My mind momentarily went blank, but

My mind momentarily went blank, but I quickly regained my senses and swung the Frost Rain Sword!”



“Keng!”



My blade struck the rocks, delaying my descent into death. Strawberry Matcha came flying over, her wings flapping heavily as her hand clung to mine. Her face was full of panic as she asked, “Boss, are you okay?”



I stopped to look around before answering. The ground around us was full of ice and snow; it looked like this area was the result of an avalanche, but the snow had managed to make the ground appear to be level.



“I’m fine, don’t worry Strawberry Matcha…”



Patting her on the shoulder, I gave her another smile, “A good idea just came to me….”



Strawberry Matcha face turned red, “Boss, you’re so evil…”



I knew it; Strawberry Matcha was smart enough to figure out my plan right away.

……



Climbing up from the snow again, I leaned against the Frost Rain Sword to take a breather. Afterwards, I opened up the system tools and drew the outlines of the rocks and sent them to Strawberry Matcha. “Remember to stay 40 yards away from them to be absolutely safe. Then bring all of the players down, hehe, let’s give [Wrath of the Heroes] a present…..”



Strawberry Matcha’s hands clasped in front of her excited face, “Boss, this is so exciting!”



“It is but remember, you have to be careful. I’m going to hide!”



“Okay, don’t worry…”

……



Sheathing my Frost Rain Sword, I went straight for the pile of snow in the back, hiding within it. A good 40 centimeters of my snow was above me head, and thankfully, my coordinates would not be shown. Luckily, I was able to come across a hole in the snow, where I could stare at the situation Strawberry Matcha would be in.



In the party chat, Strawberry Matcha whispered “Here they come Boss, there’s a lot of people! I count at least 200!”



“Uh, try to kill a few dozen, then we’ll look for a chance to leave!”



“Okay!”



The next moment, a distant cry was heard, there was no mistaking this voice. It was the Tyrant of Western Chu, Liu Ying. “It’s that wench Strawberry Matcha! With me comrades, let’s kill her!”



Piggy was confused, “Where’s Xiao Yao?”



“Who cares? Kill Strawberry Matcha first and guard the body! Xiao Yao Zi Zai will come around for sure!”



“Okay!”

……



Strawberry Matcha’s hurried voice was heard in the party chat once more, “Boss, they’re coming, I hope you did a good job of hiding!”



“Strawberry Matcha, let’s see how well you can fight now! Be careful of their long range attacks, or else you’ll be caught in the crowd control and won’t be able to move!”
“I will!”



Within my vision, Strawberry Matcha’s silver boots flew on the deep snow with snow sticking to her long legs. Behind her, a group of Berserkers, Swordsmen, Monks, and Knights started to chase her while Liu Ying led them with a snarl, “Don’t go easy on her, I doubt Xiao Yao would leave her alone!”



My heart leapt to my throat while both of my hands clasped onto the Frost Rain Sword. Strawberry Matcha had to survive this!



The result, Strawberry Matcha was smart enough to activate her flight mode; a pair of transparent wings came extending out of her back.She was in a half-flying mode but in order to keep the [Wrath of the Heroes] members on her, her greaves still left a messy line of footprints in the snow as she skimmed over it.



“Kill her!” Liu Ying roared. He was sprinting ahead of the others in a crazed state while the other players, taking inspiration from their boss, also crazily rushed forward. It was just as Strawberry Matcha had said, players from [Wrath of the Heroes] were just too easy to trick.

……



I looked over the edge of where I was hiding, clenching my fist, I prayed for Strawberry Matcha’s survival.



Tyrant of Western Chu came rushing forward with his sword. In less than 3 seconds, he was the first to fall, hopefully to his death. Two more fell with him, then another, and a few more after. In the heavy snow, no one could see what was happening and only see the “running” figure of Strawberry Matcha.”



“Not good, not good!”



After over 40 people had fallen down the ravine, Piggy’s eyes widened in realization of what just happened, “Stop! Wind Elves to the front and shoot down Strawberry Matcha! Mother fucker, the Boss fell for a trap and fell down the ravine!”

……



“Shua shua shua…”



More than a dozen Wind Elves came soaring into the air. While many of them were Archers, some Mages were among them. These were [Wrath of the Heroes]’s elite group of players!



My heart sank at the sight of this, immediately opening up the party chat, I shouted for Strawberry Matcha, “Fly towards me, I’ll protect the both of us! Don’t bother trying to go towards the ravine anymore, you’ll be shot down into it!”



“Ah, got it Boss…”



Strawberry Matcha broke off from her original path and flew off in a random direction. Her vision was horribly handicapped by the chilling winds and snow, causing her to cry out for me, “I can’t see where I’m going…”



“Fuck!”



Without hesitation, I broke my cover and ran out from behind the snow.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คิดข้ามไปเปล่า แต่ฉันได้อย่างรวดเร็วจากความรู้สึกของฉัน และ swung ดาบฝนน้ำแข็ง" "เก่ง" ใบมีดของฉันหลงหิน ล่าช้าโคตรของฉันเป็นความตาย เขียวสตรอเบอร์รี่มาบินอยู่เหนือ ปีกของเธอ flapping หนักเป็นเธอมือพืชการเหมือง ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความตกใจเธอถาม "เจ้านาย เป็นคุณล่ะ" ฉันหยุดมองไปรอบ ๆ ก่อนที่จะตอบ พื้นดินรอบ ๆ เราก็เต็มไป ด้วยน้ำแข็งและหิมะ มันดูเหมือนว่านี่คือ ผลลัพธ์ของหิมะถล่ม แต่หิมะได้จัดการให้ปรากฏ เป็นระดับพื้นดิน "สบายดี ไม่ต้องกังวลเขียวสตรอเบอร์รี่..." Patting เธอบนไหล่ ฉันให้รอยยิ้มของเธออีก, "ความคิดที่ดีเพิ่งเข้ามาให้ฉัน... " หน้าเขียวสตรอเบอร์รี่เปิดแดง "เจ้านาย คุณสิ่งที่ชั่วร้าย..." ผมรู้ว่ามัน เขียวสตรอเบอร์รี่ไม่ฉลาดพอที่จะเข้าใจแผนของฉันทันที…… ปีนขึ้นจากหิมะอีก ผมเองกับดาบฝนน้ำแข็งไปกินลม ภายหลัง ฉันเปิดเครื่องมือระบบ และวาดเค้าร่างของหิน แล้วส่งไปยังเขียวสตรอเบอร์รี่ "จำการ 40 หลาจากเขาจะปลอดภัยอย่างแน่นอน แล้ว นำทั้งหมดของผู้เล่นลง hehe ลองให้ [อาชญาของวีรบุรุษ] ขวัญ..." มือเขียวสตรอเบอร์รี่ clasped หน้าใบหน้าของเธอตื่นเต้น "เจ้านาย นี่คือตื่นเต้นมาก" "ก็ ได้จำ ไว้ คุณจะต้องระมัดระวัง ฉันจะซ่อน" "เอาล่ะ ไม่ต้องกังวล..."…… Sheathing ดาบของฉันฝนน้ำแข็ง ยิ้มตรงสำหรับกองหิมะหลัง ซ่อนอยู่ภายใน เซนติเมตรเป็น 40 ดีของหิมะของฉันเหนือฉันหัว และขอบคุณ พิกัดของฉันจะไม่สามารถแสดง โชคดี ผมต้องเจอหลุมในหิมะ ฉันสามารถมองสถานการณ์ที่เขียวสตรอเบอร์รี่จะ สนทนาปาร์ตี้ เขียวสตรอเบอร์รี่กระซิบ "ต่อมาเจ้านาย มีลูกหลายคน ฉันนับน้อย 200 " "Uh พยายามฆ่ากี่โหล แล้วเราจะหาโอกาสไป" "ดี" ช่วงเวลาถัดไป ได้ยินร้องไกล มีไม่มี mistaking เสียงนี้ ก็ทรราชของเวสเทิร์จือ หลิว Ying "ก็ที่ wench เขียวสตรอเบอร์รี่ กับเพื่อนร่วมงาน ลองฆ่าเธอ! " ลูกหมูถูกสับสน ความที่คือยาวเสี่ยว "ที่ใส่ใจ ฆ่าเขียวสตรอเบอร์รี่ก่อน และรักษาร่างกาย ไซหยานลีซิยาวเสี่ยวจะเวียนแน่" "ดี"…… สตรอเบอรี่เขียวรีบเสียงได้ยินบุคคลสนทนาสักที "เจ้านาย พวกเขากำลังมา ฉันหวังว่า คุณได้งานที่ดีของซ่อน" "เขียวสตรอเบอร์รี่ ลองดูว่าดีคุณสามารถต่อสู้ขณะนี้ ต้องระวังการโจมตีช่วงยาว หรือ อื่น ๆ คุณจะติดอยู่ในการควบคุมฝูงชน และไม่สามารถย้าย" "ผมจะ" ภายในวิสัยทัศน์ของฉัน สตรอเบอร์รี่เขียวเงินรองเท้าบินบนหิมะลึกด้วยหิมะผสานกับขายาวของเธอ เธอ กลุ่ม Berserkers, Swordsmen พระสงฆ์ และเริ่มไล่เธอขณะที่หลิว Ying ทำกับ snarl อัศวิน "ไม่ไปง่ายกับเธอ ฉันสงสัยเสี่ยวยาวจะปล่อยเธอคนเดียว" หัวใจหลุดออกมาให้คอขณะทั้งสองมือของฉัน clasped ลงดาบฝนน้ำแข็ง เขียวสตรอเบอร์รี่มีเพื่อความอยู่รอดนี้ ผล สตรอเบอร์รี่มัจฉาได้ฉลาดพอที่จะเรียกใช้โหมดการบินของเธอ คู่ของปีกโปร่งใสมาขยายออกจากหลังของเธอ เธอ ในโหมดบินครึ่ง แต่ให้สมาชิก [อาชญาของวีรบุรุษ] บนของเธอ เธอ greaves ซ้ายเส้นยุ่งของรอยเท้าในหิมะยังคง เป็นเธอเอาไว้ "ฆ่าเธอ" หลิว Ying roared เขาถูก sprinting ไปในสถานะคลั่งในขณะที่ผู้เล่นอื่น มีแรงบันดาลใจจากเจ้านายของพวกเขา crazily ยังวิ่งไปข้างหน้า มันเป็นเหมือนเขียวสตรอเบอร์รี่ได้กล่าวว่า ผู้เล่นจาก [อาชญาของวีรบุรุษ] ได้เพียงเกินไปหลอก…… ผมมองผ่านขอบที่ฉันถูกซ่อน เด็กนอนกัดกำปั้นของฉัน ฉันอธิษฐานเพื่อความอยู่รอดของสตรอเบอร์รี่มัจฉา ทรราชของชูตะวันตกมาวิ่งไปข้างหน้า ด้วยดาบของเขา น้อยกว่า 3 วินาที เขาเป็นคนแรกตก หวังตาย สองขึ้นตกกับเขา แล้วเพิ่มเติมอีก และกี่หลัง ในหิมะหนัก ไม่มีใครได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้น และดูรูป "ทำงาน" ของเขียวสตรอเบอร์รี่" "ไม่ดี ไม่ดี" หลังจาก 40 กว่าคนได้ตกลงมาลง ravine ตาของกระปุก widened สำนึกเพียงเกิดขึ้น "หยุด ลมเอลฟ์หน้า และยิงเขียวสตรอเบอร์รี่ แม่ fucker เจ้านายตกอยู่ในกับดัก และล้มลง ravine "…… "Shua shua shua..." โหลกว่าเอลฟ์ลมมาสูงขึ้นไปในอากาศ ขณะหลายยิงธนู ผู้วิเศษบางอย่างมีในหมู่พวกเขา มีกลุ่มชนชั้นสูง [อาชญาของวีรบุรุษ] ของเล่น หัวใจจมที่เห็นนี้ ทันทีเปิดสนทนาปาร์ตี้ ฉันตะโกนในสตรอเบอร์รี่มัจฉา, "บินสู่ฉัน ฉันจะปกป้องทั้งสองของเรา ไม่รบกวนไปต่อ ravine อีกต่อไป คุณจะถูกยิงลงมา" "อา แค่ว่าเจ้านาย..." เขียวสตรอเบอร์รี่ยากจนออกจากเส้นทางเดิมของเธอ และบินออกในทิศทางแบบสุ่ม วิสัยทัศน์ของเธอได้อย่างน่ากลัวคนทุพพลภาพ โดยลมหนาวและหิมะ ทำให้เธอร้องให้ฉัน "มองไม่เห็นซึ่งฉันจะ..." "Fuck" โดยไม่ลังเล ฉันปะของฉันยากจน และวิ่งออกพอหิมะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความคิดชั่วขณะ ก็ว่างเปล่า แต่ฉันได้อย่างรวดเร็วได้สติกลับคืนมาและเหวี่ยงดาบฟรอเรน ! "



" เก่ง ! "



ผมใบมีดตีหินถ่วงเชื้อสายของฉันในความตาย สตรอเบอร์รี่มัจฉาบินมามากกว่าเธอ เสียงปีกกระพือหนักเป็นมือถือของฉัน ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก เธอถามว่า " หัวหน้า เป็นอะไรหรือเปล่าครับ "



ผมหยุดที่จะมองไปรอบ ๆก่อนจะตอบพื้นดินรอบตัวเราเต็มไปด้วยน้ำแข็งและหิมะ ดูเหมือนบริเวณนี้คือผลของหิมะถล่ม แต่หิมะทำให้พื้นดินปรากฏเป็นระดับ



" ผมสบายดี ไม่ต้องเป็นห่วง สตรอเบอร์รี่ มัจฉา . . . . . . . "



ตบไหล่ฉันให้รอยยิ้มของเธออีก " ความคิดที่ดีมาเพื่อฉัน . . . . . . . "



สตรอเบอรี่มัจฉา ใบหน้าเปลี่ยนเป็นสีแดง " เจ้านาย คุณร้ายมาก . . . . . . . "



ฉันรู้ว่ามันสตรอเบอร์รี่มัจฉาก็ฉลาดพอที่จะคิดออกแผนทันที . . . . . . .





ปีนขึ้นจากหิมะอีกครั้ง ฉันพิงกับฟรอสต์ฝนดาบเพื่อต่อลมหายใจ หลังจากนั้น ผมเปิดระบบเครื่องมือและดึงร่างของหินและส่งไปยังสตรอเบอรี่มัจฉา . " อย่าลืมพัก 40 หลาห่างจากพวกเขาจะปลอดภัยอย่างแน่นอน แล้วนำทั้งหมดของผู้เล่นลง อิอิให้ [ พิโรธของวีรบุรุษ ] ปัจจุบัน . . . . "



สตรอเบอรี่มัจฉา มือกุมต่อหน้าเธอตื่นเต้นหน้า " เจ้านาย มันน่าตื่นเต้นจัง "



" มันคืออะไร แต่จำไว้ว่า คุณจะต้องระมัดระวัง ฉันต้องซ่อน "



" โอเค ไม่ต้องห่วง . . . . . . . "

. . . . . . .



ปลอกดาบ ฟรอเรนของฉัน ฉันก็ตรงไปที่กองหิมะอยู่ ซ่อนอยู่ภายในดี 40 เซนติเมตรหิมะของฉันอยู่เหนือหัวผม และ Thankfully , พิกัดของฉันจะไม่ถูกแสดง โชคดีที่ฉันมาข้ามหลุมในหิมะที่ฉันสามารถมองสถานการณ์สตรอเบอรี่มัจฉาจะ



ในปาร์ตี้แชท สตรอเบอรี่ มัจฉากระซิบ " มันมาทางนี้แล้วครับ มีคนมากมาย ! ผมนับอย่างน้อย 200 "

" เอ่อ . . . พยายามจะฆ่าโหลไม่กี่แล้วเราก็จะหาโอกาสไป "



" โอเค ! "



ช่วงเวลาถัดไป , ร้องไห้ห่างยังได้ยิน ไม่มีจำเสียงนี้ได้ มันเป็นเผด็จการของตะวันตก ชู หลิวหยิง . " นี่ยัยสตรอเบอร์รี่มัท ! กับเพื่อนสนิทฉัน ฉันจะฆ่าเธอ ! "



ลูกหมูสับสน " ที่ไหนเสี่ยวยาว ? "



" ใครสนล่ะ ฆ่าสตรอเบอรี่มัจฉาแรกและยามร่างกาย !เสี่ยวเหยาจื่อไจ้จะมาแน่นอน ! "



" โอเค ! "

. . . . . . .



สตรอเบอรี่มัจฉาก็รีบเสียงดังขึ้นในปาร์ตี้แชทอีกครั้ง " เจ้านาย พวกเขากำลังมา ฉันหวังว่าคุณจะได้งานที่ดีของการซ่อน "



" สตรอเบอรี่ มัจฉา เรามาดูวิธีการที่ดีที่คุณสามารถต่อสู้ในขณะนี้ ! ระวังระยะโจมตีของพวกเขา หรือ มิฉะนั้นคุณจะถูกจับในการควบคุมฝูงชน และจะไม่สามารถย้าย ! "
" ฉันจะ"



ในวิสัยทัศน์ของฉันรองเท้าสีเงินสตรอเบอรี่มัจฉาเป็นบินในหิมะลึกที่มีหิมะเกาะขาเธอยาว ข้างหลังเธอ กลุ่มของ berserkers นักดาบ , พระสงฆ์และเหล่าอัศวินเริ่มไล่เธอในขณะที่ Liu Ying นำเขาด้วยเสียงขู่คำราม " อย่าปล่อยเธอ ฉันสงสัยว่าเสี่ยวเหยาจะทิ้งเธอไว้คนเดียว "



ใจกระโจนเพื่อคอของฉันในขณะที่ทั้งสองมือไว้บนฟรอสต์ฝนดาบสตรอเบอร์รี่มัจฉาต้องมีชีวิตรอด !



ผลสตรอเบอรี่มัจฉา ฉลาดพอ ที่จะเปิดใช้งานโหมดการบินของเธอ ; คู่ของปีกใสมายื่นออกมาจากด้านหลังของเธอ เธอ ใน ครึ่ง แต่ในโหมดการบินเพื่อให้ [ พิโรธของวีรบุรุษ ] สมาชิกที่เธอ กริฟส์เธอยังเหลือเส้นยุ่งเหยิงของรอยเท้าใน หิมะที่เธอยอมทิ้งซะมากกว่า



" ฆ่าเธอ ! " หลิว ยิ่งคำรามเขาเร่งฝีเท้าไปข้างหน้าของผู้อื่นในสถานะบ้าคลั่งในขณะที่ผู้เล่นอื่น ๆ ที่นำแรงบันดาลใจจากเจ้านายของพวกเขาก็รัวเร่งไปข้างหน้า มันแค่เป็นสตรอเบอร์รี่มัจฉาได้กล่าวว่า ผู้เล่นจากความโกรธของวีรบุรุษ ] ง่ายเกินไปหลอก . . . . . . .





ผมมองผ่านขอบของผมอยู่ไหน clenching กำปั้นของฉัน ฉันภาวนาให้รอดสตรอเบอรี่มัจฉา .



ทรราชแห่งตะวันตก ชูมาวิ่งไปข้างหน้าด้วยดาบของเขา ในเวลาน้อยกว่า 3 วินาที เขาเป็นคนแรก หวังว่าเขาจะตาย อีกสองคนล้มลง เขา แล้ว อีก และอีกไม่กี่หลัง ในหิมะหนัก ไม่มีใครได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นและเห็น " วิ่ง " รูปสตรอเบอร์รี่ มัจฉา "



" ไม่เก่ง ไม่เก่ง "



หลังจากกว่า 40 คนได้ลดลงลงหุบลูกหมูของตาเบิกกว้างในการรับรู้สิ่งที่เกิดขึ้น " หยุด ! ลมเอลฟ์ไปด้านหน้า และยิงลงสตรอเบอรี่มัท ! สารเลว นายตกหลุมพรางแล้วตกเหว ! "

. . . . . . .



" Shua ชูวาชูวา . . . . . . . "



มากกว่าโหลลมเอลฟ์มาลอยในอากาศ ในขณะที่หลายของพวกเขาเป็นพลธนู มีจอมเวทย์อยู่ในหมู่พวกเขาเหล่านี้ [ พิโรธของวีรบุรุษ ] ยอดกลุ่มของผู้เล่น !



หัวใจของฉันจม ที่เห็นนี้ ทันที เปิดปาร์ตี้แชท ผมตะโกนให้สตรอเบอรี่มัจฉา บินมาทางฉัน ฉันก็จะปกป้องเราทั้งคู่ อย่าพยายามที่จะไปสู่เหวอีกแล้ว คุณจะต้องยิงมันเข้าไป ! "



" อ๊ะ ครับเจ้านาย . . . . . . . "



สตรอเบอร์รี่มัจฉายากจนออกจากเส้นทางเดิมของนาง และบินจากไปในทิศทางแบบสุ่ม วิสัยทัศน์ของเธอน่ากลัวพิการโดยลมหนาวและหิมะทำให้เธอร้องไห้ออกมาสิ " ผมไม่เห็นว่าผมจะ . . . . . . "



" บ้าเอ้ย ! ! ! "



โดยไม่ลังเล ผมทำปกของฉันและวิ่งออกมาจากหลังหิมะ