Oviductal retention of developing e

Oviductal retention of developing embryos has
evolved independently several times in members of
the Class Amphibia-twice in Anura (frogs and
toads), once in Urodela (salamanders and newts),
and at least twice, perhaps three times, in Gymnophiona
(caecilians). Each group has effected retention
in rather different ways, and none have developed
placentas (with the possible exception of a pseudoplacenta
in one group of caecilians). In all species
of amphibian oviductal embryo retainers for which
there are data, either little to no nutrition is supplied
in addition to yolk, though there may be gaseous
exchange across vascularized membranes
(ovoviviparity), or cells of the oviductal epithelium
secrete a highly nutritious material that is orally
ingested by the developing fetuses after yolk is resorbed
(viviparity) (Amoroso, ’52, ’68). Amphibians
may present a special case in that viviparity and
ovoviviparity can be rather clearly delineated in
terms of presence or absence of significant maternal
nutrition (a protein, carbohydrate and lipid-rich
material, depending on the stage of development)
following yolk resorption. I therefore will use the
restrictive definitions mentioned above for viviparity
and ovoviviparity in this discussion, since the
“grey areas” of nutrient uptake found in placental
reptiles, and in fishes, seem not to obtain in
amphibians.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเก็บรักษาท่อนำไข่ตัวอ่อนพัฒนาได้วิวัฒนาการมาเป็นอิสระหลายครั้งในสมาชิกของชั้นAmphibia-สองครั้งใน Anura (กบและคางคก) ครั้งเดียวใน Urodela (และซาลาแมนเดจิ้งจก) และอย่างน้อยสองครั้งอาจจะเป็นครั้งที่สามใน Gymnophiona (caecilians) แต่ละกลุ่มจะมีผลการเก็บข้อมูลในรูปแบบที่แตกต่างกันค่อนข้างและไม่มีใครได้มีการพัฒนารก(ยกเว้นเป็นไปได้ของ pseudoplacenta ในกลุ่มของ caecilians) ทุกชนิดของการยึดตัวอ่อนท่อนำไข่ครึ่งบกครึ่งน้ำที่มีข้อมูลทั้งเล็กน้อยเพื่อโภชนาการที่ไม่ได้จัดมานอกเหนือไปจากไข่แดงแต่อาจจะมีก๊าซแลกเปลี่ยนผ่านเยื่อหุ้ม vascularized (ovoviviparity) หรือเซลล์ของเยื่อบุผิวท่อนำไข่หลั่งวัสดุที่มีคุณค่าทางโภชนาการสูงที่มารับประทานกินโดยการพัฒนาตัวอ่อนหลังจากไข่แดงจะละลาย(viviparity) (Amoroso, 52, 68) สัตว์สะเทินน้ำสะเทินบกอาจเป็นกรณีพิเศษในการที่ viviparity และ ovoviviparity สามารถค่อนข้างเบี่ยงอย่างชัดเจนในแง่ของการมีหรือไม่มีมารดาอย่างมีนัยสำคัญทางโภชนาการ(โปรตีนคาร์โบไฮเดรตและไขมันที่อุดมไปด้วยวัสดุขึ้นอยู่กับขั้นตอนของการพัฒนา) ต่อไปนี้การสลายไข่แดง ฉันจึงจะใช้คำจำกัดความที่เข้มงวดดังกล่าวข้างต้นสำหรับ viviparity และ ovoviviparity ในการสนทนานี้ตั้งแต่"พื้นที่สีเทา" ของดูดซึมสารอาหารที่พบในรกสัตว์เลื้อยคลานและปลาดูเหมือนไม่ได้ที่จะได้รับในครึ่งบกครึ่งน้ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเก็บรักษา oviductal ของการพัฒนาตัวอ่อนมีการพัฒนาอย่างอิสระ

หลายๆ ครั้งของสมาชิกในคลาสแอมฟิเบียสองครั้งในอันดับกบ ( กบและคางคก
) , ครั้งเดียวใน urodela ( ซาลาแมนเดอร์และนิวต์และ )
อย่างน้อยสองครั้ง บางทีสามครั้งใน gymnophiona
( ซีซิเลียน ) แต่ละกลุ่มที่มีผลต่อความคงทน
ในวิธีที่แตกต่างกันค่อนข้างและไม่มีการพัฒนา
placentas ( กับข้อยกเว้นที่เป็นไปได้ของ pseudoplacenta
ในกลุ่มหนึ่งของซีซิเลียน ) ในทุกชนิดของสัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำตัวอ่อน retainers oviductal

ซึ่งมีข้อมูลให้น้อยไปไม่มีอาหารมา
นอกจากไข่แดง แต่อาจจะมีการแลกเปลี่ยนก๊าซใน vascularized

( ovoviviparity ) หรือเยื่อหุ้มเซลล์ของเยื่อบุผิว oviductal
หลั่งสารที่มีคุณค่าทางโภชนาการสูงที่รับประทาน
กินโดยการพัฒนาตัวอ่อนหลังจากที่ไข่แดงเป็น resorbed
( การออกลูกเป็นตัว ) ( Amoroso ' 52 ' 68 ) สัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำ
อาจปัจจุบันเป็นกรณีพิเศษในที่การออกลูกเป็นตัวและ
ovoviviparity สามารถค่อนข้าง delineated อย่างชัดเจนในแง่ของการแสดงตนหรือขาด

ที่สำคัญของโภชนาการของมารดา ( โปรตีน คาร์โบไฮเดรตและไขมันที่อุดมไปด้วย
วัสดุขึ้นอยู่กับขั้นตอนของการพัฒนา )
ต่อการละลายของไข่แดง ฉันจึงจะใช้คำจำกัดความดังกล่าวข้างต้นสำหรับการออกลูกเป็นตัวกัด

และ ovoviviparity ในการสนทนานี้ ตั้งแต่
" พื้นที่สีเทาของการดูดซึมสารอาหารที่พบในคนไทย
สัตว์เลื้อยคลานและปลา ดูเหมือนไม่ขอรับใน
สัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำ .