And Abraham went along with them to

And Abraham went along with them to start them on their way. Jehovah said, "The complaint has come that the people of Sodom and Gomorrah have committed great and terrible sins. I will go down and see whether they have done exactly as the complaint comes to me; and if they have not, I will know."
Then the men turned from there and looked off in the direction of Sodom.
Then Abraham drew near to Jehovah and said, "Wilt thou sweep away the righteous with the wicked? Suppose there are within the city fifty people who are righteous. Wilt thou sweep away and not spare the place for the fifty righteous who are in it? Far be it from thee to do this: to slay the righteous with the wicked! And that the righteous should be treated as the wicked, far be it from thee! Shall not the Judge of all the earth do what is just?" Jehovah said, "If I find in the city of Sodom fifty who are righteous, I will spare the whole place for their sake." Abraham answered, "I have dared to speak to Jehovah, even though I am but dust and ashes. Suppose there be five lacking of the fifty righteous. Wilt thou sweep away all the city for lack of five?" Jehovah said, "I will not sweep it away, if I find forty-five there."

Then Abraham spoke to him again, and said, "Suppose forty are found there?" He replied, "For the sake of forty I will not do it." Then Abraham said, "Oh, let not Jehovah be angry, but let me speak. Suppose thirty are found there?" He answered, "I will not do it, if I find thirty there." Then Abraham said, "Thou seest that I have dared to speak to Jehovah. Suppose twenty are found there?" He replied, "For the sake of twenty I will not destroy it." Then Abraham said, "Oh, let not Jehovah be angry, but let me speak just once more. Suppose ten are found there?" And he said, "For the sake of the ten I will not destroy it." Then Jehovah went his way, and Abraham returned home.

Two angels in human form came to Sodom in the evening, as Lot was sitting at the gate of Sodom. When Lot saw them, he rose up to meet them, and he bowed with his face to the earth and said, "Sirs, turn aside, I beg of you, into your servant's house and spend the night and wash your feet; then you can rise up early and go on your way." They said, "No, we will spend the night in the street." But he urged them so strongly that they went with him and entered his house. And he made a feast for them and baked bread made without yeast, and they ate.

But before they had lain down, the people of Sodom, both young and old, all the people from every quarter, surrounded the house. And they called out to Lot, "Where are the men who came in to you to-night? Bring them out to us that we may do to them what we desire."
Then Lot went out to them at the entrance of his house, but he shut the door after him. And he said, "I beg of you, my friends, do not do what is wrong. Do nothing to these men, for they have come under the shadow of my roof." But they replied, "Stand back, or we will treat you worse than them." And they pressed hard against Lot and advanced to break the door. But the men reached out and drew Lot to them into the house and shut the door. Then they smote the men who were at the door of the house, both small and great, with blindness, so that they grew tired of searching for the door.

Then the men said to Lot, "Have you any one else here? Bring your sons-in-law, your sons, and daughters, and whoever you have in the city out of this place, for we are about to destroy it, because great complaint concerning the people has come to Jehovah and he has sent us to destroy it." So Lot went out and said to his sons-in-law, "Up, go out of this place, for Jehovah will destroy the city." But his sons-in-law thought he was only jesting.

When the dawn appeared, the angels urged Lot, saying, "Get up, take your wife and your two daughters that you may not be swept away in the punishment of the city." When he hesitated, the men took him by the hand and led him and his wife and his two daughters outside the city, for Jehovah was merciful to him.

When they had brought them outside, they said, "Run for your life; do not look behind you nor stay anywhere in the plain. Escape to the heights, that you may not be swept away!" But Lot said to them, "Oh, sirs, not so! See, your servant has found favor with you, and you have shown great mercy to me in saving my life. I cannot escape to the heights, lest some evil overtake me, and I die. See now, this village is near enough to run to, and it is small. Oh, let me escape there, and my life will be saved." Jehovah said to him, "I have also granted you this favor, in that I will not destroy the village of which you have spoken. Make haste, escape to it, for I can do nothing until you arrive there."

The sun had risen when Lot came to Zoar. Then Jehovah caused brimstone and fire from heaven to rain upon Sodom and Gomorrah, and he destroyed those cities and all the plain, with all the people who lived in it and all that grew on the ground. But Lot's wife, who was following him, looked back, and she became a pillar of salt.

Early in the morning Abraham rose and went to the place where he had stood before Jehovah; and as he looked toward Sodom and Gomorrah and all the plain, he saw the smoke of the land going up as the smoke of a smelting-furnace.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

และอับราฮัมไปพร้อมกับพวกเขาเริ่มออกแบบ กล่าวว่า Jehovah "ร้องขอมา ว่า ชาวโซดอมและ Gomorrah มีความมุ่งมั่นดี และกลัวบาป ฉันจะลงไป และดูว่า พวกเขาได้กระทำเหมือนกับร้องเรียนมาถึงฉัน และถ้าไม่มี ฉันจะรู้" แล้วคนที่เปิดจาก และมองออกในทิศทางของโซดอมแล้ววาดใกล้ Jehovah อับราฮัม และกล่าว ว่า "พระองค์ปัดทิ้งผู้ชอบธรรมกับคนอธรรมทั้งหลาย สมมติว่า มีพัก 50 คนที่มีความชอบธรรม เหี่ยวพระองค์ปัดทิ้ง และไม่ว่างสำหรับผู้ชอบธรรมห้าสิบคนอยู่ในนั้น ไกลไม่ว่าจะเป็นจากการทำเช่นนี้: จะฆ่าผู้ชอบธรรมกับคนอธรรม และ ที่ผู้ชอบธรรมควรถือว่าเป็นคนชั่ว ไกลไม่ว่าจะเป็นจาก ต้องไม่พิพากษาของโลกทั้งหมดเป็นเพียง" กล่าวว่า Jehovah "ถ้าพบในตัวเมืองของโซดอมสิบที่ชอบธรรม ฉันจะว่างสถานทั้งสาเกของพวกเขา" อับราฮัมตอบ "ฉันได้กล้าพูด Jehovah แม้ว่าฉันแต่ฝุ่นและขี้เถ้า สมมติมีจะขาดผู้ชอบธรรมห้าสิบห้า เหี่ยวพระองค์เก็บกวาดเมืองทั้งหมดขาดห้า" Jehovah กล่าวว่า, "ฉันจะไม่กวาดมันออกไป ถ้าพบมี forty-five "แล้วอับราฮัมพูดกับเขาอีกครั้ง และ ว่า "สมมติว่าสี่สิบจะพบหรือไม่" เขาตอบว่า "สี่สิบเพื่อ ฉันจะไม่ทำก็" แล้วอับราฮัมกล่าวว่า, "โอ้ ให้ Jehovah ไม่ได้โกรธ แต่ผมพูด สมมติว่าสามสิบจะพบหรือไม่" เขาตอบ "ฉันจะไม่ทำ ถ้าพบสามสิบมี" แล้ว อับราฮัมกล่าวว่า "พระองค์ seest ว่า ฉันได้กล้าพูด Jehovah สมมติว่ายี่สิบพบมี" เขาตอบว่า "ยี่สิบเพื่อ ฉันจะไม่ทำลายมัน" แล้วอับราฮัมกล่าวว่า, "โอ้ ให้ Jehovah ไม่ได้โกรธ แต่ผมพูดเพียงหนึ่งครั้ง สมมติว่าสิบจะพบหรือไม่" และเขากล่าวว่า "เพื่อ 10 ฉันจะไม่ ทำลายมัน" แล้วเขาไป Jehovah และอับราฮัมกลับทูตสวรรค์สององค์ในฟอร์มมนุษย์มาโซดอมในตอนเย็น เป็นจำนวนมากนั่งที่ประตูของโซดอม เมื่อมากเห็นพวกเขา เขาได้ลุกขึ้นตอบสนองพวกเขา และเขาลงกับใบหน้าของเขาเพื่อแผ่นดินกล่าว ว่า "เฉยเคารพ เปิด ฉันขอเป็นผู้รับใช้ของบ้านของคุณ และการค้างคืน และล้างเท้าของคุณ คุณสามารถขึ้นก่อน แล้วไปในทางของคุณ" พวกเขากล่าวว่า "ไม่ เราจะใช้จ่ายคืนในถนน" แต่เขาเรียกร้องให้พวกเขาเพื่อขอว่า จะไปกับเขา และป้อนนะ เขาทำงานฉลองสำหรับพวกเขา และอบขนมปังที่ทำ โดยยีสต์ และกินแต่ก่อนที่พวกเขามีน้ำพุลง ชาวโซดอม เก่า และหนุ่มทุกคนจากทุกไตรมาส ล้อมรอบบ้าน และจะเรียกออกมาก "ที่มีคนมาให้คุณเพื่อคืน นำพวกเขาออกเราว่า เราอาจทำให้สิ่งที่เราต้องการ" แล้วล็อตก็ออกไปที่ทางเข้าบ้านของเขา แต่เขาปิดประตูหลังเขา และเขากล่าวว่า "ผมขอของคุณ เพื่อนของฉัน ไม่มีอะไรผิด ไม่ต้องทำอะไรให้คนเหล่านี้ สำหรับพวกเขาได้มาภายใต้เงาของหลังคาของฉัน" แต่พวกเขา ตอบกลับ "เขยิบออกไป หรือเราจะถือว่าคุณเลวร้ายยิ่งกว่าพวกเขา" และพวกเขากดหนักกับล็อต และขั้นสูงจะทำลายประตู แต่คนถึงออก และดึงมากไปเข้าบ้าน และปิดประตู แล้ว เขาก็ตบคนที่อยู่ในประตูบ้าน สวย ตาบอด และขนาดเล็กเพื่อให้พวกเขาเติบโตเบื่อหาประตูแล้ว คนที่ว่า ล็อต "มีคนอื่น ๆ ที่นี่ นำ sons-in-law ของคุณ คุณบุตร ธิดา และใครก็ตามคุณได้ในเมืองจากสถานที่นี้ สำหรับเราจะทำลายมัน เพราะดีร้องเรียนเกี่ยวกับคนมา Jehovah และเขาส่งเราจะทำลายมัน " มากออกไป และกล่าวว่า เขา sons-in-law ",ไปจากสถานที่นี้ สำหรับ Jehovah จะทำลายเมือง" แต่ sons-in-law เขาคิดเท่านั้น jestingเมื่อรุ่งอรุณปรากฏ เทวดาเรียกร้องให้มาก บอกว่า "ขึ้น คุณภรรยาและลูกสาวของคุณสองที่คุณอาจไม่สามารถกวาดไปในโทษของเมือง" เมื่อเขา hesitated ผู้ชายเขาใช้ ด้วยมือ และนำเขาและภรรยา และลูกสาวสองอยู่นอกเมือง Jehovah ก็เมตตาเขาเมื่อพวกเขาได้นำพวกเขาอยู่นอก กล่าว "ใช้ชีวิตของคุณ ดูอยู่ข้างหลังคุณ หรือพักที่ใดก็ได้ในราบ หลีกหนีสู่ความสูง ที่คุณอาจไม่สามารถกวาดไป" แต่มากว่า, " Oh เคารพ ไม่ได้ มองเห็น ผู้รับใช้ของได้ปรานีกับคุณ และคุณได้แสดงความเมตตามากให้ฉันในบันทึกชีวิตของฉัน ฉันไม่สามารถหนีการไฮท์ เกรงว่าความชั่วร้ายบางแซงฉัน และฉันตาย ดูตอนนี้ หมู่บ้านนี้อยู่ใกล้พอที่จะทำงาน และเล็ก โอ้ ให้ฉันหนีมี และจะถูกบันทึกชีวิตของฉัน " กล่าวว่า Jehovah เขา "ฉันได้ยังให้คุณโปรดปรานนี้ ที่ฉันจะทำลายหมู่บ้านซึ่งคุณได้พูดไม่ รีบ หนีไป ฉันจะทำอะไรจนกว่าคุณมาถึงมี"ดวงอาทิตย์ได้เกิดขึ้นเมื่อล็อตมา Zoar แล้ว Jehovah เกิด brimstone และไฟจากสวรรค์โปรยโซดอมและ Gomorrah และเขาได้ทำลายเมืองนั้น และทั้งหมดนี้ล้วน กับทุกคนที่อาศัยอยู่ ในนั้น และทั้งหมดที่เติบโตบนพื้นดิน แต่ดูของลูก ๆ ที่ถูก ตามเขากลับมา และเธอได้กลายเป็นเสาเกลือเช้าตรู่ อับราฮัมโรส และไปที่เขาได้ยืนก่อน Jehovah และขณะที่เขามองขึ้นไปบนโซดอม และ Gomorrah และทั้งหมดล้วน เขาเห็นควันของแผ่นดินที่จะขึ้นเป็นควัน smelting-เตา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อับราฮัมไปพร้อมกับพวกเขาที่จะเริ่มต้นพวกเขาในทางของพวกเขา พระเยโฮวากล่าวว่า "การร้องเรียนที่มีมาว่าคนของเมืองโสโดมและเมืองโกโมราห์มีความมุ่งมั่นความผิดบาปที่ดีและน่ากลัวเราจะลงไปและดูว่าพวกเขาได้ทำตรงตามที่ร้องเรียนมาให้ฉัน. และถ้าพวกเขาไม่ได้ผมจะได้รู้ว่า "
แล้วคนหันกลับมาจากที่นั่นและมองออกไปในทิศทางของเมืองโสโดม.
อับราฮัมเข้ามาใกล้พระเยโฮวาและกล่าวว่า "พระองค์จะทรงกวาดไปชอบธรรมพร้อมกับคนชั่ว? สมมติว่ามีอยู่ในเมืองห้าสิบคนที่มีความชอบธรรม. เจ้า กวาดไปและไม่ละเว้นสถานที่สำหรับชอบธรรมห้าสิบคนที่อยู่ในนั้นห่างไกลจากเจ้าจะทำเช่นนี้? จะฆ่าคนชอบธรรมพร้อมกับคนชั่วและที่ชอบธรรมควรจะถือว่าเป็นคนชั่วร้ายนั้นอยู่ห่างไกลจากท่าน! จะไม่พิพากษาของทั่วโลกทำในสิ่งที่เป็นเพียง " พระเยโฮวากล่าวว่า "ถ้าผมพบในเมืองโสโดมห้าสิบที่มีความชอบธรรมที่เราจะละเว้นสถานที่ทั้งหมดเพื่อประโยชน์ของพวกเขา." อับราฮัมตอบว่า "ผมมีความกล้าที่จะพูดคุยกับพระยะโฮวาแม้ว่าผม แต่ฝุ่นและขี้เถ้า. สมมติว่ามีห้าขาดชอบธรรมห้าสิบคน. พระองค์จะทรงกวาดไปทั้งเมืองเพราะขาดห้า?" พระเยโฮวากล่าวว่า "ผมจะไม่กวาดมันออกไปถ้าเราพบสี่สิบห้าคนที่นั่น." อับราฮัมพูดกับเขาอีกครั้งและกล่าวว่า "สมมติว่าสี่สิบที่พบที่นั่น?" เขาตอบว่า "เพื่อประโยชน์ของสี่สิบฉันจะไม่ทำมัน." อับราฮัมกล่าวว่า "โอ้ให้ไม่โกรธเยโฮวาห์ แต่ให้ฉันพูด. สมมติว่าจะพบสามสิบคนที่นั่น?" เขาตอบว่า "ผมจะไม่ทำมันถ้าเราพบสามสิบคนที่นั่น." อับราฮัมกล่าวว่า "ท่านจะเห็นว่าผมได้กล้าที่จะพูดคุยกับพระยะโฮวา. สมมติว่าจะพบยี่สิบคนที่นั่น?" เขาตอบว่า "เพื่อประโยชน์ของยี่สิบเราจะไม่ทำลายมัน." อับราฮัมกล่าวว่า "โอ้อย่าให้พระเยโฮวาจะโกรธ แต่ให้ฉันพูดเพียงครั้งเดียวมากขึ้น. สมมติว่าจะพบสิบคนที่นั่น?" และเขากล่าวว่า "เพื่อประโยชน์ในสิบของเราจะไม่ทำลายมัน." จากนั้นพระเยโฮวาไปทางของเขาและอับราฮัมกลับบ้าน. สองเทวดาในร่างมนุษย์มาถึงเมืองโสโดมในตอนเย็นเป็นจำนวนมากกำลังนั่งอยู่ที่ประตูเมืองโสโดม เมื่อโลทเห็นพวกเขาเขาลุกขึ้นไปพบพวกเขาและเขาโค้งคำนับด้วยใบหน้าของเขาเพื่อแผ่นดินและกล่าวว่า "ท่านที่เคารพหันเหไปผมขอให้ท่านเข้าไปในบ้านคนรับใช้ของคุณและจ่ายคืนและล้างเท้าของคุณแล้วคุณ ได้ตื่น แต่เช้าและไปในทางของคุณ. " พวกเขากล่าวว่า "ไม่เราจะใช้จ่ายคืนในถนน." แต่เขาเรียกร้องให้พวกเขาเพื่อให้มั่นว่าพวกเขาจะไปกับเขาและเดินเข้าไปในบ้านของเขา และเขาทำให้งานฉลองสำหรับพวกเขาและขนมปังอบที่ทำโดยไม่ต้องยีสต์และพวกเขากิน. แต่ก่อนที่พวกเขาได้นอนลงผู้คนในเมืองโสโดมทั้งเด็กและผู้ใหญ่ทุกคนจากทุกไตรมาสล้อมรอบบ้าน และพวกเขาเรียกว่าออกไปยังพื้นที่ "ผู้ชายเหล่านั้นซึ่งมาอยู่กับคุณเพื่อคืน? นำพวกเขาออกมาให้เราว่าเราอาจจะทำกับพวกเขาในสิ่งที่เราต้องการ." จากนั้นโลทออกไปกับพวกเขาที่ทางเข้าของบ้านของเขา แต่เขาปิดประตูหลังจากที่เขา และเขากล่าวว่า "ผมขอของคุณเพื่อนของฉันไม่ได้ทำในสิ่งที่ไม่ถูกต้อง. ทำอะไรเพื่อคนเหล่านี้เพราะพวกเขามาอยู่ภายใต้ร่มเงาของหลังคาของฉัน." แต่พวกเขาตอบว่า "ยืนกลับหรือเราจะปฏิบัติต่อคุณเลวร้ายยิ่งกว่าพวกเขา." และพวกเขากดยากกับพื้นที่และขั้นสูงเพื่อพังประตู แต่คนเหล่านั้นถึงออกและดึงพื้นที่ให้พวกเขาเข้าไปในบ้านและปิดประตู จากนั้นเขาได้โจมตีคนที่อยู่ที่ประตูบ้านทั้งเล็กและใหญ่ด้วยตาบอดเพื่อให้พวกเขาเติบโตเบื่อการค้นหาประตู. คนเหล่านั้นก็พูดกับโลทว่า "คุณมีใครที่นี่หรือไม่นำของคุณ บุตรเขยบุตรชายบุตรและธิดาและใครก็ตามที่คุณมีในเมืองออกมาจากสถานที่แห่งนี้เพราะเรากำลังจะทำลายมันเพราะการร้องเรียนที่ดีเกี่ยวกับคนที่มีมาระยะโฮวาห์และเขาได้ส่งมาให้เราที่จะทำลายมัน . " ดังนั้นโลทออกไปและบอกกับบุตรเขยของเขา "ขึ้นออกไปจากสถานที่แห่งนี้สำหรับโฮวาห์จะทรงทำลายเมือง." แต่ลูกหลานเขยของเขาคิดว่าเขาเป็นเพียงการล้อเล่น. เมื่อรุ่งอรุณปรากฏเทวดากระตุ้นโลทว่า "จงลุกขึ้นพาภรรยาและลูกสาวสองคนของคุณที่คุณอาจจะไม่ได้หายไปในการลงโทษของเมือง " . เมื่อเขาลังเลคนเอาเขาด้วยมือและนำเขาและภรรยาและลูกสาวสองคนของเขานอกเมืองของพระยะโฮวาเป็นเมตตาต่อเขาเมื่อพวกเขาได้นำพวกเขาออกไปข้างนอกพวกเขากล่าวว่า "เรียกใช้สำหรับชีวิตของคุณไม่ได้ มองข้างหลังคุณหรืออยู่ที่ใดก็ได้ในที่ราบ. หลบหนีไปสูงที่คุณอาจจะไม่ได้หายไป! " แต่พื้นที่ตรัสกับเขาว่า "โอ้ท่านที่เคารพไม่ให้! ดูผู้รับใช้ของท่านได้พบกับคุณและคุณได้แสดงให้เห็นความเมตตายิ่งใหญ่กับผมในการช่วยชีวิตฉัน. ฉันไม่สามารถหนีไปสูงเกรงว่าชั่วร้ายบางแซงฉัน และฉันตาย. ดูตอนนี้หมู่บ้านแห่งนี้อยู่ใกล้พอที่จะวิ่งไปและมันมีขนาดเล็ก. โอ้ให้ฉันหนีไปที่นั่นและชีวิตของฉันจะถูกบันทึกไว้. " โฮวาห์ตรัสกับเขาว่า "ผมได้รับยังให้คุณโปรดปรานนี้ในการที่เราจะไม่ทำลายหมู่บ้านที่คุณได้พูดให้รีบ. หลบหนีไปเพราะเราไม่สามารถทำอะไรจนกว่าคุณจะไปถึงที่นั่น." ดวงอาทิตย์ขึ้นมา เมื่อมาถึงพื้นที่โศอาร์ จากนั้นพระเยโฮวาที่เกิดกำมะถันและไฟจากสวรรค์เพื่อให้ฝนตกเมืองโสโดมและเมืองโกโมราห์และเขาทำลายเมืองเหล่านั้นและที่ราบกับทุกคนที่อาศัยอยู่ในนั้นและสิ่งที่เติบโตบนพื้นดิน แต่ภรรยาของพื้นที่ที่ถูกต่อไปนี้เขาหันกลับไปมองและเธอกลายเป็นเสาเกลือ. ในช่วงต้นของอับราฮัมตอนเช้าลุกขึ้นและเดินไปยังสถานที่ที่เขายืนอยู่ตรงหน้าเยโฮวาห์ และในขณะที่เขามองไปทางเมืองโสโดมและเมืองโกโมราห์และที่ราบเขาเห็นควันจากแผ่นดินจะขึ้นเหมือนควันจากเตาถลุง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อับราฮัมไปพร้อมกับพวกเขาเริ่มต้นพวกเขาในทางของพวกเขา พระเยโฮวาห์ตรัสว่า " ร้องเรียนมาว่า ประชาชนของเมืองโสโดมและเมืองโกโมราห์ได้กระทำบาปใหญ่และน่ากลัว . ผมจะลงไปดูว่าพวกเขากระทำตามที่ร้องเรียนมา และถ้าพวกเขาไม่ได้ ผมจะได้รู้ว่า "
แล้วคนเปิดจากที่นั่นและมองไปทางเมืองโสโดม
แล้วอับราฮัมเข้ามาใกล้พระเยโฮวาห์ว่า " พระองค์จะทรงกวาดชอบธรรมกับคนชั่ว สมมติว่ามีอยู่ภายในเมืองห้าสิบคนชอบธรรม พระองค์จะทรงกวาดไม่ปรานีคนชอบธรรมห้าสิบคนที่อยู่ในนั้นเหรอ นั้นอยู่ห่างไกลจากพระองค์ที่จะทำนี้ : ที่จะฆ่าคนชอบธรรมกับคนชั่ว และให้คนชอบธรรมควรจะถือว่าเป็นคนชั่วร้ายนั้นอยู่ห่างไกลจากพระองค์ !จะไม่ใช่ผู้พิพากษาของทั่วแผ่นดินโลกจะทำสิ่งที่เป็นเพียง ? พระเยโฮวาห์ตรัสว่า " ถ้าผมหาในเมืองโสโดมห้าสิบที่ชอบธรรม ข้าจะไว้ชีวิตสถานที่ทั้งหมดเพื่อประโยชน์ของพวกเขา . " อับราฮัมตอบว่า " ฉันกล้าที่จะพูดกับพระเจ้า แม้ว่าฉันแต่ผงคลีและขี้เถ้า สมมติว่ามีห้าขาดคนชอบธรรมห้าสิบ . พระองค์จะทรงกวาดทุกเมือง เพราะขาดห้า " ? พระเยโฮวาห์ตรัสว่า "" ผมจะไม่กวาดมันทิ้งไป ถ้าฉันพบสี่สิบห้าคนที่นั่น "

ดังนั้นอับราฮัมจึงพูดกับเขาอีกว่า " สมมติว่า สี่สิบ พบมี ? เขาตอบว่า " เพราะถึงฉันจะไม่ทำมัน . " แล้วอับราฮัมกล่าวว่า " ขอพระเยโฮวาห์ทรงกริ้ว แต่ให้ฉันพูด สมมติว่าสามสิบ พบมี ? เขาตอบว่า " ผมจะไม่ทำมันถ้าฉันพบสามสิบคนที่นั่น " แล้ว "" ท่านเห็น ว่า ผมจะกล้าพูดกับพระเยโฮวาห์ สมมติว่า ยี่สิบ พบมี ? เขาตอบว่า " เพื่อเห็นแก่ยี่สิบ ผมจะไม่ทำลายมัน . " แล้วอับราฮัมกล่าวว่า " ขอพระเยโฮวาห์ทรงกริ้ว แต่ให้ฉันพูดอีกแค่ครั้งเดียว สิบที่พบว่ามี ? และเขากล่าวว่า " เพื่อเห็นแก่สิบคน ผมจะไม่ทำลายมัน . " แล้วพระเยโฮวาห์ไปทางของเขาและอับราฮัมกลับบ้าน