A mandarin once lived in Kiang-ho w

A mandarin once lived in Kiang-ho who was so exceedingly cross and disagreeable that everyone hated him. He snarled and stormed at every person he met and was never known to laugh or be merry under any circumstances. Especially he hated boys and girls; for the boys jeered at him, which aroused his wrath, and the girls made fun of him, which hurt his pride.

When he had become so unpopular that no one would speak to him, the emperor heard about it and commanded him to emigrate to America. This suited the mandarin very well; but before he left China he stole the Great Book of Magic that belonged to the wise magician Haot-sai. Then, gathering up his little store of money, he took ship for America.

He settled in a city of the middle west and of course started a laundry, since that seems to be the natural vocation of every Chinaman, be he coolie or mandarin.

He made no acquaintances with the other Chinamen of the town, who, when they met him and saw the red button in his hat, knew him for a real mandarin and bowed low before him. He put up a red and white sign and people brought their laundry to him and got paper checks, with Chinese characters upon them, in exchange, this being the only sort of character the mandarin had left.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แมนดารินอยู่อาศัยในเกียงโฮ เจ้าเพื่อไปข้ามไม่ให้คนเกลียดชังท่าน เขา snarled และ stormed ที่ทุกคนที่เขาพบ และไม่เคยถูกเรียก ไปหัวเราะครื้นเครงภายใต้สถานการณ์ใด ๆ ได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เขาเกลียดชังเด็กชายและเด็กหญิง สำหรับเด็กผู้ชาย jeered ว่าที่ aroused พระอาชญา และสนุกทำหญิงของเขา ซึ่งเจ็บภาคภูมิใจเมื่อเขาได้กลายเป็นดังนั้นกฏหมายที่ไม่มีใครจะพูดกับเขา จักรพรรดิได้ยินเกี่ยวกับเรื่องนี้ และสั่งให้เขา emigrate อเมริกา นี้เหมาะสมสำหรับภาษาจีนกลางดี แต่ก่อนเขาซ้ายจีน เขาขโมยดีหนังสือเวทมนตร์ที่เป็นสมาชิกนักเล่นกลฉลาด Haot ทราย แล้ว รวบรวมค่าเก็บเงินเขาน้อย เขาเอาเรือในอเมริกาเขาจ่ายในเมืองตะวันตกกลาง และเริ่มต้นบริการซักรีด แน่นอนเนื่องจากที่ดูเหมือนเป็นหน้าที่ตามธรรมชาติของทุก Chinaman เขา coolie หรือแมนดารินเขาไม่มีคนรู้จักกับ Chinamen เมือง ที่ เมื่อพวกเขาได้พบกับเขา และเห็นปุ่มสีแดงในหมวกของเขา รู้เขาสำหรับต่ำที่จริงโรงแรมแมนดาริน และลงก่อนที่เขา ได้ เขาวางสีแดง และป้ายสีขาวและคนมาซักผ้าของเขา และได้ตรวจสอบเอกสาร มีตัวอักษรจีนเข้า แลกเปลี่ยน นี้ เรียงลำดับเฉพาะอักขระที่แมนดารินที่มีเหลือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แมนดารินเคยอาศัยอยู่ในเกียงโฮซึ่งเป็นดังนั้นเหลือเกินข้ามและไม่พอใจที่ทุกคนเกลียดเขา เขาคำรามและบุกคนที่เขาได้พบกับทุกคนและก็ไม่เคยรู้จักกันที่จะหัวเราะหรือความสุขภายใต้สถานการณ์ใด ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเขาเกลียดชายและหญิง; สำหรับเด็กชายเยาะหยันเขาซึ่งกระตุ้นความโกรธของเขาและหญิงที่ทำสนุกของเขาซึ่งทำร้ายความภาคภูมิใจของเขา. เมื่อเขาจึงกลายเป็นที่นิยมที่ไม่มีใครจะพูดกับเขาจักรพรรดิได้ยินเกี่ยวกับมันและสั่งให้เขาย้ายไป อเมริกา นี้เหมาะแมนดารินเป็นอย่างดี; แต่ก่อนที่เขาจะออกจากประเทศจีนที่เขาขโมยหนังสือที่ดีของวิเศษที่เป็นนักมายากลที่ชาญฉลาด Haot ทราย จากนั้นรวบรวมร้านค้าเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเขาเงินเขาเอาเรืออเมริกา. เขาตั้งรกรากอยู่ในเมืองทางตะวันตกกลางและแน่นอนเริ่มซักรีดตั้งแต่ที่น่าจะเป็นอาชีพตามธรรมชาติของชาวจีนทุกคนจะเป็นที่เขาหรือกุลีส้มแมนดารินเขาทำให้คนรู้จักใด ๆ กับ Chinamen อื่น ๆ ของเมืองที่เมื่อพวกเขาได้พบกับเขาและเห็นปุ่มสีแดงในหมวกของเขารู้ว่าเขาเป็นแมนดารินที่แท้จริงและโค้งคำนับต่ำก่อนหน้าเขา เขาวางสัญญาณสีแดงและสีขาวและคนนำซักรีดของพวกเขากับเขาและได้รับการตรวจสอบกระดาษที่มีตัวอักษรจีนกับพวกเขาในการแลกเปลี่ยนนี้เป็นเพียงการเรียงลำดับของตัวอักษรจีนมีเหลือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นภาษาจีนกลาง เคยอยู่เคียงโฮที่ถูกเหลือเกินข้าม และไม่เห็นด้วยที่ทุกคนเกลียดเขา เขาและวิ่งที่ snarled คนทุกๆคนที่เขาพบ และก็ไม่เคยหัวเราะหรือมีความสุขภายใต้สถานการณ์ใด ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเขาเกลียดเด็กผู้ชายและเด็กผู้หญิง สำหรับเด็กผู้ชายหัวเราะเยาะใส่เขา ซึ่งกระตุ้นโทสะของเขา และหญิงสาวที่เขาเป็นตัวตลก ที่ทำร้ายความภาคภูมิใจของเขา

เมื่อเขาได้กลายเป็นดังนั้นมากว่า ไม่มีใครพูดกับเขา พระราชาได้ยินเกี่ยวกับมัน และทรงบัญชาให้เขาอพยพไปอยู่อเมริกา นี้เหมาะกับภาษาจีนกลางได้เป็นอย่างดี แต่ก่อนไปจีน เขาขโมยหนังสือเล่มใหญ่ของเวทมนตร์ของผู้วิเศษที่ฉลาด haot ไทร แล้วรวบรวมเงินเก็บน้อยของเขา เขาเอาเรืออเมริกา

เขาตัดสินในเมืองตะวันตกกลางและแน่นอนเริ่มซักผ้า เพราะดูเหมือนว่าจะเป็นอาชีพที่เป็นธรรมชาติของทุกๆ คนจีน เป็นเขา กุลี หรือส้มแมนดาริน

เขาไม่ได้รู้จักกับ chinamen อื่น ๆของเมืองที่เมื่อพวกเขาพบเขา เห็นปุ่มสีแดงในหมวกของเขารู้จัก เขาเป็นฟรีจริงและโค้ง ก่อนเขาเขาติดป้ายแดง ขาว และผู้ที่นำเสื้อผ้าของพระองค์ และได้ตรวจสอบกระดาษ มีตัวอักษรภาษาจีนบนพวกเขา ในการแลกเปลี่ยน , การจัดเรียงเพียงของอักขระภาษาจีนไปแล้ว