Various classifiers are available i

Various classifiers are available in literature thatproduce different outputs based on classification environment. ANN and SVM are the supervised learning classifiers and give very good response.The Parkinson disease was firstly recognized by a London’s doctor name James Parkinson in 1817. Later, in 1960’s it was found that Parkinson is associated with level of dopamine neurons. Dopamine is neurotransmitter playing a very important role in human brain and body communication. Dopamine releases a chemical that carries signal between nerve cells and as a result do the planning and programming of movements. With the reduced level of dopamine the movements get interrupted. About 70% of people with Parkinson show tremor that is most prominent in hands and fingers. Stiffness in the muscles, slowness of movements and lack of coordination while doing daily routine activities are also important signs of parkinson. An exact reason for the death of dopamine is not known. Genetic factor is one of the causes of this disease. About 15% of the patients have their family history. Internal and external toxins reduce the dopamine production. Free radicals are also responsible for the death of dopamine. As age increases, the chances of occurrence of this disease also increase.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คำนามภาษาต่าง ๆ มีในวรรณคดี thatproduce เอาท์พุตต่าง ๆ ตามการจัดประเภทสิ่งแวดล้อม แอนน์และ SVM มีคำนามภาษาเรียนรู้ที่มี และให้ผลตอบรับดีมาก โรคพาร์กินก่อนได้รู้จักตามชื่อแพทย์ของลอนดอน James พาร์กินใน 1817 ต่อมา ใน 1960 จึงพบว่าพาร์กินสัมพันธ์กับระดับของโดปามีน neurons โดพามีนเป็นสารสื่อประสาทในการเล่นบทบาทสำคัญในการสื่อสารที่สมองและร่างกายมนุษย์ โดปามีนปล่อยสารเคมีที่มีนำสัญญาณระหว่างเซลล์ประสาท และเป็นผลให้ ทำการวางแผน และการเขียนโปรแกรมของการเคลื่อนไหว กับระดับของโดปามีนลดลง เคลื่อนไหวได้จังหวะ ประมาณ 70% ของผู้ที่มีพาร์กินแสดงสั่นที่โดดเด่นที่สุดในมือและนิ้วมือ ตึงกล้ามเนื้อ slowness ย้ายและขาดความร่วมมือในขณะที่ทำกิจกรรมประจำวันยังมีอาการที่สำคัญของพาร์กิน ไม่มีทราบสาเหตุการตายของโดปามีนที่แน่นอน ปัจจัยทางพันธุกรรมเป็นสาเหตุของโรคนี้อย่างใดอย่างหนึ่ง ประมาณ 15% ของผู้ป่วยมีประวัติครอบครัวของพวกเขา สารพิษภายใน และภายนอกลดการผลิตโดพามีน อนุมูลอิสระสามารถรับผิดชอบการตายของโดปามีน เมื่ออายุมากขึ้น โอกาสของการเกิดโรคนี้ยังเพิ่มขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แยกประเภทต่างๆที่มีอยู่ในวรรณคดี thatproduce ผลที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับสภาพแวดล้อมในการจัดหมวดหมู่ ANN และ SVM เป็นลักษณนามการเรียนรู้ภายใต้การดูแลและให้ดีมากเป็นโรคพาร์กินสัน response.The ได้รับการยอมรับในตอนแรกโดยใช้ชื่อแพทย์ในกรุงลอนดอนเจมส์พาร์กินสันใน 1817 ต่อมาในปี 1960 ก็พบว่าพาร์กินสันมีความสัมพันธ์กับระดับของเซลล์ประสาทโดปามีน โดพามีนเป็นสารสื่อประสาทที่มีบทบาทสำคัญมากในสมองของมนุษย์และการสื่อสารร่างกาย โดพามีนออกสารเคมีที่ดำเนินสัญญาณระหว่างเซลล์ประสาทและเป็นผลทำการวางแผนและการเขียนโปรแกรมของการเคลื่อนไหว มีระดับที่ลดลงของโดพามีการเคลื่อนไหวได้รับการขัดจังหวะ ประมาณ 70% ของผู้ที่มีอาการสั่นพาร์กินสันแสดงที่โดดเด่นที่สุดในมือและนิ้วมือ ความแข็งในกล้ามเนื้อช้าของการเคลื่อนไหวและการขาดการประสานงานในขณะที่ทำกิจกรรมในชีวิตประจำวันนอกจากนี้ยังมีสัญญาณที่สำคัญของพาร์กินสัน เหตุผลที่แน่นอนสำหรับการตายของโดพามีนไม่เป็นที่รู้จัก ปัจจัยทางพันธุกรรมเป็นหนึ่งในสาเหตุของโรคนี้ ประมาณ 15% ของผู้ป่วยที่มีประวัติครอบครัวของพวกเขา สารพิษภายในและภายนอกลดการผลิตโดพามีน อนุมูลอิสระยังมีความรับผิดชอบสำหรับการตายของโดพามีน ขณะที่การเพิ่มขึ้นของอายุโอกาสของการเกิดโรคนี้ยังเพิ่ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คำต่าง ๆในวรรณคดี thatproduce แตกต่างกันโดยขึ้นอยู่กับสภาพแวดล้อมการจำแนกประเภท แอน และ SVM เป็นการเรียนรู้แบบมีผู้สอนและคำให้การตอบสนองที่ดีมาก โรค Parkinson คือประการแรกการยอมรับจากลอนดอน หมอ ชื่อเจมส์ พาร์กินสันใน 1817 . ต่อมา ในทศวรรษ 1960 พบว่าสาเหตุจะเกี่ยวข้องกับระดับของโดพามีน neurons .โดปามีนเป็นสารสื่อประสาทที่มีบทบาทสำคัญมากในการสื่อสารที่สมองและร่างกาย โดพามีน ปล่อยสารเคมีที่ประกอบสัญญาณระหว่างเซลล์ประสาท และเป็นผลทำให้การวางแผนและการเคลื่อนไหว กับการลดระดับของโดพามีนการเคลื่อนไหวได้รับการขัดจังหวะ ประมาณ 70% ของคนที่มีพาร์กินสันแสดงอาการสั่นที่โดดเด่นที่สุดในมือและนิ้วมือความแข็งแรงในกล้ามเนื้อ ความช้าของการเคลื่อนไหว และขาดการประสานงานทำกิจกรรมตามปกติทุกวัน ยังเป็นสัญลักษณ์สำคัญของพาร์กินสัน . เหตุผลที่แน่นอนสำหรับความตายของโดปามีน ไม่เป็นที่รู้จัก . ปัจจัยทางด้านพันธุกรรม เป็นหนึ่งในสาเหตุของโรคนี้ ประมาณ 15% ของผู้ป่วยมีประวัติครอบครัวของพวกเขา ภายในและภายนอก ขับสารพิษ ลดแบบการผลิตอนุมูลอิสระยังรับผิดชอบในการตายของโดพามีน เป็นการเพิ่มอายุ โอกาสของการเกิดโรคนี้เพิ่มขึ้น