Concept and classification of resis

Concept and classification of resistant starch
As a carbohydrate occurring in food products, especially
cereal- and potato-based ones, and in organs of some
tropical plants, starch provides the organism with necessary
energy approximating 4 kcal (16.7 kJ) per g. As a result of
the activity of amylolytic enzymes of the gastrointestinal
tract (also in vitro) starch undergoes hydrolysis. Hence it is
regarded a compound rapidly and completely digested and
absorbed in the small intestine in the form of glucose being
a product of hydrolysis. It has been shown, however, that it
only refers to starch subjected to thermal treatment in an
appropriate amount of water (i.e. in a gelatinised form) and
consumed immediately after being prepared. Also raw
starch of some plant species (e.g. cereals), occurring as nongelatinised
granules, has been demonstrated to undergo
complete, although slow, digestion. Therefore starch has
been divided into: rapidly digestible starch (RDS) – degraded
to glucose within 20 min upon enzymatic activity, and
slowly digestible starch (SDS) degraded to glucose with the
successive 100 min [Englyst et al., 1992].
Some part of consumed starch has been observed to be
incompletely digested and in the intact form or as products
of its partial hydrolysis to escape the small intestine and
enter the large bowel. This part of starch has been termed
”resistant starch” (RS). It constitutes the difference
between the amount of starch subjected to the activity of a
complex of amylolytic enzymes and the amount of glucose
(as starch equivalent) produced as a result of hydrolysis with
those enzymes. By definition, resistant starch is the sum of
starch and products of its degradation not absorbed in the
small intestine of a healthy human.
Resistant starch has been found to appear in four forms.
The early classification involved only three forms of starch
[Englyst & Cummings, 1987; Englyst et al., 1992]: RS 1 –
physically inaccessible starch; RS 2 – starch of raw (non-
-gelatinised) granules of some plant species; RS 3 – retrograded
starch.
In successive years, those forms were supplemented with
another one [Eerlingen & Delcour, 1995; Brown, 1996;
Haralampu, 2000], namely – RS 4 – chemically- or physically-modified
starch

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แนวคิดและการจัดหมวดหมู่ของแป้งทนเป็นคาร์โบไฮเดรตที่เกิดขึ้นในผลิตภัณฑ์อาหารโดยเฉพาะอย่างยิ่งคนที่cereal- และมันฝรั่งที่ใช้และในอวัยวะบางส่วนของพืชเขตร้อน, แป้งให้มีชีวิตที่มีความจำเป็นพลังงานประมาณ 4 กิโลแคลอรี (16.7 กิโลจูล) ต่อกรัม อันเป็นผลมาจากการทำงานของเอนไซม์เอนไซม์ของระบบทางเดินอาหารทางเดิน(ยังอยู่ในหลอดทดลอง) แป้งผ่านการย่อยสลาย ดังนั้นมันจะได้รับการยกย่องเป็นสารประกอบอย่างรวดเร็วและย่อยอย่างสมบูรณ์และดูดซึมในลำไส้เล็กในรูปแบบของน้ำตาลกลูโคสเป็นผลิตภัณฑ์ของการย่อยสลาย มันแสดงให้เห็นแต่ว่ามันเพียงแต่หมายถึงแป้งภายใต้การรักษาความร้อนในปริมาณที่เหมาะสมของน้ำ(เช่นในรูปแบบ gelatinised) และการบริโภคทันทีหลังจากที่ถูกจัดเตรียมไว้ ยังดิบแป้งของพืชบางชนิด (เช่นธัญพืช) ที่เกิดขึ้นเป็น nongelatinised เม็ดได้รับการแสดงให้เห็นถึงจะได้รับการเสร็จสมบูรณ์แม้ว่าจะช้าย่อยอาหาร ดังนั้นแป้งได้ถูกแบ่งออกเป็น: แป้งที่ย่อยอย่างรวดเร็ว (RDS) - สลายน้ำตาลกลูโคสภายใน20 นาทีเมื่อเอนไซม์และช้าแป้งที่ย่อย(SDS) สลายเป็นน้ำตาลกลูโคสที่มีต่อเนื่อง100 นาที [Englyst et al, 1992.]. บางส่วน แป้งบริโภคได้รับการปฏิบัติที่จะย่อยไม่สมบูรณ์และในรูปแบบเหมือนเดิมหรือเป็นผลิตภัณฑ์ของการย่อยบางส่วนของที่จะหลบหนีลำไส้เล็กและเข้าสู่ลำไส้ใหญ่ ส่วนหนึ่งของแป้งนี้ได้รับการเรียกว่า"ทนแป้ง" (อาร์เอส) มันถือเป็นความแตกต่างระหว่างปริมาณแป้งภายใต้กิจกรรมของความซับซ้อนของเอนไซม์เอนไซม์และปริมาณของน้ำตาลกลูโคส(เทียบเท่าแป้ง) ผลิตเป็นผลมาจากการย่อยด้วยเอนไซม์เหล่านั้น ตามคำนิยามแป้งทนคือผลรวมของแป้งและผลิตภัณฑ์จากการย่อยสลายของมันไม่ถูกดูดซึมในลำไส้เล็กของมนุษย์มีสุขภาพดี. แป้งทนได้รับพบว่าปรากฏในสี่รูปแบบ. การจำแนกประเภทต้นมีส่วนร่วมเพียงสามรูปแบบของแป้ง[Englyst และคัมมิง 1987; . Englyst et al, 1992]: อาร์เอส 1 - แป้งไม่สามารถเข้าถึงได้ทางร่างกาย; อาร์เอส 2 - แป้งดิบ (ไม่-gelatinised) เม็ดของพืชบางชนิด; อาร์เอส 3 - รีโทรเกรด. แป้งในปีต่อเนื่องในรูปแบบที่ถูกเสริมด้วยอีกคนหนึ่ง [Eerlingen และ Delcour, 1995; บราวน์ 1996; Haralampu 2000] คือ - อาร์เอส 4 - chemically- หรือร่างกายที่ปรับเปลี่ยนแป้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนวคิดและการจำแนก
แป้งทนเป็นคาร์โบไฮเดรตที่เกิดขึ้นในผลิตภัณฑ์อาหาร ธัญพืช โดยเฉพาะ
และมันฝรั่งตามคนและในอวัยวะของพืชเขตร้อน
แป้งให้ชีวิตกับพลังงาน 4 กิโลแคลอรี ( จำเป็น
ประมาณ 16.7 kJ / กรัม ผลของกิจกรรมไมโลไลติกเอนไซม์
ของระบบทางเดินอาหาร
( ในหลอดทดลอง ) แป้งที่ผ่านการย่อย .จึงถือได้ว่าเป็นสารอย่างรวดเร็วและสมบูรณ์

เข้าใจ และดูดซึมในลำไส้เล็กในรูปแบบของกลูโคสถูก
ผลิตภัณฑ์ย่อยสลาย . มันได้ถูกแสดง อย่างไรก็ตาม มัน
เท่านั้นหมายถึงแป้งภายใต้การใช้ความร้อนใน
ปริมาณน้ำที่เหมาะสม ( เช่นในรูปแบบ gelatinised )
บริโภคทันทีหลังจากถูกเตรียมไว้ ยังดิบ
แป้งของพืชบางชนิด เช่นธัญพืช ) , ที่เกิดขึ้น nongelatinised
เม็ด , ได้แสดงผ่าน
สมบูรณ์ , แม้ว่าช้า การย่อยอาหาร ดังนั้นแป้งได้
ถูกแบ่งออกเป็น : อย่างรวดเร็วย่อยแป้ง ( RDS ) และการย่อยสลายกลูโคสภายใน 20 นาที

เมื่อเอนไซม์ และค่อยๆย่อยแป้ง ( SDS ) การย่อยสลายกลูโคสกับ
ต่อเนื่อง 100 นาที [ englyst et al . , 1992
]ส่วนหนึ่งของการใช้แป้งที่ได้รับการปฏิบัติเป็นปกติและในฟอร์มย่อย

เหมือนเดิมหรือเป็นผลิตภัณฑ์ของการย่อยบางส่วนหนีลำไส้เล็กและ
ระบุลําไส้ใหญ่ ส่วนนี้ของแป้งถูก termed
" แป้งทน " ( อาร์เอส ) มันถือเป็นความแตกต่างระหว่างปริมาณของแป้ง

ภายใต้กิจกรรมของที่ซับซ้อนของไมโลไลติกเอนไซม์และปริมาณกลูโคส
( เป็นแป้งเทียบเท่า ) ผลิตผลของการย่อยสลายด้วย
เอนไซม์เหล่านั้น โดยความหมาย , แป้งทนคือผลรวมของ
แป้งและผลิตภัณฑ์ของการย่อยสลายไม่ดูดซึมในลำไส้เล็กของมนุษย์
.
แป้งทนได้ปรากฏใน 4 รูปแบบ หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้องเท่านั้นก่อน

สามรูปแบบของแป้ง[ englyst & Cummings , 1987 ; englyst et al . , 1992 ) : Rs 1 –
ทางกายภาพได้แป้ง อาร์เอส 2 –แป้งดิบ ( -
- gelatinised ) เม็ดของพืชบางชนิด ; Rs 3 –แป้ง retrograded
.
ปีต่อเนื่อง แบบฟอร์ม ที่ถูกเสริมด้วย
[ eerlingen อีกหนึ่ง & delcour , 1995 ; น้ำตาล , 1996 ;
haralampu , 2000 ) คือ – อาร์เอส 4 –เคมีหรือทางกายภาพ
แป้งดัดแปลง