ABSTRACT A multimodal trip planner

ABSTRACT A multimodal trip planner that produces optimal journeys involving both public transport
and private vehicle legs has to solve a number of shortest path problems, both on the road
network and the public transport network. The algorithms that are used to solve these shortest
path problems have been researched since the late 1950s. However, in order to provide accurate
journey plans that can be trusted by the user, the variability of travel times caused by traffic congestion
must be taken into consideration. This requires the use of more sophisticated time-dependent
shortest path algorithms, which have only been researched in depth over the last two decades,
from the mid-1990s. This paper will review and compare nine algorithms that have been proposed
in the literature, discussing the advantages and disadvantages of each algorithm on the basis of
five important criteria that must be considered when choosing one or more of them to implement
in a multimodal trip planner.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วางแผนการเดินทางต่อเนื่องที่ก่อให้เกิดการเดินทางที่ดีที่สุดเกี่ยวข้องกับระบบขนส่งสาธารณะทั้งนามธรรมและมียานพาหนะส่วนตัวขาเพื่อแก้ปัญหาเส้นทางที่สั้นที่สุด ทั้งบนท้องถนนของเครือข่ายและเครือข่ายขนส่งสาธารณะ อัลกอริทึมที่ใช้ในการแก้ปัญหาเหล่านี้สั้นที่สุดปัญหาเส้นทางมีการทำวิจัยตั้งแต่ปลายปี 1950 อย่างไรก็ตาม เพื่อให้ถูกต้องแผนการเดินทางที่สามารถเชื่อถือได้ โดยผู้ใช้ ความแปรปรวนของ เวลาที่เกิดจากการจราจรการเดินทางต้องนำมาพิจารณา นี้ต้องใช้เวลาขึ้นอยู่กับความซับซ้อนมากขึ้นสั้นที่สุดเส้นทางอัลกอริทึม ซึ่งมีเพียงการทำวิจัยในเชิงลึกกว่าสองทศวรรษจากช่วงกลางทศวรรษ 1990 กระดาษนี้จะตรวจสอบ และเปรียบเทียบอัลกอริทึมที่เก้าที่ได้รับการเสนอในวรรณคดี อภิปรายข้อดีและข้อเสียของแต่ละอัลกอริทึมบนพื้นฐานของเกณฑ์สำคัญห้าที่ต้องพิจารณาเมื่อเลือกอย่างหนึ่งของพวกเขาจะใช้ในการวางแผนเดินทางต่อเนื่อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อวางแผนการเดินทางต่อเนื่องที่ก่อให้เกิดการเดินทางที่ดีที่สุดที่เกี่ยวข้องกับทั้งการขนส่งสาธารณะ
และขายานพาหนะส่วนตัวมีการแก้จำนวนของปัญหาเส้นทางที่สั้นที่สุดทั้งบนถนน
เครือข่ายและเครือข่ายการขนส่งสาธารณะ ขั้นตอนวิธีการที่ใช้ในการแก้ปัญหาเหล่านี้สั้นที่สุด
ปัญหาเส้นทางที่ได้รับการวิจัยนับตั้งแต่ช่วงปลายปี 1950 อย่างไรก็ตามเพื่อให้ถูกต้อง
แผนการเดินทางที่สามารถเชื่อถือได้โดยผู้ใช้ความแปรปรวนของการเดินทางครั้งเกิดจากการจราจรแออัด
จะต้องนำมาพิจารณา นี้ต้องใช้เวลาขึ้นอยู่กับความซับซ้อนมากขึ้น
ขั้นตอนวิธีการเส้นทางที่สั้นที่สุดที่ได้รับการวิจัยในเชิงลึกเฉพาะในช่วงสองทศวรรษที่ผ่านมา
จากช่วงกลางปี ​​1990 กระดาษนี้จะตรวจสอบและเปรียบเทียบเก้าขั้นตอนวิธีการที่ได้รับการเสนอชื่อ
ในวรรณคดีถกข้อดีและข้อเสียของแต่ละขั้นตอนวิธีบนพื้นฐานของ
เกณฑ์ที่สำคัญห้าที่จะต้องพิจารณาเมื่อเลือกอย่างใดอย่างหนึ่งหรือมากกว่าของพวกเขาจะใช้
ในวางแผนการเดินทางต่อเนื่อง