In 1809, king rama I died and king

In 1809, king rama I died and king rama ii who succeeded him recognized phu's exceptional talent, being a poetical genius himself. Phu was given a position at court and often consulted and advised the king who at that time was writing his ramakien.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใน 1809 พระรามฉันเสียชีวิต และพ่อขุนรามที่เขาประสบความสำเร็จรู้จักความสามารถพิเศษของภู การเป็นอัจฉริยะ poetical ตัวเอง ภูได้รับตำแหน่งที่ศาลมักจะขอคำปรึกษา และแนะนำพระมหากษัตริย์ซึ่งในขณะนั้นได้เขียนรามเกียรติ์ของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใน 1809 รัชกาลที่เสียชีวิตและรัชกาลที่เขาประสบความสำเร็จได้รับการยอมรับความสามารถพิเศษของภูเป็นอัจฉริยะกวีตัวเอง ภูได้รับตำแหน่งที่ศาลและมักจะปรึกษาและแนะนำให้พระมหากษัตริย์ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่กำลังเขียนรามเกียรติ์ของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในเพิ่มเติม รัชกาลที่ฉันตายและ รัชกาลที่ 2 ที่ประสบความสำเร็จเขารู้จักภู , พรสวรรค์ อัจฉริยะ เป็นบทเอง ภูได้รับตำแหน่งอยู่ในราชสำนัก และมักจะปรึกษาและแนะนำให้พระราชา ที่ตอนนั้นกำลังเขียนเรื่องของเขา