the comparison with a respective st

the comparison with a respective study on horizontal subsurface
flow (HSF) systems [23] showed that NH4
+-N removal was about
20% greater in the VFCW system than in a planted HSF unit with
the same carbonate medium gravel. Fig. 2c and d shows a gradual
decrease in nitrogen effluent concentrations with time. As plants
grow, their expanded root system contribute to nitrogen removal
at a higher rate. In addition, increased nitrite effluent concentrations
(Fig. 2f) indicate the presence of anoxic micro-zones within
the substrate, which favors denitrification.
Phosphorus removal efficiency was lower than that for the other
constituents. Mean TP and OP removal for all units was 36.5%
and 36.8%, respectively (Table 3). As before, the highest reduction
was observed in unit W10 (more than 45% for both constituents;
Table 3) and the lowest in the unplanted unit W3 and the Type
III unit W9 (ca. 30%). However, removal values obtained here are
higher than those reported in the literature (i.e., 20–30%) [5]. It
seems that the relative short contact time between wastewater and
porous media did not favor phosphorus adsorption [6], as implied
by the small range of effluent concentrations during the entire
operation period (Fig. 2g and h).
All VFCW units exhibited pH values ranging from slightly acidic
(6.5–7) to slightly alcalic (7–7.5; Table 3), with small differentiations
among the VFCW units. Fig. 2h reveals a weak annual cycle
for effluent pH values. Variations during the first operation year
should be attributed to the start-up phase. The elevated effluent
values compared to influent values should be mainly attributed
to the interactions between the substrate and the biofilm, and
secondarily to the plant presence [6]. The similarity of effluent
pH values between planted and unplanted units confirms this
assumption.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เปรียบเทียบกับการศึกษาแต่ละแนว subsurfaceลำดับระบบ (HSF) [23] พบว่า NH4กำลังเอา + -N20% มากกว่าในระบบ VFCW มากกว่าในหน่วย HSF planted ด้วยเหมือน carbonate กรวดขนาดกลาง Fig. 2c และ d แสดงแบบ gradualลดความเข้มข้นน้ำทิ้งไนโตรเจนด้วยเวลา เป็นพืชเติบโต ระบบรากของพวกเขาขยายช่วยให้ไนโตรเจนในอัตราที่สูงขึ้น นอกจากนี้ เพิ่มความเข้มข้นน้ำทิ้งไนไตรต์(Fig. 2f) บ่งชี้สถานะของ anoxic ไมโครโซนภายในกับพื้นผิว การสนับสนุน denitrificationประสิทธิภาพการกำจัดฟอสฟอรัสต่ำกว่าในอื่น ๆconstituents หมายถึง TP และ OP เอาสำหรับหน่วยทั้งหมดเป็น 36.5%และ 36.8% ตามลำดับ (ตาราง 3) เป็นก่อน ลดสูงสุดถูกตรวจสอบในหน่วย W10 (มากกว่า 45% ทั้ง constituentsตารางที่ 3) และต่ำสุดใน W3 หน่วย unplanted และชนิดIII หน่วย W9 (ca 30%) อย่างไรก็ตาม เป็นค่าลบได้ที่นี่สูงกว่าผู้ที่รายงานในวรรณคดี (เช่น 20 – 30%) [5] นั้นดูเหมือนว่าเวลาสั้นติดต่อสัมพัทธ์ระหว่างน้ำเสีย และสื่อ porous ไม่ชอบดูดซับฟอสฟอรัส [6], เป็นโดยนัยโดยช่วงเล็ก ๆ ของความเข้มข้นของน้ำทิ้งในช่วงทั้งหมดระยะเวลาดำเนินการ (Fig. 2 g และ h)หน่วย VFCW ทั้งหมดจัดแสดงค่า pH ตั้งแต่เปรี้ยวเล็กน้อย(6.5-7) ไปเล็กน้อย alcalic (7-7.5 ตาราง 3), มีขนาดเล็ก differentiationsระหว่างหน่วย VFCW Fig. 2 h เผยรอบปีอ่อนแอสำหรับค่า pH ของน้ำทิ้ง ความแตกต่างระหว่างการดำเนินงานปีแรกควรบันทึกเป็นระยะเริ่มต้น น้ำสูงขึ้นค่าเปรียบเทียบกับค่า influent ควรส่วนใหญ่เกิดจากการโต้ตอบระหว่างพื้นผิวและ biofilm และเชื่อมเพื่อแสดงพืช [6] ความคล้ายกันของน้ำทิ้งยืนยันค่า pH ระหว่างปลูก และ unplantedอัสสัมชัญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อเปรียบเทียบกับการศึกษาที่เกี่ยวข้องในดินในแนวนอน
ไหล (HSF) ระบบ [23] แสดงให้เห็นว่า NH4
+ -N กำจัดเป็นเรื่องเกี่ยวกับ
20% มากขึ้นในระบบ VFCW กว่าในการปลูกหน่วย HSF ด้วย
กรวดกลางเดียวกันคาร์บอเนต มะเดื่อ 2c และงแสดงให้เห็นค่อยๆ
ลดลงในระดับความเข้มข้นของน้ำทิ้งไนโตรเจนที่มีเวลา ในฐานะที่เป็นพืชที่
เติบโตขยายระบบรากของพวกเขานำไปสู่การกำจัดไนโตรเจน
ในอัตราที่สูง นอกจากนี้ยังเพิ่มความเข้มข้นของน้ำทิ้งไนไตรท์
(รูป. 2f) ระบุตัวตนของโซนไมโครซิกภายใน
พื้นผิวซึ่งบุญเซลเซียส.
ประสิทธิภาพในการกำจัดฟอสฟอรัสต่ำกว่าที่อื่น ๆ
องค์ประกอบ หมายถึง TP และการกำจัด OP สำหรับทุกหน่วยงานเป็น 36.5%
และ 36.8% ตามลำดับ (ตารางที่ 3) เมื่อก่อนลดสูงสุด
พบว่าใน W10 หน่วย (กว่า 45% สำหรับองค์ประกอบทั้งสอง
ตารางที่ 3) และต่ำสุดในหน่วยบึงประดิษฐ์ W3 และประเภท
ที่สามหน่วย W9 (แคลิฟอร์เนียได้ 30%) แต่ค่าที่ได้รับการกำจัดที่นี่มี
สูงกว่ารายงานในวรรณคดี (เช่น 20-30%) [5] มัน
ดูเหมือนว่าเวลาสัมผัสสั้นความสัมพันธ์ระหว่างน้ำเสียและ
วัสดุพรุนไม่เข้าข้างการดูดซับฟอสฟอรัส [6] เป็นนัย
โดยช่วงเล็ก ๆ ของความเข้มข้นของน้ำทิ้งระหว่างทั้ง
ระยะเวลาการดำเนินงาน (รูป. 2g และเอช).
หน่วย VFCW ทั้งหมดแสดงค่าความเป็นกรดด่าง ตั้งแต่เป็นกรดเล็กน้อย
(6.5-7) เพื่อ alcalic เล็กน้อย (7-7.5; ตารางที่ 3) โดยมีความแตกต่างเล็ก ๆ
ในหมู่หน่วย VFCW มะเดื่อ 2H เผยรอบปีที่อ่อนแอ
สำหรับค่าพีเอชของน้ำทิ้ง การเปลี่ยนแปลงในระหว่างปีการดำเนินงานครั้งแรก
ควรนำมาประกอบกับขั้นตอนการเริ่มต้นขึ้น น้ำทิ้งจากการยกระดับ
ค่าเมื่อเทียบกับค่าอิทธิพลควรจะบันทึกส่วนใหญ่
ในการปฏิสัมพันธ์ระหว่างสารตั้งต้นและไบโอฟิล์มและ
ครั้งที่สองกับการปรากฏตัวของพืช [6] ความคล้ายคลึงกันของน้ำทิ้ง
ค่าพีเอชระหว่างหน่วยปลูกและบึงประดิษฐ์ยืนยัน
สมมติฐาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเปรียบเทียบกับการศึกษาที่เกี่ยวข้องกับการไหลของน้ำใต้ดิน
แนวนอน ( hsf ) ระบบ [ 23 ] พบว่า NH4
-
เอาประมาณ 20% มากขึ้นในระบบ vfcw กว่าในการปลูก hsf หน่วยกับ
เหมือนกัน คาร์บอเนต ขนาดกลาง กรวด รูปที่ 2 แสดงการลดลงทีละน้อยและ D
ไนโตรเจนความเข้มข้นน้ำที่มีเวลา เป็นพืช
เติบโต , ขยายระบบรากมีส่วนร่วม
การกำจัดไนโตรเจนในอัตราที่สูง นอกจากนี้ เพิ่มความเข้มข้นไนน้ำ
( รูปห้อง 2F ) ระบุสถานะของโซนนอกภายในไมโคร
พื้นผิวที่โปรดปรานน้ำ .
ประสิทธิภาพการกำจัดฟอสฟอรัสต่ำกว่าสำหรับองค์ประกอบอื่น ๆ

หมายถึงการกำจัด TP และ OP ทุกหน่วยคือ 36.5 %
และ 36.8 ตามลำดับ ( ตารางที่ 3 ) ก่อนที่
ลดสูงสุดพบว่าใน W10 หน่วย ( มากกว่าร้อยละ 45 ทั้งองค์ประกอบ ;
3 ตาราง ) และต่ำสุดในหน่วย unplanted W3 และหน่วยประเภท
3 แอร์บากัน ( ประมาณ 30 % ) อย่างไรก็ตาม การกำจัดที่ได้นี่
สูงกว่ารายงานในวรรณคดี ( เช่น 20 - 30 % ) [ 5 ] มันดูเหมือน ว่า ญาติๆ

เวลาสัมผัสระหว่างน้ำเสียและวัสดุพรุนไม่ได้ช่วยดูดซับฟอสฟอรัส [ 6 ] )
,โดยช่วงเล็ก ๆของปริมาณน้ำในช่วงระยะเวลาการดำเนินงานทั้งหมด
( รูป G และ H )
หน่วย vfcw มีค่า pH ตั้งแต่เปรี้ยว
( 6.5 - 7 ) เล็กน้อย alcalic ( 7 - 7.5 ; ตาราง 3 ) ที่มีขนาดเล็ก differentiations
ในหมู่ vfcw หน่วย รูปแสดงวงจร
2H อ่อนแอประจำปีสำหรับน้ำค่า pH . การเปลี่ยนแปลงในช่วงก่อนการดำเนินงานปี
น่าจะเกิดจากขั้นตอนการเริ่มต้น ระบบน้ำทิ้ง
ค่าเมื่อเทียบกับค่าประสิทธิภาพควรจะส่วนใหญ่เกิดจาก
การปฏิสัมพันธ์ระหว่างพื้นผิวและไบโอฟิล์ม และครั้งที่สองในการปรากฏตัวของพืช
[ 6 ] ความเหมือนของน้ำทิ้ง
ค่า pH ระหว่างปลูกและหน่วย unplanted ยืนยันสมมติฐานนี้