four major elements of the experien

four major elements of the experience of loneliness: self alienation, interpersonal isolation, distressed reactions, and agony. None of these elements is in itself specific to loneliness; however, the four elements combine to create the experience of loneliness (Rokach, 1988). Self-alienation, which is a feeling of separation from one’s self, core, and identity (Rokach, 1988), has two components: emptiness and depersonalization. Emptiness is the hollowness and blackness felt by the lonely, while depersonalization is characterized by a feeling of unreality and confused identity (Rokach, 1988). Interpersonal isolation refers to the feeling of being emotionally, geographically, and socially alone; it has three components: absence of intimacy, perceived social alienation, and abandonment. Absence of intimacy is a disturbing feature of loneliness; it refers to the lack of a close, intimate, and caring relationship. Absence of intimacy has two components: a lack of closeness to others in general. This component focuses on deficiency in relationships in general and missing a specific relation- ship, i.e., a person who is no longer present, or the absence of any intimate relationship in one’s life (Rokach, 1988).
Perceived social alienation refers to the perception of being socially unwanted and alone, or abandoned. Perceived social alienation has two components: dis- connectedness and social rejection. Disconnectedness refers to the feeling of being socially and emotionally detached from others; social rejection refers to the actual rejection that is often felt by the lonely (Rokach, 1988). Abandonment refers to the person’s belief that he or she was purposefully left behind or abandoned. Abandonment also has two components: intimate rejection and betrayal. Intimate rejection refers to the feeling of rejection by close and intimate persons (e.g., mother, girlfriend); betrayal is a generalized feeling of being unaccepted and unwelcomed by others.
The distress experienced by the lonely has four components: physiological and behavioral distress, self-deprecation, self-generated social detachment, and immobilization. Physiological and behavioral distress
involves somatic complaints such as headaches, nausea, or stomach upset, or behavioral stress such as crying and sleeping more than usual. Self-deprecation refers to a generalized negative attitude toward one’s self. Self-generated social detachment reflects a lack of closeness to others that is brought on oneself, and it has two components: withdrawal and active separation. Withdrawal reflects the need to become uninvolved in a “gentle manner”; active separation refers to more aggressive detachment or “refusing to open up.”
The term agony factor describes the lonely person’s pain and suffering. Its components include inner turmoil and emotional upheaval. Inner turmoil indicates inner searching for answers and insights, and includes three components: defenselessness, confusion, and numbness. Defenselessness reflects the person’s inner disturbance and despair. Confusion involves feeling mixed up, not thinking correctly, and numbness describes the way one feels as a result of loneliness. Emotional upheaval refers to the emotions revolving around pain and suffering, including anxiety, fear, anger, hostility, and concern about future existence, as well as feelings of embarrassment, shame, and humiliation (Rokach, 1988).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สี่หลักองค์ประกอบของประสบการณ์ของความเหงา: ฝังตนเอง แยกมนุษยสัมพันธ์ ปฏิกิริยาเป็นทุกข์ และทุกข์ทรมาน องค์ประกอบเหล่านี้ไม่มีอยู่ในตัวเองเฉพาะความเหงา อย่างไรก็ตาม ตามองค์ประกอบรวมถึงการสร้างประสบการณ์ของความเหงา (Rokach, 1988) ฝังตนเอง ซึ่งเป็นความรู้สึกที่แยกจากหนึ่งเป็นตนเอง หลัก และอัตลักษณ์ (Rokach, 1988), มีส่วนประกอบที่สอง: ความว่างเปล่าและบุคลิกวิปลาส ความว่างเปล่าเป็นที่ hollowness และ blackness รู้สึกโดดเดี่ยว ในขณะที่บุคลิกวิปลาสเป็นลักษณะของ unreality และสับสนตัวตน (Rokach, 1988) แยกมนุษยสัมพันธ์หมายถึงความรู้สึกของอารมณ์ กันทางภูมิศาสตร์ และสังคมคน เดียว มีส่วนประกอบที่ 3: ขาด ความโรแมนติค จำหน่ายรับรู้สังคม abandonment การขาดงานของโรแมนติคเป็นคุณลักษณะรบกวนของความเหงา มันหมายถึงการขาดความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิด สนิทสนม และมุ่ง ของมีระดับมีส่วนประกอบที่สอง: การขาดของความใกล้เคียงกับคนทั่วไป ส่วนประกอบนี้มุ่งเน้นเกี่ยวกับการขาดในความสัมพันธ์โดยทั่วไป และขาดการสัมพันธ์เรือ เช่น บุคคลที่ไม่มี หรือมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดในชีวิต (Rokach, 1988)จำหน่ายรับรู้ทางสังคมหมายถึงการรับรู้ของสังคมที่ไม่พึงประสงค์ และอยู่คนเดียว หรือละทิ้ง การรับรู้ที่สุดสังคมมีส่วนประกอบสอง: dis connectedness และปฏิเสธสังคม Disconnectedness หมายถึงความรู้สึกของการถูกสังคม และอารมณ์แยกออกจากผู้อื่น การปฏิเสธสังคมหมายถึงการปฏิเสธจริงที่มักจะรู้สึกการโดดเดี่ยว (Rokach, 1988) Abandonment หมายถึงความเชื่อของบุคคลว่าเขา หรือเธอทุกถูกทิ้ง หรือถูกทอดทิ้ง Abandonment ยังมีส่วนประกอบที่สอง: เป็นการปฏิเสธและทรยศกันเอง การปฏิเสธอย่างใกล้ชิดถึงความรู้สึกของการปฏิเสธโดยบุคคลใกล้ชิด และใกล้ชิด (เช่น แม่ แฟน); ทรยศความรู้สึกเมจแบบทั่วไป ของการ unaccepted และ unwelcomed โดยผู้อื่นได้ความทุกข์ที่มีประสบการณ์จากการโดดเดี่ยวมีส่วนประกอบ 4: ทุกข์สรีรวิทยา และพฤติกรรม deprecation ตนเอง ปลดตนเองสร้างสังคม และการตรึง ทุกข์สรีรวิทยา และพฤติกรรมเกี่ยวข้องกับข้อร้องเรียน somatic เช่นปวดหัว คลื่น ไส้ ท้องอารมณ์เสีย หรือความเครียดพฤติกรรมร้องไห้ และนอนมากกว่าปกติ Deprecation ตนเองหมายถึงมีทัศนคติลบเมจแบบทั่วไปไปทางหนึ่งคือตนเอง ปลดตัวเองสร้างสังคมสะท้อนให้เห็นถึงการขาดของความใกล้เคียงกับคนอื่น ๆ ที่มาในตัว และมีส่วนประกอบสอง: ถอนและแยกใช้งาน ต้องเป็น uninvolved "อ่อนโยนอย่าง" สะท้อนถอน แยกใช้งานถึงปลดสูงขึ้นหรือ "ปฏิเสธที่จะเปิด"ตัวทุกข์ทรมานคำอธิบายอาการปวดและทุกข์ทรมานของผู้โดดเดี่ยว คอมโพเนนต์รวมความวุ่นวายภายในและแรงกระเพื่อมทางอารมณ์ ความวุ่นวายภายในระบุว่า การค้นหาคำตอบและความเข้าใจภายใน และรวมถึงส่วนประกอบที่สาม: defenselessness สับสน และมึนงง Defenselessness สะท้อนรบกวนภายในของบุคคลและความสิ้นหวัง ผสม ความรู้สึกไม่มีความคิดถูกต้อง เกี่ยวข้องกับความสับสน และมึนงงอธิบายวิธีที่รู้สึกจากความเหงา แรงกระเพื่อมทางอารมณ์หมายถึงอารมณ์ที่หมุนรอบความเจ็บปวด และทุกข์ทรมาน รวมทั้งความวิตกกังวล กลัว โกรธ ศัตรู และกังวลเกี่ยวกับอนาคตที่มีอยู่ เช่นเดียวกับความรู้สึก ของความลำบากใจ ละอายใจ อับอาย (Rokach, 1988)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สี่องค์ประกอบที่สำคัญของประสบการณ์ของความเหงา: โอนตนเองแยกระหว่างบุคคลปฏิกิริยามีความสุขและความทุกข์ทรมาน ไม่มีองค์ประกอบเหล่านี้อยู่ในตัวเองที่เฉพาะเจาะจงกับความเหงา; แต่ธาตุทั้งสี่รวมถึงการสร้างประสบการณ์ของความเหงา (Rokach, 1988) การโอนตัวเองซึ่งเป็นความรู้สึกของการแยกออกจากตัวเองหนึ่งของหลักและตัวตน (Rokach, 1988) มีสององค์ประกอบ: ความว่างเปล่าและ depersonalization ความว่างเปล่าเป็นความว่างเปล่าและความมืดรู้สึกเหงาในขณะที่ depersonalization ที่โดดเด่นด้วยความรู้สึกของความจริงและเอกลักษณ์สับสน (Rokach, 1988) การแยกความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลหมายถึงความรู้สึกของการเป็นอารมณ์ทางภูมิศาสตร์และสังคมคนเดียว; มันมีสามองค์ประกอบของความใกล้ชิดกรณีที่ไม่มีการรับรู้ความแปลกแยกทางสังคมและถูกทอดทิ้ง กรณีที่ไม่มีความใกล้ชิดเป็นคุณลักษณะของความเหงารบกวน; มันหมายถึงการขาดความใกล้ชิดสนิทสนมและความสัมพันธ์ของการดูแล กรณีที่ไม่มีความใกล้ชิดมีสองส่วน: การขาดความใกล้ชิดกับคนอื่น ๆ ทั่วไป ส่วนนี้มุ่งเน้นไปที่การขาดในความสัมพันธ์ทั่วไปและหายไปความสัมพันธ์ที่เฉพาะเจาะจงคือคนที่ไม่เป็นปัจจุบันหรือกรณีที่ไม่มีความสัมพันธ์ใด ๆ ที่ใกล้ชิดในชีวิตหนึ่งของ (Rokach, 1988).
การรับรู้แปลกแยกทางสังคมหมายถึงการรับรู้ ของการเป็นสังคมที่ไม่พึงประสงค์และคนเดียวหรือยกเลิก การรับรู้ของแปลกแยกทางสังคมมีสองส่วน: การเชื่อมโยงและการปฏิเสธปรากฏสังคม disconnectedness หมายถึงความรู้สึกของการสังคมและเดี่ยวอารมณ์จากคนอื่น ๆ ; ปฏิเสธทางสังคมหมายถึงการปฏิเสธที่เกิดขึ้นจริงที่มักจะรู้สึกเหงา (Rokach, 1988) ละทิ้งหมายถึงความเชื่อของบุคคลที่เขาหรือเธอถูกทิ้งไว้ข้างหลังตั้งใจหรือยกเลิก นอกจากนี้ยังมีการละทิ้งสององค์ประกอบปฏิเสธที่ใกล้ชิดและการทรยศ ปฏิเสธที่ใกล้ชิดหมายถึงความรู้สึกของการปฏิเสธโดยบุคคลใกล้ชิดและใกล้ชิด (เช่นแม่ของแฟนสาว); ทรยศเป็นความรู้สึกทั่วไปของการไม่ยอมรับและตื่นตัวโดยคนอื่น ๆ .
ความทุกข์ที่มีประสบการณ์โดยเหงามีสี่องค์ประกอบความทุกข์ทางสรีรวิทยาและพฤติกรรมตัวเองคัดค้านไม่แยแสสังคมด้วยตนเองที่สร้างและการตรึง ความทุกข์ทางสรีรวิทยาและพฤติกรรมที่เกี่ยวข้องกับการร้องเรียนร่างกายเช่นปวดศีรษะคลื่นไส้หรือปวดท้องหรือความเครียดพฤติกรรมเช่นร้องไห้และนอนหลับมากขึ้นกว่าปกติ
ตัวเองคัดค้านหมายถึงทัศนคติเชิงลบต่อตนเองทั่วไปของคน ๆ หนึ่ง สร้างตัวเองออกทางสังคมสะท้อนให้เห็นถึงการขาดความใกล้ชิดกับคนอื่น ๆ ที่ถูกนำมาในตัวเองและมันมีสองส่วน: การถอนและการแยกการใช้งาน สะท้อนให้เห็นถึงการถอนจำเป็นที่จะต้องกลายเป็นอิสระใน "ลักษณะอ่อนโยน"; แยกที่ใช้งานหมายถึงการปลดเชิงรุกมากขึ้นหรือ "ปฏิเสธที่จะเปิดขึ้น."
ปัจจัยความทุกข์ทรมานคำอธิบายถึงความเจ็บปวดของคนเหงาและความทุกข์ทรมาน ส่วนประกอบของมันรวมถึงความวุ่นวายภายในและการเปลี่ยนแปลงทางอารมณ์ ความวุ่นวายภายในบ่งชี้ด้านการค้นหาคำตอบและข้อมูลเชิงลึกและรวมถึงสามองค์ประกอบที่พึ่งสับสนและมึนงง ที่พึ่งสะท้อนให้เห็นถึงความวุ่นวายภายในของบุคคลและความสิ้นหวัง ความสับสนที่เกี่ยวข้องกับความรู้สึกที่ผสมขึ้นไม่ได้คิดอย่างถูกต้องและมึนงงอธิบายวิธีการหนึ่งที่รู้สึกเป็นผลมาจากความเหงาที่ การเปลี่ยนแปลงทางอารมณ์หมายถึงอารมณ์โคจรรอบความเจ็บปวดและความทุกข์ทรมานรวมทั้งความวิตกกังวลความกลัวความโกรธความเกลียดชังและความกังวลเกี่ยวกับการดำรงอยู่ในอนาคตเช่นเดียวกับความรู้สึกของความลำบากใจ, ความอัปยศและความอัปยศอดสู (Rokach, 1988)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สี่องค์ประกอบที่สำคัญของประสบการณ์ของความเหงา : ความแปลกแยกระหว่างการแยก , ปฏิกิริยา , เป็นทุกข์และทรมานตนเอง ไม่มีองค์ประกอบเหล่านี้อยู่ในตัวเองโดยเฉพาะกับความเหงา แต่ธาตุทั้งสี่รวมกันเพื่อสร้างประสบการณ์แห่งความเหงา ( rokach , 1988 ) แปลกแยกจากตนเอง ซึ่งเป็นความรู้สึกของการแยกจากหนึ่งของตนเอง หลักและเอกลักษณ์ ( rokach , 1988 )มีสององค์ประกอบ : ว่างเปล่า และด้าน . ความว่างเปล่าคือความไม่ซื่อสัตย์ และความมืด รู้สึก โดย โดดเดี่ยว ในขณะที่ด้านเป็นลักษณะความรู้สึกและตัวตน ( ไม่จริงงง rokach , 1988 ) ระหว่าง แยก หมายถึง ความรู้สึก อารมณ์ ในทางภูมิศาสตร์และสังคมเพียงอย่างเดียว มันมีองค์ประกอบ 3 : ไม่มีความสนิทสนม การแปลกแยกจากสังคมและการถูกทอดทิ้ง . ไม่มีความสนิทสนมเป็นคุณลักษณะรบกวนของความเหงา มันหมายถึงการขาดการใกล้ชิดสนิทสนม และการดูแลความสัมพันธ์ ไม่มีความสนิทสนมที่มีสององค์ประกอบ : การขาดความใกล้ชิดกับคนอื่น ๆทั่วไป ส่วนนี้จะเน้นที่ขาดในความสัมพันธ์ทั่วไป และหายเฉพาะความสัมพันธ์ - เรือ คือ คนที่ไม่มีปัจจุบันหรือการขาดงานของความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดใด ๆ ในชีวิตหนึ่ง ( rokach , 1988 ) .
รับรู้ความห่างเหินทางสังคม หมายถึง การรับรู้ของการเป็นสังคมที่ไม่พึงประสงค์และโดดเดี่ยวหรือถูกทอดทิ้ง การรับรู้ทางสังคมที่มีสององค์ประกอบ : dis - การเชื่อมโยงและการปฏิเสธสังคม การตัดขาด หมายถึง ความรู้สึกของการเป็นสังคมและอารมณ์แยกออกจากคนอื่นการปฏิเสธสังคม หมายถึง การปฏิเสธที่เกิดขึ้นจริงที่มักจะรู้สึกโดดเดี่ยว ( rokach , 1988 ) บุพการี หมายถึง คนที่เชื่อว่าเขาหรือเธอตั้งใจทิ้งไว้ หรือถูกทอดทิ้ง การละทิ้งยังมีสององค์ประกอบ : การใกล้ชิดและการทรยศ ใกล้ชิด ปฏิเสธ หมายถึง ความรู้สึกของการปฏิเสธโดยใกล้ชิดและบุคคลใกล้ชิด เช่น แม่แฟน )การทรยศต่อความรู้สึกทั่วไปของการไม่ยอมรับ / p > โดยคนอื่น ๆ .
" ประสบการณ์ โดยมีองค์ประกอบ 4 ด้าน เหงา ทุกข์ ความไม่เห็นด้วยตนเองและพฤติกรรมที่ตนเองสร้างขึ้น ไม่สนใจ สังคม และการตรึง . ทางสรีรวิทยาและพฤติกรรมที่เกี่ยวข้องกับการร้องเรียน ส่วนความทุกข์
เช่น ปวดศีรษะ คลื่นไส้ หรือท้องอารมณ์เสียหรือพฤติกรรมความเครียด เช่น ร้องไห้และนอนมากกว่าปกติ คัดค้านด้วยตนเอง หมายถึง นัยหนึ่งคือทัศนคติเชิงลบต่อตนเอง ตนเองสร้างขึ้น ไม่สนใจสังคม สะท้อนให้เห็นถึงการขาดความใกล้ชิดกับคนอื่นที่ทำให้ตนเอง และจะมีสององค์ประกอบ : การถอน และใช้แยก การถอนเงินสะท้อนต้องกลายเป็นที่ใช้ในลักษณะที่เป็น " สุภาพบุรุษ "งานแยกหมายถึงแนวก้าวร้าวมากขึ้นหรือ " ปฏิเสธที่จะเปิด . "
คำว่าทรมานปัจจัยที่อธิบายคนที่เหงาของความเจ็บปวดและความทุกข์ทรมาน ส่วนประกอบรวมถึงความวุ่นวายภายในและความวุ่นวายทางอารมณ์ ความวุ่นวายภายในบ่งชี้ภายในเพื่อค้นหาคำตอบและข้อมูลเชิงลึก และรวมถึงสามองค์ประกอบ : ประการแรก ความสับสน และความรู้สึกประการแรกสะท้อนของบุคคลภายในการรบกวนและความสิ้นหวัง ความสับสนที่เกี่ยวข้องกับความรู้สึกสับสน ไม่คิดอย่างถูกต้อง และชาอธิบายวิธีหนึ่งรู้สึกเป็นผลของความเหงา การเปลี่ยนแปลงทางอารมณ์ หมายถึง อารมณ์ที่หมุนของความเจ็บปวดและทุกข์ ได้แก่ ความวิตกกังวล ความกลัว ความโกรธ ความเกลียดชัง และความกังวลเกี่ยวกับชีวิตในอนาคต รวมทั้งความรู้สึกอับอายความอายและความอัปยศอดสู ( rokach , 1988 )