The original goal of sequencing was

The original goal of sequencing was to determine
the precise order of nucleotides in a gene, but soon
the goal became the sequence of a small genome. A
genomeis the complete content of genetic information
in an organism, i.e. all the genes and other sequences
it contains. The first target was the genome of a
small virus called φX174, then larger plasmid and
viral genomes, then chromosomes and microbial
genomes until ultimately the complete genomes of
higher eukaryotes were sequenced (Table 1.1). In
the mid-1980s, scientists began to discuss seriously
how the entire human genome might be sequenced.
To put these discussions in context, the largest
stretch of DNA that can be sequenced in a single pass (even today) is 600– 800 nucleotides and the largest
genome that had been sequenced in 1985 was that
of the 172-kb Epstein–Barr virus (Baer et al. 1984).
By comparison, the human genome is 3000 Mb in
size, over 17,000 times bigger! One school of thought
was that a completely new sequencing methodology
would be required, and a number of different technologies were explored but with little success. Early
on, however, it was realized that existing sequencing
technology could be used if a large genome could
be broken down into more manageable pieces for
sequencing in a highly parallel fashion, and then the
pieces could be joined together again. A strategy was
agreed upon in which a map of the human genome
would be used as a scaffold to assemble the sequence.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป้าหมายเดิมของลำดับคือการ ตรวจสอบลำดับของนิวคลีโอไทด์ในยีน แต่เร็ว ๆ นี้ได้อย่างแม่นยำเป้าหมายเป็น ลำดับจีโนมที่มีขนาดเล็ก Agenomeis ข้อมูลพันธุกรรมในสิ่งมีชีวิต เช่นยีนทั้งหมดและลำดับอื่น ๆประกอบด้วย เป้าหมายแรกคือ จีโนเป็น ไวรัสขนาดเล็กเรียกว่า φX174 แล้ว plasmid ขนาดใหญ่ และไวรัส genomes แล้วโครโมโซม และจุลินทรีย์genomes จนในที่สุด genomes สมบูรณ์ของสูง eukaryotes ถูกเรียงลำดับ (ตาราง 1.1) ในกลางทศวรรษ 1980 นักวิทยาศาสตร์เริ่มหารืออย่างจริงจังวิธีมมนุษย์ทั้งหมดอาจจะเรียงลำดับการสนทนาเหล่านี้ในบริบท ใหญ่ที่สุดของดีเอ็นเอที่สามารถเรียงลำดับเพียงครั้งเดียว (ทุกวันนี้) เป็นนิวคลีโอไทด์ 600– 800 และใหญ่ที่สุดกลุ่มที่มีการเรียงลำดับในปี 1985 เป็นที่172 kb เอ็ป – บารร์ไวรัส (ตาลาน et al. 1984)โดยการเปรียบเทียบ มมนุษย์มี 3000 Mbขนาด ใหญ่กว่า 17,000 ครั้ง หนึ่งโรงเรียนของความคิดที่ถูกวิธีจัดลำดับใหม่จะต้อง และมีสำรวจจำนวนของเทคโนโลยีที่แตกต่างแต่ มีความสำเร็จน้อย ช่วงต้นอย่างไรก็ตาม มันได้ตระหนักว่าลำดับที่มีอยู่เทคโนโลยีสามารถนำมาใช้ถ้ากลุ่มมีขนาดใหญ่อาจ แบ่งออกเป็นชิ้นย่อย ๆ สำหรับในแฟชั่นสูงขนาน การจัดลำดับและการชิ้นสามารถใช้งานร่วมกันอีกครั้ง กลยุทธ์คือตกลงที่แผนที่ของมมนุษย์จะมีใช้เป็นนั่งร้านในการประกอบตามลำดับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป้าหมายเดิมของลำดับคือเพื่อตรวจสอบ
การสั่งซื้อที่แม่นยำของนิวคลีโอในยีน แต่เร็ว ๆ นี้
เป้าหมายกลายเป็นลำดับของจีโนมขนาดเล็ก
genomeis เนื้อหาที่สมบูรณ์ของข้อมูลทางพันธุกรรม
ในสิ่งมีชีวิตเช่นยีนทั้งหมดและลำดับอื่น ๆ
มันมี เป้าหมายแรกคือจีโนมของการเป็น
ไวรัสขนาดเล็กที่เรียกφX174, พลาสมิดแล้วขนาดใหญ่และ
จีโนมของไวรัสแล้วโครโมโซมและจุลินทรีย์
จีโนมจนกระทั่งในที่สุดจีโนมที่สมบูรณ์ของ
ยูคาริโอที่สูงขึ้นมีลำดับขั้นตอน (ตารางที่ 1.1) ใน
ช่วงกลางทศวรรษ 1980 นักวิทยาศาสตร์เริ่มที่จะหารืออย่างจริงจัง
ว่าจีโนมมนุษย์ทั้งอาจจะติดใจ.
ที่จะนำการอภิปรายเหล่านี้ในบริบทที่ใหญ่ที่สุด
ยืดของดีเอ็นเอที่สามารถจัดลำดับในการส่งผ่านเดียว (แม้วันนี้) เป็น 600 800 นิวคลีโอและ ที่ใหญ่ที่สุด
ของจีโนมที่ได้รับการจัดลำดับในปี 1985 คือการที่
ของ 172 กิโลไบต์ Epstein-Barr ไวรัส (เยอร์ et al. 1984).
โดยเปรียบเทียบจีโนมมนุษย์เป็น 3000 MB ใน
ขนาดกว่า 17,000 ครั้งใหญ่! หนึ่งโรงเรียนคิด
ก็คือว่าวิธีการจัดลำดับใหม่ที่สมบูรณ์
จะต้องและจำนวนของเทคโนโลยีที่แตกต่างกันได้สำรวจ แต่ด้วยความสำเร็จเล็ก ๆ น้อย ๆ ในช่วงต้น
บน แต่มันก็รู้ว่าลำดับที่มีอยู่
เทคโนโลยีสามารถนำมาใช้ในกรณีที่จีโนมที่มีขนาดใหญ่จะ
ถูกทำลายลงเป็นชิ้นจัดการได้มากขึ้นสำหรับ
การจัดลำดับในแฟชั่นขนานสูงและจากนั้น
ชิ้นส่วนไม่สามารถเข้าร่วมกันอีกครั้ง กลยุทธ์คือการ
ตกลงกันซึ่งในแผนที่จีโนมมนุษย์
จะนำมาใช้เป็นนั่งร้านในการประกอบลำดับที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป้าหมายเดิมของการศึกษาแม่นยำลำดับของนิวคลีโอไทด์ในยีน แต่ในไม่ช้าเป้าหมายเป็นลำดับของจีโนมเล็ก เป็นgenomeis เนื้อหาที่สมบูรณ์ของข้อมูลทางพันธุกรรมในสิ่งมีชีวิต เช่นยีนและลำดับอื่น ๆมันมี เป้าหมายแรก คือ พันธุกรรม ของไวรัสขนาดเล็กที่เรียกว่าφ x174 แล้วขนาดใหญ่และพลาสมิดไวรัสและจุลินทรีย์ Genomes , โครโมโซมหาจนสุด สมบูรณ์ หาของยูแคริโอตสูงขึ้นเป็นลำดับ ( ตารางที่ 1.1 ) ในช่วงกลางทศวรรษที่ 1980 นักวิทยาศาสตร์ได้เริ่มคุยกันอย่างจริงจังวิธีจีโนมมนุษย์ทั้งหมดอาจจะนี้ใส่การสนทนาเหล่านี้ในบริบทที่ใหญ่ที่สุดยืดของดีเอ็นเอที่สามารถทำการในเดียวผ่าน ( วันนี้ ) 600 – 800 นิวคลีโอไทด์ และใหญ่ที่สุดลำดับจีโนมที่ได้รับในปี 1985 คือของ Epstein Barr virus ( 172 KB และแบร์ et al . 1984 )โดยการเปรียบเทียบจีโนมมนุษย์ คือ 3 , 000 MB ในขนาด กว่า 17 , 000 ครั้งใหญ่ ! หนึ่งโรงเรียนแห่งความคิดที่สมบูรณ์วิธีการจัดลำดับใหม่จะต้อง , และจำนวนของเทคโนโลยีที่แตกต่างกันโดยการสํารวจแต่กับความสำเร็จเล็ก ๆน้อย ๆ แต่เช้าบน แต่ก็ตระหนักว่าระบบที่มีอยู่เทคโนโลยีสามารถใช้ถ้าจีโนมขนาดใหญ่สามารถจะแบ่งย่อยออกเป็นชิ้นจัดการเพิ่มเติมสำหรับลำดับในแฟชั่นสูงขนานแล้วชิ้นสามารถร่วมกันอีกครั้ง กลยุทธ์ คือตกลง ซึ่งในแผนที่ของจีโนมมนุษย์จะใช้เป็นหลักประหารเพื่อประกอบลำดับ