Disaster mitigation: a community ba

Disaster mitigation: a community based approach.
Author:
Maskrey A
Source:
Oxford, England, Oxfam, 1989. x, 100 p. (Development Guidelines No. 3)
Abstract:

This book recounts the author's experiences with programs developed in Peru for lessening the impact of natural disasters. A key component is community participation. The book is directed to people working for nongovernmental organizations, international development agencies, and government departments. The approach reflects the self-reliance of people in hazard-prone geographic areas and their ability to use resources and organization to withstand the worst effects of natural disasters. This approach empowers rather than creates dependence under relief program approaches. The author states that pre-disaster prevention and post-disaster recovery both involve great exaggerations and gross underestimates of local resources to deal with problems. This book fills in the gap in knowledge of practical experience and focuses on the need and importance of local responses and the willingness and capability of people to introduce protective measures. The book is based on an innovative earthquake vulnerability study and protection plan for the metropolitan area of Lima-Callao during 1982-83 and a community-based disaster mitigation program in 1983 in the Rimac Valley, east of Lima. The valley is the most disaster-prone in Peru and suffers from floods, landslides, and earthquakes. The mitigation program involves 1) strengthening community organization, 2) providing technical assistance and training, and 3) developing mitigation proposals so that the community can negotiate for support. Specifically, part 1 focuses on vulnerability to disaster: approaches, seismic vulnerability in Lima, huaicos and floods in the Rimac Valley, and other contexts. Part 2 focuses on disaster mitigation: approaches, Lima's seismic protection plan, the Rimac Valley project, the recovery of Cuyocuyo, other mitigation programs, and implementation programs.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บรรเทา: ชุมชนตามวิธีการผู้เขียน: Maskrey Aที่มา: อ๊อกซฟอร์ด อังกฤษ Oxfam, 1989 x, p. 100 (พัฒนาแนวทางหมายเลข 3)บทคัดย่อ: หนังสือเล่มนี้ recounts ประสบการณ์ของผู้เขียน ด้วยโปรแกรมที่พัฒนาสำหรับ lessening ผลกระทบของภัยพิบัติในประเทศเปรู ส่วนประกอบสำคัญคือ การมีส่วนร่วมของชุมชน หนังสือโดยตรงไปคนที่ทำงานสำหรับองค์กรเอกชน หน่วยงานพัฒนาระหว่างประเทศ และหน่วยงานรัฐบาล วิธีการสะท้อนให้เห็นถึงการพึ่งพาตนเองของประชาชนในพื้นที่เสี่ยงภัยทางภูมิศาสตร์และความสามารถในการใช้ทรัพยากรและองค์กรเพื่อทนต่อผลกระทบจากภัยธรรมชาติเลวร้ายที่สุด วิธีการนี้อำนาจ มากกว่าสร้างพึ่งพาภายใต้วิธีการโปรแกรมบรรเทา ผู้เขียนระบุว่า ป้องกันก่อนและหลังการแก้ปัญหาทั้งสองเกี่ยวข้องกับการพ่ายแพ้ดีและ underestimates รวมของทรัพยากรท้องถิ่นในการจัดการกับปัญหา หนังสือเล่มนี้กรอกข้อมูลในช่องว่างในความรู้ของบุคคลากร และเน้นความต้องการและความสำคัญของการตอบสนองต่อท้องถิ่น และความตั้งใจและความสามารถของคนจะแนะนำในการป้องกัน หนังสือขึ้นอยู่กับการศึกษาความเสี่ยงแผ่นดินไหวนวัตกรรม และแผนป้องกันในปริมณฑลของลิมา Callao ระหว่างปี 1982-83 และโปรแกรมลดปัญหาภัยพิบัติโดยชุมชนในปี 1983 ในหุบเขา Rimac ตะวันออกม่า หุบเขาภัยพิบัติมักอยู่ในเปรู และ suffers จากน้ำท่วม แผ่นดินถล่ม แผ่นดินไหว โปรแกรมลดปัญหาเกี่ยวข้องกับ 1) เสริมสร้างองค์กรชุมชน 2) ให้ความช่วยเหลือทางเทคนิค และการฝึกอบรม และ 3) พัฒนาข้อเสนอการบรรเทาสาธารณภัยเพื่อให้ชุมชนสามารถเจรจาต่อรองสำหรับการสนับสนุนการ โดยเฉพาะ ส่วนที่ 1 เน้นช่องโหว่การภัยพิบัติ: ยื่น ช่องโหว่ธรณีในลิมา huaicos และน้ำท่วมในหุบเขา Rimac และบริบทอื่น ๆ ส่วนที่ 2 เน้นการบรรเทา: วิธี มาส์ธรณีคุ้มครอง วัล Rimac โครงการ กู้คืน Cuyocuyo อื่น ๆ โปรแกรมบรรเทาสาธารณภัย และโปรแกรมใช้งาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การบรรเทาภัยพิบัติ.
ชุมชนตามแนวทางที่ผู้แต่ง:
Maskrey
ที่มา:
ฟอร์ด, อังกฤษ, ออกซ์แฟม 1989 x 100 พี (การพัฒนาแนวทางการฉบับที่ 3)
บทคัดย่อ: หนังสือเล่มนี้เล่าประสบการณ์ของผู้เขียนที่มีโปรแกรมการพัฒนาในเปรูสำหรับการลดผลกระทบจากภัยพิบัติทางธรรมชาติ องค์ประกอบที่สำคัญคือการมีส่วนร่วมของชุมชน หนังสือเล่มนี้เป็นผู้กำกับให้กับคนที่ทำงานให้กับองค์กรพัฒนาเอกชน, หน่วยงานพัฒนาระหว่างประเทศและหน่วยงานรัฐบาล วิธีการสะท้อนให้เห็นถึงการพึ่งพาตนเองของคนในพื้นที่ทางภูมิศาสตร์ที่เป็นอันตรายได้ง่ายและความสามารถในการใช้ทรัพยากรและองค์กรที่จะทนต่อผลกระทบของภัยพิบัติทางธรรมชาติที่เลวร้ายที่สุด วิธีการนี้จะช่วยให้มากกว่าที่จะสร้างการพึ่งพาอาศัยกันภายใต้วิธีการที่โปรแกรมการบรรเทา ผู้เขียนกล่าวว่าการป้องกันก่อนเกิดภัยพิบัติและการกู้คืนหลังภัยพิบัติทั้งสองเกี่ยวข้องกับบรรเจิดที่ดีและดูถูกขั้นต้นของทรัพยากรในท้องถิ่นในการจัดการกับปัญหาที่เกิดขึ้น หนังสือเล่มนี้จะเติมในช่องว่างในความรู้จากประสบการณ์จริงและมุ่งเน้นไปที่ความจำเป็นและความสำคัญของการตอบสนองของท้องถิ่นและความตั้งใจและความสามารถของคนที่จะแนะนำมาตรการป้องกัน หนังสือเล่มนี้จะขึ้นอยู่กับการศึกษานวัตกรรมช่องโหว่ที่เกิดแผ่นดินไหวและการวางแผนการป้องกันสำหรับพื้นที่นครบาลลิ-Callao ในช่วง 1982-1983 และโปรแกรมการบรรเทาผลกระทบจากภัยพิบัติชุมชนตามในปี 1983 ใน Rimac หุบเขาทางตะวันออกของกรุงลิมา หุบเขาเป็นภัยพิบัติได้ง่ายที่สุดในเปรูและทนทุกข์ทรมานจากน้ำท่วมดินถล่มและแผ่นดินไหว โปรแกรมการบรรเทาผลกระทบที่เกี่ยวข้องกับ 1) เสริมสร้างความเข้มแข็งองค์กรชุมชน 2) การให้ความช่วยเหลือทางด้านเทคนิคและการฝึกอบรมและ 3) การพัฒนาข้อเสนอการบรรเทาผลกระทบเพื่อให้ชุมชนสามารถเจรจาต่อรองสำหรับการสนับสนุน โดยเฉพาะส่วนที่ 1 มุ่งเน้นไปที่ความเสี่ยงต่อการเกิดภัยพิบัติ: วิธีการช่องโหว่แผ่นดินไหวในกรุงลิมา huaicos และน้ำท่วมใน Rimac Valley และบริบทอื่น ๆ ส่วนที่ 2 มุ่งเน้นไปที่การบรรเทาผลกระทบจากภัยพิบัติ: วิธีการแผนป้องกันแผ่นดินไหวลิมาของโครงการ Rimac หุบเขาฟื้นตัวของ Cuyocuyo โปรแกรมการบรรเทาผลกระทบอื่น ๆ และการใช้งานโปรแกรม