As he gravitated toward a career in

As he gravitated toward a career in music from the late 1820s and into the 1830s, Wagner was torn between a cultural and perhaps philosophical allegiance to the symphonic tradition of Viennese classicism, above all the recently canon- ized genius of Beethoven, and a temperamental affinity with the conjunction of poetry, music, and theater in opera. By 1833 at the latest (when he composed his first operatic score, Die Feen), he had definitively cast his lot with opera, and
381
THOMAS GREY
despite unrealized hopes to write additional symphonies or symphonic poems of some kind in his retirement (that is, after Parsifal, 1882), he rarely strayed from his chosen vocation. The allegiance to Beethoven and a “German” symphonic ideal continued to be carefully cultivated as part of his artistic persona, however, as evidenced throughout his writings, his autobiographical texts, and his activity as a conductor.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นเขา gravitated ไปร่วมงานในเพลง จาก 1820s ปลาย และ เป็น 1830s วากเนอร์ฉีกระหว่างวัฒนธรรม และปรัชญาอาจจะให้สัตยาบันกับประเพณีแข่งของชาญคคลา ข้างต้นทั้งหมดล่าสุดแคนนอน ized อัจฉริยะของบีโธเฟน และความสัมพันธ์ temperamental กับร่วมของบทกวี เพลง และโรงละครโอเปรา โดย 1833 ที่ล่าสุด (เมื่อเขาประกอบด้วยคะแนน operatic เขาแรก Die Feen), เขาได้แน่นอนนักแสดงจำนวนมากของเขากับโอเปร่า และ381โทมัสเกรย์ทั้ง ๆ ที่ยังไม่รับรู้หวังว่าจะเขียนซิมโฟนีเพิ่มเติมหรือบทกวี symphonic บางชนิดในการเกษียณอายุของเขา (นั่นคือ หลังจาก Parsifal, 1882), เขา strayed จากอาชีพของท่านไม่ค่อย ให้สัตยาบันการพักแข่ง "เยอรมัน" และบีโธเฟนยังคงเป็นระมัดระวังปลูกเป็นส่วนหนึ่งของของศิลปะตัว อย่างไรก็ตาม เป็นหลักฐานตลอดทั้งงานเขียนของเขา ข้อความอัตชีวประวัติของเขา และกิจกรรมของเขาเป็นการนำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขณะที่เขา gravitated ธรรมชในอาชีพดนตรีจากอังกฤษและสายใน 1830 , แว็กเนอร์ถูกฉีกระหว่างวัฒนธรรมและปรัชญาอาจสวามิภักดิ์ต่อประเพณี ซิมโฟนี่ ของเวียนนารีสอร์ท , ทั้งหมดข้างต้นนี้ แคนนอน - ized อัจฉริยะของบีโธเฟ่น และความสัมพันธ์กับอารมณ์ร่วมของ กวี ดนตรี และโรงละครโอเปร่าโดยทุกอย่างที่ล่าสุด ( เมื่อเขาประกอบด้วยคะแนน , อุปรากรของเขาแรกตายฟีน ) เขาจะหล่อมากของเขากับโอเปร่าและ


แม้จะ 381 โทมัสสีเทาไม่ได้หวังที่จะเขียนเพิ่มเติม ซิมโฟนี หรือกลอนไพเราะบางชนิดในการเกษียณอายุของเขา ( คือหลังจากพาร์ซิฟาล 1882 ) เขาไม่ค่อยหลงจาก อาชีพที่เลือกความจงรักภักดีกับบีโธเฟ่นและ " เหมาะ แห่งเยอรมัน " ยังคงระมัดระวังการปลูกเป็นส่วนหนึ่งของบุคคลศิลปะของเขา อย่างไรก็ตาม หลักฐานตลอดงานเขียนของเขาตำราอัตชีวประวัติของเขาและกิจกรรมของเขาในฐานะผู้กำกับ