6. Threat to fisheries sustainabili

6. Threat to fisheries sustainability
The East Asian Marginal Seas (i.e. the Bohai, Yellow,
East China and Japan Seas) are the world’s most productive
fisheries grounds (total fish catch in 2003: ca. 9.0
106 ton,
or 11% of the world marine fish catch, Fisheries Center,
University of British Colombia, Canada). However, the annual
fish catch in this area has been declining steeply since
the 1990s, as is exemplified by the Japanese fish catch statistics
for both the East China Sea and Japan Sea (Fig. 10).
As demonstrated above, the predation pressure by the N.
nomurai population on the micro- and mesozooplankton
community is potentially very high under bloom conditions.
At the same time, the recruitment of fish populations
may also be affected since their eggs and larvae are preyed
upon by the medusae. Hence, it is theoretically possible that
the more jellyfish prevail, the more fish would be eradicated
and thus the harder it would be for fish populations to
recover. Such an ecosystem shift from dominance by fish to
dominance by jellyfish may proceed in a spiral fasion and
has been termed “jellyfish spiral” (Uye 2005). In this sense,
the East Asian Marginal Seas are likely to fall into a jelly-
fish spiral.
Although the year to year changes in annual fish catch
(Fig. 10) do not always show a significant decline in the
years during and immediately after the years of mass occurrence
of N. nomurai (i.e. 1995, 2002 and 2003), repeated
occurrences of the bloom are apparently a sign of the deterioration
of the traditionally productive ecosystem of the
East Asian Marginal Seas. As a consequence of their high
abundance and feeding rates, this species can be considered
a threat to the fisheries sustainability of this area.
Acknowledgements
I thank the captain and crew of the T&R/V Toyoshio
Maru, Hiroshima University, for their support during sampling
at sea, and Y. Sakumoto for providing information on
medusae in his set-nets. My gratitude is extended to Mr. M.
Kawahara for collaboration, and Drs. K. Ohtsu, R. Brodeur
and J. Purcell for valuable comments and discussions. I acknowledge
Miss Y. Fujiwara and M. Hayashi for helping in
drawing figures, and Sea Pen Scientific Writing, LLC for
editing. This study was partially supported by research
grants from the Japan Society for the Promotion of Science
(No. 16405001 and 17510009) and by a research project for
utilizing advanced technologies in agriculture, forestry and
fisheries from the Agriculture, Forestry and Fisheries Research
Council. This paper was presented at the Topic Session
on “The human dimension of jellyfish blooms” convened
at the PICES Fifteenth Annual Meeting in Yokohama,
Japan, October 2006.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

6. คุกคามการประมงอย่างยั่งยืนตะวันออกเอเชียกำไรทะเล (เช่นไฮ สีเหลืองตะวันออกจีนและทะเลญี่ปุ่น) มีมากที่สุดในโลกจากประมง (รวมจับปลาใน 2003: ca. 9.0 ตัน 106หรือ 11% ของปลาทะเลโลก จับ ประมง ศูนย์มหาวิทยาลัยบริติชโคลัมเบีย แคนาดา) อย่างไรก็ตาม ปีจับปลาบริเวณนี้มีการลดลงอย่างสูงตั้งแต่ปี 1990 เป็น exemplified โดยปลาญี่ปุ่นจับสถิติทั้งทะเลจีนตะวันออกและทะเลญี่ปุ่น (Fig. 10)ดังที่แสดงข้างต้น predation ที่ความดัน โดย N. การnomurai ประชากรในไมโคร - mesozooplanktonชุมชนอาจสูงมากภายใต้เงื่อนไขบลูมได้ในเวลาเดียวกัน สรรหาบุคลากรของประชากรปลาอาจได้รับผลกระทบเนื่องจากไข่และตัวอ่อนของพวกเขา preyedตาม ด้วยดอกไม้ไฟ ดังนั้น ก็เป็นไปได้ตามหลักวิชาที่เหนือกว่าแมงกะพรุนมาก ปลาเพิ่มเติมจะสามารถกำจัดให้หมดและดังนั้นจึงยากที่จะสำหรับประชากรปลาเพื่อกู้คืน ดังกล่าวมีระบบนิเวศกะจากการครอบงำ โดยปลาครอบงำ โดยแมงกะพรุนอาจดำเนินใน fasion เกลียว และมีการเรียกว่า "แมงกะพรุนเกลียว" (Uye 2005) ในความรู้สึกนี้ร่อแร่ทะเลเอเชียตะวันออกมีแนวโน้มตกเจลลี่แบบปลาเกลียวแม้ว่าปีการเปลี่ยนแปลงในปีปลาจับทำกิน 10) ไม่เสมอลดลงอย่างมีนัยสำคัญปีในระหว่าง และหลัง จากปีของเหตุการณ์โดยรวมทันทีของ nomurai ตอนเหนือ (เช่น 1995, 2002 และ 2003), ทำซ้ำจำนวนดอกเห็นได้ชัดเป็นสัญญาณของการเสื่อมสภาพของระบบนิเวศซึ่งประสิทธิภาพของการตะวันออกเอเชียกำไรทะเล เป็นลำดับสูงของพวกเขาความอุดมสมบูรณ์และอาหารราคาถูก สายพันธุ์นี้ถือได้ว่าเป็นอุปสรรคต่อความยั่งยืนของการประมงของพื้นที่นี้ถาม-ตอบขอบคุณกัปตันและลูกเรือของ T และ R/V ToyoshioMaru มหาวิทยาลัยฮิโรชิมา สำหรับการสนับสนุนของพวกเขาในระหว่างการสุ่มตัวอย่างที่ทะเล Y. Sakumoto สำหรับการให้ข้อมูลเกี่ยวกับดอกไม้ไฟในมุ้งชุดของเขา ความกตัญญูของฉันจะขยายไปยังนาย MKawahara การทำงานร่วมกัน ดร.เคอาห์สึ R. Brodeurและเจกเพอร์เซลล์ข้อคิดเห็นคุณค่าและสนทนา ฉันยอมรับนางสาว Y. ฟุจิวะและฮายาชิเมตรสำหรับช่วยในวาดรูป และปากกาทะเลวิทยาศาสตร์เขียน LLC สำหรับแก้ไข การศึกษานี้บางส่วนได้รับการสนับสนุน โดยงานวิจัยเงินช่วยเหลือจากสมาคมญี่ปุ่นเพื่อส่งเสริมวิทยาศาสตร์(หมายเลข 16405001 และ 17510009) และโครงการวิจัยสำหรับใช้ขั้นสูงเทคโนโลยีเกษตร ป่าไม้ และประมงเกษตร ป่าไม้ และประมงวิจัยมนตรี เอกสารนี้ถูกจัดแสดงในรอบหัวข้อแต่ใน "มนุษย์มิติของบลูมส์แมงกะพรุน"ในการประชุมประจำปีสิบห้า PICES ในโยโกฮาม่าญี่ปุ่น 2549 ตุลาคม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

6.
ภัยคุกคามต่อการพัฒนาอย่างยั่งยืนประมงท้องทะเลMarginal เอเชียตะวันออก (เช่น Bohai ที่สีเหลือง,
ภาคตะวันออกของจีนและญี่ปุ่นทะเล)
มีประสิทธิผลมากที่สุดในโลกการประมงบริเวณ(จับปลารวมในปี 2003: 9.0 แคลิฟอร์เนียได้ 106 ตัน?
หรือ 11% ของ
โลกจับปลาทะเลประมงศูนย์มหาวิทยาลัยบริติชโคลัมเบียแคนาดา) อย่างไรก็ตามปีจับปลาในพื้นที่นี้ได้รับการลดลงอย่างสูงลิ่วตั้งแต่ปี1990 เป็นที่สุดขั้วโดยสถิติการจับปลาของญี่ปุ่นทั้งในทะเลจีนตะวันออกและทะเลญี่ปุ่น(รูปที่. 10). แสดงให้เห็นข้างต้นดันปล้นสะดมโดย N. ประชากร nomurai บนไมโครและ mesozooplankton ชุมชนที่อาจเกิดขึ้นสูงมากภายใต้เงื่อนไขที่บลูม. ในเวลาเดียวกัน, การรับสมัครของประชากรปลานอกจากนี้ยังอาจได้รับผลกระทบตั้งแต่ไข่และตัวอ่อนของพวกเขาเป็นเหยื่อโดยแมงกะพรุน ดังนั้นจึงเป็นไปได้ที่ในทางทฤษฎีว่าแมงกะพรุนเพิ่มเติมเหนือกว่าปลาที่มากขึ้นจะถูกกำจัดให้หมดและทำให้ยากที่จะเป็นสำหรับประชากรปลาที่จะกู้คืน เช่นการเปลี่ยนแปลงของระบบนิเวศจากการครอบงำโดยปลาครอบงำโดยแมงกะพรุนอาจดำเนินการในแฟชั่นเกลียวและได้รับการเรียกว่า"เกลียวแมงกะพรุน" (Junior Member ความ 2005) ในแง่นี้ท้องทะเล Marginal เอเชียตะวันออกมีแนวโน้มที่จะตกอยู่ใน jelly- เกลียวปลา. แม้ว่าปีที่จะมีการเปลี่ยนแปลงปีในการจับปลาประจำปี(รูปที่. 10) ไม่เคยแสดงให้เห็นลดลงอย่างมากในปีที่ผ่านมาในระหว่างและหลังปีของการเกิดมวลของ nomurai เอ็น (เช่น 1995, 2002 และ 2003) ซ้ำเกิดขึ้นของบานจะเห็นได้ชัดเป็นสัญญาณของการเสื่อมสภาพของระบบนิเวศการผลิตแบบดั้งเดิมของท้องทะเลMarginal เอเชียตะวันออก เป็นผลมาจากที่สูงของพวกเขาที่อุดมสมบูรณ์และอัตราการเลี้ยงลูกด้วยนมชนิดนี้ถือได้ว่าเป็นภัยคุกคามต่อการพัฒนาอย่างยั่งยืนการประมงของพื้นที่นี้. กิตติกรรมประกาศผมขอขอบคุณกัปตันและลูกเรือของ T & R / V Toyoshio มารุมหาวิทยาลัยฮิโรชิมาที่ให้การสนับสนุนพวกเขาในระหว่างการสุ่มตัวอย่างที่ทะเลและวาย Sakumoto สำหรับการให้ข้อมูลเกี่ยวกับแมงกะพรุนในชุดตาข่ายของเขา ความกตัญญูของฉันจะขยายไปยังนายเอ็มKawahara สำหรับการทำงานร่วมกันและ Drs เค Ohtsu หม่อมราชวงศ์ Brodeur เจเพอร์เซลล์สำหรับความคิดเห็นที่มีคุณค่าและการอภิปราย ฉันยอมรับนางสาววายเอ็มฟูจิวาระและฮายาชิที่ช่วยในตัวเลขการวาดภาพและSea ปากกาเขียนวิทยาศาสตร์, LLC สำหรับการแก้ไข การศึกษาครั้งนี้ได้รับการสนับสนุนบางส่วนจากการวิจัยทุนจากสมาคมญี่ปุ่นเพื่อส่งเสริมวิทยาศาสตร์(ฉบับที่ 16405001 และ 17510009) และโครงการวิจัยการใช้เทคโนโลยีขั้นสูงในภาคเกษตรป่าไม้และประมงจากเกษตรป่าไม้และประมงวิจัยสภา กระดาษนี้จะถูกนำเสนอในการประชุมหัวข้อเรื่อง "มิติของมนุษย์ของบุปผาแมงกะพรุน" การประชุมที่pices สิบห้าการประชุมประจำปีในโยโกฮามาประเทศญี่ปุ่นตุลาคม2006

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

6 . คุกคามความยั่งยืนของการประมง
เอเชียตะวันออกท้องทะเล ( เช่น Bohai สีเหลือง
ตะวันออกจีนและทะเลญี่ปุ่น ) เป็นโลกที่มีประสิทธิภาพมากที่สุด (
ประมงจับสัตว์น้ำในบริเวณทั้งหมด 2003 : . 9.0
106 ตัน
หรือ 11% ของโลกทางทะเลจับสัตว์น้ำ การประมง ศูนย์
มหาวิทยาลัยอังกฤษ โคลัมเบีย , แคนาดา ) อย่างไรก็ตาม ปลาประจำปี
จับในพื้นที่นี้ได้รับการลดลงสูงชันตั้งแต่
1990 ,เป็น exemplified โดย
สถิติจับปลาญี่ปุ่นทั้งทะเลทางทิศตะวันออกของประเทศจีนและญี่ปุ่นทะเล ( รูปที่ 10 ) .
ดังที่แสดงข้างต้น ค่าความดันโดย N .
nomurai ประชากรในชุมชนขนาดเล็กและ mesozooplankton
อาจสูงมากภายใต้เงื่อนไข บลูม
ในเวลาเดียวกัน การสรรหาของประชากร
ปลาอาจได้รับผลกระทบ เนื่องจากไข่และตัวอ่อนจะตกเป็นเหยื่อ
เมื่อโดยแมงกะพรุน . ดังนั้น มันเป็นทฤษฎีที่เป็นไปได้
แมงกะพรุนมากกว่าชนะ ปลาเพิ่มเติมจะกำจัด
จึงยากจะเป็นประชากรปลา

หาย เช่น ระบบนิเวศเปลี่ยนจากการปกครองโดยปลา
การปกครองโดยแมงกะพรุนอาจดำเนินการในแฟชั่นและเกลียว
ถูก termed " เกลียวแมงกะพรุน " ( uye 2005 ) ในความรู้สึกนี้ ,
เอเชียตะวันออกท้องทะเลมีแนวโน้มที่จะตกอยู่ในเยลลี่ -

ปลาก้นหอย แม้ว่าปีเปลี่ยนแปลง
จับปลาประจำปี ( รูปที่ 10 ) ไม่เสมอแสดงการลดลงอย่างมีนัยสำคัญใน
ปีในระหว่างและทันทีหลังจากปีของมวลที่เกิดขึ้น
. nomurai ( เช่น 1995 , 2002 และ 2003 ) , ซ้ำ
การเกิดขึ้นของบลูมที่เห็นได้ชัดว่าเป็นสัญญาณของการเสื่อมสภาพ
ของระบบนิเวศดั้งเดิมของการผลิตของ
เอเชียตะวันออกท้องทะเล . ผลที่ตามมาของความอุดมสมบูรณ์สูง
และอัตราการให้อาหารชนิดนี้ถือได้ว่า
คุกคามความยั่งยืนประมงในพื้นที่นี้ ขอบคุณ

ขอบคุณกัปตันและลูกเรือของ T & r / V toyoshio
มารุ ที่มหาวิทยาลัย สำหรับการสนับสนุนของพวกเขาในระหว่างคน
ที่ทะเลและ Ysakumoto สำหรับการให้ข้อมูลเกี่ยวกับ
แมงกะพรุนในมุ้ง ชุดของเขา ความกตัญญูของฉันขยาย M .
คาวาฮาระ ความร่วมมือ และ ดร. K . ohtsu , R บรอเดอร์
เจและเพอร์เซลสำหรับความคิดเห็นที่มีคุณค่าและการอภิปราย ผมยอมรับคุณ Y
ฟูจิวาระ และ ฮายาชิ เพื่อช่วยในการวาดภาพและการเขียนทางวิทยาศาสตร์ตัวเลข
,
ปากกาทะเล สำหรับการแก้ไข การศึกษานี้ได้รับการสนับสนุนโดยการวิจัย
บางส่วนอนุญาตจากญี่ปุ่นสังคมเพื่อการส่งเสริมวิทยาศาสตร์
( ไม่ 16405001 และ 17510009 ) และโครงการวิจัยสำหรับ
ที่ใช้เทคโนโลยีขั้นสูงในด้านการเกษตร ป่าไม้ และประมง
จากกระทรวงเกษตร ป่าไม้ และประมงสภาวิจัย

กระดาษนี้ถูกนำเสนอในการประชุมหัวข้อ
" มิติมนุษย์ของแมงกะพรุนบุปผา " การประชุม
ที่ pices วันที่ประชุมประจำปีในโยโกฮามา ,
ญี่ปุ่น , ตุลาคม 2006