buddhism originated from Hinduism,

buddhism originated from Hinduism, but diverges significantly in its representation of the karmic cycle of life, death and rebirth. For Buddhists, the ultimate goal of humanity is to reach nirvana – a state of blissful non-existence. Humans are trapped in a cycle of being reincarnated over and over again because we each have a set of desires and ideas that clings onto us, even after we die.
The concept of nirvana illustrates the Buddhist belief that there is no eternal soul. To believe in an eternal soul would mean adopting the notion that each person has something unique and steadfast within their being. But according to Buddhism, everything that constitutes life on earth is an illusion; therefore, our individuality (spiritual, physical or otherwise) must be let go in order for us to escape the ongoing cycle. When a person reaches nirvana, they no longer have a need for a soul, a body or anything else that belongs totally to them; instead, they become one with the cosmos, ­­dissolving into nothingness.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พุทธศาสนามาจากศาสนาฮินดู แต่ diverges อย่างมีนัยสำคัญในการเป็นตัวแทนของวงจรกรรมของชีวิตความตายและการเกิดใหม่ สำหรับพุทธเป้าหมายสูงสุดของมนุษย์คือการเข้าถึงนิพพาน - สถานะของความสุขไม่ใช่ตัวตน มนุษย์ติดอยู่ในวงจรของการถูกจุติซ้ำแล้วซ้ำอีกเพราะเราแต่ละคนมีชุดของความต้องการและความคิดที่ยึดติดบนเราแม้หลังจากที่เราตายก.
แนวคิดของนิพพานแสดงให้เห็นถึงความเชื่อทางพุทธศาสนาที่ไม่มีจิตวิญญาณนิรันดร์ ที่จะเชื่อในจิตวิญญาณนิรันดร์จะหมายถึงการใช้ความคิดที่ว่าแต่ละคนมีบางสิ่งบางอย่างที่ไม่ซ้ำกันและความมั่นคงภายในความเป็นอยู่ของพวกเขา แต่ตามที่พุทธศาสนาถือว่าทุกสิ่งที่มีชีวิตบนโลกเป็นภาพลวงตา; ดังนั้นความแตกต่างของเรา (จิตวิญญาณทางกายภาพหรืออื่น ๆ ) จะต้องปล่อยให้ไปเพื่อให้เราที่จะหลบหนีวงจรอย่างต่อเนื่อง เมื่อมีบุคคลที่ถึงนิพพานที่พวกเขาไม่ได้มีความจำเป็นสำหรับจิตวิญญาณเป็นร่างกายหรือสิ่งอื่นที่เป็นของทั้งหมดเพื่อพวกเขา; แทนพวกเขาเป็นหนึ่งเดียวกับจักรวาลละลายลงไปในความว่างเปล่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พุทธศาสนามีต้นกำเนิดมาจากฮินดู แต่ diverges อย่างมีนัยสำคัญในการเป็นตัวแทนของ วงจรกรรมของชีวิต ความตายและการเกิดใหม่ สำหรับชาวพุทธ เป้าหมายสูงสุดของมนุษย์คือการเข้าถึงนิพพาน และสถานะของความสุขไม่คงอยู่ มนุษย์ติดอยู่ในวงจรของการเกิดซ้ำแล้วซ้ำอีก เพราะเราแต่ละคนมีชุดของความต้องการ และความคิดที่ติดแน่นกับเรา หลังจากที่เราตาย
แนวคิดของนิพพาน แสดงให้เห็นถึงความเชื่อที่ไม่มีนิรันดร์ วิญญาณ เชื่อในวิญญาณนิรันดร์ จะหมายถึง การใช้ความคิดที่แต่ละคนมีบางสิ่งบางอย่างที่ไม่ซ้ำกันและมั่นคงในการของพวกเขา แต่ตามพุทธศาสนา ที่ถือว่าชีวิตบนโลกเป็นภาพลวงตา ดังนั้น ความเป็นตัวตนของเรา ( จิตใจทางกายภาพหรืออื่น ๆ ) ต้องไปเพื่อให้เราหนีวงจรต่อเนื่อง เมื่อบุคคลถึงนิพพาน ก็ไม่มี เป็นวิญญาณ ร่างกาย หรืออะไรที่เป็นของทั้งหมดเหล่านั้น แทน พวกเขาเป็นหนึ่งเดียวกับจักรวาล­­ละลายเข้าไปในความว่างเปล่า