One day, on Oprah Winfrey's TV show

One day, on Oprah Winfrey's TV show, the talk show host asked her audience to try to help others.
When she made this challenge, a 17-year-old girl from Michigan was watching. The teenager decided to take Oprah's challenge seriously.
Soon afterwards, while she was sitting in the school cafeteria with her friends, she noticed a boy that she had seen before. He always ate alone and he never seemed to have any friends. Without saying a word to her friends, she went over and sat down next to him.
At first, the boy did not look at her. He continued to eat quietly with his eyes on his plate. When he finally looked at her, she smiled warmly. The boy was uncomfortable because he thought she was making fun of him. But soon he realized that she was trying to make friends with him. They started a conversation. While they were taking, the realized that he was the most interesting and intelligent boy she had ever met. She made sure she told him that.
Before this lunch, the boy used to walk shyly down the hall trying not to be noticed. Now he walks with his head held high. Before, he had few friends. Now, he sits with a group of friends at lunch. The 17-year-old girl has change the way he looks at himself. When she accepted him, she made him feel confident. She, in tern, has also been changed by her own simple act of kindness.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันหนึ่ง บนดิโอปราห์วินฟรีย์โทรทัศน์ ทอล์คโชว์โฮสต์ถามผู้ชมของเธอพยายามที่จะช่วยให้ผู้อื่นเมื่อเธอทำนี้ท้าทาย มีการดูสาวอายุ 17 ปีจากมิชิแกน วัยรุ่นตัดสินใจใช้ของดิโอปราห์ท้าทายอย่างจริงจังเร็ว ๆ นี้หลังจากนั้น ในขณะที่เธอนั่งในโรงอาหารที่โรงเรียนกับเพื่อนของเธอ เธอสังเกตเห็นเด็กที่เธอเห็นก่อน เขามักจะกินคนเดียว และไม่เคยดูให้เพื่อนใด ๆ ไม่พูดคำว่า เพื่อนของเธอ เธอไปผ่าน และนั่งลงข้างเขาครั้งแรก เด็กไม่ไม่มองไปที่เธอ เขายังคงกินอย่างเงียบ ๆ กับตาบนจานของเขา เมื่อเขาก็มองเธอ เธอยิ้มอย่างอบอุ่น เด็กไม่อึดอัดเนื่องจากเขาคิดว่า เธอได้ทำให้ความสนุกของเขา แต่ไม่ช้า เขารู้ว่า เธอพยายามทำให้เพื่อนกับเขา พวกเขาเริ่มต้นการสนทนา ในขณะที่พวกเขามีการ รับรู้ว่า เป็นเด็กอัจฉริยะ และน่าสนใจมากที่สุดเธอก็เจอ เธอทำเธอบอกที่แน่ก่อนนี้อาหารกลางวัน เด็กใช้ shyly เดินลงศาลาที่พยายามไม่ให้สังเกตเห็น ตอนนี้ เดินกับศีรษะขึ้นสูง ก่อน เขามีเพื่อนน้อย ตอนนี้ เขาอยู่กับกลุ่มเพื่อนอาหารกลางวัน สาวอายุ 17 ปีได้เปลี่ยนวิธีที่เขามองไปที่ตัวเอง เมื่อเธอยอมรับเขา เธอทำให้เขารู้สึกมั่นใจ เธอ ใน นกนางนวลแกลบยังถูกเปลี่ยน โดยพระราชบัญญัติของตนเองได้ของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วันหนึ่งในรายการโทรทัศน์ของ Oprah Winfrey พิธีกรรายการทอล์คโชว์ที่ถามผู้ชมของเธอพยายามที่จะช่วยคนอื่น ๆ .
เมื่อเธอทำให้ความท้าทายนี้เป็นสาว 17 ปีจากมิชิแกนกำลังเฝ้าดู วัยรุ่นจึงตัดสินใจที่จะใช้ความท้าทายของโอปราห์อย่างจริงจัง.
หลังจากนั้นไม่นานขณะที่เธอกำลังนั่งอยู่ในโรงอาหารของโรงเรียนกับเพื่อน ๆ ของเธอเธอสังเกตเห็นเด็กผู้ชายคนหนึ่งที่เธอเคยเห็นมาก่อน เขามักจะกินคนเดียวและเขาไม่เคยดูเหมือนจะมีเพื่อน ๆ โดยไม่พูดอะไรสักคำกับเพื่อนของเธอเธอเดินไปนั่งลงข้าง ๆ เขา.
ตอนแรกเด็กไม่ได้มองไปที่เธอ เขายังคงที่จะกินอย่างเงียบ ๆ ด้วยตาของเขาในจานของเขา ในที่สุดเมื่อเขามองมาที่เธอยิ้มอย่างอบอุ่น เด็กก็รู้สึกไม่สบายใจเพราะเขาคิดว่าเธอได้รับการทำให้ความสนุกของเขา แต่ในไม่ช้าเขาก็ตระหนักว่าเธอกำลังพยายามที่จะทำให้เพื่อนกับเขา พวกเขาเริ่มต้นการสนทนา ขณะที่พวกเขากำลังที่รู้ว่าเขาเป็นเด็กที่น่าสนใจที่สุดและชาญฉลาดที่เธอเคยพบ เธอทำให้แน่ใจว่าเธอบอกเขาว่า.
ก่อนที่จะรับประทานอาหารกลางวันนี้เด็กที่ใช้ในการเดินลงศาลาอายพยายามที่จะไม่ที่จะสังเกตเห็น ตอนนี้เขาเดินกับศีรษะของเขาจัดขึ้นที่สูง ก่อนหน้านี้เขามีเพื่อนสนิท ตอนนี้เขานั่งอยู่กับกลุ่มเพื่อนที่รับประทานอาหารกลางวัน สาว 17 ปีมีการเปลี่ยนแปลงวิธีที่เขามองที่ตัวเอง เมื่อเธอได้รับการยอมรับเขาเธอทำให้เขารู้สึกมั่นใจ เธอในเทินยังได้รับการเปลี่ยนแปลงโดยการกระทำที่เรียบง่ายของตัวเองของความเมตตา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันหนึ่งบน Oprah Winfrey แสดงโทรทัศน์ทอล์คโชว์โฮสถามผู้ชมที่จะพยายามที่จะช่วยคนอื่น ๆ .
เมื่อเธอทำให้ความท้าทายนี้ สาววัย 17 ปีจากมิชิแกนได้ดูด้วย วัยรุ่นตัดสินใจที่จะใช้เวลา Oprah ท้าทายอย่างจริงจัง .
หลังจากนั้นไม่นาน ขณะที่เธอกำลังนั่งอยู่ในโรงอาหารโรงเรียนกับเพื่อนของเธอ เธอสังเกตุเห็นเด็กชายที่เธอเคยเห็นมาก่อนเขาจะกินคนเดียว เขาไม่เคยมีเพื่อนเลย ไม่ได้พูดให้เพื่อนของเธอ เธอเดินมานั่งข้างๆเขา
ตอนแรก เด็กชายไม่ได้มองเธอ เขายังคงกินอย่างเงียบๆ ด้วยสายตาของเขาบนจานของเขา เมื่อในที่สุดเขาก็มองเธอ เธอยิ้มให้อย่างอบอุ่น เด็กก็อึดอัด เพราะเขาคิดว่าเธอกำลังล้อเลียนเขาอยู่แต่ในไม่ช้าเขาก็ตระหนักได้ว่า เธอพยายามที่จะเป็นเพื่อนกับเขา พวกเขาเริ่มต้นการสนทนา ในขณะที่พวกเขากำลัง และตระหนักว่าเขาเป็นเด็กฉลาด น่าสนใจมากที่สุดที่เธอเคยพบมา เธอแน่ใจว่าเธอบอกเขาว่า .
ก่อนมื้อเที่ยงนี้ เด็กที่เคยเดินอายๆข้างล่าง พยายามที่จะไม่สังเกตเห็น ตอนนี้เขาเดินด้วยศีรษะของเขาจัดขึ้นสูง ก่อนหน้านี้ เขามีเพื่อนน้อย ตอนนี้เขานั่งอยู่กับเพื่อนตอนพักเที่ยง สาวอายุ 17 ปี ได้เปลี่ยนวิธีที่เขามองตัวเอง เมื่อเธอยอมรับเขา เธอทำให้เขารู้สึกมั่นใจ เธอในเทินยังได้ถูกเปลี่ยนไปโดยง่ายเธอเองแสดงน้ำใจ