(2) An employer who contravenes any

(2) An employer who contravenes any of the provisions of subsection (1) shall be guilty of an offence and shall be liable, on conviction, to imprisonment for a term not exceeding one year or to a fine not exceeding two thousand ringgit or to both.
(3) Where an employer has been convicted of an offence punishable under subsection (2) the court by which the employer is convicted may order the employer to pay the workman the amount of any wages lost by him and also, where appropriate, direct the employer to reinstate the workman in his former position or a similar position.
(4) Where an amount ordered to be paid under subsection (3) is not paid in accordance with the order, the amount or so much thereof as remains unpaid shall be recoverable as if it were a fine, notwithstanding that the said amount may be in excess of the ordinary jurisdiction of the court, and the amount so recovered shall be paid to the workman entitled under the order.
(5) Any employer who fails to comply with a direction given under subsection (3) shall be guilty of an offence and shall be liable, on conviction, to imprisonment for a term not exceeding two years or to a fine not exceeding five thousand ringgit or to both.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

(2) นายจ้างที่ฝ่าฝืนบทบัญญัติของ subsection (1) ถึง จะเป็นความผิดของการกระทำที่ผิดกฎหมาย และต้องรับผิดชอบ บน ความเชื่อมั่น ให้จำคุกในระยะไม่เกินหนึ่งปี หรือปรับไม่เกินสองพันริงกิต หรือทั้งสอง(3) นายจ้างมีประวัติกระทำความผิดมีโทษภายใต้กฎหมาย subsection (2) ที่นายจ้างเป็นผู้ถูกศาลสั่งให้นายจ้างจ่ายรำจำนวน ค่าจ้างใด ๆ หายไป โดยเขา และยัง ที่เหมาะสม ตรงนายกลับรำในตำแหน่งเดิมของเขาหรือตำแหน่งที่คล้ายกัน(4) ยอดสั่งซื้อจะต้องจ่ายภายใต้ subsection (3) ไม่ชำระเงินตามใบสั่ง ยอด หรือมากนั้นที่ยังเหลืออยู่จะสามารถกู้คืนนั้นดี อย่างไรก็ตามที่ ยอดเงินดังกล่าวอาจเกินกว่าอำนาจของศาล และยอดเงินให้ กู้สามัญที่จะต้องจ่ายการรำที่ได้รับภายใต้ใบสั่ง(5) มีนายจ้างที่ไม่สอดคล้องกับทิศทางที่กำหนดภายใต้ subsection (3) จะเป็นความผิดของการกระทำที่ผิดกฎหมาย และต้องรับผิดชอบ บน ความเชื่อมั่น ให้จำคุกในระยะไม่เกินสองปี หรือปรับไม่เกินห้าพันริงกิต หรือทั้งสอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

(2) นายจ้างฝ่าฝืนใด ๆ ของบทบัญญัติของส่วนย่อย (1) ต้องมีความผิดในการกระทำผิดกฎหมายและต้องระวางโทษในความเชื่อมั่นที่จะโทษจำคุกไม่เกินหนึ่งปีหรือปรับไม่เกินสองพันริงกิตหรือ ทั้งสอง.
(3) ในกรณีที่นายจ้างได้รับการตัดสินโทษของการกระทำผิดภายใต้ส่วนย่อย (2) ศาลโดยที่นายจ้างตัดสินอาจสั่งให้นายจ้างจะต้องจ่ายคนงานจำนวนเงินค่าจ้างใด ๆ ที่หายไปโดยเขาและยังที่เหมาะสม นายจ้างโดยตรงที่จะกลับไปอยู่ในตำแหน่งคนงานเก่าของเขาหรือตำแหน่งที่คล้ายกัน.
(4) ในกรณีที่จำนวนเงินที่ได้รับคำสั่งที่จะต้องจ่ายตาม (3) ไม่ได้ชำระเงินตามคำสั่งจำนวนมากหรือเป็นของมันยังคงค้างชำระนั้น สามารถกู้คืนได้ราวกับว่ามันเป็นที่ดีแม้จะมีว่าจำนวนเงินดังกล่าวอาจจะอยู่ในส่วนที่เกินจากอำนาจสามัญของศาลและจำนวนเงินที่กู้คืนได้ดังนั้นจะต้องจ่ายให้กับคนงานที่มีสิทธิตามคำสั่ง.
(5) นายจ้างผู้ใดไม่ สอดคล้องกับทิศทางที่กำหนดภายใต้ส่วนย่อย (3) ให้เป็นความผิดของการกระทำผิดกฎหมายและต้องระวางโทษในความเชื่อมั่นโทษจำคุกไม่เกินสองปีหรือปรับไม่เกินห้าพันริงกิตหรือทั้งจำทั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

( 2 ) นายจ้างที่ contravenes ของบทบัญญัติของอนุมาตรา ( 1 ) จะต้องมีความผิดในคดีอาญา และจะไม่รับผิดชอบในการลงโทษ ให้จำคุกไม่เกินหนึ่งปี หรือปรับไม่เกินสองหมื่นริงกิต หรือทั้ง .
( 3 ) ในกรณีที่นายจ้างได้รับข้อหาคดีอาญา มีโทษตามอนุมาตรา ( 2 ) ศาล ซึ่งนายจ้างจะลงโทษอาจสั่งให้นายจ้างจ่ายค่าจ้างคนงานจำนวนใด ๆสูญหายไปจากเขา และยัง ที่เหมาะสม โดยนายจ้างเพื่อให้คนงานในตำแหน่งเดิมหรือตำแหน่งที่ใกล้เคียง
( 4 ) ที่สั่งให้จ่ายเป็นเงินตามอนุมาตรา ( 3 ) ไม่จ่ายตามใบสั่งซื้อ จำนวนเงิน หรือมากนั้นเป็นค่าจ้าง จะยังคงสามารถกู้คืนเช่นถ้าเป็นก็ได้ แต่ว่าเงินอาจจะเกินอำนาจปกติของศาล และเงินดังนั้น กู้คืนจะต้องจ่ายให้คนงานได้รับสิทธิภายใต้คำสั่ง
( 5 ) นายจ้างผู้ใดไม่ปฏิบัติตามทิศทางที่ได้รับภายใต้อนุมาตรา ( 3 ) จะมีความผิดคดีอาญา และจะไม่รับผิดชอบในการลงโทษ ให้จำคุกไม่เกินสองปี หรือปรับไม่เกินห้าพันริงกิต หรือทั้งสองอย่าง