By age fifteen, he had finished his

By age fifteen, he had finished his system. He showed it to other students in the school, and they loved it. They called it braille, after him. At age seventeen, louis graduated from the school and became a teacher there. In his free time, he copied books into braille. Someone read to louis while he made the dots. He copied the books of shakespeare and other writers into braille. The students read all the books and wanted more. The school did not want a fifteen-year-old boy's invention to be better than their own heavy books and would not let students read braille books. Nevertheless, the students continued to read them. Finally, after twenty years, the school agreed to use braille.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตามอายุสิบห้า เขาได้เสร็จสิ้นแล้วระบบของเขา เขาพบกับนักเรียนคนอื่น ๆ ในโรงเรียน และพวกเขารัก พวกเขาเรียกว่าอักษรเบรลล์ หลังจากเขา ที่อายุ seventeen หลุยส์จบศึกษาจากโรงเรียน และเป็น ครูที่มี ในเวลาว่างของเขา เขาคัดหนังสือเป็นอักษรเบรลล์ คนอ่านให้หลุยส์ในขณะที่เขาทำจุด เขาคัดลอกหนังสือของเชกสเปียร์และอื่น ๆ เขียนเป็นอักษรเบรลล์ นักเรียนอ่านหนังสือทุกเล่ม และต้องเพิ่มเติม โรงเรียนไม่ต้องประดิษฐ์ของเด็กอายุสิบห้าปีจะดีกว่าหนังสือของตนเองอย่างหนัก และจะไม่ให้นักเรียนอ่านหนังสือเบรลล์ อย่างไรก็ตาม นักเรียนต่อการอ่านได้ สุดท้าย หลังจากยี่สิบปี โรงเรียนตกลงที่จะใช้อักษรเบรลล์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดยอายุสิบห้าเขาได้เสร็จสิ้นระบบของเขา เขาแสดงให้เห็นว่านักเรียนคนอื่น ๆ ในโรงเรียนและพวกเขารักมัน พวกเขาเรียกมันว่าอักษรเบรลล์หลังจากเขา ตอนอายุสิบเจ็ด, หลุยส์จบการศึกษาจากโรงเรียนและกลายเป็นครูที่นั่น ในเวลาว่างของเขาถูกคัดลอกลงในหนังสืออักษรเบรลล์ คนอ่านให้หลุยส์ในขณะที่เขาทำจุด เขาคัดลอกหนังสือของเช็คสเปียร์และนักเขียนคนอื่นเป็นอักษรเบรลล์ นักเรียนอ่านหนังสือทุกเล่มและต้องการมากขึ้น โรงเรียนไม่ต้องการสิ่งประดิษฐ์ที่เป็นเด็กสิบห้าปีที่จะเป็นดีกว่าหนังสือหนักของตัวเองและจะไม่ปล่อยให้นักเรียนอ่านหนังสืออักษรเบรลล์ อย่างไรก็ตามนักเรียนอย่างต่อเนื่องที่จะอ่าน สุดท้ายหลังจากยี่สิบปีโรงเรียนตกลงที่จะใช้อักษรเบรลล์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ด้วยวัยเพียงสิบห้าปี เขาจบระบบของเขา เขาให้นักเรียนคนอื่น ๆในโรงเรียน และพวกเขาชอบมัน พวกเขาเรียกมันว่าอักษรเบรลล์ , หลังเขา ตอนอายุสิบเจ็ด หลุยส์ จบการศึกษาจากโรงเรียนและเป็นอาจารย์ที่นั่น ในเวลาว่างของเขาที่เขาคัดลอกหนังสือเป็นอักษรเบรลล์ ใครอ่านหลุยส์ในขณะที่เขาทำจุด เขาคัดลอกหนังสือของเชคสเปียร์ และนักเขียนอื่น ๆเป็นอักษรเบรลล์นักเรียนอ่านหนังสือทั้งหมดและต้องการมากขึ้น โรงเรียนไม่ได้ต้องการสิ่งประดิษฐ์ของเด็กอายุ 15 ปี เป็นมากกว่าหนังสือของตนเองอย่างหนัก และจะไม่ปล่อยให้นักเรียนอ่านหนังสืออักษรเบรลล์ อย่างไรก็ตาม นักเรียนที่ยังอ่าน ในที่สุด หลังจากยี่สิบปี โรงเรียนตกลงที่จะใช้อักษรเบรลล์