Objective To investigate the possib

Objective To investigate the possible association between total daily iron intake during pregnancy, haemoglobin in early pregnancy and the risk of gestational diabetes mellitus (GDM) in women at increased risk of GDM.
Design A prospective cohort study (based on a cluster-randomised controlled trial, where the intervention and the usual care groups were combined).
Setting Primary healthcare maternity clinics in 14 municipalities in south-western Finland.
Participants 399 Pregnant women who were at increased risk of GDM participated in a GDM prevention trial and were followed throughout pregnancy.
Main outcome measurements The main outcome was GDM diagnosed with oral glucose tolerance test at 26–28 weeks’ gestation or based on a diagnosis recorded in the Finnish Medical Birth registry. Data on iron intake was collected using a 181-item food frequency questionnaire and separate questions for supplement use at 26–28 weeks’ gestation.
Results GDM was diagnosed in 72 women (18.1%) in the study population. The OR for total iron intake as a continuous variable was 1.006 (95% CI 1.000 to 1.011; p=0.038) after adjustment for body mass index, age, diabetes in first-degree or second-degree relatives, GDM or macrosomia in earlier pregnancy, total energy intake, dietary fibre, saturated fatty acids and total gestational weight gain. Women in the highest fifth of total daily iron intake had an adjusted OR of 1.66 (95% CI 0.84 to 3.30; p=0.15) for GDM. After excluding participants with low haemoglobin levels (≤120 g/l) already in early pregnancy the adjusted OR was 2.35 (95% CI 1.13 to 4.92; p=0.023).
Conclusions Our results suggest that high iron intake during pregnancy increases the risk of GDM especially in women who are not anaemic in early pregnancy and who are at increased risk of GDM. These findings suggest that routine iron supplementation should be reconsidered in this risk group of women.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัตถุประสงค์เพื่อตรวจสอบความสัมพันธ์ได้ระหว่างบริโภคเหล็กประจำวันทั้งหมดในระหว่างการตั้งครรภ์ haemoglobin ในช่วงตั้งครรภ์ และความเสี่ยงของครรภ์เบาหวาน (GDM) ในหญิงที่เสี่ยงของ GDMออกแบบ A cohort อนาคตศึกษา (ตามแบบ randomised คลัสเตอร์ควบคุมทดลอง ที่แทรกแซงและกลุ่มดูแลปกติได้รวม)ตั้งคลินิกคลอดสุขภาพหลักใน 14 อำเภอในฟินแลนด์ตะวันตกใต้ผู้เรียน 399 หญิงตั้งครรภ์ที่เสี่ยงเพิ่มขึ้นของ GDM เข้าร่วมป้องกัน GDM ทดลอง และตามตลอดการตั้งครรภ์ผลลัพธ์หลักเป็น GDM วินิจฉัย ด้วยการทดสอบยอมรับน้ำตาลในช่องปากที่ 26 – 28 สัปดาห์ครรภ์ หรือขึ้นอยู่กับการวินิจฉัยการประเมินผลหลักที่บันทึกไว้ในรีจิสทรีเกิดแพทย์ฟินแลนด์ ได้รวบรวมข้อมูลในการบริโภคเหล็กโดยใช้แบบสอบถามความถี่อาหาร 181-สินค้าและคำถามที่แยกต่างหากสำหรับการใช้อาหารเสริมที่ 26 – 28 สัปดาห์ครรภ์ผลลัพธ์ GDM มีการวินิจฉัยในผู้หญิง 72 (18.1%) ประชากรศึกษา หรือการบริโภคเหล็กทั้งหมดเป็นตัวแปรต่อเนื่องคือ 1.006 (95% CI 1.000-1.011; p = 0.038) หลังการปรับปรุงดัชนีมวลกาย อายุ โรคเบาหวานในญาติ first-degree หรือ second-degree, GDM หรือ macrosomia ก่อนหน้าตั้งครรภ์ ปริมาณพลังงาน ใยอาหาร กรดไขมันอิ่มตัวและรวมครรภ์น้ำหนักเพิ่ม ผู้หญิง 5 สูงสุดของการบริโภคเหล็กประจำวันที่รวมได้หรือการปรับปรุงของ 1.66 (95% CI 0.84-3.30; p = 0.15) สำหรับ GDM หลังจากรวมร่วมกับ haemoglobin ต่ำระดับ (≤120 g/l) แล้วในช่วงตั้งครรภ์ หรือการปรับปรุง 2.35 แสน (95% CI 1.13-4.92; p = 0.023)สรุปผลของเราแนะนำให้บริโภคเหล็กสูงในระหว่างตั้งครรภ์เพิ่มความเสี่ยงของ GDM โดยเฉพาะอย่างยิ่งในผู้หญิงที่ไม่ anaemic ในช่วงตั้งครรภ์ และผู้ที่มีความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของ GDM ผลการวิจัยเหล่านี้แนะนำแห้งเสริมเหล็กตามปกติที่ควรจะทบทวนในกลุ่มเสี่ยงนี้ของผู้หญิง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการบริโภคเหล็กรวมในชีวิตประจำวันในระหว่างตั้งครรภ์ฮีโมโกลในการตั้งครรภ์ในช่วงต้นและความเสี่ยงของโรคเบาหวานขณะตั้งครรภ์เบาหวาน (GDM) ในสตรีที่มีความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของ GDM.
ออกแบบการศึกษาการศึกษาในอนาคต (ขึ้นอยู่กับคลัสเตอร์ควบคุมแบบสุ่มทดลอง ที่แทรกแซงและกลุ่มการดูแลตามปกติได้รวม).
การตั้งคลินิกการคลอดบุตรการดูแลสุขภาพในระดับประถมศึกษา 14 ในเขตเทศบาลเมืองทางตะวันตกเฉียงใต้ฟินแลนด์.
ผู้เข้าร่วม 399 หญิงตั้งครรภ์ที่มีความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของ GDM มีส่วนร่วมในการพิจารณาคดีการป้องกัน GDM และตามมาตลอดการตั้งครรภ์
ผลการตรวจวัดหลักผลหลัก GDM การวินิจฉัยว่ามีการทดสอบความทนทานต่อกลูโคสในช่องปากที่ตั้งครรภ์ 26-28 สัปดาห์หรือขึ้นอยู่กับการวินิจฉัยโรคที่บันทึกไว้ในรีจิสทรีเกิดการแพทย์ฟินแลนด์ ข้อมูลเกี่ยวกับการบริโภคเหล็กที่ถูกเก็บรวบรวมโดยใช้แบบสอบถามความถี่อาหาร 181 รายการและคำถามที่แยกต่างหากสำหรับการใช้อาหารเสริมที่ตั้งครรภ์ 26-28 สัปดาห์.
ผล GDM ได้รับการวินิจฉัยใน 72 ผู้หญิง (18.1%) ของประชากรในการศึกษา หรือสำหรับการบริโภคเหล็กรวมเป็นตัวแปรอย่างต่อเนื่องเป็น 1.006 (95% CI 1.000-1.011; p = 0.038) หลังจากที่ปรับค่าดัชนีมวลกายอายุโรคเบาหวานในระดับแรกหรือญาติองศาสอง GDM หรือ macrosomia ในการตั้งครรภ์ก่อนหน้านี้ การบริโภคพลังงานทั้งหมด, ใยอาหารกรดไขมันอิ่มตัวและรวมน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นขณะตั้งครรภ์ ผู้หญิงในห้าสูงสุดของการบริโภคเหล็กในชีวิตประจำวันรวมมีการปรับเปลี่ยนหรือ 1.66 (95% CI 0.84-3.30; p = 0.15) สำหรับ GDM หลังจากที่ไม่รวมผู้เข้าร่วมที่มีระดับฮีโมโกลต่ำ (≤120 g / l) แล้วในการตั้งครรภ์ก่อนหรือปรับเป็น 2.35 (95% CI 1.13-4.92; p = 0.023).
สรุปผลของเราแสดงให้เห็นว่าการบริโภคเหล็กสูงในระหว่างตั้งครรภ์จะเพิ่มความเสี่ยงของ GDM โดยเฉพาะอย่างยิ่งในผู้หญิงที่ไม่ได้เป็นโรคโลหิตจางในการตั้งครรภ์ในช่วงต้นและที่มีความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของ GDM การค้นพบนี้ชี้ให้เห็นว่าการเสริมเหล็กประจำควรได้รับการพิจารณาในกลุ่มเสี่ยงของผู้หญิงนี้