One of the most important places to

One of the most important places to celebrate Makha Bucha Day, a Buddhist holiday, is at Wat Phra Mahathat Woramahawihan. This royal temple, in Nakhon Si Thammarat in Southern Thailand, houses a relic of the Lord Buddha. On the full moon day during February every year, local people take part in a parade called Hae Pha Khuen That. They believe that taking part will bring them good fortune and success in life. So, Buddhists come from far away to take part in the parade.

In the old days, Thai Buddhists would prepare a long piece of white cloth painted with the story of the Buddha’s life. This cloth is known as Phra Bot. They would then carry this in a parade to the temple where they would wrap it around the giant stupa which houses a relic of the Buddha. These days, people don’t always have time to prepare such a cloth, so instead, many of them would carry cloths that were either coloured white, yellow or red.

The tradition of making a Phra Bot as an offering is done by Buddhists all around the world. In order to make the festival more of an international event, last year for the first time, the local government invited participants from other Buddhist countries such as Sri Lanka, India, Japan and China. This is rather apt as because the very first Phra Bot, which was used to wrap around the stupa, was originally made as an offering to the Buddha’s Footprint in Sri Lanka.

According to legend, the tradition of wrapping a Phra Bot around the stupa dated back to 1230 A.D. during the reign of King Si Thamma Sokkarat. He had just finished building a giant stupa called Phra Boromthat which housed a relic of the Lord Buddha. Before he had formerly dedicated the stupa, he heard that some people had been shipwrecked after a violent storm. With them they had a Phra Bot which they were taking to Sri Lanka as an offering. The King decided to bring this Phra Bot to the stupa where he wrapped it around the construction as an offering to the Buddha. This then became an annual tradition.

I was lucky yesterday to be able to take part in this parade for the first time. I had flown down to Nakhon Si Thammarat by Nok Air the day before. The flight only took 70 minutes compared to ten hours by bus. The parade started near the City Pillar on Ratchadamnoen Road. There were literally thousands of people taking part in the parade. These varied from local schools and organisations to individual Buddhists who had travelled from far and near to take part in this important pilgrimage. Most of them were holding onto a piece of the Phra Bot cloth.

After the opening ceremony by the provincial governor, the parade set off along Ratchadamnoen Road towards Wat Phramahathat Woramahawihan. Although we could see it in the far distance, I think it took us nearly an hour to walk there. It was a very hot day and even though people were obviously exhausted, I think they were happy to take part. Along the way local people had come out to watch and also to offer water to the people taking part in the parade. I arrived ahead of the parade only to find that there were already thousands of people at the temple wrapping cloths around the stupas, both big and small.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หนึ่งในสถานสำคัญที่สุดฉลองมะค่าวันมาฆบูชา วันหยุด พระพุทธศาสนาได้ที่วัดพระมหาธาตุวรมหาวิหาร วัดหลวง ในนครศรีธรรมราชในภาคใต้ บ้านพระธาตุของพระพุทธเจ้า ในวันพระจันทร์เต็มดวงช่วงเดือนกุมภาพันธ์ทุกปี ประชาชนมีส่วนร่วมในขบวนพาเหรดเรียกแฮผาคลื่นที่ พวกเขาเชื่อว่า มีส่วนร่วมจะนำพวกเขาโชคดีและประสบความสำเร็จในชีวิต ดังนั้น พุทธมาจากไกลให้มีส่วนร่วมในการแห่ขบวนในโบราณ พุทธไทยจะเตรียมตัวยาวสีขาวผ้าสีกับเรื่องราวของชีวิตของพระพุทธเจ้า เรียกผ้านี้ว่าโบสถ์พระ พวกเขาจะแล้วมีนี้แห่ไปวัดที่พวกเขาจะตัดมันรอบ ๆ เจดีย์ยักษ์ซึ่งพระธาตุของพระพุทธเจ้า วันนี้ คนไม่เสมอมีเวลาที่จะเตรียมเช่นผ้า เพื่อแทน มากของพวกเขาจะมีเสื้อผ้าที่มีสีขาว สีเหลือง หรือสีแดงประเพณีการทำโบสถ์พระขณะให้เสร็จ โดยพุทธทั่วโลก การทำงานของเหตุการณ์ระหว่างประเทศ ปีครั้งแรก รัฐบาลท้องถิ่นเชิญผู้เข้าร่วมจากประเทศพุทธอื่น ๆ เช่นศรีลังกา อินเดีย ญี่ปุ่น และจีน ทั้งนี้ค่อนข้างฉลาดเป็นเนื่องจากโบสถ์พระแรก ซึ่งใช้ในการตัดสถานเจดีย์ ทำเป็นให้ไปพระพุทธบาทในประเทศศรีลังกาตำนาน ประเพณีการตัดโบสถ์พระสถานเจดีย์ลงกลับไป 1230 A.D. ในรัชสมัยของกษัตริย์ศรีวัตรธรรมา Sokkarat เขาเพียงมีเสร็จสร้างเจดีย์ยักษ์ที่เรียกว่า Boromthat พระซึ่งห้องพักพระธาตุของพระพุทธเจ้า ก่อนที่เขาได้ทุ่มเทเจดีย์เดิม เขาได้ยินว่า บางคนก็ถูกเรืออับปางหลังจากพายุ violent ด้วย มีโบสถ์พระซึ่งพวกเขาสู่ศรีลังกาเป็นให้ พระมหากษัตริย์ตัดสินใจที่จะให้ Bot นี้พระเจดีย์ที่เขาห่อรอบก่อสร้างเป็นการเสนอขายให้กับพระพุทธเจ้า นี้กลายเป็นประเพณีประจำปีแล้วผมโชคดีที่เมื่อวานนี้เพื่อให้สามารถมีส่วนร่วมในขบวนแห่นี้เป็นครั้งแรก ผมได้บินไปยังนครศรีธรรมราช โดยนกแอร์วันก่อน เที่ยวบินแพ้นาทีที่ 70 เมื่อเทียบกับชั่วโมงสิบรถ การแห่ขบวนเริ่มใกล้ศาลหลักเมืองถนนราชดำเนิน แท้จริงมีคนที่มีส่วนร่วมในการแห่ขบวน เหล่านี้แตกต่างจากโรงเรียนในท้องถิ่นและองค์กรเพื่อพุทธแต่ละคนได้เดินทางจากไกล และอยู่ใกล้ กับส่วนที่ใช้ในการแสวงบุญที่สำคัญนี้ ส่วนใหญ่จะถูกกดลงบนผ้าพระโบสถ์หลังจากพิธีเปิดโดยผู้ว่าราชการจังหวัด แห่กันออกไปตามถนนราชดำเนินไปทางวัด Phramahathat วรมหาวิหาร ถึงแม้ว่าเราสามารถเห็นได้ในระยะทางไกล ฉันคิดว่า มันเอาเราเกือบหนึ่งชั่วโมงในการเดิน มันร้อนมาก และแม้ว่าคนที่เหนื่อยแน่นอน ฉันคิดว่า พวกเขายินดีที่ได้มีส่วนร่วม ตามวิธีการคนในท้องถิ่นได้ออกดู และให้น้ำกับคนที่มีส่วนร่วมในการแห่ขบวน ผมมาถึงก่อนแห่จะพบว่า มีแล้วหลายพันคนที่วัดตัดผ้ารอบ ๆ พระธาตุ ขนาดเล็ก และขนาดใหญ่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนึ่งในสถานที่ที่สำคัญที่สุดที่จะเฉลิมฉลองวันมาฆบูชาเป็นวันหยุดทางพุทธศาสนาที่วัดมหาธาตุวรมหาวิหารพระ วัดนี้หลวงในจังหวัดนครศรีธรรมราชในภาคใต้บ้านที่ระลึกของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ ในวันที่พระจันทร์เต็มดวงในช่วงเดือนกุมภาพันธ์ของทุกปีคนในท้องถิ่นมีส่วนร่วมในขบวนแห่ที่เรียกว่าเฮผาเขื่อนขันธ์นั่น พวกเขาเชื่อว่าการมีส่วนร่วมที่จะนำพวกเขาโชคดีและประสบความสำเร็จในชีวิต ดังนั้นชาวพุทธมาจากที่ไกลออกไปมีส่วนร่วมในขบวนพาเหรด. ในวันเก่าที่ชาวไทยพุทธจะเตรียมชิ้นยาวของผ้าขาววาดด้วยเรื่องราวของชีวิตของพระพุทธเจ้า ผ้านี้เป็นที่รู้จักในฐานะพระ Bot พวกเขาก็จะดำเนินการในขบวนแห่ไปยังวัดที่พวกเขาจะตัดไปรอบ ๆ เจดีย์ยักษ์ที่บ้านที่ระลึกของพระพุทธเจ้า วันนี้คนไม่เคยมีเวลาที่จะเตรียมความพร้อมเช่นผ้าดังนั้นแทนที่จะมากของพวกเขาจะนำผ้าที่มีทั้งสีขาว, สีเหลืองหรือสีแดง. ประเพณีของการทำ Bot พระเป็นเสนอขายจะทำโดยชาวพุทธทั้งหมด รอบโลก. เพื่อที่จะทำให้เทศกาลมากขึ้นของเหตุการณ์ระหว่างประเทศปีที่ผ่านมาเป็นครั้งแรกที่รัฐบาลท้องถิ่นได้รับเชิญเข้าร่วมจากประเทศที่นับถือศาสนาพุทธอื่น ๆ เช่นศรีลังกา, อินเดีย, ญี่ปุ่นและจีน นี้ค่อนข้างฉลาดเป็นเพราะครั้งแรกที่พระ Bot ซึ่งถูกใช้ในการห่อรอบเจดีย์ที่ถูกสร้างขึ้นมา แต่เดิมเป็นเสนอขายหุ้นให้กับรอยพระพุทธบาทของพระพุทธเจ้าในประเทศศรีลังกา. ตามตำนานประเพณีของห่อ Bot พระรอบเจดีย์ลงวันที่ กลับไปที่ 1230 AD ในช่วงรัชสมัยของพระบาทสมเด็จพระศรีธรรม Sokkarat เขาเพิ่งเสร็จสิ้นการสร้างเจดีย์ยักษ์ที่เรียกว่าพระ Boromthat ซึ่งเป็นที่ตั้งของที่ระลึกของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ ก่อนที่เขาจะทุ่มเทเจดีย์ก่อนที่เขาได้ยินมาว่าบางคนได้รับการเรืออับปางหลังจากที่พายุรุนแรง กับพวกเขาพวกเขามี Bot พระที่พวกเขาถูกพาไปศรีลังกาเป็นเสนอขาย พระราชาจึงตัดสินใจที่จะนำมานี้ ธ ปทกับพระเจดีย์ที่เขาห่อมันรอบการก่อสร้างเป็นถวายพระพุทธรูปที่ นี้ก็กลายเป็นประเพณีประจำปี. ผมโชคดีที่เมื่อวานนี้เพื่อให้สามารถมีส่วนร่วมในขบวนแห่นี้เป็นครั้งแรก ฉันได้บินลงไปที่จังหวัดนครศรีธรรมราชโดยนกแอร์วันก่อน เที่ยวบินเพียงเอา 70 นาทีเมื่อเทียบกับสิบชั่วโมงโดยรถบัส ขบวนพาเหรดเริ่มใกล้ศาลหลักเมืองบนถนนราชดำเนิน มีนับพันคนมีส่วนร่วมในขบวนแห่ เหล่านี้แตกต่างจากโรงเรียนในท้องถิ่นและองค์กรในการนับถือศาสนาพุทธของแต่ละบุคคลที่ได้เดินทางมาจากไกลและใกล้ที่จะมีส่วนในการเดินทางไปแสวงบุญที่สำคัญ ส่วนใหญ่ของพวกเขาถูกจับชิ้นส่วนของผ้า Bot พระได้. หลังจากพิธีเปิดงานโดยผู้ว่าราชการจังหวัดที่ขบวนแห่ออกเดินทางไปตามถนนราชดำเนินไปทางวัด Phramahathat วรมหาวิหาร ถึงแม้ว่าเราจะได้เห็นมันในระยะทางไกลที่ฉันคิดว่ามันพาเราเกือบชั่วโมงในการเดินไปที่นั่น มันเป็นวันที่ร้อนมากและแม้ว่าคนถูกหมดเห็นได้ชัดว่าผมคิดว่าพวกเขามีความสุขที่จะมีส่วนร่วม ตามวิธีที่ผู้คนในท้องถิ่นได้ออกมาดูและยังมีน้ำดื่มให้กับคนที่มีส่วนร่วมในขบวนแห่ ฉันมาถึงข้างหน้าของขบวนพาเหรดเพียงเพื่อจะพบว่ามีอยู่แล้วหลายพันคนที่วัดผ้าห่อรอบเจดีย์ทั้งขนาดใหญ่และเล็ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนึ่งในสถานที่ที่สำคัญที่สุดฉลองวันมาฆบูชา , วันหยุดทางศาสนา คือ วัดพระมหาธาตุทักทายจาก . พระวิหารนี้ ในจังหวัดนครศรีธรรมราช ภาคใต้ บ้านพระธาตุของพระพุทธเจ้า ในวันพระจันทร์เต็มดวงในช่วงเดือนกุมภาพันธ์ของทุกปี ประชาชนในท้องถิ่นมีส่วนร่วมในขบวนแห่ แฮ ผา ขึ้นนั้นพวกเขาเชื่อว่า ส่วนหนึ่งจะนำความโชคดีและความสำเร็จในชีวิต ดังนั้น ชาวพุทธจากมาไกล เพื่อมีส่วนร่วมในขบวนพาเหรด

สมัยก่อน คนไทยพุทธจะเตรียมเศษผ้าขาวยาว กับเรื่องราวของชีวิตของพระพุทธเจ้า . ผ้านี้เรียกว่าพระบอทจากนั้นพวกเขาจะดำเนินการนี้ในขบวนแห่ไปยังวัดที่พวกเขาจะตัดรอบ ๆบ้านยักษ์เจดีย์ที่พระธาตุของพระพุทธเจ้า ทุกวันนี้ ผู้คนมักจะไม่ได้มีเวลาเตรียม เช่น ผ้า ดังนั้นแทน หลายของพวกเขาจะขนเสื้อผ้าที่เป็นสี ขาว เหลือง หรือแดง

ประเพณีการถวายพระที่มาทำโดยพุทธศาสนิกชนทั่วโลกเพื่อให้งานของกิจกรรมระหว่างประเทศ เมื่อปีที่แล้วเป็นครั้งแรก รัฐบาลท้องถิ่นเชิญผู้เข้าร่วมประชุมจากประเทศพุทธอื่นๆ เช่น ศรีลังกา อินเดีย ญี่ปุ่น และจีน นี้ค่อนข้างฉลาดเป็นเพราะบอทพระครั้งแรกที่ใช้พันรอบเจดีย์ ตอนแรกจะทำถวายรอยพระพุทธบาทในประเทศศรีลังกา .

ตามตำนานประเพณีห่อพระในรอบเจดีย์วันที่กลับไป 1230 AD ในระหว่างรัชสมัยของกษัตริย์ศรีธรรมะ sokkarat . เขาเพิ่งสร้างยักษ์เจดีย์เรียกว่าพระ Boromthat ซึ่งเป็นที่ตั้งพระบรมสารีริกธาตุของพระพุทธเจ้าแล้ว ก่อนที่เขาเคยทุ่มเทเจดีย์ เขาได้ยินว่าบางคนได้รับเรืออับปาง หลังพายุที่รุนแรงกับพวกเขาพวกเขามีพระบอทที่พวกเขาสละกับศรีลังกาเป็นเสนอ กษัตริย์ตัดสินใจที่จะนำพระในเจดีย์ที่เขาห่อมันรอบสร้างถวายพระพุทธเจ้า นี้ก็กลายเป็นประเพณีประจำปี เมื่อวานนี้

ผมโชคดีที่ได้มีส่วนร่วมในขบวนพาเหรดนี้เป็นครั้งแรก ฉันได้บินไปนครศรีธรรมราช โดยสายการบินนกแอร์ เมื่อวันก่อนเที่ยวบินไป 70 นาที เทียบกับ 10 ชั่วโมงโดยรถบัส ขบวนแห่เริ่มใกล้ศาลหลักเมือง ถนนราชดําเนิน . มีอักษรหลายพันคนเข้าร่วมในขบวนแห่ เหล่านี้แตกต่างจากโรงเรียนในท้องถิ่นและองค์กร แต่ละ ชาวพุทธที่ได้เดินทางจากที่ไกลและใกล้ที่จะมีส่วนร่วมในการแสวงบุญที่สำคัญนี้ที่สุดของพวกเขาถูกจับชิ้นส่วนของพระ หุ่นผ้า

หลังจากพิธีเปิดโดยผู้ว่าราชการจังหวัด แห่ไปตามถนนราชดำเนินต่อวัด phramahathat ทักทายจาก . ถึงแม้ว่าเราอาจจะเห็นมันอยู่ไกล ฉันคิดว่า มันใช้เวลาเกือบชั่วโมงเพื่อเดินมี มันเป็นวันที่ร้อนมาก และถึงแม้ว่าคนชัดหมดฉันคิดว่าพวกเขามีความสุขที่จะใช้เวลาส่วนหนึ่ง ตามทางชาวบ้านได้ออกมาดู และยังมีน้ำให้ประชาชนมีส่วนร่วมในขบวนพาเหรด ฉันมาถึงก่อนขบวนเท่านั้นเพื่อค้นหาว่า มีแล้วหลายพันคน ณวัดพันผ้ารอบเจดีย์ ทั้งขนาดใหญ่ และขนาดเล็ก