rheological method (Klinkesorn et a

rheological method (Klinkesorn et al., 2004; McClements, 2005),
the turbidity method (Klinkesorn et al., 2004) and the microscopic
method (Sun et al., 2007). To date, the significance of the difference
in these CFC measuring methods has not been evaluated, so this
study compared these methods using emulsions exposed to the
same conditions.
Maltodextrin is a partially depolymerized starch (Domagała
et al., 2006), consisting mainly of (1,4)-linked a-d-glucopyranosyl
residues of variable lengths with some (1,6)-linkages. Maltodextrin
is defined as a partially depolymerized starch product with a DE
value of less than 20 (Storz and Steffens, 2004). A partially depolymerized
starch product with a DE value over 20 may be referred to
as glucose syrup. Klinkesorn et al. (2004) found that emulsions
containing corn maltodextrins or glucose syrup with DE values of
36, 25, 20, 15 and 10 in the aqueous phase start to flocculate at saccharide
concentrations of 35%, 21%, 21%, 17% and 13% (w/w),
respectively. Udomrati et al. (2011) found that the CFC of emulsions
containing tapioca maltodextrin with DE 16, 12 and 9 were
11%, 7% and 5.5% (w/w), respectively. The results obtained in this
study, in some cases, differ from findings of Klinkesorn et al.
(2004), although the DE values were very similar (e.g. DE 9 and
16 compared to DE 10 and 15 used in the present study and Klinkesorn’s
study, respectively). These differences may have been
caused by the differences in the source of starch, since starch from
various botanicals (i.e., potato, corn, wheat, and tapioca) vary in
amylose content, chain-length distribution, and molecular weight.
Additionally, tapioca maltodextrin of DE12 and DE9 in O/W emulsions
were found to prevent the formation of a cream layer of separated
oil on top of an emulsion and to inhibit coalescence when
the maltodextrin concentration was greater than 40% (w/w) and
35% (w/w), respectively. Emulsions containing DE16 showed
creaming throughout the experiment in a concentration range between
15% and 50% (w/w). Velez et al. (2003) found that guar gum
induces flocculation of emulsion droplets at relatively low concentrations
0.075% (w/w). However, at higher polysaccharide concentrations
(>0.1%), the creaming rate was reduced.
Rheological properties of emulsions have a significant impact
on stability and engineering calculations for handling, designing,
evaluating, and operating food processing equipment, such as mixing
and piping equipment and pumps (Maskan and GÖgus, 2000).
A number of mathematical models, such as power-law, Herschel–
Bulkley and Casson models have been widely used to describe flow
behavior of food products including emulsions (Izidoro et al.,
2009).
The purposes of the present study are to investigate: (a) the differences
in the CFC determining method; (b) the rheological
behavior of emulsion containing maltodextrin which relates maltodextrin
concentration and DE value by using Herschel–Bulkley
model; and (c) the relationship between rheological behavior and
the stability of these emulsions.
2. Materials and methods
2.1. Materials
Tapioca maltodextrins of dextrose equivalent values of 9 (DE9),
12 (DE12) and 16 (DE16) were supplied by Corn Products Co., Ltd.
(Bangkok, Thailand). Soybean oil was purchased from Nisshin Oillio
Group, Ltd. (Tokyo, Japan). Food grade Tween 80 (polyoxyethylene
(20) sorbitan monoleate) was purchased from Nikko Co., Ltd.
(Tokyo, Japan). Analytical grade sodium azide (NaN3) (Nacalai Tesque,
Kyoto, Japan) and perylene (Merck, Darmstadt, Germany)
were used. Purified water was prepared using a Barnstead E-pure
system (Dubuque, USA).
2.2. Emulsion preparation
Emulsions with maltodextrins were prepared as described by
Udomrati et al. (2011). An aqueous solution of the emulsifier was
prepared by dissolving 1.0% (w/w) of Tween 80 in purified water
containing 0.1% (w/w) of sodium azide as an antimicrobial agent.
Fresh O/W emulsions were prepared by blending 20% (w/w) of soybean
oil with 80% (w/w) of the aqueous emulsifier solution using a
high-speed homogenizer (Ultra turrax T25, IKA Janke and Kunke,
France) for 5 min and then homogenizing the blend for four cycles
using a two-stage high-pressure homogenizer (LAB 2000, APVGualin,
USA) at 680 and 70 bars for the first and second stages
respectively. Maltodextrins were dispersed in purified water at
various concentrations (0–35% (w/w)) and then stirred using a
magnetic stirrer for 30 min. The fresh emulsions described above
were mixed with the aqueous solutions of maltodextrin and stirred
using a magnetic stirrer for 10 min. The final emulsions contained
5% (w/w) of soybean oil, 0.2% (w/w) of Tween 80 and 0.02% (w/w)
of NaN3.
2.3. Determination of molecular weight of maltodextrin by MALLS-RI
The weight-average molecular mass (M) of maltodextrin was
measured by multi-angel laser-light-scattering (MALLS) (DAWN
EOS, Wyatt tech. Corp., USA) with a He–Ne laser source
(k = 690 nm) and a K-5 flow cell. The dn/dc (ml/g) values used were
determined by the refractive index (RI) detector (Optilab rEX,
Wyatt tech. Corp., USA). Temperature of the RI detector was set
at 25 C. Samples were filtered (0.2 lm, Dismic-25 cs, Toyo Roshi
Kaisha, Japan) and injected at a flow rate of 1 ml/min.
2.4. Determination of the critical flocculation concentration (CFC) with
turbidity measurement
An approximately 30 ll volume of liquid from the middle of the
serum layer of the creamed emulsions was transferred into

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีการ rheological (Klinkesorn et al., 2004 McClements, 2005),วิธีการความขุ่น (Klinkesorn et al., 2004) และในกล้องจุลทรรศน์วิธี (Sun et al., 2007) วันที่ ความสำคัญของความแตกต่างCFC นี้ใน วิธีการวัดไม่ถูกประเมิน ดังนี้การศึกษาเปรียบเทียบวิธีการเหล่านี้ใช้ emulsions สัมผัสเงื่อนไขเดียวกันMaltodextrin เป็นแป้งบางส่วน depolymerized (Domagałaและ al., 2006), ประกอบด้วยส่วนใหญ่ (1,4) -เชื่อมโยง a-d-glucopyranosylตกค้างของความยาวตัวแปรกับบาง (1,6) -ลิงค์ Maltodextrinกำหนดเป็นผลิตภัณฑ์แป้งบางส่วน depolymerized กับการเดค่าน้อยกว่า 20 (Storz และ Steffens, 2004) Depolymerized บางส่วนผลิตภัณฑ์แป้ง มีค่า DE 20 กว่าอาจอ้างอิงถึงเป็นน้ำเชื่อมกลูโคส Klinkesorn et al. (2004) พบที่ emulsionsประกอบด้วยข้าวโพด maltodextrins หรือน้ำตาลในน้ำเชื่อม มีค่า DE36, 25, 20, 15 และ 10 ในระยะอควีเริ่ม flocculate ที่ saccharideความเข้มข้น 35%, 21%, 21%, 17% และ 13% (w/w),ตามลำดับ Udomrati et al. (2011) พบว่า CFC ของ emulsionsประกอบด้วยมันสำปะหลัง maltodextrin กับ DE 16, 12 และ 9 ได้11%, 7% และ 5.5% (w/w), ตามลำดับ ผลได้รับนี้ศึกษา ในบางกรณี แตกต่างจากผลการวิจัยของ Klinkesorn et al(2004), ถึงแม้ว่าค่า DE คล้ายกันมาก (เช่น DE 9 และเมื่อเทียบกับ DE 10 16 และ 15 ที่ใช้ในการศึกษาปัจจุบันและของ Klinkesornศึกษา ตามลำดับ) ความแตกต่างเหล่านี้อาจได้รับเกิดจากความแตกต่างในแหล่งที่มาของแป้ง ตั้งแต่แป้งจากbotanicals ต่าง ๆ (เช่น มันฝรั่ง ข้าวโพด ข้าวสาลี และมันสำปะหลัง) ที่แตกต่างกันไปในและเนื้อหา การกระจายห่วงโซ่ความยาว และน้ำหนักโมเลกุลนอกจากนี้ มันสำปะหลัง maltodextrin DE12 และ DE9 ใน emulsions O/Wพบแยกเพื่อป้องกันการก่อตัวของชั้นของครีมน้ำมัน บนเป็นอิมัลชัน และยับยั้ง coalescence เมื่อความเข้มข้น maltodextrin ได้มากกว่า 40% (w/w) และ35% (w/w), ตามลำดับ แสดงให้เห็นว่าประกอบด้วย DE16 emulsionscreaming ทดลองในช่วงความเข้มข้นระหว่าง15% และ 50% (w/w) Velez et al. (2003) พบว่ากัม guarก่อให้เกิด flocculation หยดอิมัลชันที่ความเข้มข้นค่อนข้างต่ำ0.075% (w/w) อย่างไรก็ตาม ที่ความเข้มข้นสูงของ polysaccharide(> 0.1%), อัตรา creaming ถูกลดลงคุณสมบัติ rheological ของ emulsions มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญความมั่นคงและการคำนวณสำหรับการจัดการ ออกแบบ วิศวกรรมประเมิน และใช้งานอุปกรณ์แปรรูปอาหาร เช่นผสมและอุปกรณ์ท่อและปั๊ม (Maskan และ GÖgus, 2000)จำนวนของแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ เช่นพลังงาน-กฎหมาย เฮอร์เชล-รุ่น Bulkley และ Casson ได้ถูกใช้เพื่ออธิบายขั้นตอนลักษณะการทำงานของผลิตภัณฑ์อาหารรวมถึง emulsions (Izidoro et al.,2009)วัตถุประสงค์ของการศึกษาปัจจุบันมีการ ตรวจสอบ: (a) ความแตกต่างใน CFC กำหนดวิธี (ข) rheologicalลักษณะการทำงานของอิมัลชันประกอบด้วย maltodextrin ซึ่งเกี่ยวข้องกับ maltodextrinความเข้มข้นและค่า DE โดยเฮอร์เชล-Bulkleyรูปแบบ และลักษณะการทำงาน (c) ความสัมพันธ์ระหว่าง rheological และความมั่นคงของ emulsions นี้2. วัสดุและวิธีการ2.1. วัสดุMaltodextrins มันขึ้นค่าเท่ากับ 9 (DE9),12 (DE12) และ 16 (DE16) ได้จัดทำ โดยข้าวโพดผลิตภัณฑ์ Co., ltd(กรุงเทพ ประเทศไทย) น้ำมันถั่วเหลืองที่ซื้อจาก Nisshin Oillioกลุ่ม Ltd. (โตเกียว ญี่ปุ่น) อาหารเกรด Tween 80 (polyoxyethylene(20) sorbitan monoleate) ถูกซื้อจากนิกโกะ Co., ltd(โตเกียว ญี่ปุ่น) วิเคราะห์ระดับโซเดียม azide (NaN3) (Nacalai Tesqueเกียวโต ญี่ปุ่น) และเพอรีลีน (เมอร์ค ดาร์มส เยอรมนี)ใช้ น้ำเตรียมไว้ใช้กับ E บริสุทธิ์ Barnsteadระบบ (ดู สหรัฐอเมริกา)2.2 เตรียมอิมัลชันEmulsions กับ maltodextrins ได้เตรียมไว้ ตามด้วยUdomrati et al. (2011) การละลายของอิมัลซิที่ถูกโดยยุบ 1.0% (w/w) ของ Tween 80 ในน้ำบริสุทธิ์ประกอบด้วย 0.1% (w/w) ของ azide โซเดียมเป็นสารต้านจุลชีพสด O/W emulsions ถูกเตรียม โดยผสม 20% (w/w) ของถั่วเหลืองน้ำมัน 80% (w/w) ของอิมัลซิอควีโซลูชันที่ใช้เป็นความเร็วสูง homogenizer (Ultra turrax T25, IKA Janke และ Kunkeฝรั่งเศส) 5 นาทีแล้ว homogenizing ผสมสำหรับ 4 รอบใช้แบบสองปั้ม homogenizer (LAB 2000, APVGualinสหรัฐอเมริกา) ที่ 680 และ 70 บาร์สำหรับขั้นหนึ่ง และสองตามลำดับ Maltodextrins มีกระจายในน้ำที่ความเข้มข้นต่าง ๆ (0 – 35% (w/w)) แล้ว กวนโดยใช้การช้อนคนที่แม่เหล็กสำหรับ 30 นาที Emulsions สดที่อธิบายไว้ข้างต้นผสมกับการแก้อควี maltodextrin และกวนใช้ช้อนคนแม่เหล็กสำหรับ 10 นาที Emulsions สุดท้ายอยู่5% (w/w) ของน้ำมันถั่วเหลือง 0.2% (w/w) ของ Tween 80 และ 0.02% (w/w)ของ NaN32.3 การกำหนดน้ำหนักโมเลกุลของ maltodextrin โดยห้างสรรพสินค้า-RIมีค่าเฉลี่ยน้ำหนักโมเลกุลมวล (M) ของ maltodextrinวัด โดยเทวดาหลายเลเซอร์แสง-scattering (ห้าง) (รุ่งอรุณEOS, Wyatt เทคโนโลยีคอร์ป สหรัฐอเมริกา) กับแหล่งเลเซอร์เขา – มุ(k = 690 nm) และเซลล์ไหล K-5 ค่า dn/dc (ml/g) ที่ใช้ได้กำหนด โดยดรรชนีหักเห (RI) จับ (Optilab rEXWyatt เทคโนโลยีคอร์ป สหรัฐอเมริกา) ตั้งอุณหภูมิของเครื่องตรวจจับ RIในตัวอย่าง 25 C. ถูกกรอง (0.2 lm ซีเอส Dismic 25, Roshi โตโยKaisha ญี่ปุ่น) และฉีดที่อัตราการไหล 1 มิลลิลิตร/นาที2.4 การกำหนดสมาธิสำคัญ flocculation (CFC) ด้วยวัดความขุ่นมีปริมาตรจะประมาณ 30 ของของเหลวจากตรงกลางของการชั้นซีรั่มของ creamed emulsions ถูกถ่ายโอนไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีการไหล (กลิ่นเกษรและคณะ, 2004;. McClements, 2005),
วิธีการความขุ่นและกล้องจุลทรรศน์ (กลิ่นเกษรและคณะ, 2004.)
วิธีการ (Sun et al, 2007.) ในวันที่มีความสำคัญของความแตกต่าง
ในวิธีการตรวจวัดสาร CFC เหล่านี้ยังไม่ได้รับการประเมินดังนั้นนี้
ศึกษาเปรียบเทียบวิธีการเหล่านี้โดยใช้อิมัลชันสัมผัสกับ
เงื่อนไขเดียวกัน.
Maltodextrin เป็นแป้งเพบางส่วน (Domagała
et al., 2006) ส่วนใหญ่ประกอบด้วย (1,4) -linked โฆษณา glucopyranosyl
ตกค้างของความยาวตัวแปรที่มีบางคน (1,6) -linkages Maltodextrin
ถูกกำหนดให้เป็นผลิตภัณฑ์แป้งเพบางส่วนที่มี DE
ค่าของน้อยกว่า 20 (Storz และสตีเฟนส์, 2004) บางส่วน depolymerized
ผลิตภัณฑ์แป้งที่มีค่า DE กว่า 20 อาจจะเรียกว่า
เป็นน้ำเชื่อมกลูโคส กลิ่นเกษรและคณะ (2004) พบว่าอิมัลชัน
ที่มีแป้งข้าวโพดหรือน้ำเชื่อมกลูโคสที่มีค่า DE ของ
36, 25, 20, 15 และ 10 ในเฟสน้ำเริ่มจับตัวเป็นก้อนที่ saccharide
ความเข้มข้น 35%, 21%, 21%, 17% และ 13% (ก / w)
ตามลำดับ Udomrati และคณะ (2011) พบว่าสาร CFC ของอิมัลชัน
ที่มีมันสำปะหลัง maltodextrin กับ DE 16, 12 และ 9 เป็น
11%, 7% และ 5.5% (w / W) ตามลำดับ ผลที่ได้รับในเรื่องนี้
การศึกษาในบางกรณีแตกต่างไปจากผลการวิจัยของกลิ่นเกษร et al.
(2004) แม้ว่าค่า DE มีความคล้ายคลึงกันมาก (เช่น DE 9 และ
16 เมื่อเทียบกับ 10 และ 15 ใช้ในการศึกษาปัจจุบันและกลิ่นเกษรของ
การศึกษา ตามลำดับ) ความแตกต่างเหล่านี้อาจได้รับการ
ที่เกิดจากความแตกต่างในแหล่งที่มาของแป้งตั้งแต่แป้งจาก
พืชต่างๆ (เช่นมันฝรั่ง, ข้าวโพดข้าวสาลีและมันสำปะหลัง) แตกต่างกันใน
ปริมาณอะไมโลกระจายห่วงโซ่ความยาวและน้ำหนักโมเลกุล.
นอกจากนี้มันสำปะหลัง maltodextrin ของ DE12 และ DE9 ใน O / W อิมัลชัน
พบว่าป้องกันการก่อตัวของชั้นครีมของแยก
น้ำมันด้านบนของอิมัลชันและการยับยั้งการรวมกันเมื่อ
ความเข้มข้น maltodextrin มากกว่า 40% (w / W) และ
35% (W / w) ตามลำดับ อิมัลชันที่มี DE16 พบ
ครีมตลอดการทดลองอยู่ในช่วงความเข้มข้นระหว่าง
15% และ 50% (w / W) Velez และคณะ (2003) พบว่าหมากฝรั่งกระทิง
ก่อให้เกิดการตกตะกอนของหยดอิมัลชันที่ระดับความเข้มข้นที่ค่อนข้างต่ำ
0.075% (w / W) แต่ที่ความเข้มข้นที่สูงขึ้น polysaccharide
(> 0.1%) อัตราครีมลดลง.
สมบัติการไหลของอิมัลชันมีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญ
ต่อเสถียรภาพและการคำนวณทางวิศวกรรมสำหรับการจัดการการออกแบบการ
ประเมินผลและอุปกรณ์แปรรูปอาหารการดำเนินงานเช่นการผสม
และอุปกรณ์ท่อ และปั๊ม (Maskan และGöğüş, 2000).
จำนวนของแบบจำลองทางคณิตศาสตร์เช่นพลังงานกฎหมาย, Herschel-
บัคลีย์และรูปแบบแคสสันได้รับการใช้กันอย่างแพร่หลายในการอธิบายการไหลของ
การทำงานของผลิตภัณฑ์อาหารรวมทั้งอิมัลชัน (Izidoro et al.,
2009)
วัตถุประสงค์ของการศึกษาครั้งนี้มีการตรวจสอบ (ก) ความแตกต่าง
ในการกำหนดวิธีการ CFC; (ข) การไหล
พฤติกรรมของอิมัลชันที่มี maltodextrin ที่เกี่ยวข้อง maltodextrin
ความเข้มข้นและค่า DE โดยใช้เฮอร์เชล-บัคลีย์
รูปแบบ; และ (ค) ความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมการไหลและ
ความมั่นคงของอิมัลชันเหล่านี้.
2 วัสดุและวิธีการ
2.1 วัสดุ
มันสำปะหลังแป้งของค่าเทียบเท่าเดกซ์โทรส 9 (DE9),
12 (DE12) และ 16 (DE16) ได้รับการจัดจำหน่ายโดยข้าวโพดโปรดักส์ จำกัด
(กรุงเทพฯ, ประเทศไทย) น้ำมันถั่วเหลืองซื้อมาจาก Nisshin OilliO
กลุ่ม จำกัด (โตเกียวประเทศญี่ปุ่น) ฟู้ดเกรด Tween 80 (polyoxyethylene
(20) monoleate ซอร์) ซื้อมาจาก Nikko จำกัด
(โตเกียว, ญี่ปุ่น) โซเดียมเอไซด์เกรดวิเคราะห์ (NaN3) (Nacalai Tesque,
เกียวโตประเทศญี่ปุ่น) และ perylene (เมอร์ค, Darmstadt, เยอรมนี)
ถูกนำมาใช้ น้ำบริสุทธิ์ได้รับการจัดทำขึ้นโดย Barnstead E บริสุทธิ์
ระบบ (Dubuque, USA).
2.2 เตรียม Emulsion
Emulsions กับแป้งได้จัดทำขึ้นตามที่อธิบายไว้โดย
Udomrati และคณะ (2011) สารละลายของอิมัลชันที่ถูก
จัดทำขึ้นโดยการละลาย 1.0% (w / W) ของ Tween 80 ในน้ำบริสุทธิ์
ที่มี 0.1% (w / W) ของโซเดียมเอไซด์เป็นสารต้านจุลชีพ.
สด O / W อิมัลชันได้จัดทำขึ้นโดยการผสม 20% (ก / w) ของถั่วเหลือง
น้ำมันที่มี 80% (w / W) ของการแก้ปัญหาโดยใช้น้ำอิมัล
โฮโมจีไนความเร็วสูง (T25 Turrax Ultra, IKA Janke และ Kunke,
ฝรั่งเศส) เป็นเวลา 5 นาทีแล้ว homogenizing ผสมผสานสี่รอบ
ใช้สองขั้นตอนการโฮโมจีไนแรงดันสูง (LAB 2000, APVGualin,
USA) ที่ 680 และ 70 บาร์สำหรับขั้นตอนที่หนึ่งและสอง
ตามลำดับ Maltodextrins กำลังระบาดในน้ำบริสุทธิ์ที่
ความเข้มข้นต่างๆ (0-35% (w / W)) และจากนั้นกวนโดยใช้
เครื่องกวนแม่เหล็กเป็นเวลา 30 นาที อิมัลชันสดอธิบายไว้ข้างต้น
ได้รับการผสมกับสารละลายของ maltodextrin และกวน
โดยใช้เครื่องกวนแม่เหล็กเป็นเวลา 10 นาที อิมัลชันสุดท้ายที่มีอยู่
5% (w / W) ของน้ำมันถั่วเหลือง 0.2% (w / W) ของ Tween 80 และ 0.02% (w / W)
ของ NaN3.
2.3 การกำหนดน้ำหนักโมเลกุลของ maltodextrin ด้วยห้างสรรพ-RI
มวลโมเลกุลน้ำหนักเฉลี่ย (M) ของ maltodextrin ถูก
วัดจากหลายทูตสวรรค์เลเซอร์แสงกระเจิง (MALLS) (รุ่ง
EOS เทคโนโลยีไวแอตต์. คอร์ปประเทศสหรัฐอเมริกา) กับเขา -NE แหล่งเลเซอร์
(K = 690 นาโนเมตร) และเซลล์ไหล K-5 DN / DC (มิลลิลิตร / กรัม) ค่าใช้ถูก
กำหนดโดยดัชนีหักเห (RI) เครื่องตรวจจับ (Optilab เร็กซ์
เทคโนโลยีไวแอตต์. คอร์ปประเทศสหรัฐอเมริกา) อุณหภูมิของเครื่องตรวจจับ RI ถูกกำหนด
อยู่ที่ 25 องศาเซลเซียส ตัวอย่างที่ถูกกรอง (0.2 LM, Dismic-25 cs, Toyo Roshi
Kaisha, ญี่ปุ่น) และฉีดที่อัตราการไหล 1 มิลลิลิตร / นาที.
2.4 การกำหนดความเข้มข้นของตะกอนที่สำคัญ (CFC) ที่มี
การวัดความขุ่น
ประมาณ 30 LL ปริมาณของของเหลวจากกลาง
ชั้นในซีรั่มของอิมัลชันครีมถูกโอนเข้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิธีการ ( กลิ่นเกษร et al . , 2004 ; mcclements , 2005 ) ,
) ความขุ่น ( กลิ่นเกษร et al . , 2004 ) และวิธีทางกล้องจุลทรรศน์
( Sun et al . , 2007 ) วันที่ , ความสำคัญของความแตกต่าง
ใน CFC วิธีวัดยังไม่ได้รับการประเมิน เพื่อเปรียบเทียบวิธีการเหล่านี้ใช้อิมัลชั่น
ตาก

สภาพเดียวกันมอลโตเด็กซ์ตรินเป็นบางส่วน depolymerized แป้ง ( domaga łเป็น
et al . , 2006 ) , ประกอบด้วยส่วนใหญ่ของ ( 1 , 4 ) - เชื่อมโยง a-d-glucopyranosyl
ตกค้างของตัวแปรความยาวบาง ( 1,6 ) - ความเชื่อมโยง . มอล
หมายถึงบางส่วน depolymerized แป้งกับผลิตภัณฑ์ de
มีค่าน้อยกว่า 20 ( storz และ ตฟเฟน , 2004 ) บางส่วนของ depolymerized
แป้งกับผลิตภัณฑ์ de มูลค่ากว่า 20 อาจจะเรียกว่า
เช่นน้ำเชื่อมกลูโคส กลิ่นเกษร et al . ( 2004 ) พบว่า สายพันธุ์
ประกอบด้วยมอลโทเด็กซ์ทรินซ์ข้าวโพดหรือกลูโคสไซรัป กับเดอค่า
36 , 25 , 20 , 15 และ 10 ในช่วงน้ำเริ่มสูง
flocculate ที่ความเข้มข้น 35% , 21 และ 21 เปอร์เซ็นต์ ร้อยละ 17 และ 13 % ( w / w )
) ดมระติ et al . ( 2011 ) พบว่า สาร CFC ของอิมัลชันที่ประกอบด้วยแป้งมันสำปะหลัง
มอลกับ 16 , 12 และ 9 เป็น 11 %
7 % และ 55 % ( w / w ) ตามลำดับ ผลลัพธ์ที่ได้ในการศึกษานี้
, ในบางกรณี แตกต่างจากการพบของกลิ่นเกษร et al .
( 2004 ) , แม้ว่า เดอ ค่านิยมที่คล้ายกันมาก ( เช่น de 9
16 เทียบกับ de 10 และ 15 ที่ใช้ในการศึกษา และ กลิ่นเกษรเป็น
ศึกษาตามลำดับ ) ความแตกต่างเหล่านี้อาจถูก
เกิดจากความแตกต่างในที่มาจากแป้ง เมื่อแป้งจาก
สมุนไพรต่างๆ ( เช่นเช่น มันฝรั่ง ข้าวโพด ข้าวสาลี และแป้งมันสำปะหลัง ) แตกต่างกันใน
ปริมาณอะไมโลส , การกระจายและความยาวโซ่โมเลกุล .
นอกจากนี้ มันสำปะหลังของ de12 มอล และ de9 ในอิมัลชัน
O / W พบเพื่อป้องกันการก่อตัวของครีมชั้นแยก
น้ำมันด้านบนของอิมัลชันและยับยั้งการรวมตัวเมื่อ
maltodextrin ความเข้มข้นสูงกว่า 40 % ( w / w )
3 % ( w / w ) ตามลำดับอิมัลชั่นที่มี de16 พบ
ครีมตลอดการทดลองในช่วงความเข้มข้นระหว่าง
15 % และ 50 % ( w / w ) Velez et al . ( 2546 ) พบว่า หมากฝรั่งกระทิง
) รวมตะกอนของหยดชนิดที่ค่อนข้างต่ำความเข้มข้น
0.075 เปอร์เซ็นต์ ( w / w ) แต่ที่ความเข้มข้นสูงกว่าพอลิแซ็กคาไรด์
( 0.1% ) , ครีม
อัตราลดลงสมบัติการไหลของอิมัลชันมี
ผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญต่อเสถียรภาพและการคํานวณทางวิศวกรรมสำหรับการจัดการการออกแบบ
การประเมินและอุปกรณ์ผ่าตัดอาหารแปรรูป เช่น ผสม
และอุปกรณ์ท่อและปั๊ม ( maskan และ G Öกัส , 2000 ) .
จำนวนของแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ เช่น กฎ - พลังและเฮอร์เชล–
Casson , บัลก์ลีย์แบบจำลองได้ถูกใช้เพื่ออธิบายการไหล
พฤติกรรมของผลิตภัณฑ์อาหารรวมทั้งอิมัลชัน ( izidoro et al . ,

) ) การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา ( 1 ) การกำหนดวิธีการใน CFC แตกต่าง
; ( ข ) พฤติกรรมการไหล
ของอิมัลชันที่มี maltodextrin ความเข้มข้นซึ่งเกี่ยวข้องกับมอล
และ de มูลค่าโดยใช้ เฮอร์เชล (
บัลก์ลีย์รูปแบบ และ ( 3 ) ความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมการไหลและ
ความเสถียรของอิมัลชันเหล่านี้ .
2 วัสดุและวิธีการ
2.1 . วัสดุ
แป้งมอลโทเด็กซ์ทรินซ์ของ Dextrose Equivalent มีค่า 9 ( de9 )
12 ( de12 ) และ 16 ( de16 ) จัดโดยข้าวโพดผลิตภัณฑ์ Co . , Ltd .
( กรุงเทพฯ ) น้ำมันถั่วเหลืองได้ ซื้อจาก oillio
กลุ่มนิชชิน จำกัด ( โตเกียว , ญี่ปุ่น ) ทวีน 80 ( เกรดอาหารพอลีออกซีเอทิลีน
( 20 ) ซอบิแทนโมโน monoleate ) ซื้อมาจาก
นิกโก้จำกัด( โตเกียว , ญี่ปุ่น ) ไซด์โซเดียมเกรดวิเคราะห์ ( nan3 ) ( nacalai tesque
, เกียวโต , ญี่ปุ่น ) และเพอรีลีน ( เมอร์คดาร์มสตัดท์ , เยอรมนี )
มาใช้ น้ำบริสุทธิ์เตรียมใช้ระบบ e-pure
เป็นบาร์นสเต็ด ( Dubuque สหรัฐอเมริกา )
2.2 . การเตรียมอิมัลชันอิมัลชันด้วยมอลโทเด็กซ์ทรินซ์เตรียม

ตามที่อธิบายไว้โดย ดมระติ et al . ( 2011 ) สารละลายของอิมัลซิไฟเออร์คือ
เตรียมโดยละลาย 10 % ( w / w ) Tween 80 ในน้ำบริสุทธิ์
ประกอบด้วย 0.1% ( w / w ) ของโซเดียมไซด์เป็นสารต่อต้านจุลชีพ .
สด O / W อิมัลชันที่เตรียมโดยการผสม 20 % ( w / w ) ของน้ำมันถั่วเหลือง
80 % ( w / w ) ของสารละลายอิมัลซิไฟเออร์ โซลูชั่น การใช้เครื่องปั่นความเร็วสูง ( Ultra turrax
t25 , อิกะ และ kunke
janke , ฝรั่งเศส ) เป็นเวลา 5 นาที และการเติมส่วนผสมสำหรับสี่รอบ
การใช้เครื่องปั่นแบบแรงดันสูง ( Lab 2000 apvgualin
, USA ) และ 70 บาร์ ครั้งแรกและครั้งที่สองขั้นตอน
ตามลำดับ มอลโทเด็กซ์ทรินซ์การกระจายตัวในน้ำบริสุทธิ์ที่ความเข้มข้นต่างๆ (
0 – 35 % ( w / w ) และจากนั้นก็ใช้
stirrer แม่เหล็ก 30 นาทีสดอิมัลชันที่อธิบายข้างต้น
ถูกผสมกับน้ำ และกวน
มอล โซลูชั่นใช้ stirrer แม่เหล็กสำหรับ 10 นาทีในสุดท้ายที่มีอยู่
5 % ( w / w ) ของน้ำมันถั่วเหลือง , 0.2% ( w / w ) Tween 80 และ 0.02 % ( w / w ) ของ nan3
.
2.3 การหาน้ำหนักโมเลกุลของมอล โดย malls-ri
น้ำหนักเฉลี่ยมวลโมเลกุล ( M ) ของมอลถูกวัดด้วยแสง เลเซอร์ มัลติ
นางฟ้ากระเจิง ( ห้างสรรพสินค้า ) ( รุ่งอรุณ
เ ไวแอทท์ เทค คอร์ป , USA ) กับ เขา ( ne แหล่ง
เลเซอร์( K = 690 nm ) และเซลล์ไหล k-5 . DN / DC ( ml / g ) ค่าใช้
กำหนดโดยค่าดัชนีหักเห ( RI ) เครื่องตรวจจับ ( optilab เร็กซ์
Wyatt Tech Corp . , USA ) เครื่องตรวจจับอุณหภูมิของริชุด
ที่ 25  C จำนวนกรอง ( 0.2 โดย dismic-25 , CS , โตโยโรชิ
kaisha , ญี่ปุ่น ) และฉีดที่อัตราการไหล 1 มิลลิลิตร / นาที
2.4 . การหาความเข้มข้นรวมตะกอนที่สำคัญ ( CFC )
การวัดความขุ่น
ประมาณ 30 จะได้ปริมาตรของของเหลวจากตรงกลางของ
เซรั่มชั้นของครีมอิมัลชันถูกย้ายเข้า