Monetary Policy During the Transiti

Monetary Policy During the Transition to a Floating Exchange Rate:
Brazil's Recent Experience

The financial crisis that erupted in Asia in 1997 quickly spread to other developing regions, as international investors panicked and pulled their capital out. In this article, the governor of Brazil's central bank outlines the steps Brazil took to avert financial disaster when inflows of private foreign capital suddenly dried up.

The background to Brazil's financial crisis in early 1999 included both fiscal and balance of payments weaknesses: in mid-1998, Brazil's consolidated fiscal position was showing a primary deficit as the government's expenditures, excluding interest payments, exceeded its income. The bulk of the government's domestic debt—which amounted to 40 percent of GDP—consisted of short-term financing. The current account deficit was approaching 5 percent of GDP, even as the economy was sliding into recession. Then, as often happens to vulnerable countries, an economic crisis erupted: after Russia defaulted on its debt in August, capital flows to Brazil came to a halt

These events forced Brazil to float the real and led to a panic in January 1999. In February, the real plummeted to 2.15 to the dollar, from 1.20 at the beginning of the year. The situation was ominous: Brazil could soon have found itself in all kinds of trouble. A panicky reaction to the devaluation could have created serious imbalances, fueling inflation while driving the economy into a deep recession. The threat of inflation was particularly relevant, given Brazil's history; observers predicted inflation rates ranging from 30 percent to 80 percent. Forecasts for GDP growth in 1999 ranged from -3 percent to -6 percent.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เงินนโยบายระหว่างที่เปลี่ยนไปเป็นน้ำอัตราแลกเปลี่ยน:
ของบราซิลล่าสุดประสบการณ์

วิกฤตที่ปะทุในเอเชียในปี 1997 ได้อย่างรวดเร็วแพร่กระจายไปยังภูมิภาคอื่น ๆ พัฒนา เป็นนักลงทุนต่างชาติพอ และดึงเงินทุนของพวกเขา ในบทความนี้ ผู้ว่าการธนาคารกลางของประเทศบราซิลสรุปขั้นตอนที่บราซิลเอาหลบหลีกภัยทางการเงินเมื่อกระแสเข้าของเงินทุนต่างชาติส่วนตัวก็แห้ง up.

ประกอบกับวิกฤตเศรษฐกิจในช่วงปี 1999 ของบราซิลรวมทั้งบัญชีและการชำระเงินของยอดอ่อน: ในกลาง 1998 ตำแหน่งทางการเงินรวมของบราซิลถูกแสดงดุลหลักเป็นรายจ่ายของรัฐบาล ไม่รวมดอกเบี้ย เกินรายได้ของ จำนวนมากของหนี้ในประเทศของรัฐบาล — ซึ่งมีร้อยละ 40 ของ GDP ซึ่งประกอบด้วยการจัดหาเงินระยะสั้น ดุลบัญชีปัจจุบันมีกำลัง 5 เปอร์เซ็นต์ของ GDP แม้ในขณะที่เศรษฐกิจถูกเลื่อนลงในภาวะเศรษฐกิจถดถอย แล้ว เป็นมักจะเกิดขึ้นกับประเทศเสี่ยง ปะทุเป็นวิกฤตเศรษฐกิจ: หลังจากเริ่มในหนี้ของรัสเซียในเดือนสิงหาคม บราซิลทุนไหลมาชะงัก

บังคับบราซิลลอยจริงเหตุการณ์เหล่านี้ และนำไปสู่ความตื่นตระหนกใน 2542 มกราคม ในเดือนกุมภาพันธ์ จริงลดลงไป 2.15 การดอลลาร์ จาก 1.20 ที่จุดเริ่มต้นของปี แคบดคิล: บราซิลเร็ว ๆ นี้ได้พบตัวเองในทุกประเภทของปัญหาได้ ปฏิกิริยา panicky การ devaluation ที่สามารถสร้างสมดุลร้ายแรง fueling อัตราเงินเฟ้อในขณะขับรถเศรษฐกิจถดถอยลึกเข้าไปใน ภัยคุกคามจากอัตราเงินเฟ้อได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เกี่ยวข้อง ให้ประวัติศาสตร์ของบราซิล ผู้สังเกตการณ์คาดการณ์อัตราเงินเฟ้อตั้งแต่ร้อยละ 30 ถึงร้อยละ 80 คาดการณ์การเจริญเติบโตของ GDP ในปี 2542 อยู่ในช่วงจาก -3 เปอร์เซ็นต์เพื่อ-6 เปอร์เซ็นต์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นโยบายการเงินในช่วงการเปลี่ยนผ่านไปสู่การลอยตัวอัตราแลกเปลี่ยน:
บราซิลประสบการณ์ที่ผ่านมาวิกฤตการณ์ทางการเงินที่ปะทุขึ้นในเอเชียในปี 1997 แพร่กระจายอย่างรวดเร็วไปยังภูมิภาคกำลังพัฒนาอื่น ๆ ในขณะที่นักลงทุนต่างตื่นตระหนกและดึงเงินทุนของพวกเขาออก ในบทความนี้ผู้ว่าการธนาคารกลางของบราซิลแสดงขั้นตอนบราซิลเอาไปป้องกันไม่ให้เกิดภัยพิบัติทางการเงินเมื่อเงินทุนไหลเข้าของเงินทุนต่างประเทศภาคเอกชนแห้งก็ขึ้นหลังวิกฤติการเงินของบราซิลในช่วงต้นปี 1999 รวมทั้งงบประมาณและความสมดุลของการชำระเงินจุดอ่อน: ในช่วงกลาง 1998 ฐานะการคลังของบราซิลรวมได้แสดงการขาดดุลหลักเป็นค่าใช้จ่ายของรัฐบาลที่ไม่รวมการจ่ายดอกเบี้ยเกินรายได้ เป็นกลุ่มของประเทศหนี้ที่รัฐบาลมีจำนวนร้อยละ 40 ของ GDP-ประกอบด้วยของเงินทุนระยะสั้น การขาดดุลบัญชีเดินสะพัดถูกใกล้ร้อยละ 5 ของ GDP แม้ในขณะที่เศรษฐกิจกำลังเข้าสู่ภาวะถดถอย จากนั้นเป็นมักจะเกิดขึ้นกับประเทศที่มีช่องโหว่วิกฤตเศรษฐกิจปะทุขึ้นหลังจากที่รัสเซียผิดนัดชำระหนี้ในเดือนสิงหาคมเงินทุนไหลไปบราซิลมาหยุดเหตุการณ์เหล่านี้ถูกบังคับบราซิลจะลอยจริงและนำไปสู่ความตื่นตระหนกในเดือนมกราคมปี 1999 ในเดือนกุมภาพันธ์ จริงลดลง 2.15 ดอลลาร์จาก 1.20 ในช่วงต้นปี สถานการณ์ที่เป็นลางไม่ดี: บราซิลอาจจะเร็ว ๆ นี้ได้พบตัวเองในทุกชนิดของปัญหา ปฏิกิริยาหวาดกลัวกับการลดค่าเงินจะได้สร้างความไม่สมดุลอย่างรุนแรงเชื้อเพลิงอัตราเงินเฟ้อในขณะขับรถเศรษฐกิจเข้าสู่ภาวะถดถอยลึก การคุกคามของเงินเฟ้อเป็นที่เกี่ยวข้องโดยเฉพาะอย่างยิ่งได้รับประวัติศาสตร์ของบราซิล; ผู้สังเกตการณ์คาดว่าอัตราเงินเฟ้อตั้งแต่ร้อยละ 30 ถึงร้อยละ 80 การคาดการณ์การเติบโตของจีดีพีในปี 1999 ตั้งแต่ -3 ร้อยละร้อยละ -6

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นโยบายการเงินช่วงให้อัตราแลกเปลี่ยนลอยตัว :
บราซิลล่าสุดประสบการณ์

ช่วงวิกฤตการเงินที่ปะทุขึ้นในเอเชียในปี 1997 แพร่กระจายอย่างรวดเร็วไปยังอื่น ๆการพัฒนาภูมิภาค ขณะที่นักลงทุนต่างชาติตื่นตระหนกและดึงเงินทุนของพวกเขาออก ในบทความนี้ผู้ว่าการธนาคารกลางของบราซิลบราซิลได้สรุปขั้นตอนเพื่อหลีกเลี่ยงภัยพิบัติทางการเงินเมื่อไหลเข้าของเงินทุนต่างประเทศภาคเอกชนก็แห้งทันที

พื้นหลังบราซิลของวิกฤตการณ์ทางการเงินในช่วงต้นปี 1999 รวมทั้งงบประมาณและดุลการชําระเงิน จุดอ่อน : ใน mid-1998 ของบราซิล รวม แสดงสถานะการคลังขาดดุลหลักเป็นค่าใช้จ่ายของ รัฐบาลไม่รวมดอกเบี้ยเกินรายได้ของ เป็นกลุ่มของรัฐบาลในประเทศ หนี้ซึ่งมีร้อยละ 40 ของ GDP ) ของเงินทุนระยะสั้น การขาดดุลบัญชีเดินสะพัด คือใกล้ 5 ร้อยละของ GDP , แม้ในขณะที่เศรษฐกิจเลื่อนเข้าสู่ภาวะถดถอย งั้น ในฐานะที่เป็นมักจะเกิดขึ้นในประเทศเสี่ยงวิกฤตเศรษฐกิจปะทุขึ้นหลังจากรัสเซีย defaulted บนตราสารหนี้ในเดือนสิงหาคมการไหลของเงินทุนที่บราซิลมาหยุด

เหตุการณ์เหล่านี้บังคับให้บราซิลไปลอยของจริง และนำไปสู่ความตื่นตระหนกในเดือนมกราคมปี 1999 ในเดือนกุมภาพันธ์ , จริงลดลงไป 2.15 ดอลลาร์ต่อจาก 1.20 ที่จุดเริ่มต้นของปี สถานการณ์ไม่ค่อยดี : บราซิลอาจเร็ว ๆนี้พบตัวเองในทุกประเภทของปัญหา ปฏิกิริยาที่ตื่นตกใจกับการจะสร้างความไม่สมดุลที่ร้ายแรงให้เกิดภาวะเงินเฟ้อในขณะที่ขับรถเศรษฐกิจเข้าสู่ภาวะถดถอยลึก ภัยคุกคามของเงินเฟ้อเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้อง จากประวัติของบราซิล ผู้สังเกตการณ์คาดการณ์อัตราเงินเฟ้อตั้งแต่ร้อยละ 30 ถึงร้อยละ 80 การคาดการณ์สำหรับการเจริญเติบโตของ GDP ในปี 1999 ระหว่าง - ร้อยละ 3 - 6 %