Individualism VS CollectivismIndivi

Individualism VS Collectivism

Individualism-Collectivism is a major measurement of cultural variability used to explain cultural differences in communication across cultures. People in individualistic society are more self-centered and emphasize personal achievement rather than the group harmony. They tend to put rights and privacy first. On the other hand, collectivist cultures require people to fit into a group; they value their relationship and group harmony over individual’s goals. They view themselves as a member of a group (family, tribe, work unit). People in collectivist cultures are more willing to cooperate and they tend to avoid conflict. Furthermore, collectivist cultures value social obligation, which make them avoid conflict to maintain a positive social relationship.

Hierarchical vs Egalitarian societies

Hierarchical refers to societies that have a formality. It is organized into various successive layers depending on several factors such as status and power. People’s social status is determined by social power; some people have more power than others and it is widely acceptable from people in the society. People will give more respect to others who are a senior by age and by social status. Conversely, egalitarian society is a community where everyone is treated the same way regardless of their social status. It holds the belief that all people are equal and should have the same rights and opportunities.

Thailand, in particular, is an example of a hierarchical culture. Social relationships are defined in terms of one person’s superiority to another. Teachers are superior to their students, bosses to their subordinates, parents to their children and elders to the younger generation. Even in language, we use different kinds of words with people depending on their social status. For instance, we use different words when talking to a friend, parent, boss, teacher, or monk or when we speak to the Royal family or have a conversation that refers to them. We even use different names for ourselves depending on whom we have a conversation with.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Collectivism ปัจเจก VSCollectivism ปัจเจกเป็นวัดสำคัญของความแปรปรวนทางวัฒนธรรมที่ใช้ในการอธิบายความแตกต่างทางวัฒนธรรมในการสื่อสารข้ามวัฒนธรรม คนในสังคมปัจเจกตนมากขึ้น และเน้นความสำเร็จส่วนบุคคลแทนที่เป็นความสามัคคีของกลุ่ม พวกเขามักจะให้สิทธิและความเป็นส่วนตัวเป็นอันดับแรก บนมืออื่น ๆ วัฒนธรรม collectivist ต้องให้ผู้คนเข้าไปอยู่กลุ่ม พวกเขาค่าความสัมผัสสัมพันธ์และกลุ่มมากกว่าเป้าหมายของแต่ละบุคคล พวกเขาดูตัวเองเป็นสมาชิกของกลุ่ม (ครอบครัว ชนเผ่า หน่วยงาน) คนในวัฒนธรรม collectivist ที่จะยอมให้ความร่วมมือ และมักจะหลีกเลี่ยงความขัดแย้ง นอกจากนี้ วัฒนธรรม collectivist ค่าภาระทางสังคม ซึ่งทำให้พวกเขาหลีกเลี่ยงความขัดแย้งเพื่อรักษาความสัมพันธ์ทางสังคมในเชิงบวกเทียบกับลำดับชั้นสังคมที่คุ้มตามลำดับชั้นหมายถึงสังคมที่มีพิธีการที่ มันถูกจัดไว้ในชั้นต่าง ๆ ต่อเนื่องขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายประการเช่นสถานะและอำนาจ สถานะทางสังคมของคนจะถูกกำหนด โดยพลังทางสังคม บางคนมีอำนาจมากขึ้นกว่าคนอื่น ๆ และเป็นที่ยอมรับอย่างกว้างขวางจากคนในสังคม คนจะให้ความเคารพผู้อื่นไป โดยอายุ และสถานะทางสังคมมากขึ้น ในทางกลับกัน สังคมคุ้มเป็นชุมชนที่ทุกคนได้รับการปฏิบัติแบบเดียวกันโดยไม่คำนึงถึงสถานะทางสังคม มันมีความเชื่อว่า ทุกคนเท่ากัน และควรมีสิทธิและโอกาสเดียวกันประเทศไทย โดยเฉพาะ เป็นตัวอย่างของวัฒนธรรมแบบลำดับชั้น มีกำหนดความสัมพันธ์ทางสังคมในแง่ของความเหนือกว่าของบุคคลหนึ่งไปยังอีก ครูจะดีกว่ากับนักเรียน ผู้บังคับบัญชากับผู้ใต้บังคับบัญชา ผู้ปกครองเด็กและผู้สูงอายุรุ่นน้องไป แม้ในภาษา เราใช้คำที่แตกต่างกับคนขึ้นอยู่กับสถานะทางสังคม เช่น เราใช้คำแตกต่างเมื่อพูดคุย กับเพื่อน พ่อแม่ เจ้านาย ครู หรือพระภิกษุสงฆ์ หรือเมื่อเราพูดกับพระ หรือสนทนาที่อ้างถึงนั้น นอกจากนี้เรายังใช้ชื่อแตกต่างกันขึ้นอยู่กับผู้ที่เราสนทนากับตนเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัจเจก VS ส่วนรวมปัจเจกส่วนรวมเป็นวัดที่สำคัญของความแปรปรวนทางวัฒนธรรมที่ใช้ในการอธิบายความแตกต่างทางวัฒนธรรมในการสื่อสารข้ามวัฒนธรรม ผู้คนในสังคมปัจเจกมีตนเองเป็นศูนย์กลางและเน้นความสำเร็จส่วนบุคคลมากกว่าความสามัคคีในกลุ่ม พวกเขามีแนวโน้มที่จะนำสิทธิและความเป็นส่วนตัวครั้งแรก ในทางตรงกันข้ามวัฒนธรรมฝ่ายซ้ายจำเป็นต้องมีคนที่จะใส่ลงไปในกลุ่ม; พวกเขาให้ความสัมพันธ์และความสามัคคีในกลุ่มของพวกเขามากกว่าเป้าหมายของแต่ละบุคคล พวกเขามองว่าตัวเองเป็นสมาชิกคนหนึ่งของกลุ่ม (ครอบครัวเผ่าหน่วยงาน) คนในวัฒนธรรมฝ่ายซ้ายมีความเต็มใจที่จะให้ความร่วมมือและพวกเขามีแนวโน้มที่จะหลีกเลี่ยงความขัดแย้ง นอกจากนี้วัฒนธรรมฝ่ายซ้ายค่าภาระผูกพันทางสังคมซึ่งทำให้พวกเขาหลีกเลี่ยงความขัดแย้งที่จะรักษาความสัมพันธ์ทางสังคมในเชิงบวก. ลำดับชั้น VS สังคมเสมอภาคลำดับชั้นหมายถึงสังคมที่มีพิธีการ มันถูกจัดเป็นลำดับชั้นต่างๆขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายประการเช่นสถานะและอำนาจ สถานะทางสังคมของผู้คนจะถูกกำหนดโดยอำนาจทางสังคม บางคนมีอำนาจมากขึ้นกว่าคนอื่น ๆ และเป็นที่ยอมรับอย่างกว้างขวางจากคนในสังคม คนจะให้ความเคารพมากขึ้นกับคนอื่น ๆ ที่มีความอาวุโสตามอายุและสถานภาพทางสังคม ตรงกันข้ามสังคมคุ้มคือชุมชนที่ทุกคนจะได้รับการรักษาด้วยวิธีเดียวกันโดยไม่คำนึงถึงสถานะทางสังคมของพวกเขา มันถือความเชื่อที่ว่าคนทุกคนมีความเท่าเทียมกันและควรมีสิทธิและโอกาส. ไทยโดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นตัวอย่างของวัฒนธรรมลำดับชั้น ความสัมพันธ์ทางสังคมที่กำหนดไว้ในแง่ของความเหนือกว่าของคนคนหนึ่งไปยังอีก ครูจะดีกว่านักเรียนของพวกเขา, ผู้บังคับบัญชาให้ผู้ใต้บังคับบัญชาของผู้ปกครองกับเด็กและผู้สูงอายุของพวกเขากับรุ่นน้อง แม้จะอยู่ในภาษาที่เราใช้แตกต่างกันของคำที่มีคนขึ้นอยู่กับสถานะทางสังคมของพวกเขา ตัวอย่างเช่นเราใช้คำพูดที่แตกต่างกันเมื่อพูดคุยกับเพื่อนพ่อแม่เจ้านายครูหรือพระภิกษุสงฆ์หรือเมื่อเราพูดคุยกับพระราชวงศ์หรือมีการสนทนาที่หมายถึงพวกเขา เรายังใช้ชื่อที่แตกต่างกันสำหรับตัวเองขึ้นอยู่กับผู้ที่เรามีการสนทนากับ