and how will this goal be attained?
Given that it is the duty of academics to create and spread knowledge in the service of the collective good, academics
must have the freedom to raise questions and search for answers.
Academics must also have the freedom to disseminate knowledge in order to be able to debate with those who hold other opinions or subscribe to other bodies of knowledge. This is necessary for the production of academic knowledge.
FREEDOM TO ARGUE WITH STATE POWER
This freedom includes the liberty to argue with those who exercise state power, about whether or not their actions are correct or on the right path.
In the absence of freedom, the opportunity to build knowledge for society to adjust itself and to debate with those who exercise state power will also be lacking.
Society will lose the chance to consider new explanations and choices. This is really a shame.
In the past, even during the time of the absolute monarchy, academics criticised every exercise of state power. Opinions were widely expressed in newspapers.
ACADEMIC CRITICISM OF THAKSIN EVEN BEFORE PAD
During the government of former prime minister Thaksin Shinawatra, a group of social science and humanities academics held a seminar about authority and the "Thaksin regime" in Chiang Mai. The academics analysed the economic and political regime under the former premier long before the emergence of the opposition movement of the People's Alliance for Democracy (PAD).
In the time of the Yingluck Shinawatra administration, many academics also offered the analysis that the rice-pledging scheme policy was misguided from the moment it was conceived. The author himself also wrote a piece entitled "The failure of the rice-pledging scheme: the creation of 'artificial demand' in a fragile market".
The tenure of Chuan Leekpai in the 1990s was marked by criticism of his bureaucratic working style, as if he was the "permanent secretary of Thailand". A few years earlier, Prem Tinsulanonda's government also faced criticism by academics on a wide range of issues because they hoped to make Thai society stronger and more flexible amid change.
Some may ask who is responsible if the suggestions offered by academics are erroneous or ill-intentioned towards society.
A teacher of the author once wrote in the preface to a book that the present author wrote, that, "Analysis that comes to be held as incorrect has little influence because it is dissected until it rapidly loses all potency. Except in the cases in which erroneous analysis is in line with the interests of 'mighty power'."
ACADEMIC PEER REVIEW & SELF-CRITICISM
The work of academics is always under examination by other academics.
Any proposal that is nonsensical or useless will quickly lose its meaning. If a given suggestion holds meaning that will aid in solving a problem or in developing society, it will be used to help collectively build a better society.
Facing the reality of creeping military intervention in academia, a group of academics, including the author himself, recently held a news conference entitled "Universities are not army camps" to protect academic freedom.
Following threats of interrogation, academics from Thailand and abroad joined together to support the preservation of the spirit of the university and academic space in Thai society.
The author would like to express his gratitude for these acts of support by fellow academics. Each person was willing to assume risk to protect the shared ideal of the academy. This is very laudable.
If we had lost the power of knowledge, human society might have been unable to resolve various social problems and might have been unable to progress until the present time.
Attachak Sattayanurak is professor in history, Chiang Mai University. His article in Thai is translated by Tyrell Haberkorn.
อะไรหน้าที่ควรจะปฏิบัติตามโดยนักวิชาการWhat duties should be fulfilled by academics?
ในสังคมอนุรักษ์นิยมนักวิชาการมีหน้าที่ในการทำซ้ำความรู้ที่มีอยู่ในการที่จะปลูกฝังความหมายและคุณค่าของเดิม In a conservative society, academics have a duty to reproduce existing knowledge in order to inculcate the meaning and value of the original "truth, goodness, beauty" set out by our ancestors in order to protect the proper social order and work against any desire for social transformation.
นอกจากนี้ยังทำให้เกิดการชะลอตัวลงความพยายามที่จะเปลี่ยนความสัมพันธ์ทางสังคมและอำนาจThis also entails slowing down any attempts to transform social and power relations.
ปัญหาสังคมที่จะต้องอยู่SOCIAL PROBLEMS WHICH MUST BE ADDRESSED
แต่ในสังคมที่ผู้คนจะต้องปรับตัวให้เข้ากับสถานการณ์ใหม่ที่พวกเขาต้องเผชิญเช่นปัจจุบัน But in a society in which people must adjust themselves to new situations they face, such as present-day Thailand, the creation of new knowledge cannot be avoided.
นี้ความรู้ใหม่ที่ทำให้เกิดนักวิชาการที่จะสังเกตเห็นปัญหาที่เกิดขึ้นในสังคมที่ควรได้รับการแก้ไขThis new knowledge causes academics to notice problems in society which should be addressed.
ออกมาจากความจำเป็นที่นักวิชาการเสนอความคิดเห็นและข้อเสนอของพวกเขาให้กับสังคมซึ่งจะพิจารณาหรือไม่ว่าพวกเขามีประโยชน์ หรือคุ้มค่าปัญญาชนจํานอกห้องเรียนหน้าที่ของนักวิชาการแล้วจะไม่ได้ถูกคุมขังในห้องเรียนนักวิชาการก็มักจะดำเนินการในบทบาทของ ไม่มีอะไรใหม่เป็น เกี่ยวกับนักวิชาการเถียงกับอำนาจรัฐทุนหรือกลุ่มอื่น ๆ ในการให้บริการของการเปิดเผยคำตอบหรือการดำเนินการเรื่องต่างๆไปสู่ข้อสรุปของพวกเขาการปฏิบัติเหล่านี้รวมถึงการเพิ่มคำถามเช่นสิ่งที่เป็นปัญหาสำคัญที่ต้องได้รับการแก้ไขในสังคม อะไรคือสาเหตุหลักของปัญหาเหล่านี้หรือไม่ อะไรคือการแก้ปัญหาเหล่านี้หรือไม่ เป็นเป้าหมายหลักของสังคมและวิธีการที่จะบรรลุเป้าหมายนี้จะบรรลุอะไรระบุว่ามันเป็นหน้าที่ของนักวิชาการในการสร้างและกระจายความรู้ในการให้บริการที่ดีรวมนักวิชาการต้องมีอิสระในการตั้งคำถามและค้นหาคำตอบนักวิชาการต้อง นอกจากนี้ยังมีอิสระในการเผยแพร่ความรู้เพื่อที่จะสามารถที่จะอภิปรายกับผู้ที่ถือความคิดเห็นอื่น ๆ หรือสมัครหน่วยงานอื่น ๆ ของความรู้ นี้เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการผลิตความรู้ทางวิชาการเสรีภาพที่จะเถียงกับอำนาจรัฐเสรีภาพนี้รวมถึงเสรีภาพที่จะเถียงกับผู้ที่ใช้อำนาจรัฐหรือไม่เกี่ยวกับการกระทำของพวกเขาจะถูกต้องหรือบนเส้นทางที่ถูกต้องในกรณีที่ไม่มีเสรีภาพ โอกาสที่จะสร้างความรู้ให้กับสังคมในการปรับตัวเองและให้มีการอภิปรายกับบรรดาผู้ที่ใช้อำนาจจะได้รับการขาดรัฐสังคมจะเสียโอกาสที่จะต้องพิจารณาคำอธิบายใหม่และทางเลือกที่ นี้เป็นจริงความอัปยศในอดีตที่ผ่านมาแม้ในช่วงเวลาของการปกครองระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ที่นักวิชาการวิพากษ์วิจารณ์การใช้อำนาจรัฐทุก ความคิดเห็นที่ได้รับการแสดงกันอย่างแพร่หลายในหนังสือพิมพ์วิชาการวิจารณ์ของทักษิณแม้กระทั่งก่อนที่พันธมิตรฯในช่วงรัฐบาลของอดีตนายกรัฐมนตรีทักษิณชินวัตรซึ่งเป็นกลุ่มสังคมศาสตร์มนุษยศาสตร์และนักวิชาการจัดงานสัมมนาเกี่ยวกับอำนาจและ นักวิชาการวิเคราะห์ระบอบการปกครองเศรษฐกิจและการเมืองภายใต้อดีตนายกรัฐมนตรีนานก่อนที่จะเกิดขึ้นของการเคลื่อนไหวฝ่ายค้านของกลุ่มพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย ในช่วงเวลาของการบริหารนางสาวยิ่งลักษณ์ชินวัตรนักวิชาการจำนวนมากนอกจากนี้ยังมีการวิเคราะห์ว่าข้าวจำนำ นโยบายโครงการถูกเข้าใจผิดจากช่วงเวลาที่มันคิด ผู้เขียนเองยังเขียนชิ้นหนึ่งชื่อ วาระการดำรงตำแหน่งของชวนหลีกภัยในปี Out of necessity, academics offer their opinions and proposals to society, which then considers whether or not they are useful or worthwhile.
PUBLIC INTELLECTUALS OUTSIDE THE CLASSROOM
The duties of academics then are not confined to the classroom.
Academics also often perform the role of 'public intellectual' which means sharing their knowledge with everyone in society, not just their students.
There is nothing new about academics arguing with state power, capital or any other groups in the service of uncovering answers or carrying various matters to their conclusion.
These practices include raising questions such as what are the key problems that must be addressed in society? What are the primary causes of these problems? What are the solutions to these problems? What is society's main goal, and how will this goal be attained?
Given that it is the duty of academics to create and spread knowledge in the service of the collective good, academics
must have the freedom to raise questions and search for answers.
Academics must also have the freedom to disseminate knowledge in order to be able to debate with those who hold other opinions or subscribe to other bodies of knowledge. This is necessary for the production of academic knowledge.
FREEDOM TO ARGUE WITH STATE POWER
This freedom includes the liberty to argue with those who exercise state power, about whether or not their actions are correct or on the right path.
In the absence of freedom, the opportunity to build knowledge for society to adjust itself and to debate with those who exercise state power will also be lacking.
Society will lose the chance to consider new explanations and choices. This is really a shame.
In the past, even during the time of the absolute monarchy, academics criticised every exercise of state power. Opinions were widely expressed in newspapers.
ACADEMIC CRITICISM OF THAKSIN EVEN BEFORE PAD
During the government of former prime minister Thaksin Shinawatra, a group of social science and humanities academics held a seminar about authority and the "Thaksin regime" in Chiang Mai. The academics analysed the economic and political regime under the former premier long before the emergence of the opposition movement of the People's Alliance for Democracy (PAD).
In the time of the Yingluck Shinawatra administration, many academics also offered the analysis that the rice-pledging scheme policy was misguided from the moment it was conceived. The author himself also wrote a piece entitled "The failure of the rice-pledging scheme: the creation of 'artificial demand' in a fragile market".
The tenure of Chuan Leekpai in the 1990s was marked by criticism of his bureaucratic working style, as if he was the "permanent secretary of Thailand". A few years earlier, Prem Tinsulanonda's government also faced criticism by academics on a wide range of issues because they hoped to make Thai society stronger and more flexible amid change.
Some may ask who is responsible if the suggestions offered by academics are erroneous or ill-intentioned towards society.
A teacher of the author once wrote in the preface to a book that the present author wrote, that, "Analysis that comes to be held as incorrect has little influence because it is dissected until it rapidly loses all potency. Except in the cases in which erroneous analysis is in line with the interests of 'mighty power'."
ACADEMIC PEER REVIEW & SELF-CRITICISM
The work of academics is always under examination by other academics.
Any proposal that is nonsensical or useless will quickly lose its meaning. If a given suggestion holds meaning that will aid in solving a problem or in developing society, it will be used to help collectively build a better society.
Facing the reality of creeping military intervention in academia, a group of academics, including the author himself, recently held a news conference entitled "Universities are not army camps" to protect academic freedom.
Following threats of interrogation, academics from Thailand and abroad joined together to support the preservation of the spirit of the university and academic space in Thai society.
The author would like to express his gratitude for these acts of support by fellow academics. Each person was willing to assume risk to protect the shared ideal of the academy. This is very laudable.
If we had lost the power of knowledge, human society might have been unable to resolve various social problems and might have been unable to progress until the present time.
Attachak Sattayanurak is professor in history, Chiang Mai University. His article in Thai is translated by Tyrell Haberkorn.
การแปล กรุณารอสักครู่..