Foraging is a fundamental component

Foraging is a fundamental component of an animal’s behaviour.
It may vary substantially depending on characteristics of the
exploited food sources such as their spatial distribution (e.g.
clumped or randomly scattered), their abundance, their temporal
availability, and their predictability in space and time (Pyke,
Pulliam, & Charnov, 1977; Schoener, 1971; Stephens, Brown, &
Ydenberg, 2007; Stephens & Dunlop, 2008; Stephens & Krebs,
1986). Examples illustrating the interdependency of food characteristics
and foraging behaviour are plentiful (Stephens et al., 2007).
For instance, animals exploiting long-lasting or renewing, spatially
fixed food locations are often rather site-attached, that is, they
either stay at and defend or revisit these sites regularly (e.g. fish
defending a concentrated food source: Chapman & Kramer, 1996;
primates revisiting food trees: Normand, Ban, & Boesch, 2009;
Presotto & Izar, 2010). In contrast, temporary food sources that
are unpredictable in time and space must be exploited in a different
way. Animals that are specialized in exploiting such food, such as
obligate scavengers, are generally mobile and have evolved astonishing
abilities of fast detection and consumption. The turkey
vulture, Cathartes aura, for example, is known to have a remarkable
sense of smell for rapid detection of fast-decaying carcasses in
tropical forests (Houston, 1986).
Like animal carcasses, the occurrence of mushrooms is generally
expected to be spatiotemporally unpredictable (Corner, 1940; Lacy,
1984; Lee, Watling, & Sikin, 2002; Martin, 1979; Norvell & Exeter,
2004; Wheeler & Blackwell, 1984; Worthen & McGuire, 1990).
Although a wide array of mammals and insects are known to
consume mushrooms occasionally (Claridge & Trappe, 2005;
Wheeler & Blackwell, 1984), they are known to be a major part of
the diet in only a very few animals, among them the Californian
red-backed vole, Clethrionomys californicus, two species of ratkangaroos,
Potorous longipes and Potorous gilbertii, and several
beetle and fly species (Claridge & Trappe, 2005). This fact is not
surprising as mushrooms are expected to pose severe challenges to
an animal’s foraging strategy. Besides being unpredictable in time
and space, they generally decay within a few days (at least most
acarics and boletes) and many fungi contain toxic compounds (Camazine, 1983; Charnley, 2003; Gonmori, Fujita, Yokoyama,
Watanabe, & Suzuki, 2011). Moreover, mushrooms in general are
believed to be of comparably poor nutritional value, although this is
under debate and greatly depends on an animal’s ability to digest
mushrooms efficiently (Claridge & Trappe, 2005;Wallis, Claridge, &
Trappe, 2012).
Several years ago, Witte and Maschwitz (2008) discovered the
first social insect specialized in harvesting wild-growing mushrooms.
The ant Euprenolepis procera (Formicidae: Formicinae) is an
obligate mycophagist (sensu Claridge & Trappe, 2005) as its natural
diet consists primarily of a diverse spectrumof epigeous mushrooms
(Witte & Maschwitz, 2008; Fig.1). To date, little is known about how
E. procera colonies cope with this challenging diet. It has been proposed
that a migratory lifestyle in combination with opportunistic
nesting behaviour, as well as special food-processing abilities,
represent adaptations to utilize mushrooms effectively as a food
source (Witte & Maschwitz, 2008). However, this does not explain
how fast-decaying mushrooms with a spatiotemporally unpredictable
growth pattern are discovered and retrieved successfully.
In socially foraging animals, foraging success of temporary, unpredictable
food resources is frequently increased by efficient information
transfer (birds: Brown, Brown, & Shaffer, 1991; Dermody,
Tanner, & Jackson, 2011; Marzluff, Heinrich, & Marzluff, 1996; fish:
Ryer & Olla, 1992; honeybees: Sherman & Visscher, 2002). Social
insects are known to show highly collective foraging behaviours
(Michener, 1974; Oster & Wilson, 1978; Wilson, 1971) that can
rapidly communicate information regarding the occurrence of
ephemeral food sources among nestmates. Among ants, for
instance, large, unpredictable food sources such as large prey items
can be exploited efficiently by using short-lived, rapidly changing
recruitment trails (Carroll & Janzen, 1973; Czaczkes & Ratnieks,
2012; Hölldobler, Stanton, & Markl, 1978; Witte & Maschwitz,
2002; Witte, Schliessmann, & Hashim, 2010). As mushrooms
constitute such relatively large, spatiotemporally unpredictable
food sources, we hypothesized that a similar collective foraging
strategy plays an important role in E. procera for harvesting fastdecaying
mushrooms.
In this study, we assessed possible adaptations of E. procera’s
foraging system to its spatiotemporally unpredictable diet. We
determined its food preferences in detail by offering a wide range of
wild-growing mushrooms. In addition, mushroom growing sites
were monitored systematically to survey their predictability as a
food source in space and time. To evaluate how the ants’ foraging
strategy is adapted to the growth patterns of mushrooms, we
recorded the colonies’ entire trail network over a period of 1 month.
Owing to the expected unpredictable growth and the ephemeral
character of mushrooms, we expected to find a nonpermanent,
highly flexible trail system consisting of only short-lived trails,
which should be quickly created once a mushroom appears and
quickly abandoned as soon as it disappears.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พวกเป็นส่วนประกอบพื้นฐานของพฤติกรรมของสัตว์.
มันอาจแตกต่างกันมากขึ้นอยู่กับลักษณะของการ
สามารถแหล่งอาหารเช่นการกระจาย (e.g.
clumped หรือกระจายแบบสุ่ม), ความอุดมสมบูรณ์ของพวกเขา พวกเขาชั่วคราว
พร้อมใช้งาน และแอพพลิเคชันของพวกเขาในเวลา (Pyke,
Pulliam & Charnov, 1977 Schoener, 1971 สตีเฟ่นส์ สีน้ำตาล &
Ydenberg, 2007 สตีเฟ่นส์&ดันลอป 2008 สตีเฟ่นส์&เครบส์,
1986) ตัวอย่างที่แสดงความเชื่อมโยงกันลักษณะอาหาร
พวกพฤติกรรมจะ อุดมสมบูรณ์ (สตีเฟ่นส์ et al., 2007) .
เช่น สัตว์ exploiting นาน หรือต่อ อายุ spatially
สถานอาหารถาวรมักค่อนข้างไซต์แนบ คือ พวกเขา
พัก และปกป้อง หรือเว็บไซต์เหล่านี้มาทบทวนเป็นประจำ (เช่น ปลา
ป้องกันแหล่งอาหารเข้มข้น: แชปแมน& Kramer, 1996;
primates revisiting ต้นไม้อาหาร: Normand บ้าน & Boesch, 2009;
Presotto & Izar, 2010) ในทางตรงกันข้าม แหล่งอาหารชั่วคราวที่
จะไม่แน่นอนในเวลา และพื้นที่ต้องนำไปในที่ต่าง ๆ
วิธีการ สัตว์ที่เป็นผู้เชี่ยวชาญใน exploiting เช่นอาหาร เช่น
obligate scavengers เป็นโทรศัพท์มือถือทั่วไป และมีพัฒนาน่าพิศวง
ความสามารถตรวจสอบได้อย่างรวดเร็วและปริมาณการใช้ ตุรกี
แร้ง Cathartes aura เช่น เป็นที่รู้จักกันมีความโดดเด่น
หอมกลิ่นอย่างรวดเร็วตรวจซากผุพังอย่างรวดเร็วใน
ป่าเขตร้อน (Houston, 1986) .
เช่นซากสัตว์ การเกิดของเห็ดโดยทั่วไปจะ
คาดว่าจะไม่แน่นอน spatiotemporally (มุม ๒๔๘๓ Lacy,
1984 ลี Watling & Sikin, 2002 มาร์ติน 1979 เอ็กเซเตอร์& Norvell,
2004 ล้อ& Blackwell, 1984 Worthen & McGuire, 1990) .
แม้ทราบว่าการเลี้ยงลูกด้วยนมและแมลงหลากหลาย
กินเห็ดบาง (กลา& Trappe, 2005;
ล้อ& Blackwell, 1984), พวกเขาเป็นที่รู้จักกันเป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญของ
อาหารในเฉพาะเป็นสัตว์น้อยมาก ในหมู่พวกเขาที่ละม้าย
vole สำรองสีแดง Clethrionomys californicus สองพันธุ์ ratkangaroos,
Potorous longipes และ Potorous gilbertii และหลาย
ด้วง และแมลงวันสายพันธุ์ (กลา& Trappe, 2005) ความจริงไม่
น่าแปลกใจเป็นเห็ดคาดว่าจะก่อให้เกิดความท้าทายที่รุนแรงการ
สัตว์ของพวกกลยุทธ์ นอกจากจะไม่แน่นอนในเวลา
และพื้นที่ พวกเขาโดยทั่วไปการเสื่อมสลายภายในกี่วัน (น้อยที่สุด
acarics และ boletes) และเชื้อราต่าง ๆ ประกอบด้วยพิษ (Camazine, 1983 Charnley, 2003 Gonmori ฟูจิตะ โยะโกะยะ มะ,
เบะ & Suzuki, 2011) นอกจากนี้ เห็ดโดยทั่วไปมี
เชื่อว่ามีคุณค่าทางโภชนาการปาน แม้ว่าจะ
ใต้อภิปราย และขึ้นอยู่กับความสามารถของสัตว์ย่อยมาก
สารพัดเห็ดอย่างมีประสิทธิภาพ (กลา& Trappe, 2005วาลลิ กลา &
Trappe 2012) .
หลายปีที่ผ่านมา Witte และ Maschwitz (2008) พบ
แมลงสังคมแรกผู้เชี่ยวชาญในการเก็บเกี่ยวปลูกป่าเห็ด.
procera Euprenolepis มด (Formicidae: Formicinae) เป็นการ
obligate mycophagist (sensu กลา& Trappe, 2005) เป็นธรรมชาติ
อาหารประกอบด้วยหลักของความหลากหลาย spectrumof epigeous เห็ด
(Witte & Maschwitz, 2008 ภาพ) . วันที่ เล็กน้อยเป็นที่รู้จักเกี่ยวกับวิธี
อาณานิคม E. procera รับมือกับนี้ท้าทายอาหาร การนำเสนอ
ที่ชีวิตอพยพมาพร้อมกับยก
วิวสามารถพฤติกรรม ตลอดจนความสามารถในการประมวลผลอาหารพิเศษ,
แทนท้องใช้เห็ดอย่างมีประสิทธิภาพเป็นอาหาร
แหล่ง (Witte & Maschwitz, 2008) อย่างไรก็ตาม นี้ไม่อธิบาย
วิธีสลายเร็วสารพัดเห็ด มีความไม่แน่นอน spatiotemporally
เติบโตมีการค้นพบ และเรียกสำเร็จ.
ในสัตว์สังคมอก อกสำเร็จของชั่วคราว จึง
ทรัพยากรอาหารบ่อยขึ้นตามข้อมูลที่มีประสิทธิภาพ
โอน (นก: &สีน้ำตาล สีน้ำตาล Shaffer, 1991 Dermody,
&แทนเนอร์ชำรุด Jackson, 2011 Marzluff ไฮน์ริช & Marzluff, 1996 ปลา:
Ryer & Olla, 1992 honeybees: เชอร์แมน& Visscher, 2002) สังคม
ทราบว่าแมลงแสดงอากัปกิริยาสูงรวมอก
(Michener, 1974 Oster & Wilson, 1978 Wilson, 1971) ที่สามารถ
อย่างรวดเร็วสื่อสารข้อมูลเกี่ยวกับการเกิดขึ้นของ
แหล่งอาหารข้อมูลแบบชั่วคราวระหว่าง nestmates ได้ ระหว่างมด สำหรับ
อินสแตนซ์ แหล่งอาหารขนาดใหญ่ ไม่แน่นอนเช่นสินค้าเหยื่อใหญ่
สามารถนำไปได้อย่างมีประสิทธิภาพ โดยใช้ช่วงสั้น ๆ การเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว
แนวการสรรหาบุคลากร (คาร์& Janzen, 1973 Czaczkes & Ratnieks,
2012 Hölldobler สแตนตัน & Markl, 1978 Witte & Maschwitz,
2002 Witte, Schliessmann &ฮาชิม 2010) เป็นเห็ด
ประกอบดังกล่าวค่อนข้างมาก ไม่แน่นอน spatiotemporally
แหล่งอาหาร เราตั้งสมมติฐานว่าที่รวมเป็นเหมือนของขวัญ
กลยุทธ์มีบทบาทสำคัญใน procera E. สำหรับเก็บเกี่ยว fastdecaying
เห็ด.
ในการศึกษานี้ เราประเมินได้ท้องของ E. procera
อกระบบอาหารของ spatiotemporally คาดเดาไม่ เรา
ตามความประสงค์ในรายละเอียดแห่งของ
เห็ดป่าเติบโต นอกจากนี้ เห็ดเติบโตไซต์
ได้ตรวจสอบอย่างเป็นระบบเพื่อสำรวจของแอพพลิเคชันเป็นการ
แหล่งอาหารในพื้นที่และเวลา การประเมินวิธีของมดพวก
กลยุทธ์คือปรับรูปแบบการเจริญเติบโตของเห็ด เรา
บันทึกเครือข่ายทางทั้งหมดของอาณานิคมช่วงระยะเวลาของ 1 เดือน
เนื่องจากเจริญเติบโตที่คาดเดาไม่คาดและยั่งยืนแต่
อักขระของเห็ด เราต้องค้นหา nonpermanent,
ระบบแนวทางยืดหยุ่นประกอบด้วยเส้นทางช่วงสั้น ๆ เท่านั้น,
ที่ควรได้อย่างรวดเร็วสร้างเมื่อเห็ดที่ปรากฏ และ
ถูกทอดทิ้งอย่างรวดเร็วทันทีที่มันหายไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หาอาหารเป็นองค์ประกอบพื้นฐานของพฤติกรรมของสัตว์
มันอาจจะแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญขึ้นอยู่กับลักษณะของ
แหล่งอาหารประโยชน์เช่นการกระจายของพวกเขาในเชิงพื้นที่ (เช่น
clumped หรือสุ่มกระจาย), อุดมสมบูรณ์ของพวกเขาชั่วของพวกเขา
พร้อมและการคาดการณ์ของพวกเขาในพื้นที่และเวลา ( Pyke,
Pulliam และ Charnov 1977; พระราชวังเชิน 1971; สตีเฟนส์บราวน์และ
Ydenberg 2007; สตีเฟนส์และ Dunlop 2008; สตีเฟนส์และเครบส์,
1986) ตัวอย่างที่แสดงให้เห็นถึงการพึ่งพากันของลักษณะอาหาร
และพฤติกรรมการหาอาหารมีมากมาย (สตีเฟนส์ et al. 2007)
ยกตัวอย่างเช่นการใช้ประโยชน์จากสัตว์ที่ติดทนนานหรือต่ออายุสันนิฐาน
สถานที่อาหารคงที่มักจะค่อนข้างเว็บไซต์แนบนั่นคือพวกเขา
ทั้งสองอยู่ที่ และปกป้องหรือทบทวนเว็บไซต์เหล่านี้อย่างสม่ำเสมอ (เช่นปลา
ปกป้องแหล่งอาหารที่เข้มข้น: แชปแมนและเครเมอ 1996;
บิชอพ revisiting ต้นไม้อาหารปรกติบ้านและ Boesch 2009;
Presotto & Izar, 2010) ในทางตรงกันข้ามแหล่งอาหารชั่วคราวที่
ไม่แน่นอนในเวลาและสถานที่จะต้องได้รับประโยชน์ในการที่แตกต่างกัน
ทาง สัตว์ที่มีความเชี่ยวชาญในการใช้ประโยชน์จากอาหารดังกล่าวเช่น
ขยะภาระโดยทั่วไปมือถือและมีการพัฒนาที่น่าทึ่ง
ความสามารถของการตรวจสอบที่รวดเร็วและการบริโภค ไก่งวง
อีแร้ง, Cathartes รัศมีเช่นเป็นที่รู้จักกันที่จะมีความโดดเด่น
ความรู้สึกของกลิ่นเพื่อตรวจสอบอย่างรวดเร็วของซากอย่างรวดเร็วสลายใน
ป่าเขตร้อน (ฮูสตัน 1986)
เช่นเดียวกับซากสัตว์ที่เกิดขึ้นของเห็ดโดยทั่วไป
คาดว่าจะ spatiotemporally คาดเดาไม่ได้ (คอร์เนอร์ 1940; ลูกไม้
1984; ลีเบลล์วัตและ Sikin 2002; มาร์ติน 1979; Norvell และเอ็กซีเตอร์
2004; วีลเลอร์และ Blackwell 1984; Worthen & แมคไกวร์, 1990)
ถึงแม้ว่าที่หลากหลายของสัตว์และแมลง เป็นที่รู้จักกันไป
กินเห็ดบางครั้ง (Claridge & Trappe 2005;
วีลเลอร์และ Blackwell, 1984) พวกเขาเป็นที่รู้จักกันเป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญของ
อาหารในสัตว์เพียงไม่กี่มากในหมู่พวกเขาแคลิฟอร์เนีย
สีแดงได้รับการสนับสนุนท้องนา, Clethrionomys ลิ, สองชนิดของ ratkangaroos,
longipes Potorous และ Potorous gilbertii และอีกหลาย
ด้วงและบินสปีชีส์ (Claridge & Trappe 2005) ความจริงเรื่องนี้ไม่
น่าแปลกใจเป็นเห็ดที่คาดว่าจะก่อให้เกิดความท้าทายอย่างรุนแรงต่อ
กลยุทธ์การหาอาหารของสัตว์ นอกจากนี้ยังเป็นที่คาดเดาไม่ได้ในเวลา
และพื้นที่ที่พวกเขามักสลายตัวภายในไม่กี่วัน (อย่างน้อยที่สุด
acarics และ boletes) และเชื้อราหลายมีสารพิษ (Camazine 1983; Charnley 2003; Gonmori, ฟูจิโยโกยาม่า,
วาตานาเบะและซูซูกิ, 2011 ) นอกจากนี้เห็ดในทั่วไปจะ
เชื่อว่าเป็นของคุณค่าทางโภชนาการที่ไม่ดีปานแม้นี่จะเป็น
ภายใต้การอภิปรายและมากขึ้นอยู่กับความสามารถของสัตว์ในการย่อย
เห็ดได้อย่างมีประสิทธิภาพ (Claridge & Trappe 2005; วอล Claridge &
Trappe, 2012)
หลายปี แล้ววิตต์และ Maschwitz (2008) พบ
แมลงสังคมแรกที่เชี่ยวชาญในการเก็บเกี่ยวป่าที่เติบโตเห็ด
มด Euprenolepis procera (Formicidae: Formicinae) เป็น
mycophagist ภาระ (sensu Claridge & Trappe 2005) เป็นธรรมชาติของ
อาหารส่วนใหญ่ประกอบด้วย spectrumof หลากหลายเห็ด epigeous
(วิตต์และ Maschwitz 2008; รูปที่ 1) วันที่เล็ก ๆ น้อย ๆ เป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับวิธีการ
อี อาณานิคม procera รับมือกับการรับประทานอาหารที่ท้าทายนี้ มันได้รับการเสนอชื่อ
ที่มีวิถีชีวิตที่อพยพร่วมกับฉวยโอกาส
พฤติกรรมการทำรังเช่นเดียวกับความสามารถในการประมวลผลอาหารพิเศษ
เป็นตัวแทนของการปรับตัวในการใช้เห็ดเป็นอาหารได้อย่างมีประสิทธิภาพ
แหล่งที่มา (วิตต์และ Maschwitz 2008) แต่นี้ไม่ได้อธิบาย
วิธีเห็ดอย่างรวดเร็วเนื้อที่กับที่คาดเดาไม่ spatiotemporally
รูปแบบการเจริญเติบโตที่มีการค้นพบและเรียกประสบความสำเร็จ
ในสัตว์สังคมหาอาหาร, ความสำเร็จของการหาอาหารชั่วคราวที่คาดเดาไม่
แหล่งอาหารจะเพิ่มขึ้นบ่อยครั้งโดยข้อมูลที่มีประสิทธิภาพ
การถ่ายโอน (นกน้ำตาล, สีน้ำตาล และ Shaffer 1991; Dermody,
แทนเนอร์และแจ็คสัน, 2011; Marzluff, เฮ็น & Marzluff 1996; ปลา:
Řyer & Olla 1992; ผึ้ง: เชอร์แมนและ Visscher, 2002) สังคม
แมลงเป็นที่รู้จักกันที่จะแสดงพฤติกรรมการหาอาหารรวมสูง
(มิเชเนอร์ 1974; Oster & วิลสัน, 1978; วิลสัน, 1971) ที่สามารถ
สื่อสารได้อย่างรวดเร็วข้อมูลเกี่ยวกับการเกิดขึ้นของ
แหล่งอาหารชั่วคราวในหมู่ nestmates หมู่มดสำหรับ
เช่นขนาดใหญ่แหล่งอาหารที่คาดเดาไม่เช่นรายการเหยื่อขนาดใหญ่ที่
สามารถใช้ประโยชน์ได้อย่างมีประสิทธิภาพโดยใช้สั้นเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว
เส้นทางการรับสมัคร (แครอลและ Janzen 1973; Czaczkes & Ratnieks,
2012; Hölldoblerสแตนตันและ Markl, 1978; วิตต์และ Maschwitz,
2002; วิตต์ Schliessmann และฮิม, 2010) เป็นเห็ดที่
เป็นที่ค่อนข้างใหญ่คาดเดาไม่ได้ spatiotemporally เช่น
แหล่งอาหารที่เราตั้งสมมติฐานว่าหาอาหารร่วมกันที่คล้ายกัน
กลยุทธ์มีบทบาทสำคัญในอี procera สำหรับการเก็บเกี่ยว fastdecaying
เห็ด
ในการศึกษานี้เราประเมินการปรับตัวเป็นไปได้ของอี procera ของ
ระบบหาอาหารที่จะ spatiotemporally ของ อาหารที่คาดเดาไม่ได้ เรา
มุ่งมั่นที่การตั้งค่าอาหารของตนในรายละเอียดโดยนำเสนอความหลากหลายของ
เห็ดป่าที่เติบโต นอกจากนี้เว็บไซต์เห็ดเจริญเติบโต
ได้รับการตรวจสอบอย่างเป็นระบบเพื่อสำรวจคาดการณ์ของพวกเขาเป็น
แหล่งอาหารในพื้นที่และเวลา เพื่อประเมินว่ามด 'หาอาหาร
กลยุทธ์ที่เหมาะกับรูปแบบการเจริญเติบโตของเห็ดที่เรา
บันทึกอาณานิคม 'เครือข่ายเส้นทางทั้งในช่วง 1 เดือน
เนื่องจากการเจริญเติบโตที่คาดเดาไม่คาดหวังและไม่ยั่งยืน
ลักษณะของเห็ดที่เราคาดหวังว่าจะได้พบกับ nonpermanent,
ระบบทางเดินมีความยืดหยุ่นสูงซึ่งประกอบด้วยเพียงเส้นทางสั้น
ซึ่งควรจะสร้างขึ้นอย่างรวดเร็วเมื่อเห็ดจะปรากฏขึ้นและ
ถูกทอดทิ้งได้อย่างรวดเร็วทันทีที่มันหายไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ค้นหาเป็นส่วนประกอบพื้นฐานของพฤติกรรมของสัตว์
อาจแตกต่างกันอย่างมากขึ้นอยู่กับลักษณะของ
ใช้แหล่งอาหารเช่นการกระจายเชิงพื้นที่ของพวกเขา ( เช่น
โอกาสหรือแบบสุ่มกระจาย ) , ความอุดมสมบูรณ์ของห้องพักชั่วคราว
, และการคาดการณ์ของพวกเขาในเวลาและอวกาศ ( ไพค์
พูลเลียม , & charnov , 1977 , ; schoener 1971 ; สตีเฟ่น สีน้ําตาล &
ydenberg , 2007 ;สตีเฟ่น & Dunlop , 2008 ; สตีเฟ่น &ปู ,
1986 ) ตัวอย่าง แสดงการพึ่งพาอาศัยกันของลักษณะและพฤติกรรมการหาอาหารอาหาร
มีมากมาย ( สตีเฟ่น et al . , 2007 ) .
สำหรับอินสแตนซ์ ยาวนาน หรือต่ออายุสัตว์ exploiting , อาหารสถานที่มักเปลี่ยน
คงที่มากกว่าเว็บไซต์ที่แนบมา นั่นคือ พวกเขา
ให้อยู่และปกป้องหรือทบทวนเว็บไซต์เหล่านี้อย่างสม่ำเสมอ ( เช่นปลา
ปกป้องอาหารเข้มข้นที่มา : แชปแมน& Kramer , 1996 ;
สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม revisiting ต้นไม้อาหาร : นอร์แมนด์ บ้าน& boesch , 2009 ;
presotto & izar , 2010 ) ในทางตรงกันข้าม แหล่งอาหารชั่วคราวที่
ได้ในอวกาศ และเวลาที่ต้องใช้ในทางที่แตกต่างกัน

สัตว์ที่เป็นผู้เชี่ยวชาญในการใช้ประโยชน์จากอาหารต่างๆ เช่น
บังคับจับ โดยทั่วไปโทรศัพท์มือถือและได้มีวิวัฒนาการที่น่าอัศจรรย์
ความสามารถของการตรวจสอบได้อย่างรวดเร็วและการบริโภค ไก่งวง
แร้ง cathartes ร่า , ตัวอย่างเช่น , เป็นที่รู้จักกันให้มีความโดดเด่น
กลิ่นตรวจหาอย่างรวดเร็วสลายซากใน
ป่าเขตร้อนอย่างรวดเร็ว ( Houston , 1986 )
เหมือนซากสัตว์ การเกิดของเห็ดทั่วไป
คาดว่าจะได้มุม spatiotemporally ( 1940 ; ลูกไม้
2527 , ; ลี วัตลิง& sikin , 2002 ; มาร์ติน1979 ; นอร์เวิล& Exeter
2004 ; ล้อ& Blackwell , 1984 ; เวเทิน&แมคไกวร์ , 2533 ) .
ถึงแม้ว่าอาร์เรย์ที่กว้างของสัตว์และแมลงที่รู้จักกัน

กินเห็ดบ้างเป็นครั้งคราว ( คลาริดจ์& Trappe , 2005 ;
ล้อ& Blackwell , 1984 ) , พวกเขาเป็นที่รู้จักกันจะเป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญของ
อาหารเพียงไม่กี่มากสัตว์ ในหมู่พวกเขาแคลิฟอร์เนีย
สีแดงติด californicus clethrionomys , สนับสนุน ,สองชนิดของ ratkangaroos
potorous longipes potorous , และ gilbertii และด้วงหลาย
และบินชนิด ( คลาริดจ์& Trappe , 2005 ) ที่จริงก็ไม่น่าแปลกใจเป็นเห็ด
คาดว่าจะก่อให้เกิดความท้าทายที่รุนแรง

ของสัตว์เช่นกลยุทธ์ นอกจากจะไม่อาจคาดเดาเวลา
และพื้นที่ พวกเขามักจะสลายภายในไม่กี่วัน ( อย่างน้อยที่สุด
และ acarics โบลีตส์ ) และหลายชนิดมีสารพิษ ( camazine , 1983 ; charnley , 2003 ; gonmori ฟูจิตะ โยโกยาม่า
, , วาตานาเบะ &ซูซูกิ 2011 ) นอกจากนี้ เห็ดในทั่วไป
เชื่อว่าเป็นโภชนาการยากจนปานกัน แม้ว่านี้
ภายใต้การอภิปราย และอย่างมากขึ้นอยู่กับสัตว์มีความสามารถที่จะย่อย
เห็ดอย่างมีประสิทธิภาพ ( คลาริดจ์& Trappe , 2005 ; วอลลิส คลาริดจ์&
Trappe , ,2012 ) .
เมื่อหลายปีมาแล้ว วิต และแมชวิตส์ ( 2008 ) ค้นพบ
แรกแมลงสังคมเฉพาะในการเก็บเกี่ยวเห็ดเติบโตในป่า .
มด euprenolepis procera ( Formicidae : formicinae ) เป็น
บังคับ mycophagist ( เซ็นสุคลาริดจ์& Trappe , 2005 ) เป็นอาหารที่ประกอบด้วยหลักของธรรมชาติ

spectrumof epigeous เห็ดหลากหลาย ( วิต&แมชวิตส์ , 2008 ; ” ) วันที่เป็นที่รู้จักกันเพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับวิธีการ
E procera อาณานิคมรับมือกับอาหารที่ท้าทายนี้ มันได้รับการเสนอ
ที่วิถีชีวิตอพยพร่วมกับฉวยโอกาส
ซ้อนพฤติกรรม ตลอดจนความสามารถในการประมวลผลอาหารพิเศษ
เป็นตัวแทนดัดแปลงใช้เห็ดอย่างมีประสิทธิภาพเป็นอาหาร
แหล่ง ( วิต&แมชวิตส์ , 2008 ) อย่างไรก็ตาม , นี้ไม่ได้อธิบาย
วิธีที่รวดเร็วสลายเห็ดกับ spatiotemporally คาดเดาไม่ได้
รูปแบบการเจริญเติบโตที่มีการค้นพบและดึงเรียบร้อยแล้ว .
ในสังคมเช่นสัตว์ เช่นความสำเร็จของชั่วคราว ทรัพยากรอาหารไม่แน่นอน
บ่อยเพิ่มขึ้น โดยการถ่ายโอนข้อมูล
มีประสิทธิภาพ ( นกสีน้ำตาล , สีน้ำตาล , & Shaffer , 1991 ; dermody
, เทนเนอร์ & 2011 ; marzluff แจ็คสัน , ไฮน์ริช & marzluff , 2539 :
; ปลาเตา&โอลลา , 1992 ; ผึ้ง : เชอร์แมน& visscher , 2002 ) แมลงสังคม
รู้จักแสดงพฤติกรรมการหาอาหารสูงรวม
( มิชเนอร์ , 1974 ; Oster &วิลสัน , 1978 ; วิลสัน , 1971 ) ที่สามารถสื่อสารข้อมูลเกี่ยวกับ
อย่างรวดเร็วเกิด
แหล่งอาหารไม่ยั่งยืนในหมู่ nestmates . ของมด สำหรับ
อินสแตนซ์ , ขนาดใหญ่ , แหล่งอาหารได้เช่นขนาดใหญ่
เหยื่อรายการสามารถใช้ประโยชน์ได้อย่างมีประสิทธิภาพ โดยใช้เพียงการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว
เส้นทางการสรรหา ( คาร์โรลล์&แจนเซน 1973 ; czaczkes & ratnieks
, 2012 ; H ö lldobler , สแตนตัน , &มาร์ค , 1978 ; วิต&แมชวิตส์
, 2002 ; วิต schliessmann &ฮิ , , , 2010 ) เป็นเห็ด
ถือว่าค่อนข้างใหญ่ เช่น แหล่งอาหาร spatiotemporally คาดเดาไม่ได้
เราตั้งสมมติฐานว่า คล้ายกัน เช่น
รวมกลยุทธ์ มีบทบาทสำคัญใน procera เก็บเกี่ยวเห็ด fastdecaying
.
ในการศึกษานี้เราประเมินการปรับตัวเป็นไปได้ของ E . procera
เช่นระบบของ spatiotemporally ทายอาหาร เราพิจารณาการตั้งค่าในรายละเอียดของอาหาร

โดยเสนอหลากหลายของเห็ดเติบโตในป่า นอกจากนี้ เห็ดเติบโตเว็บไซต์
ได้ตรวจสอบอย่างเป็นระบบเพื่อสำรวจความสามารถในการพยากรณ์ของพวกเขาเป็น
แหล่งอาหารในพื้นที่และเวลา เพื่อประเมินว่ามด ' ผึ้ง
กลยุทธ์ปรับรูปแบบการเจริญเติบโตของเห็ดเรา
บันทึกอาณานิคมทั้งเส้นทางเครือข่าย ตลอดระยะเวลา 1 เดือน เนื่องจากคาดว่าจะได้

ตัวละครที่ไม่ยั่งยืนและการเจริญเติบโตของเห็ด เราคาดหวังที่จะหา nonpermanent
,มีความยืดหยุ่นสูงตามระบบประกอบด้วยแค่เส้นทางสั้น ,
ที่ควรจะได้อย่างรวดเร็วสร้างเมื่อเห็ดที่ปรากฏและ
รีบทิ้งทันทีที่มันก็หายไป