Moon Bunny CafeSating your thirstSk

Moon Bunny Cafe

Sating your thirst

Skip to content

 = Menu = HomeNovelsComicsPurgatoryAbout UsFAQContact Us

DKC – Chapter 429

Previous Chapter | Project Page | Next Chapter

Chapter 429 – A new lease on life (1)

Su Luo had celebrated too soon.

Her good luck had all been consumed and used up from before, the remaining was all misfortune.

The spirit pinball exploded with a tremendous might. Li Aotian’s entire person was blown until he couldn’t be seen.

However, Su Luo had overlooked the follow-up to after the spirit pinball exploded, and this follow-up had a huge effect on her.

At the point of explosion, in that split second, one could see that in the surroundings, there was a huge wave immediately overflowing to the sky. It unfurled and swung up a huge mass of ocean spray. A crashing sound echoed, like a wild beast spreading open in all directions.

Before, Su Luo had been heavily thrown away by Li Aotian, moreover, she had slid along the smooth surface of the public square to its fringe.

In fact, at that time, Su Luo already had one foot placed horizontally over the sea surface. With only a slight blow of the wind, like the movement of a blade of grass, she would be blown into the sea water.

Furthermore, right now, it was a huge wave that overflowed to the sky, carrying with it a cold wind that swept towards her!

A shocked, terrified expression flashed through Su Luo’s eyes. Her heart was so regretful that her intestines turned green. Finished, finished…

Those fingers that broke through the layer of ice tenaciously dug into the ground at the fringe of the public square. She simply joined all of her strength and used it. If she let go, she would drop into the sea.

However, it was unfortunate that there were only two fingers that had broken through the layer of ice, and it was not her entire hand. Therefore, its strength seemed very small.

When the screams of each and every ocean spray swept towards her, Su Luo had repeatedly persevered, but she couldn’t continue to persevere on. The fingers broke away from the rock on the shore. Afterwards, she stared on helplessly, as she, in the state of an ice sculpture, with a thunderous splash sound, was directly swept up by the waves of the sea….

The density of ice was lower than seawater, therefore Su Luo, in the state of an ice sculpture, floated on the sea surface and did not directly sink to the seafloor. This was the greatest luck among her misfortune.

But what made her feel painful and tragic was——

The yacht that was just up ahead, was at a distance that was almost within reach.

But——

With one slap from the ocean spray, she watched helplessly as she was washed away. She also looked on helplessly as she floated away in the opposite direction from where the yacht was anchored. She stared blankly as she anticipated her fate, on the verge of being set adrift on the sea surface.

This was simply too heartbreaking, too depressing…Su Luo was so helpless that she almost cried.

The East Sea was vast and had no boundary, only heaven knew where she would be swept to…As long as she thought about this, immediately, two wide, noodle-like bands of tears silently flowed down on the face of the icebound Su Luo.

However, what could merely two of her fingers do? Within this endless sea, she could only resign herself to her fate of drifting among the waves.

In front of mother nature, her tiny speck of strength was completely without the ability to resist.

The pitiful her was completely unaware, that this was merely only the beginning of her misfortune.

Now, it was night-time.

In the lonely night sky, not even the remnant of a star could be seen. Even the dim crescent moon was obstructed by thick layer of clouds. All around, it was pitch-black, you couldn’t even see the fingers on your hand in front of you.

Su Luo’s heart could said to be very sorrowful right now.

Being slapped around by seawater, she was crooked to the east, then fell to the west in total disorder. It was fine if it was only drifting with the waves, but why even the opportunity to lie on the sea surface to enjoy the beautiful night scenery was not given to her?

She didn’t know what direction she was floating towards…Su Luo fell more and more into despair, gradually becoming somewhat sleepy.

Yet, when Su Luo didn’t expect it, an even more tragic thing happened.

Suddenly——

A streak of lightning, as fast as a serpent dragon, left behind a harsh radiance when time was about to change in the horizon.

Now, a bad premonition all of a sudden bubbled forth from her heart.

It couldn’t be what she thought it was, right? It couldn’t be that bad, right? Could she just so happen to be in time for the raising waves of a tropical cyclone in the ocean?

However, the most tragic thing didn’t exist, what existed was only even more tragedy.

It could be said that when a person was out of luck, even drinking water, food could get stuck in the cracks between the teeth. Su Luo was just such a model for t

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คาเฟ่กระต่ายดวงจันทร์อ.สทิงความกระหายของคุณข้ามไปที่เนื้อหา = เมนู = HomeNovelsComicsPurgatoryAbout UsFAQContactDKC – 429 บทบทก่อนหน้ากรุนด์ฟอส โครงการหน้ากรุนด์ฟอส บทถัดไปบท 429 – เช่าใหม่ในชีวิต (1)Su Luo ฉลองได้เร็วเกินไปเธอโชคดีมีทั้งหมดได้บริโภค และใช้ค่าจากก่อน เหลือก็โชคร้ายทั้งหมดพินบอลวิญญาณกระจายด้วยเป็นอย่างมาก Li Aotian ทั้งคนถูกเป่าจนเขาไม่สามารถมองเห็นได้อย่างไรก็ตาม Su Luo ได้มองข้ามตามขึ้นไปหลังจากระเบิดพินบวิญญาณ และติดตามผลนี้มีผลอย่างมากเธอจุดระเบิด ในที่แยกที่สอง หนึ่งได้เห็นว่า ในสภาพแวดล้อม มันมีคลื่นใหญ่ล้นสู่ท้องฟ้าทันที มัน unfurled และก้นค่ามวลขนาดใหญ่ของทะเล หยุดทำงานเสียงสะท้อนเสียง เช่นสัตว์ป่าแพร่เปิดในทุกทิศทางก่อน Su Luo ได้รับหนักทิ้ง โดย Li Aotian นอกจากนี้ เธอได้ฝ่อไปตามผิวของจัตุรัสสาธารณะเพื่อสวัสดิการของในความเป็นจริง ในเวลานั้น Su Luo มีเท้าหนึ่งวางบนแนวราบบนพื้นผิวน้ำทะเล มีเพียงเล็กน้อยเป่าลม เช่นการเคลื่อนไหวของใบของหญ้า เธอจะเป่าลงไปในน้ำทะเลนอกจากนี้ ตอนนี้ มันเป็นคลื่นใหญ่ที่ overflowed ท้องฟ้า แบกกับลมหนาวที่กวาดไปทางเธอนิพจน์การตกใจ กลัวประกายผ่านสายตาของ Su Luo หัวใจของเธอเศร้าเสียใจต่อว่า ลำไส้ของเธอเปิดสีเขียวได้ เสร็จสิ้น เสร็จ...นิ้วผู้ที่ยากจนผ่านชั้นน้ำแข็ง tenaciously ขุดลงไปในพื้นดินรอบนอกของจัตุรัสสาธารณะ เธอเพียงแค่เข้าร่วมทั้งหมดของความแข็งแรงของเธอ และใช้ ถ้าเธอให้ไป เธอต้องปล่อยลงทะเลอย่างไรก็ตาม มันเป็นโชคร้ายที่มีเพียงสองนิ้วที่มีหลุดผ่านชั้นน้ำแข็ง และก็ไม่ได้มือทั้งหมดของเธอ ดังนั้น ความแข็งแรงดูเหมือนเล็กมากเมื่อเสียงกรีดร้องของแต่ละโอเชี่ยนสเปรย์กวาดต่อเธอ Su Luo มีซ้ำ ๆ สาน แต่เธอไม่สามารถดำเนินต่อเพื่อสานต่อใน นิ้วมือที่ยากจนอยู่ห่างจากหินบนชายฝั่ง หลังจากนั้น เธอจ้องบนซม เธอ ในสถานะของการประติมากรรมน้ำแข็ง ด้วยเสียงสนั่นสาด แก้ไขตรงกลืน โดยคลื่นของทะเล...ความหนาแน่นของน้ำแข็งต่ำกว่าน้ำทะเล ดังนั้น Su Luo ในสถานะของการประติมากรรมน้ำแข็ง ลอยบนผิวน้ำทะเล และไม่ไม่ตรงจมลงสู่ก้นทะเลได้ โชคดีมากที่สุดระหว่างโชคร้ายของเธอได้แต่สิ่งที่ทำให้เธอรู้สึกเจ็บปวด และเศร้า — —ยอร์ชที่เพียงแค่ขึ้นไปข้างหน้า แก้ไขในระยะทางที่เกือบภายในได้แต่ — —มีตบหนึ่งจากสเปรย์มหาสมุทร เธอดูเหมือนซมเป็นเธอถูกล้างไป เธอยังมองซมเป็นเธอลอยไปในทิศทางตรงกันข้ามจากที่ทอดสมอเรือ เธอจ้อง blankly ตามที่เธอคาดว่าชะตากรรมของเธอ หมิ่นถูกตั้งลอยบนผิวน้ำทะเลนี้เป็นเพียงเกินไปทำ ตกต่ำเกินไป... Su Luo เป็นกำพร้าที่เธอเกือบร้องไห้ทะเลตะวันออกมากมาย และมีขอบเขตไม่มี รู้สวรรค์เท่าที่เธอจะกวาดไป... ตราบใดที่เธอคิดว่า เกี่ยวกับเรื่องนี้ ทันที วงกว้าง ก๋วยเตี๋ยวเหมือนสองน้ำตาเงียบไหลลงบนใบหน้า Su Luo iceboundอย่างไรก็ตาม สามารถเพียงสองนิ้วเธอทำอะไร ในทะเลนี้ไม่รู้จบ เธออาจเพียงหมดเองกับชะตาของเธอลอยท่ามกลางคลื่นหน้าธรรมชาติ แว๊กเธอเล็ก ๆ ของความแข็งแรงได้อย่างสมบูรณ์ โดยไม่มีความสามารถในการต้านทานที่น่าสงสารของเธอได้อย่างสมบูรณ์ไม่ได้ ว่า นี่เป็นเพียงเฉพาะจุดเริ่มต้นของวิบากกรรมของเธอตอนนี้ มันเป็นเวลากลางคืนในท้องฟ้ากลางคืนเหงา ไม่ได้ส่วนที่เหลือของดาวอาจจะเห็น แม้พระจันทร์ครึ่งเสี้ยวติ่มซำถูกบัง โดยชั้นเมฆหนา รอบ ก็มิด คุณไม่เห็นแม้แต่นิ้วมือของท่านอยู่ตรงหน้าคุณSu Luo หัวใจไม่ว่า เป็นครอบครัวมากถูกตบรอบ ด้วยน้ำทะเล เธอถูกคดไปทางทิศตะวันออก แล้วได้กราบไปทางตะวันตกในโรครวม ก็ดีถ้ามันเป็นลอยเท่ากับคลื่น แต่ทำไมแม้แต่โอกาสที่จะอยู่บนผิวน้ำทะเลเพลิดเพลินไปกับทัศนียภาพให้เธอยามเธอไม่ทราบทิศทางอะไรเธอลอยไป... Su Luo ตกยิ่งสิ้นหวัง ค่อย ๆ กลายเป็นค่อนข้างง่วงนอนยัง เมื่อ Su Luo ไม่ได้คาดหวัง สิ่งที่ยิ่งน่าเศร้าเกิดขึ้นทันใดนั้น — —ฟ้าผ่า เป็นพญามังกร อับทิ้งเรเดียนซ์ที่รุนแรงเมื่อเวลาจะ เปลี่ยนแปลงในขอบฟ้าตอนนี้ มีลางสังหรณ์ไม่ดีจู่ ๆ ฟองออกมาจากหัวใจของเธอว่าเธอคิดว่า มันไม่ถูก ขวา ขวาที่ไม่ดี ไม่มี ไม่เธอก็เกิดขึ้นได้ในเวลาระดมคลื่นของพายุในมหาสมุทรอย่างไรก็ตาม ไม่มีสิ่งน่าเศร้าที่สุด สิ่งที่มีอยู่ได้เฉพาะแม้โศกนาฏกรรมเพิ่มเติมมันอาจจะกล่าวว่า เมื่อคนมีโชค แม้กระทั่งน้ำดื่ม อาหารอาจติดในรอยแตกระหว่างฟัน Su Luo ได้เช่นแบบจำลองสำหรับ t

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดวงจันทร์กระต่าย Cafe Sating กระหายของคุณไปยังเนื้อหา = = เมนู HomeNovelsComicsPurgatoryAbout UsFAQContact เราDKC - บทที่ 429 บทก่อนหน้า | หน้าโครงการ | ต่อไปบทที่บทที่ 429 - เช่าใหม่ในชีวิต (1) . ซู Luo ได้มีการเฉลิมฉลองเร็วเกินไปโชคดีของเธอได้รับการบริโภคและการใช้เพิ่มขึ้นจากก่อนหน้านี้ที่เหลือเป็นความโชคร้ายทั้งหมด. Pinball จิตวิญญาณระเบิดที่มีอานุภาพอันยิ่งใหญ่ คนทั้งหลี่ Aotian ถูกเป่าจนกว่าพวกเขาจะไม่สามารถมองเห็น. อย่างไรก็ตามซู Luo ได้มองข้ามการติดตามหลังจาก Pinball จิตวิญญาณระเบิดและนี้ติดตามมีผลอย่างมากต่อเธอ. ณ จุดของการระเบิดใน ที่แยกที่สองใครจะเห็นว่าในสภาพแวดล้อมที่มีคลื่นลูกใหญ่ทันทีล้นไปบนท้องฟ้า มันคลี่และยิงขึ้นมวลมหึมาของสเปรย์มหาสมุทร เสียงกระแทกสะท้อนเช่นสัตว์ป่าแพร่กระจายที่เปิดในทุกทิศทาง. ก่อนที่ซู Luo ถูกโยนอย่างหนักออกไปโดยหลี่ Aotian ยิ่งไปกว่านั้นเธอได้เลื่อนไปตามพื้นผิวเรียบของตารางสาธารณะเพื่อสวัสดิการของ. ในความเป็นจริงที่ว่า เวลา Su Luo แล้วมีเท้าข้างหนึ่งอยู่ในแนวเหนือพื้นผิวทะเล มีเพียงระเบิดเล็กน้อยของลมเช่นการเคลื่อนไหวของใบหญ้าที่เธอจะถูกเป่าลงไปในน้ำทะเล. นอกจากนี้ตอนนี้มันเป็นคลื่นขนาดใหญ่ที่ล้นไปบนท้องฟ้าถือกับมันลมหนาวที่ กวาดต่อเธอ! ตกใจแสดงออกกลัวประกายผ่านสายตาของซู Luo หัวใจของเธอจึงเสียใจที่ลำไส้ของเธอกลายเป็นสีเขียว เสร็จแล้วเสร็จ ... นิ้วมือของผู้ที่ยากจนผ่านชั้นของน้ำแข็งหวงแหนขุดลงไปในพื้นดินที่ขอบของตารางประชาชน เธอเพียงแค่เข้าร่วมทั้งหมดของความแข็งแรงของเธอและใช้มัน ถ้าเธอปล่อยให้ไปเธอก็จะหล่นลงไปในทะเล. แต่มันเป็นโชคร้ายที่มีเพียงสองนิ้วที่ได้หักผ่านชั้นของน้ำแข็งและมันก็ไม่ใช่มือทั้งหมดของเธอ ดังนั้นความแข็งแรงดูเหมือนมีขนาดเล็กมาก. เมื่อเสียงกรีดร้องของแต่ละคนและทุกสเปรย์มหาสมุทรกวาดต่อเธอซู Luo ได้พยายามซ้ำแล้วซ้ำอีก แต่เธอก็ไม่สามารถดำเนินการต่อที่จะสานบน นิ้วมือผละจากหินบนฝั่ง หลังจากนั้นเธอจ้องบนอย่างช่วยไม่ได้ขณะที่เธออยู่ในสภาพประติมากรรมน้ำแข็งด้วยเสียงสาดสนั่นที่ถูกกวาดโดยตรงขึ้นโดยคลื่นของทะเล ... . ความหนาแน่นของน้ำแข็งที่ต่ำกว่าน้ำทะเลจึงซู Luo ใน สถานะของประติมากรรมน้ำแข็งลอยอยู่บนผิวน้ำทะเลและไม่จมโดยตรงกับพื้นทะเล นี่เป็นความโชคดีที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในหมู่ผู้โชคร้ายของเธอ. แต่สิ่งที่ทำให้เธอรู้สึกเจ็บปวดและน่าเศร้า was-- เรือยอชท์ที่ถูกเพียงแค่ขึ้นไปข้างหน้าอยู่ที่ระยะทางที่เกือบจะเป็นในการเข้าถึงได้. But-- กับหนึ่งตบจากสเปรย์มหาสมุทรเธอ ดูอย่างช่วยไม่ได้ขณะที่เธอกำลังล้างออกไป นอกจากนี้เธอยังมองอย่างช่วยไม่ได้ขณะที่เธอลอยไปในทิศทางที่ตรงข้ามจากการที่เรือยอชท์ทอดสมอ เธอจ้อง blankly ขณะที่เธอคาดว่าชะตากรรมของเธอบนปากเหวของการตั้งลอยอยู่บนพื้นผิวทะเล. นี้เป็นเพียงอกหักเกินไปตกต่ำเกินไป ... ซู Luo จึงทำอะไรไม่ถูกว่าเธอเกือบจะร้องไห้. ทะเลตะวันออกเป็นที่กว้างใหญ่และมีขอบเขตไม่ เพียงสวรรค์รู้ว่าที่เธอจะถูกกวาดไป ... ตราบใดที่เธอคิดว่าเกี่ยวกับเรื่องนี้ทันทีสองกว้างวงดนตรีก๋วยเตี๋ยวเหมือนน้ำตาเงียบไหลลงบนใบหน้าของติดนำ้แข็งซู Luo ได้. แต่สิ่งที่เพียงทำได้สองนิ้วมือของเธอ ทำ? ภายในทะเลไม่มีที่สิ้นสุดนี้เธอเท่านั้นที่จะลาออกจากตำแหน่งตัวเองให้ชะตากรรมของลอยท่ามกลางคลื่นของเธอ. ด้านหน้าของธรรมชาติแม่จุดเล็ก ๆ ของเธอแข็งแรงสมบูรณ์ไม่มีความสามารถในการต้านทาน. น่าสงสารของเธอก็คือไม่รู้ว่านี่เป็นแค่เพียง จุดเริ่มต้นของความโชคร้ายของเธอ. ตอนนี้มันเป็นเวลากลางคืน. ในท้องฟ้ายามค่ำคืนเหงาไม่ได้ส่วนที่เหลือของดาวอาจจะเห็น แม้พระจันทร์เสี้ยวสลัวถูกบดบังด้วยชั้นหนาของเมฆ ทั่วทุกมุมมันเป็นสีดำสนิทคุณอาจไม่ได้เห็นนิ้วมือบนมือของคุณในหน้าของคุณ. หัวใจซู Luo อาจกล่าวได้ว่าเป็นทุกข์มากในขณะนี้. ถูกตบไปรอบ ๆ ด้วยน้ำทะเลเธอก็คดเคี้ยวไปทางทิศตะวันออก แล้วลดลงไปทางทิศตะวันตกในความผิดปกติทั้งหมด มันน่าจะดีถ้ามันเป็นเพียงการดริฟท์ที่มีคลื่น แต่ทำไมแม้โอกาสที่จะอยู่บนผิวน้ำทะเลเพลิดเพลินไปกับทัศนียภาพที่สวยงามคืนไม่ได้มอบให้กับเธอ? เธอไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่เธอได้รับทิศทางลอยต่อ ... ซู Luo ลดลง มากขึ้นในความสิ้นหวังค่อยๆกลายเป็นค่อนข้างง่วงนอน. แต่เมื่อซู Luo ไม่ได้คาดหวังมันเป็นสิ่งที่น่าเศร้ามากขึ้นเกิดขึ้น. Suddenly-- แนวของฟ้าผ่าให้เร็วที่สุดเท่ามังกรงูทิ้งความกระจ่างใสที่รุนแรงเมื่อ เวลาเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงในขอบฟ้า. ตอนนี้ลางสังหรณ์ไม่ดีทั้งหมดในฟองฉับพลันออกมาจากหัวใจของเธอ. มันไม่ได้สิ่งที่เธอคิดว่ามันเป็นใช่มั้ย? มันไม่อาจจะว่าไม่ดีใช่มั้ย? ที่เธอสามารถทำได้เพียงเพื่อจะเกิดขึ้นในเวลาสำหรับคลื่นยกพายุหมุนเขตร้อนในมหาสมุทรหรือไม่แต่สิ่งที่น่าเศร้าที่สุดไม่ได้อยู่กับสิ่งที่มีอยู่เป็นเพียงโศกนาฏกรรมมากยิ่งขึ้น. มันอาจจะกล่าวว่าเมื่อคนออก โชคแม้น้ำดื่ม, อาหารจะได้รับการติดอยู่ในรอยแตกระหว่างฟัน ซู Luo เป็นเพียงรูปแบบดังกล่าวสำหรับที

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดวงจันทร์กระต่ายคาเฟ่sating ความกระหายของคุณข้ามไปที่เนื้อหารึเปล่า = = homenovelscomicspurgatoryabout usfaqcontact เราไหม เมนูdkc –บทที่๒ก่อนหน้าบทรึเปล่า |  โครงการหน้ารึเปล่า | ไหมบทถัดไปบทที่ ๒ –เช่าใหม่ในชีวิต ( 1 )ซู หลัว มีการเฉลิมฉลองในเร็วๆ นี้โชคดีของเธอ ทั้งหมดถูกเผาผลาญและใช้ขึ้นจากเมื่อก่อน ที่เหลือเป็นโชคร้ายเบาะสำหรับปักเข็มวิญญาณระเบิดด้วยอาจจะมหาศาล คนทั้ง หลี่ aotian ถูกพัดจนไม่สามารถมองเห็นได้อย่างไรก็ตาม ซู ลู มองข้ามการติดตามหลังจากวิญญาณลูก ระเบิด และ ติดตามผล นี้มีผลอย่างมากต่อเธอณ จุดระเบิด ในเสี้ยววินาทีนั้น อาจพบว่าในสภาพแวดล้อม มีคลื่นขนาดใหญ่ทันที ล้นไปที่ท้องฟ้า มัน unfurled และเหวี่ยงขึ้นมวลใหญ่ของสเปรย์มหาสมุทร มีการกระแทกเสียงสะท้อน เหมือน สัตว์ ป่า แพร่ เปิดในทุกทิศทางก่อน , ซู หลัวถูกมากทิ้งโดยหลี่ aotian ยิ่งไปกว่านั้น เธอไถลไปตามพื้นผิวเรียบของจัตุรัสสาธารณะของฟรินจ์ในความเป็นจริงเวลาที่ซูหลัวมีเท้าข้างหนึ่งวางในแนวนอนเหนือพื้นผิวทะเลแล้ว มีเพียงเล็กน้อยของลมเป่า เช่นการเคลื่อนไหวของใบหญ้า เธอจะเป่าลงไปในน้ำทะเลนอกจากนี้ ตอนนี้ มันเป็นคลื่นขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยท้องฟ้า แบกด้วยลมเย็นที่พัดพาไปสู่เธอมีตกใจ กลัวสีหน้าแวบผ่าน ซู ลู ตา หัวใจเธอจึงเสียใจที่ลำไส้ของเธอกลายเป็นสีเขียว เสร็จเรียบร้อย . . .ผู้ที่ นิ้วที่แทรกผ่านชั้นของน้ำแข็งอย่างหวงแหน ขุดลงไปในดินที่ขอบของจัตุรัสสาธารณะ เธอเพียงแค่เข้าร่วมแรงทั้งหมดของเธอ และใช้มัน ถ้าเธอปล่อย เธอจะปล่อยลงทะเลอย่างไรก็ตาม , มันเป็นโชคร้ายที่มีเพียงสองนิ้วที่หักผ่านชั้นน้ำแข็ง และมันก็ไม่ใช่มือของเธอทั้งหมด ดังนั้น ความแข็งแรงของมันดูเหมือนจะน้อยมากเมื่อเสียงร้องของแต่ละคนและทุกสเปรย์มหาสมุทรกวาดต่อนางซูหลัวมีซ้ำๆ ก็สมควร แต่ก็ยังพยายามต่อไป นิ้วหักอยู่ห่างจากหินบนชายฝั่ง หลังจากนั้น เธอจ้องมองไปบนหนทางที่เธอ ในสถานะของน้ำแข็งแกะสลัก พร้อมสาดเสียงสนั่น ถูกตรงกวาดขึ้นโดยคลื่นของทะเล . . .ความหนาแน่นของน้ำแข็งต่ำกว่าน้ำทะเล ดังนั้น ซู ลู ในสถานะของน้ำแข็งประติมากรรมลอยตัวบนผิวน้ำทะเลและไม่ได้โดยตรงจมลงสู่พื้นน้ำ นี้เป็นที่ยิ่งใหญ่ที่สุดโชคดีในโชคร้ายของเธอแต่สิ่งที่ทำให้เธอเจ็บปวดและโศกเศร้า . . .เรือยอร์ชที่แค่ข้างหน้า อยู่ที่ระยะทางที่เกือบจะในการเข้าถึงแต่ . . . . . .กับหนึ่งตบจากสเปรย์มหาสมุทร เธอดูอย่างหมดหนทางเมื่อเธอถูกล้างออกไป เธอยังมองอย่างช่วยไม่ได้ขณะที่เธอลอยออกไปในทิศทางตรงกันข้ามจากที่เรือถูกยึด เธอจ้องมองอย่างว่างเปล่า เธอคาดการณ์โชคชะตาของเธอ กำลังจะถูกปล่อยให้ลอยไปบนพื้นผิวทะเลนี่เป็นเพียงเกินไปใจสลาย เศร้าเกินไป . . . . . ซู หลัวจึงหมดหนทาง เธอเกือบจะร้องไห้ทะเลมันกว้างใหญ่และไม่มีขอบเขต สวรรค์เท่านั้นที่รู้ว่าเธอจะกวาด . . . . . . ตราบใดที่เธอคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ทันที สองกว้าง , ก๋วยเตี๋ยวเหมือนวงน้ำตาไหลเงียบ ๆไหลลงบนหน้าของเคลื่อนไม่ได้เพราะติดอยู่ในน้ำแข็ง ซูหลอ .อย่างไรก็ตาม สิ่งที่อาจแค่สองนิ้วของเธอ ? ภายในทะเลไม่มีที่สิ้นสุดนี้ เธอจะลาออกเองโชคชะตาของเธอล่องลอยท่ามกลางคลื่นต่อหน้าแม่ธรรมชาติของเธอ จุดเล็ก ๆของความแข็งแรงสมบูรณ์ โดยไม่มีความสามารถในการต้านทานน่าสงสาร เธอหารู้ไม่ว่า นี่เป็นเพียงแค่จุดเริ่มต้นของความโชคร้ายของเธอตอนนี้มันเป็นเวลากลางคืนในคืนฟ้าเหงา แม้แต่เพียงเศษเสี้ยวของดาวสามารถมองเห็นได้ แม้สลัวพระจันทร์ถูกบดบังด้วยชั้นหนาของเมฆ ทั้งหมดรอบ ๆ มันเป็นสีดำ คุณไม่สามารถแม้แต่จะเห็นนิ้วบนมือของคุณในหน้าของคุณหัวใจของซูลู ได้กล่าวว่า จะทุกข์ใจมากตอนนี้ถูกตบโดยน้ำทะเล เธอโค้งไปทางทิศตะวันออก แล้วล้มไปทางทิศตะวันตกในโรคทั้งหมด ไม่เป็นไรถ้ามันลอยไปกับคลื่น แต่ทำไมแม้แต่โอกาสที่จะนอนบนผิวน้ำทะเล เพลิดเพลินกับทัศนียภาพที่สวยงามไม่คืนให้กับเธอ ?เธอไม่ได้รู้ว่าทิศทางที่เธอลอยมาหา . . . . . ซู หลัวตกมากขึ้นในความสิ้นหวังค่อยๆกลายเป็นค่อนข้างง่วงแต่ เมื่อ ซู ลู ไม่คิดว่ามันเป็นสิ่งที่น่าเศร้ายิ่งขึ้นก็ --แนวของฟ้าผ่ารวดเร็วเป็นพญามังกรทิ้งโสภาแข็งกร้าวเมื่อเวลาเปลี่ยนไปในขอบฟ้าตอนนี้ เป็นคนไม่ดี ลางสังหรณ์ที่จู่ๆฟองออกจากหัวใจเธอมันไม่ได้เป็นสิ่งที่เธอคิดว่ามันใช่มั้ย ? มันไม่ได้แย่ขนาดนั้น ใช่ไหม ? เธอพอจะมีเวลาสำหรับการเพิ่มคลื่นของพายุหมุนเขตร้อนในมหาสมุทรแต่สิ่งที่น่าเศร้าที่สุดไม่มีอยู่จริง สิ่งที่เกิดขึ้นเป็นเพียงมากกว่าโศกนาฏกรรมอาจกล่าวได้ว่า เมื่อคนออกจากโชค แม้น้ำดื่ม อาหารอาจจะติดอยู่ในรอยแตก betwe