A monochronic time system means tha

A monochronic time system means that things are done one at a time and time is segmented into precise, small units. Under this system, time is scheduled, arranged and managed.

The United States considers itself a monochronic society. This perception came about during the Industrial Revolution, when "factory life required the labor force to be on hand and in place at an appointed hour" (Guerrero, DeVito & Hecht, 1999, p. 238). Many Americans like to think that to them, time is a precious resource not to be wasted or taken lightly. "We buy time, save time, spend time and make time. Our time can be broken down into years, months, days, hours, minutes, seconds and even milliseconds. We use time to structure both our daily lives and events that we are planning for the future. We have schedules that we must follow: appointments that we must go to at a certain time, classes that start and end at certain times, work schedules that start and end at certain times, and even our favorite TV shows, that start and end at a certain time."[3]

As communication scholar Edward T. Hall wrote regarding the American’s viewpoint of time in the business world, "the schedule is sacred." Hall says that for monochronic cultures, such as the American culture, "time is tangible" and viewed as a commodity where "time is money" or "time is wasted." The result of this perspective is that monochronic cultures, place a paramount value on schedules, tasks and "getting the job done."[full citation needed] These cultures are committed to regimented schedules and may view those who do not subscribe to the same perception of time as disrespectful, inefficient or unreliable.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระบบเวลา monochronic หมายความ ว่า สิ่งที่จะทำในช่วงเวลาหนึ่ง และเวลาเป็นแบ่งหน่วยความแม่นยำ เล็ก ภายใต้ระบบนี้ เวลาที่กำหนด และจัดไทยพิจารณาตัวเองสังคม monochronic การรับรู้นี้มาในระหว่างการปฏิวัติอุตสาหกรรม เมื่อ "โรงงานชีวิตต้องแรงจะบนมือ และ ในสถานที่ชั่วโมงการตกแต่ง" (เกอร์เรโร DeVito & นโท นี่ชต์ 1999, p. 238) คนอเมริกันจำนวนมากชอบที่จะคิดว่า พวกเขา เวลาคือ ทรัพยากรล้ำค่าการเสีย หรือรับไม่ได้ "เราซื้อเวลา ประหยัดเวลา ใช้เวลา และให้เวลา เวลาของเราสามารถแบ่งออกเป็นปี เดือน วัน ชั่วโมง นาที วินาที และแม้มิลลิวินาที เราสามารถใช้เวลาในการจัดโครงสร้างทั้งชีวิตประจำวันและเหตุการณ์ที่เรากำลังวางแผนสำหรับอนาคตของเรา เรามีกำหนดการที่เราต้องทำตาม: การนัดหมายที่เราต้องไปในบางเวลา เรียนที่เริ่มต้น และสิ้นสุดในบางช่วงเวลา เวลาที่เริ่ม และสิ้นสุดในบางช่วงเวลาที่ทำงาน และแม้แต่เราชื่นชอบ ทีวี ที่เริ่มต้น และสิ้นสุดในบางเวลา " [3]เป็นการสื่อสารนักวิชาการ Edward T. Hall เขียนเกี่ยวกับอเมริกันที่จุดชมวิวของเวลาในโลกธุรกิจ "กำหนดการเป็นศักดิ์สิทธิ์" ฮอลล์กล่าวว่า วัฒนธรรม monochronic เช่นวัฒนธรรมอเมริกัน "เวลาเป็นรูปธรรม" และดูว่าสินค้าที่ "เวลาคือ เงิน" หรือ "เสียเวลาด้วย" ผลของมุมมองนี้เป็นว่า วัฒนธรรม monochronic วางค่าพาราเมาท์บนตาราง ภารกิจ และ การทำงาน" [เต็มแก้] วัฒนธรรมเหล่านี้มุ่งมั่นที่จะกำหนดการตก และอาจดูผู้ที่ได้สมัครเป็นสมาชิกรับรู้เหมือนกันเวลาไม่สุภาพ ไม่มีประสิทธิภาพ หรือไม่น่าเชื่อถือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ช่วงเวลาที่ระบบ monochronic หมายความว่าสิ่งที่ทำในช่วงเวลาหนึ่งและเวลาจะแบ่งเป็นแม่นยำหน่วยขนาดเล็ก ภายใต้ระบบนี้เวลามีกำหนดจัดและการบริหารจัดการ.

สหรัฐอเมริกาคิดว่าตัวเองเป็นสังคม monochronic การรับรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ออกมาในช่วงการปฏิวัติอุตสาหกรรมเมื่อ "ชีวิตโรงงานจำเป็นต้องใช้กำลังแรงงานที่จะอยู่ในมือและในสถานที่ที่ได้รับการแต่งตั้งชั่วโมง" (เกร์เรโรเดอวิโต้และชต์ 1999, น. 238) ชาวอเมริกันจำนวนมากชอบที่จะคิดว่าให้พวกเขาเวลาเป็นทรัพยากรที่มีค่าไม่ได้ที่จะต้องเสียหรือนำมาเบา ๆ "เราซื้อเวลาประหยัดเวลาใช้เวลาและให้เวลา. และเวลาของเราสามารถแบ่งออกเป็นปีเดือนวันชั่วโมงนาทีวินาทีและแม้กระทั่งมิลลิวินาที. เราใช้เวลาในการจัดโครงสร้างทั้งในชีวิตประจำวันของเราและเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นว่าเราเป็น . การวางแผนสำหรับอนาคตเรามีตารางเวลาที่เราจะต้องทำตามนัดหมายที่เราจะต้องไปในเวลาที่แน่นอนในชั้นเรียนที่เริ่มต้นและสิ้นสุดในเวลาที่กำหนดตารางการทำงานที่เริ่มต้นและสิ้นสุดในบางช่วงเวลาและแม้กระทั่งรายการโทรทัศน์ที่ชื่นชอบของเรา ที่เริ่มต้นและสิ้นสุดในเวลาที่แน่นอน. "[3]

ในฐานะที่เป็นนักวิชาการสื่อสารเอ็ดเวิร์ดตันฮอลล์เขียนเกี่ยวกับมุมมองของคนอเมริกันของเวลาในโลกธุรกิจ" ช่วงเวลาที่เป็นมงคล. " ฮอลล์กล่าวว่าวัฒนธรรม monochronic เช่นวัฒนธรรมของชาวอเมริกัน "เวลาเป็นสิ่งที่มีตัวตน" และมองว่าเป็นสินค้าโภคภัณฑ์ที่ "เวลาคือเงิน" หรือ "เสียเวลา". ผลมาจากมุมมองนี้ก็คือวัฒนธรรม monochronic วางค่ายิ่งใหญ่เกี่ยวกับตารางงานและ "รับงานทำ." [อ้างอิงที่เต็มจำเป็น] วัฒนธรรมเหล่านี้มีความมุ่งมั่นที่จะตารางการตกตะกอนและสามารถดูผู้ที่ไม่ได้สมัครเป็นสมาชิกรับรู้เหมือนกัน เวลาที่ไม่สุภาพไม่มีประสิทธิภาพหรือไม่น่าเชื่อถือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระบบเวลา monochronic หมายความว่า สิ่งที่ทำในเวลาหนึ่งและเวลาที่แม่นยำแบ่งออกเป็นหน่วยเล็ก ๆ ภายใต้ระบบนี้ เวลาที่กำหนด , การจัดและการบริหารจัดการสหรัฐอเมริกาจะพิจารณาตัวเอง สังคม monochronic . การรับรู้นี้เกิดขึ้นในช่วงการปฏิวัติอุตสาหกรรมเมื่อ " ชีวิตในโรงงานที่ต้องการแรงงานให้อยู่ในมือและในสถานที่ที่กำหนดชั่วโมง " ( Guerrero , DeVito & แฮ็ชท์ , 1999 , p . 238 ) ชาวอเมริกันหลายคนชอบที่จะคิดว่าพวกเขา , เวลาคือทรัพยากรอันมีค่าที่ไม่สูญเปล่าหรือถ่ายเบา " . เราซื้อ เวลา ประหยัดเวลา ใช้เวลา และเวลาทำ เวลาของเราสามารถแบ่งออกเป็นปี , เดือน , วัน , ชั่วโมง , นาที , วินาที และแม้แต่มิลลิวินาที เราใช้โครงสร้างทั้งในชีวิตประจำวัน และเหตุการณ์ที่เรากำลังวางแผนสำหรับอนาคต เรามีงานที่ต้องติดตาม : นัดที่เราต้องไป ณเวลาหนึ่ง การเรียนที่เริ่มต้นและสิ้นสุดในบางครั้ง , งานตารางเวลาที่เริ่มต้นและสิ้นสุดในบางช่วงเวลา และแม้แต่โทรทัศน์ที่ชื่นชอบของเราแสดงที่เริ่มต้นและสิ้นสุดในเวลาที่แน่นอน . . . " [ 4 ]เป็นนักวิชาการการสื่อสารด ต. หอเขียนเกี่ยวกับมุมมองของเวลาในโลกธุรกิจของอเมริกัน , " ตารางมันศักดิ์สิทธิ์ . " ฮอลล์กล่าวว่า วัฒนธรรมของ monochronic เช่นวัฒนธรรมอเมริกัน , " เวลา เป็นรูปธรรม และมองว่าเป็นสินค้าที่ " เวลาคือเงิน " หรือ " เวลาสูญเปล่า " ผล ของมุมมองนี้เป็นที่ monochronic วัฒนธรรมสถานที่มูลค่ามหาบนตารางเวลางานและ " รับงานทำ . [ อ้างอิงที่จำเป็น ] เต็มวัฒนธรรมเหล่านี้มุ่งมั่นที่จะกำหนดการ regimented และอาจดูผู้ที่ไม่ได้สมัครสมาชิกกับการรับรู้ของเวลาเดียวกัน เช่น หยาบคาย ไร้ประสิทธิภาพ หรือเชื่อถือไม่ได้