The Mongkhon, or Mongkol (headband)

The Mongkhon, or Mongkol (headband) and Pra Jiad (armbands) are often worn into the ring before the match begins. They originate back in times when Thailand was in a constant state of war, where young men would tear off pieces of a loved one's clothing (often their mother's sarong) and wear it to battle for good luck as well as to ward off harmful spirits. In modern times the Mongkol (lit. meaning holy spirit, luck, and protection) is worn as a tribute to the gym that the Muay Thai fighter is fighting out of. The Mongkol is traditionally presented by a trainer to the fighter once he feels that the fighter is ready to represent the gym's name in the ring. Often after the fighter has finished the Wai Kru, the trainer will take the Mongkol off of his head and place it on their corner of the ring for luck.
Whether the fighter is a Buddhist or not, it is common for them to bring the Mongkol to a Buddhist monk who blesses it with good luck prior to stepping into the ring.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มงคล หรือมงคล (ศีรษะ) และพระ Jiad (เคส) จะสวมใส่มักจะไปก่อนเริ่มการแข่งขัน พวกเขามาในครั้งเมื่อประเทศไทยได้ในสถานะคงที่ของสงคราม ที่ชายหนุ่มจะฉีกปิดชิ้นส่วนของรักของเสื้อผ้า (ผ้าซิ่นของแม่ที่มักจะ) และสวมใส่ไปรบโชคดีเช่นกันเป็นปัดเป่าวิญญาณที่เป็นอันตราย ในยุค มงคลลำหมายถึง วิญญาณบริสุทธิ์ โชค และการป้องกัน) ถูกสวมใส่เป็นบรรณาการให้ยิมที่ต่อสู้ของนักสู้มวยไทย มงคลดั้งเดิมนำเสนอ โดยผู้ฝึกสอนการรบที่เมื่อเขารู้สึกว่า นักสู้พร้อมแสดงชื่อกายในแหวน บ่อยครั้งหลังจากที่นักสู้เสร็จการไหว้ครู ครูฝึกที่จะใช้มงคลออกจากศีรษะของเขา และวางไว้มุมบนของวงแหวนสำหรับโชคว่านักสู้เป็นพุทธ หรือไม่ มันเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับพวกเขาจะนำมงคลที่ไปพระสงฆ์ผู้อวยพรกับโชคดีก่อนที่จะก้าวเข้าสู่วงแหวน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มงคลหรือมงคล (แถบคาดศีรษะ) และพระ Jiad (armbands) มักจะสวมใส่เป็นแหวนก่อนการแข่งขันจะเริ่มขึ้น พวกเขามาย้อนกลับไปในช่วงเวลาที่ประเทศไทยอยู่ในสภาพคงที่ของสงครามที่ชายหนุ่มจะฉีกออกเป็นชิ้นส่วนของเสื้อผ้าคนที่คุณรัก (มักผ้าซิ่นของแม่) และสวมใส่ในการต่อสู้เพื่อความโชคดีเช่นเดียวกับการขับไล่วิญญาณที่เป็นอันตราย ในยุคปัจจุบันมงคล (จุดนี้หมายถึงพระวิญญาณบริสุทธิ์โชคและการป้องกัน) จะสวมใส่เป็นเครื่องบรรณาการไปออกกำลังกายว่ามวยไทยคือการต่อสู้ออกจาก มงคลที่จะนำเสนอแบบดั้งเดิมโดยครูฝึกการรบครั้งเขารู้สึกว่านักมวยที่มีความพร้อมที่จะเป็นตัวแทนชื่อโรงยิมในแหวน บ่อยครั้งหลังจากที่รบได้จบไหว้ครูฝึกจะใช้มงคลออกจากศีรษะของเขาและวางไว้บนมุมของพวกเขาของแหวนโชค.
ไม่ว่าจะเป็นนักมวยที่เป็นชาวพุทธหรือไม่ก็เป็นเรื่องธรรมดาสำหรับพวกเขาที่จะนำมงคล เพื่อพระภิกษุที่อวยพรด้วยโชคดีก่อนที่จะก้าวเข้ามาในวง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พระมงคลหรือไม่มงคล ( ที่คาดผม ) และพระ jiad ( ปลอกแขน ) มักจะสวมใส่เข้าไปในแหวนก่อนการแข่งขันจะเริ่มขึ้น พวกเขาเริ่มกลับมาในเวลาเมื่อประเทศไทยอยู่ในสถานะคงที่ของสงคราม ที่ชายหนุ่มจะฉีกออกชิ้นส่วนของดวงตา เสื้อผ้า ( มักแม่โสร่ง ) และสวมมันเพื่อการต่อสู้เพื่อโชคดี ตลอดจนเพื่อปัดวิญญาณที่เป็นอันตราย ในสมัยใหม่ที่มงคล ( ไฟ หมายถึง วิญญาณบริสุทธิ์ โชค และการป้องกัน ) สวมใส่เป็นบรรณาการให้ยิมนักมวยมวยไทยการต่อสู้ออก วันมงคล เป็นแบบดั้งเดิมที่นำเสนอโดยเทรนเนอร์นักมวย เมื่อเขารู้สึกว่า รบ พร้อมแสดงชื่อยิมในแหวน บ่อยครั้งหลังรบเสร็จการไหว้ครู ครูฝึกจะพามงคลออกจากศีรษะของเขาและวางไว้ในมุมของแหวนนำโชคว่านักรบเป็นพุทธ หรือ ไม่ มันเป็นเรื่องปกติสำหรับพวกเขาที่จะนำมงคลให้พระภิกษุที่อวยพรมันด้วย โชค ดี ก่อนที่จะก้าวเข้าไปในแหวน