However, whether or not to join a p

However, whether or not to join a potential free trade area (FTA) such as ASEAN+3
or ASEAN+6 is generally not a decision that the Lao government can make
independently. For example, it becomes a matter of necessity if all other members of
ASEAN+6 agree to form a regional trading bloc. At the same time, a significant increase
in exports cannot easily be achieved given the current state of the Lao economy. Such
gains will require a national-government-formulated plan for industrialization to
diversify and boost the production of exports. The elimination of tariff barriers could
lead to a greater number of Laotians successfully participating in the market economy,
thereby reducing poverty. Such is the theory, but has it worked in Laos?
The primary objective of this paper is to evaluate the potential gains in Laos’ trade
with the formation of ASEAN+3 and ASEAN+6 trading blocs. First, we utilize panel
data on bilateral export flows to empirically analyze the international trade determinants
for ASEAN+6 member countries. More precisely, the study focuses on how relative
factor endowment differences, combined bilateral gross domestic product (GDP),
similarity in GDP, transportation costs, and tariff rates determine bilateral trade in the
regional trading blocs of ASEAN+3 and ASEAN+6. The study then conducts
counterfactual simulations to see whether trade flows between Laos and its trading
partners could further be enhanced through tariff reduction or elimination.
The gravity model, as pioneered by Tinbergen (1962), is a useful tool to investigate
regional trade integration. The existing literature on ASEAN trade applying the gravity
model finds that (i) the ASEAN Free Trade Area (AFTA) has generated trade flows
among its members (Kien, 2009), (ii) AFTA might be causing some trade diversion and
shifting trade from countries outside the trade bloc to potentially less efficient countries
inside the trade bloc (Hapsari and Mangunsung, 2006), (iii) Asian economic crises
generate a stronger tendency to source imports from within the region (Elliott and
Ikemoto, 2004), (iv) most East Asian regional trade agreements (RTAs) create more
intra-bloc trade but do not divert extra-bloc trade (Lee and Park, 2005; Lee and Shin,
2006), (v) reducing applied tariffs to the regional average would raise intra-regional
trade by about 2% (Shepherd and Wilson, 2009), and (vi) establishing an ASEAN+6
FTA would increase intra-regional trade by about 39% (Suvannaphakdy et al., 2011).
Most of the existing studies on ASEAN trade ignore dynamics. Eichengreen and
Irwin (1996) argue that past trade patterns influence current trade flows because of the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อย่างไรก็ตาม ว่าจะเข้าร่วมเป็นไปฟรีหรือไม่ค้า (FTA) ที่ตั้งเช่นอาเซียน + 3หรืออาเซียน + 6 โดยทั่วไปไม่มีการตัดสินใจที่ทำให้รัฐบาลลาวอย่างอิสระ เช่น มันเป็นเรื่องของความจำเป็นถ้าทั้งสมาชิกคนอื่น ๆอาเซียน + 6 ตกลงในรูปแบบค่ายการค้าในภูมิภาค ในเวลาเดียวกัน การเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในการส่งออกไม่ได้ง่าย ๆ สามารถทำได้ให้สถานะปัจจุบันของเศรษฐกิจลาว ดังกล่าวกำไรจะต้องมีแผนแห่งชาติรัฐบาลผสมสำหรับพิพากษาไปกระจาย และเพิ่มการผลิตของการส่งออก สามารถกำจัดอุปสรรคภาษีทำให้ลาวเข้าร่วมในระบบเศรษฐกิจตลาด สำเร็จมากมายจึงช่วยลดความยากจน ดังกล่าวเป็นทฤษฎี แต่มันได้ทำงานในลาววัตถุประสงค์ของเอกสารนี้คือการ ประเมินกำไรที่มีศักยภาพในการค้าลาวมีการก่อตัวของอาเซียน + 3 และอาเซียน + 6 ขายเดอะเบสสุขุมวิท ครั้งแรก เราใช้แผงกระแสการวิเคราะห์เชิงประสบการณ์ด้วยดีเทอร์มิแนนต์การค้าระหว่างประเทศส่งออกข้อมูลในระดับทวิภาคีสำหรับ ASEAN + 6 ประเทศสมาชิก อย่างแม่นยำมากขึ้น ศึกษาเน้นวิธีสัมพัทธ์ความแตกต่างปัจจัยสหการ รวมทวิภาคีผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศ (GDP),การค้าทวิภาคีในการตรวจสอบความคล้ายคลึงใน GDP ค่าขนส่ง และอัตราการเดอะเบสสุขุมวิทซื้อขายที่ระดับภูมิภาคของอาเซียน + 3 และอาเซียน + 6 ดำเนินการศึกษาแล้วcounterfactual จำลองเพื่อดูว่า กระแสการค้าระหว่างลาวกับการซื้อขายต่อไปจะเพิ่มขึ้นคู่ค้าลดอัตราภาษีหรือการตัดด้วยแบบจำลองแรงโน้มถ่วง โดย Tinbergen (1962), เป็นเครื่องมือที่มีประโยชน์การตรวจสอบรวมกลุ่มการค้าในภูมิภาค วรรณคดีที่มีอยู่บนการค้าอาเซียนใช้แรงโน้มถ่วงแบบจำลองพบว่า (i) การตั้งการค้าเสรีอาเซียน (AFTA) ได้สร้างกระแสทางการค้าระหว่างสมาชิก (เกียน 2009), (ii) AFTA อาจทำให้เกิดบางเบี่ยงเบนการค้า และขยับการค้าจากประเทศนอกค่ายการค้ากับประเทศอาจมีประสิทธิภาพน้อยภายในค่ายการค้า (Hapsari และ Mangunsung, 2006), (iii) เอเชียวิกฤตเศรษฐกิจสร้างแนวโน้มที่แข็งแกร่งจะนำเข้ามาจากภายในภูมิภาค (เอลเลียต และIkemoto, 2004), (iv) ข้อตกลงการค้าในภูมิภาคเอเชียตะวันออกมากที่สุด (RTAs) สร้างขึ้นภายในค่ายค้า แต่เบี่ยงเบนการค้าพิเศษค่าย (Lee และสวน 2005 ลีและชิน2006), (v) ลดอัตราภาษีใช้ค่าเฉลี่ยในภูมิภาคจะเพิ่มภายในภูมิภาคการค้า โดยประมาณ 2% (Shepherd และวิลสัน 2009), และ (vi) ที่สร้างเป็นอาเซียน + 6เขตการค้าเสรีจะเพิ่มการค้าภายในภูมิภาค โดยประมาณ 39% (Suvannaphakdy et al. 2011)ส่วนใหญ่ศึกษาอยู่ในอาเซียนการค้าละเว้น dynamics Eichengreen และทะเลาะกันเสมอ (1996) ที่ ผ่านมาการค้า รูปแบบมีผลปัจจุบันกระแสการค้าเนื่องจากการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อย่างไรก็ตามไม่ว่าจะเป็นหรือไม่ที่จะเข้าร่วมเขตการค้าเสรีที่มีศักยภาพ (FTA) เช่นอาเซียน +3
หรืออาเซียน + 6 โดยทั่วไปไม่ว่าการตัดสินใจของรัฐบาลลาวสามารถสร้างความ
เป็นอิสระ ยกตัวอย่างเช่นมันจะกลายเป็นเรื่องของความจำเป็นถ้าสมาชิกคนอื่น ๆ ของ
อาเซียน + 6 เห็นด้วยที่จะสร้างกลุ่มการค้าในภูมิภาค ในเวลาเดียวกันเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ
ในการส่งออกไม่สามารถทำได้อย่างง่ายดายได้รับสถานะปัจจุบันของเศรษฐกิจลาว เช่น
กำไรจะต้องมีแผนรัฐบาลสูตรแห่งชาติสำหรับอุตสาหกรรมที่จะ
กระจายการลงทุนและเพิ่มการผลิตของการส่งออก การกำจัดอุปสรรคภาษีอาจ
นำไปสู่การเป็นจำนวนมากของลาวประสบความสำเร็จในการมีส่วนร่วมในระบบเศรษฐกิจตลาดที่
จะช่วยลดความยากจน ดังกล่าวเป็นทฤษฎี แต่มันทำงานในประเทศลาว?
วัตถุประสงค์หลักของงานวิจัยนี้คือการประเมินผลกำไรที่มีศักยภาพในการค้าของลาว
กับการพัฒนาของอาเซียน +3 และอาเซียน + 6 กีดกันการค้า ครั้งแรกที่เราใช้แผง
ข้อมูลเกี่ยวกับกระแสการส่งออกในระดับทวิภาคีในการสังเกตุการวิเคราะห์ปัจจัยการค้าระหว่างประเทศ
อาเซียน + 6 ประเทศสมาชิก แม่นยำมากขึ้นการศึกษามุ่งเน้นไปที่วิธีการที่ญาติ
ปัจจัยบริจาคแตกต่างรวมทวิภาคีผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศ (GDP)
ความคล้ายคลึงกันใน GDP ค่าใช้จ่ายในการขนส่งและการกำหนดอัตราภาษีการค้าทวิภาคีใน
กีดกันการค้าของภูมิภาคอาเซียน +3 และอาเซียน +6 การศึกษาแล้วดำเนิน
การจำลอง counterfactual เพื่อดูว่ากระแสการค้าระหว่างประเทศลาวและการค้าของ
คู่ค้าอาจจะเพิ่มขึ้นต่อไปผ่านการลดภาษีหรือการกำจัด.
รุ่นที่แรงโน้มถ่วงเป็นหัวหอกเบอร์เกน (1962) เป็นเครื่องมือที่มีประโยชน์ในการตรวจสอบ
การรวมกลุ่มการค้าในภูมิภาค วรรณกรรมที่มีอยู่เกี่ยวกับการค้าอาเซียนใช้แรงโน้มถ่วง
รูปแบบพบว่า (i) อาเซียนเขตการค้าเสรี (AFTA) ได้สร้างกระแสการค้า
ในหมู่สมาชิก (Kien 2009), (ii) AFTA ที่อาจทำให้เกิดการเบี่ยงเบนการค้าและ
การขยับการค้าจาก ประเทศนอกกลุ่มการค้าไปยังประเทศที่อาจมีประสิทธิภาพน้อยลง
ภายในกลุ่มการค้า (Hapsari และ Mangunsung, 2006), (iii) วิกฤตการณ์ทางเศรษฐกิจในเอเชีย
สร้างแนวโน้มที่แข็งแกร่งเพื่อนำเข้าที่มาจากภายในภูมิภาค (เอลเลียตและ
Ikemoto, 2004), (iv) มากที่สุดในเอเชียตะวันออกเฉียงข้อตกลงการค้าระดับภูมิภาค (RTAs) สร้างมากขึ้น
การค้าภายในกลุ่ม แต่ไม่เบี่ยงเบนความสนใจการค้าพิเศษกลุ่ม (ลีและสวน 2005 ลีและชิน,
2006) (V) การลดอัตราภาษีนำไปใช้กับค่าเฉลี่ยของภูมิภาคจะยกภายใน -regional
ค้าโดยประมาณ 2% (ต้อนและวิลสัน, 2009) และ (vi) การสร้างอาเซียน + 6
เขตการค้าเสรีจะเพิ่มการค้าภายในภูมิภาคโดยประมาณ 39% (Suvannaphakdy et al. 2011).
ส่วนใหญ่ของการศึกษาที่มีอยู่ใน การค้าอาเซียนไม่สนใจการเปลี่ยนแปลง Eichengreen และ
เออร์วิน (1996) ยืนยันว่ารูปแบบการค้าที่ผ่านมามีอิทธิพลต่อกระแสการค้าในปัจจุบันเพราะ