While it is often assumedthat the a

While it is often assumed
that the active component of such exposure interventions is the repeated
tasting of the food, and the ‘learned safety’ that results from
this (Kalat & Rozin, 1973; Rozin, 1976), the act of tasting is not an
isolated sensory experience as it also provides exposure to the food’s
non-taste sensory qualities. That is, when a food is offered to a child
to eat, the child is exposed to the sight of the food, its smell and
its texture as the food is handled; he or she may also hear the name
of the food. If they taste it, they additionally experience the texture
of the food in the mouth and the sound it makes as it is chewed.
Familiarity with these non-taste sensory properties of a food may
play some part in the positive effects that result from
repeated tasting.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในขณะที่มันมักจะสันนิษฐานว่าคอมโพเนนต์ที่ใช้งานอยู่ของงานเช่นแสงที่ซ้ำชิมอาหาร และ 'เรียนรู้ความปลอดภัย' ที่เป็นผลจากนี้ (Kalat & Rozin, 1973 Rozin, 1976) การกระทำของชิมไม่มีประสบการณ์ทางประสาทสัมผัสแบบแยกมันยังให้สัมผัสของอาหารไม่ใช่รสชาติคุณภาพทางประสาทสัมผัส นั่นคือ เมื่ออาหารแก่เด็กกิน เด็กจะสัมผัสกับสายตาของอาหาร กลิ่น และจัดการของเนื้อเป็นอาหาร เขาหรือเธออาจได้ยินชื่อของอาหาร ถ้าพวกเขาลิ้มรสมัน พวกเขานอกจากนี้พบพื้นผิวอาหารในปากและเสียง ทำเป็นมันเป็น chewedอาจคุ้นเคยกับคุณสมบัติทางประสาทสัมผัสเหล่านี้ไม่ใช่รสชาติของอาหารเล่นบางส่วนในผลบวกที่ได้จากทำซ้ำการชิม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในขณะที่มันก็มักจะคิดว่าส่วนที่ใช้งานของการแทรกแซงการสัมผัสดังกล่าวเป็นซ้ำชิมอาหารและ'เรียนรู้ด้านความปลอดภัย' ที่เกิดจากการนี้(กาลัทและ Rozin 1973; Rozin, 1976) การกระทำของชิมไม่ได้เป็นแยกเป็นประสบการณ์ทางประสาทสัมผัสก็ยังมีการสัมผัสกับอาหารที่ไม่แสวงหารสชาติคุณภาพทางประสาทสัมผัส นั่นคือเมื่ออาหารที่ให้บริการแก่เด็กที่จะกินเด็กสัมผัสกับสายตาของอาหารที่มีกลิ่นหอมและของเนื้อของมันเป็นอาหารที่มีการจัดการ; เขาหรือเธออาจจะได้ยินชื่อของอาหาร ถ้าพวกเขาได้ลิ้มรสมันพวกเขายังได้สัมผัสกับพื้นผิวของอาหารในปากและเสียงก็จะทำให้มันเป็นที่เคี้ยว. คุ้นเคยกับเหล่านี้ที่ไม่ได้รสชาติคุณสมบัติทางประสาทสัมผัสของอาหารอาจเล่นบางส่วนในผลในเชิงบวกที่เกิดจากการชิมซ้ำแล้วซ้ำอีก.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในขณะที่มันมักจะสันนิษฐานว่าชิ้นส่วนที่ใช้งานของ

( เช่นการเป็นซ้ำ ชิมอาหาร และ ' เรียนรู้ความปลอดภัย ' ที่เป็นผลจาก
( Kal ā t &กซานเดอร์ โรซิน 1973 ; กซานเดอร์ โรซิน , 1976 ) , การกระทำของชิมไม่ใช่
แยกประสาทสัมผัสประสบการณ์นอกจากนี้ยังมีการคุณภาพ การชิมของ
อาหารไม่ นั่นคือ เมื่ออาหารมีให้แก่เด็ก
กินเด็กเผชิญกับสายตาของอาหาร กลิ่น และเนื้อเป็นอาหารของมัน
เป็นจัดการ เขาหรือเธออาจได้ยินชื่อ
ของอาหาร ถ้ารสชาติมัน พวกเขายังพบเนื้อ
ของอาหารในปากและเสียงทำให้มันเคี้ยว .
ความคุ้นเคยกับรสชาติและคุณสมบัติเหล่านี้ไม่ใช่ของอาหารอาจ
เล่นบางส่วนในผลในเชิงบวกที่เป็นผลจาก
ซ้ำชิม